ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

กับหัวใจจมจ่อมที่ยอมให้
ความหวั่นไหวครอบงำจนถ่ำถม
ดั่งใบไผ่หลุดร่วงพริ้วควงลม
แล้วทับถมพะเนินจนเกินนับ

เช่นใบไผ่หล่นร่วงเป็นช่วงชั้น
ดั่งความฝันถมท่วงเป็นห้วงกัป
ทับทวีถั่นท้นจนซมซับ
แล้วกลายกลับดับมืดเมื่อจืดจาง

เพราะช่วงช่วงท่วงท่าที่ปร่าเปล่า
จึงรวดร้าวฟั่นเฝือเมื่อยามห่าง
จากท่วงถ้อยรอยฝันอันเบาบาง
กลับกระด้างขังมานจนรานร้าว

ซุกหัวใจไหวหวั่นที่พลันกร่อย
ในซอกน้อยหลืบแยกที่แตกกร้าว
และอีกหนบนทางอีกครั้งคราว
ใต้แสงดาวหม่นไหม้พร้อมใจชา

กับหัวใจจมจ่อมที่ยอมให้
ก็คือใจขลาดเขลาเฝ้าครวญหา
ทบทวนท่วงหวามหวานกาลเวลา
คือที่มาของ...  ดาวใจที่ไร้นาม

แซมค่ะ

[panthong.kh]

ดาวที่ว่า ไร้นาม งามหยดย้อย
เป็นดาวน้อย ร้อยเรียง เคียงสนาม
เฝ้าตามติด ตรึงตรา ทุกครายาม
ล้วนลอยตาม หวามไหว ในดาวเดือน

ดาวไร้นาม ถามถึง ซึ้งยิ่งนัก
เป็นดาวรัก ชักมา นภาเกลื่อน
กี่ปีแสง แรงกล้า ยังท้าเยือน
มิคล้อยเคลื่อน เลื่อนหล่น บนทางเดิน

ยังฝืนทน บนโลก มิโศกเศร้า
บางครั้งเมา มายหมอง ต้องระเหิน
บางครั้งแอบน้อยใจ ถูกใครเมิน
ต้อยต่ำเกิน ดาวไร้นาม ยามหมองตรม
พันทอง

[พยัญเสมอ]

คิดถึงดาวคราวก่อนเมื่อตอนจาก
ทั้งไม่อยากพรากมาอุราขม
ต้องตัดใจจากดาวพราวหมายชม
ยอมระทมตรมตัดสลัดใจ
เพราะดาวสูงเกินใจจะไขว่คว้า
อยู่บนฟากนภาอันสดใส
เกิดเป็นดินถิ่นเดิมเราเสริมใด
ยอมหมองไหม้มืดหม่นแต่คนเดียว

[บ้านริมโขง]

ใจไม่กล้าเผยตนยอมหม่นหมอง
เมื่อเจ้าของปองเว้นเข้าเข่นขาม
เก็บซุกซ่อนก่อนใครจะไหวตาม
ด้วยความงามตามติดเป็นพิษตน

เกิดมาสวยรวยทรัพย์เกินนับญาติ
ความสามารถมากหลายไม่หมายหม่น
จึงหลบซ่อนใจกายกลัวชายยล
เกินกว่าคนอย่างเราจะเฝ้าคอย..

"บ้านริมโขง"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ท้องฟ้าหม่นคนหมองเหมือนท้องฟ้า
เคยสรวลสันต์หรรษากลับมาหงอย
ดั่งดวงจิตต์ปลิดปลงหลงหลุดลอย
ตามน้องน้อยคล้อยเคลื่อนเพื่อเตือนนาง

เคยสัญญาว่าวอนเมื่อก่อนนั้น
พร้อมเพรียงจันทร์ขวัญตาจวบฟ้าสาง
ก่อนดาวเดือนเลือนลักษณ์คัคนางค์
ผ่อนแสงจางร้างจรสะท้อนจินต์

จะ..ไม่จากพรากกันแม้วันหนึ่ง
จะ..คิดถึงซึ้งนิรันดร์ไม่ผันผิน
จะ..พร้อมสุขทุกข์ทนเฝ้ายลยิน
จะ..ไม่ขาดสวาทสิ้นฟ้าดินพยาน

ใครกันหนอ..ขอว่าสัญญารัก
ซึ้งสมัครนักหนาสัญญาหวาน
ขอเป็นดาวพราวจิตต์พิศนานนาน
ส่องดวงมานซ่านวิญญาณ์ยามราตรี

บัดนี้แสงแห่งดาวสาวอยู่ไหน?
โอ้..ดวงใจไร้สิ้นดั่งบินหนี
ลืมสัญญาว่าพร่ำร่ำวจี
ลืมวลี..มีให้ใต้ดาวเดือน.../


 

บูรพาท่าพระจันทร์

[Prapacarn ❀]

ดาวที่ว่า ไร้นาม งามหยดย้อย
เป็นดาวน้อย ร้อยเรียง เคียงสนาม
เฝ้าตามติด ตรึงตรา ทุกครายาม
ล้วนลอยตาม หวามไหว ในดาวเดือน

ดาวไร้นาม ถามถึง ซึ้งยิ่งนัก
เป็นดาวรัก ชักมา นภาเกลื่อน
กี่ปีแสง แรงกล้า ยังท้าเยือน
มิคล้อยเคลื่อน เลื่อนหล่น บนทางเดิน

ยังฝืนทน บนโลก มิโศกเศร้า
บางครั้งเมา มายหมอง ต้องระเหิน
บางครั้งแอบน้อยใจ ถูกใครเมิน
ต้อยต่ำเกิน ดาวไร้นาม ยามหมองตรม
พันทอง

แอบกระซิบวิบไหวอยู่ปลายฟ้า
หม่น, มิกล้าเผยอตัวกลัวขื่นขม
อยู่ท่ามกลางทางเถื่อนเป็นเพื่อนชม
กับสายลมอ่อนละมุน..พออุ่นไอ

อยากจะให้ใครคนนั้นเขาฝันถึง
ห้วงคำนึงครวญหาพาฝันใฝ่
เป็นได้เพียงแสงเงา...ของดาวใจ
ที่กวัดไกวไร้นามท่ามฟ้าเทา...

แซมค่ะ
 

[สมนึก นพ]

ชะเง้อจ้องมองดาวที่ราวฟ้า
ไกลเกินกว่าเอื้อมถึงจึงต้องเศร้า
หนาวน้ำค้างพร่างพรมลมแผ่วเบา
แสนเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวเพียงเดียวดาย

รู้ทั้งรู้อยู่ว่าเกินคว้าถึง
ดาวดึงส์ดวงนั้นที่มั่นหมาย
ในกลุ่มดาวคนคู่อยู่เรียงราย
ตั้งใจหมายดวงนี้ที่เฝ้ามอง

วาสนามีน้อยด้อยเกินนั้น
ทนถูกหยันเหยียดหยามซ้ำหม่นหมอง
เห็นว่าอยู่เกินไกลยังใฝ่ปอง
ยังยกย่องเป็นดาวใจ..ขอได้ชม.

นพ
3เม.ย.55

[panthong.kh]

อยากได้ดาว บนบ่า คงหายาก
หาลำบาก ยิ่งหนอ ท้อขื่นขม
สูงสุดสอย ลอยล่วง ติดบ่วงตรม
ร้าวระบม เสียหนัก รักลมลวง

เคยมีรัก ภักดี กับพี่หมวด
จนเจ็บปวด ดวดเหล้า เมาหายห่วง
รักหลุดลุ่ย ยุ้ยยับ พับในทรวง
น้ำตาร่วง รินไหล ไม่ยลยิน

แรกรักมัก ชื่นฉ่ำ จำนรรหา
นานเข้าเขา เบื่อหน้า ระอาสิ้น
หมดรสรัก เยื่อใย ในยุพิน
ทุกวันกิน ไม่ได้ ใจร้าวราน
พันทอง

[กังวาน]

กับหัวใจจมจ่อมที่ยอมให้
ก็คือใจขลาดเขลาเฝ้าครวญหา
ทบทวนท่วงหวามหวานกาลเวลา
คือที่มาของ...  ดาวใจที่ไร้นาม

แซมค่ะ

ดาวดวงน้อยลอยเลื่อนเหมือนอ่อนแสง
เธอจัดแจงแต่งฝันอันหวาบหวาม
ว่าดาวไหนไกลใกล้ให้นิยาม
ติดต่อตามดาวเรียงมาเคียงกัน

ใครมาก่อนย้อนมองแล้วลองคิด
ดาวดวงนิดดวงน้อยคอยจัดสรร
ดวงไหนดีสีสว่างไว้ข้างจันทร์
แล้วแบ่งปันต่อไปให้ดูแล

เหลือดวงนั้นหันห่างสว่างน้อย
เหมือนจะคอยวันดับลับจากแข
นามไม่มีนี่คงเหงาเศร้าดวงแด
เธอมองแต่พระจันทร์มิมั่นใจ

ขอจัดทางวางลงไว้ตรงนี้
เดือนยังมีความฝันอย่าหวั่นไหว
ความรักมิต้องมีทฤษฎีไง
ถ้ารักใครก็จงรัก...ขอทักดาว

[พิมพ์วาส]

                    แอบอิง

               ดาวกะพริบริบหรี่ราตรีนี้
          อิงแอบพี่ชี้ดาวคราวเหน็บหนาว
          อกละมุนอุ่นแนบแอบทุกคราว
          ดาวอะคร้าวพราวแจ่มแอร่มงาม

               นวลแสงจันทร์พลันผิงแอบอิงอก
          มิสะท้านสะทกพานรุ่งสาม
          สุรีย์เจ้าเช้าส่องเรืองรองยาม
          อุษาสางภิรามย์อร่ามใจ

[yaguza]

เห็นดาวน้อย ลอยคว้าง อย่างโดดเดี่ยว
อยากคว้าเกี่ยว ดารา เอามาให้
เอาดาวน้อย วาวาง กลางหทัย
มอบทรามวัย เป็นของขวัญ แทนสัญา

เพราะทุนพี่ ไม่พอ จงรอหน่อย
หากดาวน้อย ผ่อนนาน พานเบื่อหน้า
หากมีเงิน สักล้าน นะกานดา
พี่จะมา ตัดสด หมดเรื่องไป

 
....ยา....

[สมนึก นพ]

อยากได้ดาว บนบ่า คงหายาก
หาลำบาก ยิ่งหนอ ท้อขื่นขม
สูงสุดสอย ลอยล่วง ติดบ่วงตรม
ร้าวระบม เสียหนัก รักลมลวง

เคยมีรัก ภักดี กับพี่หมวด
จนเจ็บปวด ดวดเหล้า เมาหายห่วง
รักหลุดลุ่ย ยุ้ยยับ พับในทรวง
น้ำตาร่วง รินไหล ไม่ยลยิน

แรกรักมัก ชื่นฉ่ำ จำนรรหา
นานเข้าเขา เบื่อหน้า ระอาสิ้น
หมดรสรัก เยื่อใย ในยุพิน
ทุกวันกิน ไม่ได้ ใจร้าวราน
พันทอง

มุ่งหวังดาวพราวบ่าหาตำแหน่ง
คิดแอบแฝงแปลงกายคุณนายผ่าน
หวังเด่นดังสังคมราชการ
ปรากฏตัวทั่วงานนั้นมากมี

คือละครตอนใหม่ใส่หัวโขน
ปะโทโท่นโยนรับกับบทนี่
หนึ่งดวงเด่นเห็นน้อยยศร้อยตรี
คุณสตรีมีหมายได้จับจอง

เรายศจ่าหน้าดำกรำงานหนัก
ไร้คนรักพักใจให้เศร้าหมอง
ยังไม่มีเวลาหาคู่ครอง
เพราะนวลน้องมองค่าว่าต่ำไป

เงินเดือนน้อยค่อยจ่ายมอบลายเซ็น
เช้ายันเย็นเป็นอยู่รู้งานใหญ่
หวังเก็บออมยอมอดอนาคตไกล
ซื้อบ้านใหม่ไร้คู่คอยอยู่เคียง

ตั้งใจหมายได้รักสักครั้งหนึ่ง
รับสมัครสาวใจถึงจึงต้องเสี่ยง
รักด้วยใจไร้ดาวเข้าวางเรียง
ขอแต่เพียงเข้าใจกันและกัน.

นพ
4 เม.ย.55

[panthong.kh]

เมียพี่จ่า ถือบังตอ รอหน้าบ้าน
กลัวแหลกลาน กระบาลแยก แดกด่าฉัน
เห็นออกบ่อย นั่งคอยผัว จั่วทั้งวัน
ขืนวอแว แม่จะบั่น หั่นให้จม

จึงมิกล้า ตอแย กับพี่จ่า
อย่ามาว่า ต่ำต้อย พลอยอุ้มสม
มาหลอกเมีย ไม่มี พลางชี้ปม
ให้ระทม แหนงเหน็บ เจ็บทรวงใน

ถ้าทิ้งเมีย เมื่อไหร่ ให้รีบบอก
จะได้ออก  ไปหา ว่าไฉน
ขอใบหย่า มาด้วย ช่วยมาไว
สาวถึงใจ คนนี้ ที่ยังคอย
พันทอง

[D]

เห็นดาวน้อย ลอยคว้าง อย่างโดดเดี่ยว
อยากคว้าเกี่ยว ดารา เอามาให้
เอาดาวน้อย วาวาง กลางหทัย
มอบทรามวัย เป็นของขวัญ แทนสัญา

เพราะทุนพี่ ไม่พอ จงรอหน่อย
หากดาวน้อย ผ่อนนาน พานเบื่อหน้า
หากมีเงิน สักล้าน นะกานดา
พี่จะมา ตัดสด หมดเรื่องไป

 
....ยา....

เพราะว่ามี พี่จน จึงทนเบื่อ
เงินเดือนเหลือ นิดหน่อย คอยไม่ไหว
มีคนใหม่ ให้รู้แล้ว รู้รอดไป
คนอะไร เงินน้อย พลอยรำคาญ

จะซื้อเพชร สักหน่อย คอยชาติหน้า
แค่ราคา จิ๊บ-จิ๊บ สิบกว่าล้าน
เพียงแค่เนี๊ย บ่นซะ เหลือประมาณ
หนอยเดินพล่าน  หน้ากระต๊อบ ชอบด่าทอ

(ขอโทษนะคะพี่แซมดินพากลอนพี่แซมไปไหนแล้ว)

[Prapacarn ❀]

คิดถึงดาวคราวก่อนเมื่อตอนจาก
ทั้งไม่อยากพรากมาอุราขม
ต้องตัดใจจากดาวพราวหมายชม
ยอมระทมตรมตัดสลัดใจ
เพราะดาวสูงเกินใจจะไขว่คว้า
อยู่บนฟากนภาอันสดใส
เกิดเป็นดินถิ่นเดิมเราเสริมใด
ยอมหมองไหม้มืดหม่นแต่คนเดียว

ไม่กล้าพ้อ ทวงถามถึงความรัก
เมื่อดอกหักร่วงหล่นทนเปล่าเปลี่ยว
และอ้อมแขนรอฝันมาฟั่นเกลียว
ไร้คนเหลียวแลหาอุราร้าว

เพราะหัวใจไม่มั่นฝันจึงห่าง
เฝ้าแต่อ้างว่าเกินไขว่ปล่อยใจหนาว
หรือปองหมายเพียงปลายหมอกบอกเรื่องราว
เป็นแค่ดาวไร้นาม..เกินถามทวง

แซมค่ะ

ขออภัยที่แซมมาตอบช้านะคะ...
งานสุมรุมรัดค่ะ... ♥

[Prapacarn ❀]

ใจไม่กล้าเผยตนยอมหม่นหมอง
เมื่อเจ้าของปองเว้นเข้าเข่นขาม
เก็บซุกซ่อนก่อนใครจะไหวตาม
ด้วยความงามตามติดเป็นพิษตน

เกิดมาสวยรวยทรัพย์เกินนับญาติ
ความสามารถมากหลายไม่หมายหม่น
จึงหลบซ่อนใจกายกลัวชายยล
เกินกว่าคนอย่างเราจะเฝ้าคอย..

"บ้านริมโขง"

เป็นเพียงดาวไร้นามคนหยามเหยียด
ถูกเขาเบียดบังแสงแกล้งให้หงอย
ระหกระเหท่ามสรวงผันดวงลอย
ยามเดือนคล้อยหนาวเหน็บเจ็บจนช้ำ

ท่ามฟ้าเทาเหงาใจใครจะเห็น
หลบซ่อนเร้นหมองนวลเฝ้าครวญคร่ำ
ฝากให้เดือนเพื่อนกันผ่านลำนำ
โปรดจดจำดาวใจที่ไร้นาม..

แซมค่ะ

แซมมาช้า ขออภัยนะคะ..
งานไม่ยอมเสร็จค่ะ..แต่อยากซน...

[sunthornvit]

เป็นดาวใจ  ดวงเดียว  ที่เกี่ยวข้อง
เพียงเกรงน้อง  รังเกียจ  คิดเหยียดหยาม
ความจริงพี่  ตั้งท่า  สวาปาม
แต่ทนห้าม  อารมณ์  คอยข่มตน

ชายจับจอง  ปองนุช  ดุจปลวกมด
พี่คงอด  สมรัก  ร่วมมรรคผล
นั่งหน้ายับ  จับเจ่า  เฝ้ากังวล
ดวงกมล  ใจร้าย  มิชายตา

สุนทรวิทย์

[Prapacarn ❀]

ขออภัยที่ดาวนี้...มีเจ้าของ
จะจับจองใจก็สั่นขวัญผวา
แซมแค่เป็นดาวบินของนินจา
เขาขว้างมาขว้างไป...ใครใครเมิน

เห็นดาวน้อยลอยวืด..ยืดตัวหลบ
ดาวเลยจบปักฉึกให้นึกเขิน
ได้เป็นดาวก็แสนเข็ญ...เป็นส่วนเกิน
นินจาเพลินขว้างดาว...น้องหนาวใจ

แซมค่ะ
 

[sunthornvit]

เอ่ยปากแต่  ละที  "มีเจ้าของ"
คนหมายปอง  ต้องโกย  แอบโหยไห้
ดาวดวงนี้  เกรี้ยวกราด  ขาดเยื่อใย
ลอยอยู่ไกล  เกินคว้า  มีฟ้าบัง

ขอตัดใจ  บอกลา  มุ่งหาใหม่
เลือกใกล้ใกล้  แถวนี้  อาจมีหวัง
ขี้เกียจ  มุทะลุ  ดันทุรัง
ลูกฝรั่ง  ผมแดง  แล้งน้ำใจ

(หยอกล้อนะครับน้องแซม)

สุนทรวิทย์

[Prapacarn ❀]

อันน้ำใจมีมาก..อยากจะแบ่ง
สิ่งที่แล้งคือคนดีดี..พี่รู้ไหม
น้องหงอยเหงารันทดหมดอาลัย
หนุ่มหนุ่มไทยกะล่อนนักรักไม่จริง

ทำหงุงหงิงแงงอ..แล้วก็หาย
ผลสุดท้ายคือใจกลวงชอบลวงหญิง
ยากจะหา ลิงจั๊ก ให้พักพิง
น้องเกรงกริ่งคารม คนผมดอกเลา.. 

แซมค่ะ
 

♥ แซมหยอกคืนนะคะ พี่ชาย ♥