ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ลมหนาว]

โอ้ชะตาฟ้าสร้างเส้นทางไว้
ให้สองเราต้องไกลสุดใฝ่ฝัน
พรมลิขิตผิดเพี้ยนเวียนงงงัน
ต้องมีอันพลัดพรากจำจากจร

ความรักเอยเคยหวานมานานเนิ่น
เคยร่วมเดินเคียงคู่อยู่เมื่อก่อน
ดั่งเป็นเงาเคล้าคลอหนอบังอร
ผ่านหนาวร้อนหลายฝนรักล้นทรวง

สิ้นสลายกลายกลับลาลับแล้ว
โอ้น้องแก้วคนดีที่ห่วงหวง
เมื่อชะตาฟ้าสั่งหยุดทั้งปวง
สุดาดวงต้องแยกแตกเส้นทาง

[รัตนาวดี]

โอ้ชะตาฟ้าสร้างเส้นทางไว้
ให้สองเราต้องไกลสุดใฝ่ฝัน
พรมลิขิตผิดเพี้ยนเวียนงงงัน
ต้องมีอันพลัดพรากจำจากจร

ความรักเอยเคยหวานมานานเนิ่น
เคยร่วมเดินเคียงคู่อยู่เมื่อก่อน
ดั่งเป็นเงาเคล้าคลอหนอบังอร
ผ่านหนาวร้อนหลายฝนรักล้นทรวง

สิ้นสลายกลายกลับลาลับแล้ว
โอ้น้องแก้วคนดีที่ห่วงหวง
เมื่อชะตาฟ้าสั่งหยุดทั้งปวง
สุดาดวงต้องแยกแตกเส้นทาง

sarasaga

...ชะตาใจ ไยฟ้า ต้องมาบ่ง
ไยเจาะจง หลงไขว้ ให้เราห่าง
ลิขิตฝัก รักฝืด รสจืดจาง
สุดอ้างว้าง ทางฝัน ถูกคั่นไกล...

...แสนสาหัส กลัดกลุ้ม กุมความหมอง
ใจร่ำร้อง มองหา น้ำตาไหล
รักไร้มนตร์ ดลรั้ง พลังใจ
คงคร่ำครวญ ชวนไห้ ไปอีกนาน...

รัตนาวดี

[panthong.kh]

โอ้ชะตาฟ้าสร้างเส้นทางไว้
ให้สองเราต้องไกลสุดใฝ่ฝัน
พรมลิขิตผิดเพี้ยนเวียนงงงัน
ต้องมีอันพลัดพรากจำจากจร

ความรักเอยเคยหวานมานานเนิ่น
เคยร่วมเดินเคียงคู่อยู่เมื่อก่อน
ดั่งเป็นเงาเคล้าคลอหนอบังอร
ผ่านหนาวร้อนหลายฝนรักล้นทรวง

สิ้นสลายกลายกลับลาลับแล้ว
โอ้น้องแก้วคนดีที่ห่วงหวง
เมื่อชะตาฟ้าสั่งหยุดทั้งปวง
สุดาดวงต้องแยกแตกเส้นทาง

ถึงขอบฟ้า กั้นกาง ขวางทางรัก
เพียงเราปัก ฤทัย ไม่เมินหมาง
แม้จะมี ขวากหนาม ต้องพยายาม
แล้วจะข้าม ไปถึง ซึ่งความรัก

ตั้งดวงจิต ยึดมั่น วาดหวังไว้
ด้วยฤทัย หนักแน่น แก่นสลัก
ใส่เต็มร้อย ทุกครั้ง ระวังนัก
กลัวความรัก เล่นตลก แล้วอกพัง

ครองสติ ริเริ่ม เสริมความแกร่ง
มาวิ่งแข่ง กับรัก ด้วยวาดหวัง
คอยตามติด พิชิต อย่างจริงจัง
รักที่ครั้ง เก่าก่อน ต้องย้อนคืน
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

โอ้ชะตาฟ้าสร้างเส้นทางไว้
ให้สองเราต้องไกลสุดใฝ่ฝัน
พรมลิขิตผิดเพี้ยนเวียนงงงัน
ต้องมีอันพลัดพรากจำจากจร

ความรักเอยเคยหวานมานานเนิ่น
เคยร่วมเดินเคียงคู่อยู่เมื่อก่อน
ดั่งเป็นเงาเคล้าคลอหนอบังอร
ผ่านหนาวร้อนหลายฝนรักล้นทรวง

สิ้นสลายกลายกลับลาลับแล้ว
โอ้น้องแก้วคนดีที่ห่วงหวง
เมื่อชะตาฟ้าสั่งหยุดทั้งปวง
สุดาดวงต้องแยกแตกเส้นทาง

ทางเราสองน้องพี่ถึงทีสิ้น
ดั่งแยกดินผินฟ้าให้ราร้าง
แยกน้ำปลาราพรากให้จากจาง
แยกพยัคฆาราไพรกว้างจำห่างกัน

เพียงหวังปองน้องนวลได้หวนกลับ
จะรอรับนับนาทีฤดีผัน
แม้นานเนิ่นเกินปีหรือกี่วัน
จะรอฝันนั้นเป็นจริงรับหญิงคืน...


 

บูรพาท่าพระจันทร์

[D]

ฟ้ากำหนด บดบัง ขวางทางรัก
สุดจะหัก หนาวเหน็บ เจ็บสุดฝืน
ทางรักเรา ติดหล่ม ล้มทั้งยืน
สุดกล้ำกลืน ฝืนกฏ รันทดใจ
 
ขอพันผูก ปลูกสายใย ไปทุกภพ
ไม่ขอจบ รักเรา เข้าใจไหม
จะครองรัก แน่วแน่ มิแปรไป
หากเกิดใหม่ เป็นหิ่งห้อย...คอยใต้ต้นลำภู

(จะไปคอยนะ)

[ลมหนาว]

โอ้ชะตาฟ้าสร้างเส้นทางไว้
ให้สองเราต้องไกลสุดใฝ่ฝัน
พรมลิขิตผิดเพี้ยนเวียนงงงัน
ต้องมีอันพลัดพรากจำจากจร

ความรักเอยเคยหวานมานานเนิ่น
เคยร่วมเดินเคียงคู่อยู่เมื่อก่อน
ดั่งเป็นเงาเคล้าคลอหนอบังอร
ผ่านหนาวร้อนหลายฝนรักล้นทรวง

สิ้นสลายกลายกลับลาลับแล้ว
โอ้น้องแก้วคนดีที่ห่วงหวง
เมื่อชะตาฟ้าสั่งหยุดทั้งปวง
สุดาดวงต้องแยกแตกเส้นทาง

sarasaga

...ชะตาใจ ไยฟ้า ต้องมาบ่ง
ไยเจาะจง หลงไขว้ ให้เราห่าง
ลิขิตฝัก รักฝืด รสจืดจาง
สุดอ้างว้าง ทางฝัน ถูกคั่นไกล...

...แสนสาหัส กลัดกลุ้ม กุมความหมอง
ใจร่ำร้อง มองหา น้ำตาไหล
รักไร้มนตร์ ดลรั้ง พลังใจ
คงคร่ำครวญ ชวนไห้ ไปอีกนาน...

รัตนาวดี

สุดระกำช้ำตรมขื่นขมจิต           
ด้วยชะตาชีวิตลิขิตขาน
รักสะดุดหยุดลงคงร้าวราน
เคยชื่นบานกลับกลายสลายพลัน

ฤาทำบุญร่วมสร้างแต่ปางก่อน
มาแค่นั้นจึงย้อนคลอนเหหัน
ฟ้ากำหนดปลดวางให้ห่างกัน
ต้องจาบัลย์รับกรรมที่ทำมา

[ปู่ริน]

ฟ้ากำหนด บดบัง ขวางทางรัก
สุดจะหัก หนาวเหน็บ เจ็บสุดฝืน
ทางรักเรา ติดหล่ม ล้มทั้งยืน
สุดกล้ำกลืน ฝืนกฏ รันทดใจ
 
ขอพันผูก ปลูกสายใย ไปทุกภพ
ไม่ขอจบ รักเรา เข้าใจไหม
จะครองรัก แน่วแน่ มิแปรไป
หากเกิดใหม่ เป็นหิ่งห้อย...คอยใต้ต้นลำภู

(จะไปคอยนะ)

ดวงชะตาวาสนาของพี่น้อย
น้องเฝ้าคอยด้วยความหวังพี่หยั่งรู้
อยากเกิดเป็นหิ่งห้อยมาคอยอยู่
จะเฝ้าดูแจ่มจันทร์ทุกวันคืน

หากน้องเกิดเป็นนกพี่เป็นไม้
พี่จะให้อาศัยอยู่ในป่าผืน
จะเที่ยวชมบรรยากาศสุดสดชื่น
ให้ร่มรื่นแห่งหัวใจในทุกยาม

พี่อยากฝันให้ครองคู่อยู่มิห่าง
อย่ารักร้างเหมือนชาตินี้ต้องเข็ดขาม
จะตั้งมั่นสัญญาไว้กับนงราม
พี่ขอตามนุชนาถทุกชาติไป

                             ริน ดอนบูรพา
                                  ๗ เม.ย. ๕๕

[D]

ดวงชะตาวาสนาของพี่น้อย
น้องเฝ้าคอยด้วยความหวังพี่หยั่งรู้
อยากเกิดเป็นหิ่งห้อยมาคอยอยู่
จะเฝ้าดูแจ่มจันทร์ทุกวันคืน

หากน้องเกิดเป็นนกพี่เป็นไม้
พี่จะให้อาศัยอยู่ในป่าผืน
จะเที่ยวชมบรรยากาศสุดสดชื่น
ให้ร่มรื่นแห่งหัวใจในทุกยาม

พี่อยากฝันให้ครองคู่อยู่มิห่าง
อย่ารักร้างเหมือนชาตินี้ต้องเข็ดขาม
จะตั้งมั่นสัญญาไว้กับนงราม
พี่ขอตามนุชนาถทุกชาติไป

                             ริน ดอนบูรพา
                                  ๗ เม.ย. ๕๕

ณ.ต้นลำพู...เป็นที่อยู่ ของหิ่งห้อย
น้องยังคอย พี่อยู่ รู้บ้างไหม
มีเพียงแสง หริบหรี่ เห็นรำไร
เหมือนหายใจ รวยริน แทบสิ้นลม

รักของเรา อนาถหนอ ขอเพียงหน่อย
ต้องรอคอย ยาวไกล แทบไม่สม
หากไม่มา หาน้อง คงต้องตรม
ลำพูล้ม ทับหิ่งห้อย ตัวน้อยตาย..

( 2 ชาติเลยนา)

[ลมหนาว]

โอ้ชะตาฟ้าสร้างเส้นทางไว้
ให้สองเราต้องไกลสุดใฝ่ฝัน
พรมลิขิตผิดเพี้ยนเวียนงงงัน
ต้องมีอันพลัดพรากจำจากจร

ความรักเอยเคยหวานมานานเนิ่น
เคยร่วมเดินเคียงคู่อยู่เมื่อก่อน
ดั่งเป็นเงาเคล้าคลอหนอบังอร
ผ่านหนาวร้อนหลายฝนรักล้นทรวง

สิ้นสลายกลายกลับลาลับแล้ว
โอ้น้องแก้วคนดีที่ห่วงหวง
เมื่อชะตาฟ้าสั่งหยุดทั้งปวง
สุดาดวงต้องแยกแตกเส้นทาง

ถึงขอบฟ้า กั้นกาง ขวางทางรัก
เพียงเราปัก ฤทัย ไม่เมินหมาง
แม้จะมี ขวากหนาม ต้องพยายาม
แล้วจะข้าม ไปถึง ซึ่งความรัก

ตั้งดวงจิต ยึดมั่น วาดหวังไว้
ด้วยฤทัย หนักแน่น แก่นสลัก
ใส่เต็มร้อย ทุกครั้ง ระวังนัก
กลัวความรัก เล่นตลก แล้วอกพัง

ครองสติ ริเริ่ม เสริมความแกร่ง
มาวิ่งแข่ง กับรัก ด้วยวาดหวัง
คอยตามติด พิชิต อย่างจริงจัง
รักที่ครั้ง เก่าก่อน ต้องย้อนคืน
พันทอง

หากแม้นฟ้าปราณีคงดีนัก
มอบความรักสดใสใจคงชื่น
คงมิต้องหมองหม่นทนกล้ำกลืน
เสียงสะอื้นจากใจคงไม่มี

ชะตากรรมนำพาให้ลาจาก
ต้องพลัดพรากกันไปไกลหลีกลี้
แม้นยิ่งใหญ่ในรักแสนภักดี
มิอาจหนียากฟื้นฝืนชะตา

[ปีศาจสุรา]

         

     ชะตารักหักใจไยซ้ำซ้อน
โอ้งามงอนถอนรักหักห่างหาย
เหมือนโดนมีดกรีดซ้ำให้ช้ำตาย
อกชาดชายพ่ายหักเพราะรักลวง
          หรือฟ้าแกล้งแช่งชักให้รักร้าว
ดังเหมือนราวคราวรักจักบวงสรวง
หรือกรรมก่อนตอนเก่าเราเด็ดดวง
จึงโรยร่วงด้วยรักชักชะตา

[ลมหนาว]

โอ้ชะตาฟ้าสร้างเส้นทางไว้
ให้สองเราต้องไกลสุดใฝ่ฝัน
พรมลิขิตผิดเพี้ยนเวียนงงงัน
ต้องมีอันพลัดพรากจำจากจร

ความรักเอยเคยหวานมานานเนิ่น
เคยร่วมเดินเคียงคู่อยู่เมื่อก่อน
ดั่งเป็นเงาเคล้าคลอหนอบังอร
ผ่านหนาวร้อนหลายฝนรักล้นทรวง

สิ้นสลายกลายกลับลาลับแล้ว
โอ้น้องแก้วคนดีที่ห่วงหวง
เมื่อชะตาฟ้าสั่งหยุดทั้งปวง
สุดาดวงต้องแยกแตกเส้นทาง

ทางเราสองน้องพี่ถึงทีสิ้น
ดั่งแยกดินผินฟ้าให้ราร้าง
แยกน้ำปลาราพรากให้จากจาง
แยกพยัคฆาราไพรกว้างจำห่างกัน

เพียงหวังปองน้องนวลได้หวนกลับ
จะรอรับนับนาทีฤดีผัน
แม้นานเนิ่นเกินปีหรือกี่วัน
จะรอฝันนั้นเป็นจริงรับหญิงคืน...


 

บูรพาท่าพระจันทร์

โชคชะตาชีวิตลิขิตให้
สองเราไกลตัดขาดมิอาจฝืน
ยินยอมรับกับกรรมสุดกล้ำกลืน
แสนขมขื่นระทมตรอมตรมจินต์

เฝ้ารอคอยสลดดูหมดหวัง
ใจภินท์พังนานเนาเจ้าผกผิน
จักรักกันสัญญาชั่วฟ้าดิน
มาสูญสิ้นดับลงตรงชะตา

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

โอ้ดวงใจให้สลดเหมือนหมดหวัง
แม้ชีพยังชังอยู่รู้กังขา
ดุจมืดลับดับสิ้นจินตนา
หมองอุราพาโศกมองโลกตรม

ควรลืมเศร้าเหงาล้างให้จางลด
ลืมให้หมดสลดจินต์จนสิ้นขม
รอรักใหม่ใจเบิกบานสำราญรมย์
จักชื่นชมสมฤทัยโลกไม่ลวง...


 
บูรพาท่าพระจันทร์

[ลมหนาว]

ดวงชะตาวาสนาของพี่น้อย
น้องเฝ้าคอยด้วยความหวังพี่หยั่งรู้
อยากเกิดเป็นหิ่งห้อยมาคอยอยู่
จะเฝ้าดูแจ่มจันทร์ทุกวันคืน

หากน้องเกิดเป็นนกพี่เป็นไม้
พี่จะให้อาศัยอยู่ในป่าผืน
จะเที่ยวชมบรรยากาศสุดสดชื่น
ให้ร่มรื่นแห่งหัวใจในทุกยาม

พี่อยากฝันให้ครองคู่อยู่มิห่าง
อย่ารักร้างเหมือนชาตินี้ต้องเข็ดขาม
จะตั้งมั่นสัญญาไว้กับนงราม
พี่ขอตามนุชนาถทุกชาติไป

                             ริน ดอนบูรพา
                                  ๗ เม.ย. ๕๕

ณ.ต้นลำพู...เป็นที่อยู่ ของหิ่งห้อย
น้องยังคอย พี่อยู่ รู้บ้างไหม
มีเพียงแสง หริบหรี่ เห็นรำไร
เหมือนหายใจ รวยริน แทบสิ้นลม

รักของเรา อนาถหนอ ขอเพียงหน่อย
ต้องรอคอย ยาวไกล แทบไม่สม
หากไม่มา หาน้อง คงต้องตรม
ลำพูล้ม ทับหิ่งห้อย ตัวน้อยตาย..

( 2 ชาติเลยนา)

เจ้าเกิดเป็นหิ่งห้อยเฝ้าคอยอยู่
ต้นลำพูตรงนั้นที่หมั้นหมาย
มองให้ดีซิเจ้าเงาพี่ชาย
อยู่ข้างกายอนงค์ตรงนั้นเอง

พี่เป็นต้นลำภูเจ้ารู้ไหม
เหตุไฉนนวลน้องมองไม่เหง
เกาะตั้งนานยานย้อยห้อยโตงเตง
มัวฮำเพลงแหมน้องไม่มองเลย

[ลมหนาว]

 

โอ้ดวงใจให้สลดเหมือนหมดหวัง
แม้ชีพยังชังอยู่รู้กังขา
ดุจมืดลับดับสิ้นจินตนา
หมองอุราพาโศกมองโลกตรม

ควรลืมเศร้าเหงาล้างให้จางลด
ลืมให้หมดสลดจินต์จนสิ้นขม
รอรักใหม่ใจเบิกบานสำราญรมย์
จักชื่นชมสมฤทัยโลกไม่ลวง...


 
บูรพาท่าพระจันทร์

ด้วยความรักปักตรึงซาบซึ้งจิต
พะวงคิดถึงเจ้าเฝ้าห่วงหวง
ภาพความหลังครั้งก่อนยังหลอนทรวง
เป็นคู่ควงนานเนายังเฝ้าจำ

ยากจะหักใจลืมยังปลื้มอยู่
แม้นจะรู้ชะตาพาถลำ
แม้ฝันจางลางเลือนเหมือนมีกรรม
ยังเพ้อพร่ำถึงเธอละเมอครวญ