ความอร่อยของวันเชงเม้ง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 05:05:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ความอร่อยของวันเชงเม้ง  (อ่าน 1684 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
05 เมษายน 2012, 05:40:PM
เมฆสีรุ้ง
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 73
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 171


เปิดรับทุกคำติชมครับ^^


fuciation fuciation
« เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 05:40:PM »
ชุมชนชุมชน

                                             ความอร่อยในวันเชงเม้ง


        เมื่อแรมเดือนเคลื่อนเข้าราวเมษา        เหล่าลุงป้าน้าอาวิ่งขวักไขว่
ขนลูกเด็กเล็กแดงตะแคงไป                        เคารพไหว้สุสานบรรพชน

        โอละพ่อรอรถติดผิดวิสัย                   ต้องรีบซื้อเป็ดไก่ทั้งไม้ผล
อุตส่าห์ตื่นตั้งแต่เช้าแต่ละคน                    ทั้งหน้ามนหน้าย่นก็ด้นไป

        ผ่านสิบแยกแหกร้อยโค้งยังไม่ถึง        ห้อตะบึงขึ้นเขาเรายังไหว
อยากชมวิวทิวทัศน์ยังเข้าใจ                       แต่ทำไมไม่ขึ้นเครื่องบินมา

        และแล้วก็มาถึงซึ่งจุดหมาย               สูดกลิ่นอายความชื้นของผืนป่า
แต่กระนั้นกลิ่นอะไรที่ลอยมา                    โอ๊ยแสบตาชากลิ่นธูปสลาตัน

        ฝ่าดงควันตันจมูกจนแทบหงาย          ก็ย่างกรายเข้าวิเวกเขตอาถรรพณ์
มีป้ายหินปักเนินดินนับร้อยพัน                  หลุมใดกันที่ทวดฉันยังนอนรอ

        โอละแม่เจ้าเหวยไม่เคยรู้                   หันมองดูอักษรสีที่ป้ายหนอ
ภาษาจีนทั้งนั้นแต่ละตอ                            อ่านไม่ออกเริ่มท้อทำไงดี

        จนบรรจบพบเจอเธอคนนั้น             อยู่สุสานข้างกันมาไหว้ผี
จึงรีบร้อนไถ่ถามด้วยเปรมปรีดิ์                ว่าหลุมคนแซ่นี้อยู่ที่ใด

        คนสวยจึงตอบทักไม่ชักช้า              ว่าตัวข้ามาจากเผ่าหำไหล
สุสานทวดของเจ้าอยู่นี่ไง                        ที่ข้ามากราบไหว้อยู่เนืองๆ

        พ่อของเจ้าคือน้องของอาข้า              ส่วนคุณป้าเป็นสะใภ้ของยายเหลือง
เทียนหมีมี่คือเมียน้อยของปู่เรือง              และตัวข้า "คำเอื้อง" ลูกพี่เธอ

        แสนสับสนญาติเยอะเลอะไปหมด     จะจำจดอย่างไรไม่วายเผลอ
เกือบหลงจีบลูกสาวลุงแล้วละเออ             เลยไม่กล้าขอเบอร์เดี๋ยวเจอดี

        มองตะวันกลางฟ้าว่าเที่ยงแล้ว        รีบจัดจานถ้วยแก้วแววหลากสี
ใส่สรรพโภชนาการอย่างละที                 หมูเห็ดเป็ดไก่มีครบทุกอัน

        บรรจงจุดธูปเทียนรำลึกถึง            ภาพคำนึงคุณทวดในความฝัน
ก็ตัวจริงเกิดมาเห็นไม่ทัน                      เพียงหมายมั่นรูปนั้นเป็นท่านเอา

        สวดวิงวอนขอพรสิบแปดอย่าง       ให้หล่อบ้างรวยบ้างไม่อายเขา
จบประนมก้มกราบพอทำเนา                  หยิบกระดาษไปเผาจบพิธี

        พอไหว้เสร็จเก็บของเตรียมจะกลับ    ลูกพี่บอกอย่าขยับอย่าเพิ่งหนี
เผากระดาษยังไม่จบครบพิธี                     น้องคนดีต้องลาของไปลองกิน

        แสนตระหนกตกใจเป็นล้นพ้น          ให้ตัวคนแย่งของผีหน้าป้ายหิน
เคยไหว้กุมารทองมาจนชิน                      แค่ปลายลิ้นยังไม่กล้าจะลิ้มลอง

        พี่คำเอื้องบอกมันเป็นประเพณี         ตามวิถีคนจีนสืบสนอง
พอไหว้ผีบรรพชนตามครรลอง                   เสร็จแล้วลาเป็นของกินมงคล

        หลังฟังพี่อธิบายจนแจ่มแจ้ง           มองตะวันอ่อนแสงแรงครึ้มฝน
จึงลาของที่ไหว้ตามที่ดล                         แล้วต่างคนต่างกลับแยกย้ายไป

        ครั้นเมื่อกลับถึงบ้านจึงตั้งเขียง         แล่เนื้อเป็ดวางเรียงเคียงเนื้อไก่
สะบัดปัดผงธูปออกทันใด                         นั่งลงสำราญใจสบายจริง

        รสเค็มเป็ดพะโล้ว่าหอมแล้ว            เจอน้ำจิ้มส้มแก้วบรรเจิดยิ่ง
ไก่ตอนนุ่มลิ้นกว่าเนื้อปลิง                      ซดน้ำซุปชุบขิงกลิ่นชวนดม

        ผ่านวันที่เหนื่อยล้ามาหนึ่งวัน           ได้ลิ้มรสหอมมันให้สุขสม
ยอดอาหารไหว้คุณทวดรสกล่อมกลม        แสนภิรมย์ชมชื่นระรื่นใจ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------




โดย..............                                                     เมฆสีรุ้ง
                                                     ๕  เม.ย.  ๒๕๕๕

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, panthong.kh, Music, ไพร พนาวัลย์, สิงขร, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..........สายลมลอยล่องคล้อย.......งามชม้อยคอยเวหา.......พรีกพริ้วกลีบเมฆา.......ลอยลับลาเลือนหายไป..........
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s