04 เมษายน 2012, 10:54:AM |
sunthornvit
|
|
« เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 10:54:AM » |
ชุมชน
|
แฟนก่นด่า ว่าฉัน นอนฝันเปียก ปลุกมาเรียก เช็ดล้าง ตอนกลางดึก มันเป็นเหตุ สุดวิสัย ใครจะนึก ไม่รู้สึก ตัวเลย พึ่งเคยเป็น
เรื่องของ ธรรมชาติ มิอาจห้าม ขอนงราม กรุณา อย่าตื่นเต้น บังเอิญฉัน อุตริ ฝันพิเรนทร์ ได้คลึงเคล้น สาวงาม สามสี่นาง
ครั้นถึงบท อัศจรรย์ อั้นไม่อยู่ จึงพรั่งพรู เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะบ้าง เรื่องเล็กเล็ก น้อยน้อย จงปล่อยวาง หยุดโฉ่งฉ่าง เดี๋ยวใคร เขาได้ยิน
แต่เธอกลับ โกรธา ด่าซะลั่น จนเพื่อนบ้าน ขบขัน รู้กันสิ้น อายอิบอ๋าย แทบแหวก แทรกแผ่นดิน เป็นมลทิน ขี้ปาก ยากจะเคลียร์
เพื่อนนำไป เล่าต่อ ล้อกันทั่ว กลายเป็นตัว ตลก ตกเป็นเบี้ย โดนตอกย้ำ ซ้ำซาก เพราะปากเมีย มีแต่เสีย กับเสีย ละเหี่ยใจ
แค่ฝันเปียก เรื่องใหญ่ เท่าใดหนอ จะหยอกล้อ ต่อความ ลามถึงไหน มิเห็นว่า ผิดแผก แปลกอะไร หรือชายใด ไม่เคย ลองเอ่ยมา
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, ♥หทัยกาญจน์♥, Prapacarn ❀, สล่าผิน, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, panthong.kh, ลมหนาว, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, Music, รัตนาวดี, เพรางาย, สุนันยา, ปู่ริน, เมฆสีรุ้ง, Thammada, yaguza, สิงขร
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 เมษายน 2012, 11:24:AM |
สล่าผิน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 11:24:AM » |
ชุมชน
|
สุดวิสัยในครั้งหนึ่งซึ่งจำได้ ขับรถไปล้อหลุดสุดผวา มองเห็นล้อกลิ้งไปไกลสุดตา รถเสียท่าแหกโค้งลงข้างทาง
รถลงคลองต้องรีบออกข้างนอกรถ จับปลากรดกำไว้หวังได้ย่าง ผลุดจากน้ำนำปลาใส่ในถุงยาง เป็นไงบ้างรถเราเจ้าจมคลอง
จะเรียกหาใครใครโทรไม่ติด น้ำทำพิษเครื่องเสียเพลียใจหมอง เดินไปหาล้อที่หลุดหยุดตามอง ตาเบิ่งจ้องอยากร้องไห้ให้ดังดัง
ก็เจ้าล้อก่อเหตุสังเกตได้ ไปชนไข่หาบเขาเอามานั่ง หนึ่งกระบุงล้วนมีไข่ไปทับพัง ฉันแทบคลั่งมองป้าน้ำตาริน
สล่าผิน
เหตุสุดวิสัยจริงๆ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, sunthornvit, panthong.kh, ลมหนาว, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, Music, รัตนาวดี, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชายใจคอนโด
|
|
|
04 เมษายน 2012, 12:04:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 12:04:PM » |
ชุมชน
|
บางคราวเผลอ ประมาท อาจพลั้งได้ แค่ทับไข่ ยังดี นะพี่ผิน ขืนทับป้า มลาย วายชีวิน คงได้กิน ข้าวตัง หลังลูกกรง
ถือว่าฟาด เคราะห์ไป เรื่องร้ายหมด ความจรส จะเติม เข้าเสริมส่ง ต่อนี้จัก สุขสันต์ เป็นมั่นคง สมประสงค์ ดังใจ ไปยาวนาน
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, ปู่ริน, Thammada, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 เมษายน 2012, 01:10:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 01:10:PM » |
ชุมชน
|
แฟนก่นด่า ว่าฉัน นอนฝันเปียก ปลุกมาเรียก เช็ดล้าง ตอนกลางดึก มันเป็นเหตุ สุดวิสัย ใครจะนึก ไม่รู้สึก ตัวเลย พึ่งเคยเป็น
เรื่องของ ธรรมชาติ มิอาจห้าม ขอนงราม กรุณา อย่าตื่นเต้น บังเอิญฉัน อุตริ ฝันพิเรนทร์ ได้คลึงเคล้น สาวงาม สามสี่นาง
ครั้นถึงบท อัศจรรย์ อั้นไม่อยู่ จึงพรั่งพรู เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะบ้าง เรื่องเล็กเล็ก น้อยน้อย จงปล่อยวาง หยุดโฉ่งฉ่าง เดี๋ยวใคร เขาได้ยิน
แต่เธอกลับ โกรธา ด่าซะลั่น จนเพื่อนบ้าน ขบขัน รู้กันสิ้น อายอิบอ๋าย แทบแหวก แทรกแผ่นดิน เป็นมลทิน ขี้ปาก ยากจะเคลียร์
เพื่อนนำไป เล่าต่อ ล้อกันทั่ว กลายเป็นตัว ตลก ตกเป็นเบี้ย โดนตอกย้ำ ซ้ำซาก เพราะปากเมีย มีแต่เสีย กับเสีย ละเหี่ยใจ
แค่ฝันเปียก เรื่องใหญ่ เท่าใดหนอ จะหยอกล้อ ต่อความ ลามถึงไหน มิเห็นว่า ผิดแผก แปลกอะไร หรือชายใด ไม่เคย ลองเอ่ยมา
ใครได้ยิน ก็ช่างเขา เราไม่เกี่ยว เดี๋ยวก็เหนี่ยว ด้วยศอก บอกเถิดหนา นอนฝันเปียก ทุกคืน กลืนกล้ำนา แสนระอา ยิ่งนัก อยากตัดใจ
อย่ามาพูด ว่าพึ่ง เป็นครั้งแรก มันไม่แปลก เรื่องเก่า เข้าใจไหม เบื่อเหลือเกิน เป็นอย่างนี้ ทุกทีไป ถามทีไร บอกฝัน ฉันมึนงง
ต้องพาไป ให้หมอ ตรวจสักหน่อย ชักเป็นบ่อย เป็นถี่ มีไหลหลง เจ้าน้องชาย กล้ำกลืน ฝืนมั่นคง ต้องนำส่ง รักษา ดูอาการ พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, sunthornvit, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, ปู่ริน, Thammada, ลมหนาว, รการตติ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 เมษายน 2012, 02:10:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 02:10:PM » |
ชุมชน
|
เอ็ดตะโร ทำไม อายเขาน่า พึ่งเสียท่า ไม่กี่หน ก่นลั่นบ้าน ขืนน้องยัง เอะอะ กล่าวประจาน พี่คงยาน ห่อเหี่ยว หมดเรี่ยวแรง
ธรรมดา หนุ่มฉกรรจ์ มักฝันเฟื่อง ถือเป็นเรื่อง ขี้หมูรา ขี้หมาแห้ง มิควรนำ ใส่จิต คิดคลางแคลง เที่ยวแจกแจง ซะทั่ว ปวดหัวใจ
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, รัตนาวดี, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เพรางาย, สุนันยา, ปู่ริน, ไพร พนาวัลย์, Thammada, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, รการตติ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 เมษายน 2012, 04:16:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 04:16:PM » |
ชุมชน
|
นกกระจอก บอกลา คราหน้าแล้ง นอนแอ่งแม้ง หลับสนิท จิตหวั่นไหว ยังมีหน้า มาอวดโอ้ โม้ร่ำไป หน้าหมั่นไส้ ยิ่งนัก ชักระอา
หนุ่มฉกรร์ ที่ไหน กันล่ะนี่ เห็นหลับปี๋ ทั้งคืน จนตื่นหนา ราคาคุย ทั้งนั้น ฉันขอลา เบื่อพูดจา โป้ปด หมดอารมณ์ พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, ปู่ริน, รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, sunthornvit, รพีกาญจน์, Thammada, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, รการตติ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 เมษายน 2012, 05:09:PM |
ปู่ริน
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 05:09:PM » |
ชุมชน
|
บางคราวเผลอ ประมาท อาจพลั้งได้ แค่ทับไข่ ยังดี นะพี่ผิน ขืนทับป้า มลาย วายชีวิน คงได้กิน ข้าวตัง หลังลูกกรง
ถือว่าฟาด เคราะห์ไป เรื่องร้ายหมด ความจรส จะเติม เข้าเสริมส่ง ต่อนี้จัก สุขสันต์ เป็นมั่นคง สมประสงค์ ดังใจ ไปยาวนาน สุนทรวิทย์ ยังจำได้ครั้งหนึ่งในชีวิต ยังตรึงจิตจดจำไว้ได้เล่าขาน ชอบเที่ยวท่องตอนเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ สมัยที่บ้านเมืองสงบคบเพื่อนจร
ทำงานไกลอยู่ชายแดนแสนลำบาก สนุกสนานมากคลับบาร์ซิ่งทั่วสิงขร ขับมอเตอร์ไซค์ฮ้างวิ่งซิ่งตามควนดอน ไม่อาวรณ์ร้อนใจเรื่องอะไรเลย
ดื่มเหล้ายาเมามายไม่เสียดายชีวิต ไม่เคยคิดเรื่องใดสองคนเพื่อนเขย ขับซ้อนท้ายส่ายไปมาเหมือนดั่งเคย รถแล่นเลยลงหลุมข้างมุมคลอง
ตีลังกากลิ้งลงไปหลายตลบ เกือบเป็นศพเฝ้าคลองน้ำกันทั้งสอง ฟื้นขึ้นมาเพื่อนยืนเรียงเห็นเมียงมอง เมื่อเกิดเหตุเพื่อนพ้องคงเสียใจ
ตั้งปณิธานสัญญามั่นเมาไม่ขับ เราจะหลับก่อนเดินทางไปข้างไหน เราจึงควรคำนึงถึงความปลอดภัย มิใช่เหตุสุดวิสัย...เราทำเอง
ริน ดอนบูรพา ๔ เม.ย. ๕๕
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, sunthornvit, รพีกาญจน์, Thammada, สุนันยา, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, panthong.kh, ลมหนาว, รการตติ, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
04 เมษายน 2012, 06:28:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 06:28:PM » |
ชุมชน
|
ยังจำได้ครั้งหนึ่งในชีวิต ยังตรึงจิตจดจำไว้ได้เล่าขาน ชอบเที่ยวท่องตอนเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ สมัยที่บ้านเมืองสงบคบเพื่อนจร
ทำงานไกลอยู่ชายแดนแสนลำบาก สนุกสนานมากคลับบาร์ซิ่งทั่วสิงขร ขับมอเตอร์ไซค์ฮ้างวิ่งซิ่งตามควนดอน ไม่อาวรณ์ร้อนใจเรื่องอะไรเลย
ดื่มเหล้ายาเมามายไม่เสียดายชีวิต ไม่เคยคิดเรื่องใดสองคนเพื่อนเขย ขับซ้อนท้ายส่ายไปมาเหมือนดั่งเคย รถแล่นเลยลงหลุมข้างมุมคลอง
ตีลังกากลิ้งลงไปหลายตลบ เกือบเป็นศพเฝ้าคลองน้ำกันทั้งสอง ฟื้นขึ้นมาเพื่อนยืนเรียงเห็นเมียงมอง เมื่อเกิดเหตุเพื่อนพ้องคงเสียใจ
ตั้งปณิธานสัญญามั่นเมาไม่ขับ เราจะหลับก่อนเดินทางไปข้างไหน เราจึงควรคำนึงถึงความปลอดภัย มิใช่เหตุสุดวิสัย...เราทำเอง
ริน ดอนบูรพา ๔ เม.ย. ๕๕ [/quote] จำใส่ใจ ทุกยาม "เมาห้ามขับ" พึงสดับ ปฏิบัติ อย่างครัดเคร่ง ขับ,ขี่โดย ประมาท ขาดกริ่งเกรง อาจม่องเท่ง ม้วยมรณ์ ก่อนเวลา
ตอนเมามาย เห็นช้าง ร่างเท่าหมู มิรับรู้ พรั่นพรึง ถึงปัญหา โชคดีแล้ว ที่รอด ปลอดภัยมา ต่อไปอย่า เสี่ยงหมิ่นเหม่ เวลาเมา
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
05 เมษายน 2012, 10:38:AM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 10:38:AM » |
ชุมชน
|
สุดวิสัย เกินกว่า มีมานะ สุดวิสัย ที่จะ ปะรักใหม่ สุดวิสัย ล่วงสิทธิ์ คิดรักใคร สุดวิสัย เสน่หา ตามอารมณ์
สุดวิสัย เมื่อตรอง โดยถ่องแท้ สุดวิสัย ตอแย แผ่ประหงม สุดวิสัย มุ่นหมก เหมือนพกลม สุดวิสัย เชยชม จำข่มใจ
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|