ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

   

               สงกรานต์จวน  อำลา  อีกคราหนอ
               น้ำตาคลอ  อกสั่น  ขวัญสลาย
               ฝันที่รอ  คว้าไขว่  ใกล้มลาย
               สัญญาชาย  ผู้นั้น  ทำฉันตรม

                  สงกรานต์ก่อน  เขาเคย  เอ่ยฝากรัก
               ย้ำแน่นหนัก  ว่าจะ  ประคบประหงม
               วาจาเคลือบ  น้ำตาล  ผ่านคารม
               สาวโง่งม  จึงต้องช้ำ  ร่ำโศกา
      
                  ยอมมอบพรหม-จารี  พลีให้หมด
               ความสวยสด  สูญไป  อย่างไร้ค่า
               เขาฝากเพียง  โวหาร  เล่ห์มารยา
               ลูกกำพร้า  อีกคน  เป็นผลงาน
            
                  ฉันเฝ้ารอ  สงกรานต์  ถึงป่านนี้
               หวังว่าพี่  หวนกลับ  ดังขับขาน
               สงกรานต์เจียน  คลาไคล ใจร้าวราน
               นึกสงสาร  ตนเอง  คร่ำเคร่งคอย
      
                  สงกรานต์เวียน  เยือนมา  แล้วลาจาก
               มอบแต่ซาก  ความเศร้า  เงียบเหงาหงอย
               กับหญิงหนึ่ง  ฟั่นเฟือน  จิตเลื่อนลอย
               อุ้มลูกน้อย  ตามหา  เรียกสามี
                                  
          สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

คิดจะไข่ แล้วทิ้ง ชิ่งหนีจาก
ปล่อยให้ฉัน ลำบาก อดอยากนี่
ความรับผิด รับชอบ หาไม่มี
พอกันที่ เสือร้าย หมายล่าดม

ไม่ต้องกลับ คืนหวน ปั่นป่วนจิต
หนึ่งชีวิต เลี้ยงไป ได้สั่งสม
ไม่มีพ่อ ไม่เป็นไร ใช่จะตรม
เชิญเธอไป โลมลม ฉันขมใจ

หญิงอย่างฉัน รักนั้น กั้นทางผ่าน
ไม่ต้องการ เศษรัก ไม่อยากได้
อย่ามาให้ เห็นหน้า ฆ่าทันใด
ขอเตือนไว้ ไม่เชื่อ เหลือแต่ตอ
พันทอง

[..กุสุมา..]

            สงกรานต์เวียน  เยือนมา  แล้วลาจาก
               มอบแต่ซาก  ความเศร้า  เงียบเหงาหงอย
               กับหญิงหนึ่ง  ฟั่นเฟือน  จิตเลื่อนลอย
               อุ้มลูกน้อย  ตามหา  เรียกสามี                            
                          สุนทรวิทย์
                      
          ช่างใจร้าย เสียจริง ทิ้งเมียลูก
            สัมพันธ์ผูก สายเลือด เหือดหน่ายหนี
            ใจโหดเหี้ยม อำมหิต ปลิดชีวี
            สงกรานต์นี้ ช่วยจำ นำตักเตือน

            หญิงสาวเอย เก็บใจ กายไว้เถิด
            อย่าเตลิด ลุ่มหลง ดงคนเถื่อน
            ความอดสู หมู่หญิง จริงมิเลือน
           ขออย่าเปื้อน ราคีคาว สาวพรมจรรย์
                            ..กุสุมา..

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เสียงงอแงแม่ลูกเมื่อถูกทิ้ง
โอ้ร้ายจริงยิ่งหนอขอสาปสรรค์
ผู้ใจทรามหยามลวงทรวงจาบัลย์
จงมีอันพลันประสบพบเภทภัย

ขอกุศลผลบุญหนุนแม่ลูก
ได้พันผูกเพียงพบสบสุขใส
จงรอดพ้นกมลมารสันดานใจ
อยู่ห่างไกลไปนานพวกพาลชน...


 

บูรพาท่าพระจันทร์

[sunthornvit]

คิดจะไข่ แล้วทิ้ง ชิ่งหนีจาก
ปล่อยให้ฉัน ลำบาก อดอยากนี่
ความรับผิด รับชอบ หาไม่มี
พอกันที่ เสือร้าย หมายล่าดม

ไม่ต้องกลับ คืนหวน ปั่นป่วนจิต
หนึ่งชีวิต เลี้ยงไป ได้สั่งสม
ไม่มีพ่อ ไม่เป็นไร ใช่จะตรม
เชิญเธอไป โลมลม ฉันขมใจ

หญิงอย่างฉัน รักนั้น กั้นทางผ่าน
ไม่ต้องการ เศษรัก ไม่อยากได้
อย่ามาให้ เห็นหน้า ฆ่าทันใด
ขอเตือนไว้ ไม่เชื่อ เหลือแต่ตอ
พันทอง

เพราะความเมา  จึงพลาด  ขาดสติ
อุตริ  เผลอไผล  ไปบ้างหนอ
น้องเองยัง  หฤหรรษ์  คะยั้นคะยอ
จะตัดพ้อ  พี่ได้  อย่างไรกัน

น้องไม่บอก  ชื่อ,ที่อยู่  หมู่ที่ตั้ง
พอคล้อยหลัง  อ้างท้อง  ร้องโศกศัลย์
มาแฉโพย  กล่าวหา  สารพัน
แล้วตอนนั้น  ไยมิห้าม  ปรามสักคำ

สุนทรวิทย์ 

[sunthornvit]

            สงกรานต์เวียน  เยือนมา  แล้วลาจาก
               มอบแต่ซาก  ความเศร้า  เงียบเหงาหงอย
               กับหญิงหนึ่ง  ฟั่นเฟือน  จิตเลื่อนลอย
               อุ้มลูกน้อย  ตามหา  เรียกสามี                            
                          สุนทรวิทย์
                      
          ช่างใจร้าย เสียจริง ทิ้งเมียลูก
            สัมพันธ์ผูก สายเลือด เหือดหน่ายหนี
            ใจโหดเหี้ยม อำมหิต ปลิดชีวี
            สงกรานต์นี้ ช่วยจำ นำตักเตือน

            หญิงสาวเอย เก็บใจ กายไว้เถิด
            อย่าเตลิด ลุ่มหลง ดงคนเถื่อน
            ความอดสู หมู่หญิง จริงมิเลือน
           ขออย่าเปื้อน ราคีคาว สาวพรมจรรย์
                            ..กุสุมา..

หนุ่มเมืองกรุง  ปากหวาน  น้ำตาลสด
มธุรพจน์  นาเนก  ช่างเสกสรร
สตรีใด  ใจเบา  มิเท่าทัน
อาจจาบัลย์  อดสู  เสียผู้คน

งานสงกรานต์  ทุกที  มักมีข่าว 
เด็กสาวสาว  หลายราย  หายล่องหน
ตกเป็นเหยื่อ  ชายฉ้อ  ทรชน
หลงเล่ห์กล  โบยบิน  ตามลิ้นลม

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

เสียงงอแงแม่ลูกเมื่อถูกทิ้ง
โอ้ร้ายจริงยิ่งหนอขอสาปสรรค์
ผู้ใจทรามหยามลวงทรวงจาบัลย์
จงมีอันพลันประสบพบเภทภัย

ขอกุศลผลบุญหนุนแม่ลูก
ได้พันผูกเพียงพบสบสุขใส
จงรอดพ้นกมลมารสันดานใจ
อยู่ห่างไกลไปนานพวกพาลชน...


 

บูรพาท่าพระจันทร์

เมื่อบุรุษ  ไร้จิต  รับผิดชอบ
มิอินัง-ขังบอบ  ตอบเหตุผล
เสน่หา  แต่ความ  งามโสภณ
ผู้อับจน  สาหัส  คือสตรี

เด็กกำพร้า  มากมาย  จำไร้พ่อ
นั้นใครก่อ  กรรมไว้  ให้บัดสี
คนทิ้งลูก  ไม่รับ  ล้วนอัปรีย์
เขาเสียที  กำเนิด  เกิดเป็นคน

สุนทรวิทย์

[เนิน จำราย]

            สงกรานต์เวียน  เยือนมา  แล้วลาจาก
               มอบแต่ซาก  ความเศร้า  เงียบเหงาหงอย
               กับหญิงหนึ่ง  ฟั่นเฟือน  จิตเลื่อนลอย
               อุ้มลูกน้อย  ตามหา  เรียกสามี                            
                          สุนทรวิทย์
                      
          ช่างใจร้าย เสียจริง ทิ้งเมียลูก
            สัมพันธ์ผูก สายเลือด เหือดหน่ายหนี
            ใจโหดเหี้ยม อำมหิต ปลิดชีวี
            สงกรานต์นี้ ช่วยจำ นำตักเตือน

            หญิงสาวเอย เก็บใจ กายไว้เถิด
            อย่าเตลิด ลุ่มหลง ดงคนเถื่อน
            ความอดสู หมู่หญิง จริงมิเลือน
           ขออย่าเปื้อน ราคีคาว สาวพรมจรรย์
                            ..กุสุมา..

หนุ่มเมืองกรุง  ปากหวาน  น้ำตาลสด
มธุรพจน์  นาเนก  ช่างเสกสรร
สตรีใด  ใจเบา  มิเท่าทัน
อาจจาบัลย์  อดสู  เสียผู้คน

งานสงกรานต์  ทุกมี  มักมีข่าว 
เด็กสาวสาว  หลายราย  หายล่องหน
ตกเป็นเหยื่อ  ชายฉ้อ  ทรชน
หลงเล่ห์กล  โบยบิน  ตามลิ้นลม

สุนทรวิทย์

ใครอกหักรักร้างมาทางนี้      ดำเนินพี่ดามได้ให้สุขสม
ประคองนางนั่งกลางใจไกลแดดลม      แล้วจะพรมลำนำร่ายคำกลอน
ตรุษสงกรานต์ปีนี้อย่าหนีหน้า      รอพี่ทาแป้งร่ำประน้ำหอม
สุขทั้งหลายมอบให้พวงพะยอม   หลับเถิดแก้วพี่จะกล่อมเจ้านิทรา
เนิน จำราย

[panthong.kh]

คิดจะไข่ แล้วทิ้ง ชิ่งหนีจาก
ปล่อยให้ฉัน ลำบาก อดอยากนี่
ความรับผิด รับชอบ หาไม่มี
พอกันที่ เสือร้าย หมายล่าดม

ไม่ต้องกลับ คืนหวน ปั่นป่วนจิต
หนึ่งชีวิต เลี้ยงไป ได้สั่งสม
ไม่มีพ่อ ไม่เป็นไร ใช่จะตรม
เชิญเธอไป โลมลม ฉันขมใจ

หญิงอย่างฉัน รักนั้น กั้นทางผ่าน
ไม่ต้องการ เศษรัก ไม่อยากได้
อย่ามาให้ เห็นหน้า ฆ่าทันใด
ขอเตือนไว้ ไม่เชื่อ เหลือแต่ตอ
พันทอง

เพราะความเมา  จึงพลาด  ขาดสติ
อุตริ  เผลอไผล  ไปบ้างหนอ
น้องเองยัง  หฤหรรษ์  คะยั้นคะยอ
จะตัดพ้อ  พี่ได้  อย่างไรกัน

น้องไม่บอก  ชื่อ,ที่อยู่  หมู่ที่ตั้ง
พอคล้อยหลัง  อ้างท้อง  ร้องโศกศัลย์
มาแฉโพย  กล่าวหา  สารพัน
แล้วตอนนั้น  ไยมิห้าม  ปรามสักคำ

สุนทรวิทย์ 

ทำผิดแล้ว ยังมีหน้า มาย้อนยอก
เบอรโทรบอก ออกกล่าว เช้ายันค่ำ
เธอมีแต่ เหลวไหล ไยไม่จำ
แล้วยังมา ปรักปรำ ช้ำสิ้นดี

อ้างว่าเมา แหมงง ทำลงได้
ขาดสติ แล้วไง ทำเต็มที่
มารู้ตัว เสร็จสรรพ แล้วล่ะซี
ไปที่ศาล ไหมพี่ น้องนี้ชัวร์
พันทอง

[darkness_hero]

เพียงคารมคมหวานสำราญสวาท
ใจจึงพลาดกายจึงเผลอให้เสพสม
หมดคำหวานใจจึงเศร้าทุกข์ระทม
เพียงเพราะลมคำหวานเจือความลวง

darkness_hero

[sunthornvit]

                      
          ช่างใจร้าย เสียจริง ทิ้งเมียลูก
            สัมพันธ์ผูก สายเลือด เหือดหน่ายหนี
            ใจโหดเหี้ยม อำมหิต ปลิดชีวี
            สงกรานต์นี้ ช่วยจำ นำตักเตือน

            หญิงสาวเอย เก็บใจ กายไว้เถิด
            อย่าเตลิด ลุ่มหลง ดงคนเถื่อน
            ความอดสู หมู่หญิง จริงมิเลือน
           ขออย่าเปื้อน ราคีคาว สาวพรมจรรย์
                            ..กุสุมา..
[/quote]

หนุ่มเมืองกรุง  ปากหวาน  น้ำตาลสด
มธุรพจน์  นาเนก  ช่างเสกสรร
สตรีใด  ใจเบา  มิเท่าทัน
อาจจาบัลย์  อดสู  เสียผู้คน

งานสงกรานต์  ทุกที  มักมีข่าว 
เด็กสาวสาว  หลายราย  หายล่องหน
ตกเป็นเหยื่อ  ชายฉ้อ  ทรชน
หลงเล่ห์กล  โบยบิน  ตามลิ้นลม

สุนทรวิทย์

ใครอกหักรักร้างมาทางนี้      ดำเนินพี่ดามได้ให้สุขสม
ประคองนางนั่งกลางใจไกลแดดลม      แล้วจะพรมลำนำร่ายคำกลอน
ตรุษสงกรานต์ปีนี้อย่าหนีหน้า      รอพี่ทาแป้งร่ำประน้ำหอม
สุขทั้งหลายมอบให้พวงพะยอม   หลับเถิดแก้วพี่จะกล่อมเจ้านิทรา
เนิน จำราย

[/quote]

ผู้ใจบุญ  อาสา  มาโอบอุ้ม
ใครกลัดกลุ้ม  เชิญติดต่อ  ขอรักษา
คุณเนินเขา  มีใจ  ใคร่นำพา
พร้อมเยียวยา  ให้หาย  คลายระทม

คนอกหัก  ใจเดาะ  เพราะรักเดี้ยง
อยากร่วมเรียง  เคียงรัก  จักสุขสม
สงกรานต์นี้  อย่าช้า  มารื่นรมย์
ร่วมประพรม  ความรัก  สามัคคี

สุนทรวิทย์

   

[sunthornvit]

ทำผิดแล้ว ยังมีหน้า มาย้อนยอก
เบอรโทรบอก ออกกล่าว เช้ายันค่ำ
เธอมีแต่ เหลวไหล ไยไม่จำ
แล้วยังมา ปรักปรำ ช้ำสิ้นดี

อ้างว่าเมา แหมงง ทำลงได้
ขาดสติ แล้วไง ทำเต็มที่
มารู้ตัว เสร็จสรรพ แล้วล่ะซี
ไปที่ศาล ไหมพี่ น้องนี้ชัวร์
พันทอง

[/quote]

ให้แต่เบอร์  รองเท้า  เพราะเมาหนัก
อุตส่าห์ซัก  หลายหน  จนปวดหัว
เธอเอาแต่  อ้วกอยู่  มิรู้ตัว
แล้วมามั่ว  เรื่องลูก  ผูกเยื่อใย

ลูกก็ดัน  ตัวดำ  ซ้ำผมหยิก
ตาหลุกหลิก  สีฟ้า  น่าสงสัย
พูดอังกฤษ  กระฉูด  มิพูดไทย
ลูกของใคร  กันแน่  แม่หญิงพัน

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

ทำผิดแล้ว ยังมีหน้า มาย้อนยอก
เบอรโทรบอก ออกกล่าว เช้ายันค่ำ
เธอมีแต่ เหลวไหล ไยไม่จำ
แล้วยังมา ปรักปรำ ช้ำสิ้นดี

อ้างว่าเมา แหมงง ทำลงได้
ขาดสติ แล้วไง ทำเต็มที่
มารู้ตัว เสร็จสรรพ แล้วล่ะซี
ไปที่ศาล ไหมพี่ น้องนี้ชัวร์
พันทอง

ให้แต่เบอร์  รองเท้า  เพราะเมาหนัก
อุตส่าห์ซัก  หลายหน  จนปวดหัว
เธอเอาแต่  อ้วกอยู่  มิรู้ตัว
แล้วมามั่ว  เรื่องลูก  ผูกเยื่อใย

ลูกก็ดัน  ตัวดำ  ซ้ำผมหยิก
ตาหลุกหลิก  สีฟ้า  น่าสงสัย
พูดอังกฤษ  กระฉูด  มิพูดไทย
ลูกของใคร  กันแน่  แม่หญิงพัน

สุนทรวิทย์

[/quote]

เดี๋ยวโดนตบ สลบเหมือด เลือดซิบซิบ
โมโหฉิบ ถ้าไม่รับ อัดหน้าหัน
ไม่ต้องพูด สาวไส้ ไล่ไม่ทัน
ชีวิตทั่น สั่นแน่ แย่เต็มทน

ขอจากจบ วันนี้ และตรงนี้
พอกันที ที่รัก ขอฝากบ่น
เธอมันคน ไร้ใจ ขอไกลพ้น
ไม่อยากสน คนโลเล เซกู๊ดบาย
พันทอง

[sunthornvit]

เพียงคารมคมหวานสำราญสวาท
ใจจึงพลาดกายจึงเผลอให้เสพสม
หมดคำหวานใจจึงเศร้าทุกข์ระทม
เพียงเพราะลมคำหวานเจือความลวง

darkness_hero

เพราะลิ้นลม  ห่มตาล  ที่หว่านรัก
มานำชัก  ชีวิต  ให้ติดบ่วง
เธอใช้ความ  กลิ้งกลอก  เข้าหลอกลวง
แล้วตักตวง  ความฝัน  ของฉันไป

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

เดี๋ยวโดนตบ สลบเหมือด เลือดซิบซิบ
โมโหฉิบ ถ้าไม่รับ อัดหน้าหัน
ไม่ต้องพูด สาวไส้ ไล่ไม่ทัน
ชีวิตทั่น สั่นแน่ แย่เต็มทน

ขอจากจบ วันนี้ และตรงนี้
พอกันที ที่รัก ขอฝากบ่น
เธอมันคน ไร้ใจ ขอไกลพ้น
ไม่อยากสน คนโลเล เซกู๊ดบาย
พันทอง

[/quote]

ยังจะใช้  กำลัง  เข้าบังคับ
ให้ฉันรับ  เป็นพ่อ  อยากงอหาย
ทำยอกย้อน  เจ้าเล่ห์  เพทุบาย
ตีหน้าตาย  เบี่ยงเบน  เล่นละคร

เธอควรจะ  รีบโทร  ถามโทนี่
หรือแอ๊ดดี้  ลองเคลียร์  ดูเสียก่อน
หากมิใช่  ก็ต้อง  ลองถามจอน
ไม่ก็พอล คงใช่ ใครสักคน

สุนทรวิทย์