คนบางคน มีหัวใจ แต่ไม่ใช้
ปล่อยผ่านไป เลยพ้นกาล จนนานเนิ่น
ด้วยนิยาม ความผิดหวัง ที่บังเอิญ
กลัวจะเดิน ก้าวเข้ามา น้ำตาริน
บางคนเลือก สิ่งสำคัญ มาพันหลัก
ก่อนเป็นรัก ต้องดีพร้อม และยอมสิ้น
ในบางครั้ง รอเฝ้าทน ท้อจนอิน
ฝนหล่นดิน มากี่ครั้ง ก็ยังคอย
อย่ารีรอ กลัวความรัก ให้หนักจิต
หนึ่งชีวิต หายาวไม่ เร่งใช้สอย
อาจมีบ้าง น้ำตานอง ฝากร่องรอย
แต่อย่างน้อย เรียนรู้พบ ประสบการณ์
หากรักใคร จงกล้าไว้ ใช้ใจรัก
อย่าจมปลัก สิ่งต้องทำ ใช้คำขาน
บอกให้รู้ ดีกว่าเก็บ ยิ่งเจ็บนาน
ทนร้าวราน ทั้งไม่บอก ยิ่งตอกใจ
อยากรักใคร รักไปเลย อย่าเฉยช้า
เหตุเพราะว่า ใช่แค่มี เราที่ไหน
เธอที่หมาย ใช่แค่เรา ให้เข้าใจ
คนอื่นใช้ ตัดหน้าก่อน จำถอนตัว
