ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

จัดข้าวตอกดอกไม้วางในขัน
ดอกอัญชันดาวเรืองเหลืองอร่าม
ข้าวตอกขาวพราวเกล็ดเม็ดพองงาม
ขันลายครามปากกว้างพรายพร่างตา

จัดขนมสีดำน้ำหนึ่งจอก
นับบ่งบอกแปดเก้าเท่าที่หา
วางรายถาดกระทงเรียงลงมา
น้ำดำถ้าเป๊บซี่มีเซียงซุน

หลังแต่งตัวหัวค่ำฟ้าดำมืด
เมฆลอยอืดสงัดพัดกลิ่นกรุ่น
เก็จตะหวาพะยอมหอมละมุน
ข้างหน้าขุนป่าเขาลำเนานับ

ดารกะระยิบพริบบ้างหม่น
จวบเบื้องบนดำตื้อถือถาดจับ
วางข่วงดินผินหน้าทิศพายัพ
จุดธูปดำกำกับลำดับนัย

ข้าฯทวี รพีกาญจน์ น้อมกรานกราบ
สองมือทาบบาทบงสุ์อินทร์องค์ใหญ่
วอนเมตตาข้าด้วยพรอวยชัย
สุขกายใจดีชอบพร้อมครอบครัว

ประเทศไทยทุกคนพ้นพิบัติ
วอนกำจัดปัดทิ้งสิ่งร้ายชั่ว
ให้หันหน้าสามัคคีมิหมองมัว
ขอเหนือหัวพระองค์ทรงพระเจริญ

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เป็นคำแต่งแช่งด่าจารึกอ่าน
อ้างตำนานร้องกรองของปู่เฒ่า
ผู้พิทักษ์รักบ้านแต่นานเนา
กำบะเก่ากลัวนักจักหมองมัว

ผู้ใดแค่ครุ่นคิดผิดศีลห้า
หลับหูตามุ่งหมายทำร้ายทั่ว
กอบโกงโกยขโมยเขาเอาใส่ตัว
พูดปั่นหัวส่อเสียดก่อเกลียดชัง

เอาพวกมากลากไปใช้กฎหมู่
เอาตำแหน่งข่มขู่ถูขึงขัง
เอาสินบาทฟาดโคนโยนสตังค์
ให้สมหวังตามช่องสิ่งต้องการ

ไร้ประเสริฐเกิดก่อนรลักษณ์
ยมเสี้ยมสักอักษราติดหน้าก่าน
จุติจากขวากขุมหลุมหมู่มาร
ผุดดินดานตัวดำใช้กรรมบน

เมื่อวัยเยายากเย็นเป็นกำพร้า
ริได้ศอกลงวาพาก้อนป่น
อ่อนง่อยเปลี้ยเพลียยุบร่างทุพพล
ลูกเสียคนผิดเพศดังเปรตดง

หากดิบดูรู้สึกสำนึกได้
สติเพี้ยนเปลี่ยนไปใช่ประสงค์
ที่ว่าร้ายกลายดีมีมั่นคง
เกียรติธำรงเรืองรองก่องงามเอย

 

 รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

กระจองงอง กระจองงอง ตีฆ้องเอิ้น
ขออัญเชิญ ประกาศ ราชสาส์น
องค์ผ่านภพ จบแดน แมนพิมาน
มีโองการ เร่งด่วน มวลประชา

ฟ้าครวญคราง ย่างเยือน ต้นเดือนเจ็ด
ฝนลงเม็ด เปียกปอน ก่อนพรรษา
รีบระดม วัวควาย เทียมไถนา
เกี่ยวข้าวกล้า แบ่งกึ่ง ครึ่งส่งคลัง

วัยฉกรรจ์ หนุ่มสาว ราวยี่สิบ
ร่ายรำหยิบ ทวนธนู ดาบคู่ขลัง
เรียนค่ายคู ประูตูตอก ออกกำลัง
รายงานต่อ เวียงวัง รอสั่งความ

กล้วยรำอ่อน ฟ่อนหญ้า ช้างม้าขุน
เรียกตะพุ่น ฝึกหัด มัดลากล่าม
ช่างตีเหล็ก ก่อเตา เผาแดงฮาม
ทำฝักด้าม ดอกดูก ลูกธนู

ย่างเดือนยี่ ปีหน้า นกการ้อง
ลั่นปี่กลอง อึงอล บนหัวหมู
หมวดธงทิว ปลิวโบก โยกขึ้นชู
ก่งเสียงกู่ ทอดยาว สาวเท้าเดิน

กระจองงอง กระจองงอง เจ้าข้าเอ๊ย
บอกเปิดเผย การศึก คึกเนิ่นเนิ่น
แกจงเตรียม ตัวรับ ความยับเยิน
แค้นเหลือเกิน เดินหน้า ฆ่าลูกเดียว

 

รพีกาญจน์

เมื่อวานให้น้ำมะม่วง ทะเลาะกับมดแดง เก็บมาฝันตอนค่อนรุ่ง

[รพีกาญจน์]

เปลี่ยนห้องโหรโจรร้ายคลายโหดเหี้ยม เปลี่ยนส่อเสี้ยมหลงลูกถูกว่าผิด เปลี่ยนศัตรูคู่แค้นแปลงแมนมิตร เปลี่ยนชีวิตสลดสดทันที เปลี่ยนพ่อค้าหน้าเลือดละเชือดเฉือน เปลี่ยนพ้องเพื่อนกลับใจไม่หลบหนี เปลี่ยนยุ่งเหยิงยากเย็นกลายเป็นดี เปลี่ยนโทนสีจางเจือเหลือขาวนวล เปลี่ยนสัญจรจอแจบ่แออัด เปลี่ยนแล้งจัดฝนซ่าทั่วนาสวน เปลี่ยนปลอดภัยไร้ปืนคืนหอกทวน เปลี่ยนก่อกวนจับถือร่วมมือพาย เปลี่ยนรุนแรงเร้ารุมลงนุ่มอ่อน เปลี่ยนกลุ่มก้อนผูกเสี่ยวเดินเดี่ยวฉาย เปลี่ยนเถื่อนถังวังเวงเปล่งประกาย เปลี่ยนกฎหมายปกาศิตฤทธิรอน เปลี่ยนอยู่เหย้าเฝ้าจุดหยุดเตร็ดเตร่ เปลี่ยนเฉียดเสเลิกลาบ้าบอลบ่อน เปลี่ยนเศรษฐีมีคุกซุกตัวนอน เปลี่ยนหีบซ่อนแบ๊งก์ใบไร้ที่มา เปลี่ยนปอปากไป่เปิดปิดปูดป่าว เปลี่ยนกาขาวหัวหดหมดสง่า เปลี่ยนขมิ้นบินฟ่องล่องนภา เปลี่ยนทุกท่าใครเทียมเยี่ยมจริงๆ

รพีกาญจน์

[panthong.kh]

อากาศไม่ สดชื่น ฟ้าครืนคร่ำ
ฝนตกพรำ ลงมา หลายห่ายิ่ง
นกกระจิบ กระจอก บอกเรื่องจริง
บินหลบสิง ชายคา หน้าบ้านเรา

ความขี้เกียจ วิ่งจับ ปรับจิตใหม่
ทนนอนไป สักหน่อย พลอยอับเฉา
เวลาเดิน ไม่หยุด เร่งรุดเอา
จะตื่นเช้า สายอีกแล้ว ต้องแจวจร
พันทอง
๑๐/๖/๕๗
ฝนตกความขี้เกียจเกาะแข้งเกาะขา
 

[รพีกาญจน์]

หยุดความรักมักง่ายกระหายหือ หยุดได้หรือวาดหวังยังเกรงกริ่ง หยุดมือไวใจคนซนเช่นลิง หยุดล้อหลอกวอกวิ่งนิ่งดูดาย หยุดบุหรี่มีควันลอยโขมง หยุดเหล้าโรงห้ามทำออกจำหน่าย หยุดขบขันกัญชาลืมตาลาย หยุดกระสายกายกู้ชูกำลัง หยุดพนันขันต่อจากจอทัศน์ หยุดสกัดแค่ดูบอลคู่ขลัง หยุดใต้ดินกินรวบล็อคเลขดัง หยุดสตังค์ลื่นไหลไปเกาะกง หยุดวัยรุ่มดุ่มเดินเพลินก้มหน้า หยุดพกพามือถือสื่อประสงค์ หยุดโอลด์ชิวนิวเน็ตเฟสบุ๊คลง หยุดทีวีฟรีคงตายลงแดง หยุดปิ้งตับจับไตใช้มีดเถือ หยุดฉีกเนื้อดื่มเลือดจนเหือดแห้ง หยุดสอยผักหักไม้ใบต้มแกง หยุดมื้อแลงกินกัดประหยัดดี หยุดตะวันจันทรโคจรลับ หยุดดาวดับแจ้งจัดรัศมี หยุดดินฟ้าอากาศปราศนที หยุดอัคคีมอดมุด...หยุดรักเธอ   รพีกาญจน์

[panthong.kh]

หยุดอะไร หยุดได้ ไม่เคยบ่น
หยุดสัปดน จนบัดนี้ ดีใจเว่อ
หยุดกินเหล้า หยุดได้ ไม่ว่าเออ
หยุดละเมอ เพ้อพร่ำ ระกำเกิน

มีหนึ่งอยาง ที่สุด หยุดมิได้
แทงหวยไง ขืนหยุด สุดขวยเขิน
แทงทุกงวด ชวดบ้าง ต่างเผชิญ
แม้บังเอิญ ถูกนิดหน่อย พลอยได้ลุ้น
พันทอง
 

[รพีกาญจน์]

เพราะยากจนข้นแค้นแสนอาภัพ
สองมือจับจอบขวานฟันดานเถื่อน
วาดหวังรวยล้นถังยังลางเลือน
ที่เยี่ยมเยือนชุ่มโชกล้วนโรคภัย

ก็ทำมาหากินเปรอะดินปลัก
กับคนรักบ้านนาตูบอาศัย
ปลูกพืชผักตักน้ำกันร่ำไป
มีลำไยหมากม่วงพวงมะนาว

พออิ่มมื้อหรือว่างท้องบางคาบ
ไม่มีลาบเนื้อสุกคลุกกับข้าว
มีแกงหยวกลวกผักถั่วฝักยาว
สิ้นเรื่องราวทุกข์ทนพ้นวันคืน

ลำบากแท้แค่ไหนไม่เคยท้อ
ปริปากพ้อตรอมตรมขมฝาดฝืน
เธอเคียงคู่อยู่ข้างร่างหยัดยืน
กู้นาล่มจมพื้นฟื้นอีกครา

ฝนลงเม็ดเสร็จงานการหว่านไถ
แสนสุขใจเหนื่อยหายคลายเมื่อยล้า
กราบวิงวอนอ้อนพระเทวดา
ขอข้าวกล้าสมบูรณ์พูนเบ่งบาน

คืนเดือนเพ็ญเด่นสกาววับวาวฟ้า
ยินเสียงจ้าเอื้อนรับส่งขับขาน
เอนอิงหมอนนอนฟังนั่งนอกชาน
ยาวเจื้อยแจ้วแว่วหวาน"บำนาญรัก"

รพีกาญจน์

 

แชมป์ประกวดร้องเพลง ประเภทผู้สูงอายุหญิงจังหวัดลำพูน 13/06/57

[รพีกาญจน์]

แม้สี่เท้าก้าวย่างยังรู้พลาด
แม้นักปราชญ์เผลอพลั้งยังรู้ผิด
ปถุชนชั้นใดในชีวิต
มากหรือนิดลื่นลอกออกลู่มี

มิอาจแจงแบ่งหารกาลจำกัด
เร็วช้าลัดสัดส่วนครบถ้วนถี่
สักแต่ทำนำส่งปลงวจี
หันผละหนีจากไปไร้ตรวจทาน

แค่สองวรรคสองบาทอาจสองบท
มักปรากฎปนแปลกเหลวแหลกฉาน
ต่อตอบกลับฉับพลันไวสัญญาณ
สนองมานหัวร่อชอบพอใจ

มิคำนึงถึงสกลคนหมู่มาก
ง่ายหรือยากปัญญาอัชฌาสัย
ดนูน้อยพลอยยึดพฤตินัย
เห็นตามใช้ซูฮกยกนิยม

ผู้ชแรแก่เรือนเตือนตำหนิ
รั้งสติปริเบากล่อมเกลาบ่ม
จอดเครื่องดับสับสวิตซ์หยุดติดลม
เกรงดิ่งจมรั่วลึกสึกเกินยา

กู้พลิกเรือเพื่อเปิดแล่นเฉิดฉัน
ขอบคุณครับกัปตันมิถือสา
ขอร่วมรายพายพัดด้วยศรัทธา
มินำพาลามกยกหยาบโลม

 

รพีกาญจน์

มิส่งนยอันใด เตือนตัวเองอ่ะครับ

[รพีกาญจน์]

หอมมะลิกี่ถังตวงชั่งขาย
กี่วัวควายตายโหงเข้าโรงฆ่า
ที่ทำกินกว้างไกลกี่ไร่วา
หอยปูปลากี่ลำสดนำลง

ปอกมะพร้าวชาวเกาะเทาะกี่ผล
เงาะลิ้นจี่กี่ต้นตัดขนส่ง
ลำไยดีกี่ตู้สู่ฮ่องกง
เรือประมงกี่หนถูกปล้นชิง

ตากรมนอนซ้อนวางยางกี่แผ่น
รถอีแต๋นกี่ชุดชำรุดวิ่ง
จอบขุดตักหักหามกี่ด้ามทิ้ง
ตะไคร้ขิงกี่หอบกระสอบบุง

เงินนาคพลอยเพชรสีกี่กะรัต
ผ้าไหมตัดมัดหมี่รวมกี่ถุง
ช้างลากชักสักสนกี่ต้นซุง
กี่แพ็คกุ้งเป็นปอนด์ดอลอียู

นับกี่แกร่งแรงเหนื่อยปวดเมื่อยล้า
กี่น้ำตาเก็บกดเหี่ยวหดหู่
เลือดกี่หยดหยาดยั้งปวดพรั่งพรู
กี่เพศผู้ล้มหงายตายคางาน

หักทุกภาคจากทุกส่วนมวลรายได้
ทุกบาทใบใช้ต่อบริหาร
สนทำไมให้เครดิตมิตรซาตาน
เซฟเงินล้านดีกว่าซื้ออาวุธ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

จ้องตาแป๋วแวววาวเกาะราวผ้า
ข้างล่างหมากรรโชกโฮกโฮกใส่
หยุดสงบกบนิ่งประวิงไว
เมื่อพ้นภัยโดดลงเข้าพงพี

ก็เห็นแต่ตัวเดียวปราดเปรียวนัก
กระแอมทักเบาเบาเอ้ารีบหนี
ไหนละพ่อหนอแม่แลมิมี
หรือแมวผีค้นหาอาหารกิน

แอบหน้าต่างข้างหอชูคอจ้อง
ยกเท้าย่องประหวั่นหันหน้าผิน
เรียกตามหลังอย่างไรไม่ยลยิน
คงชาชินลักลอบชอบผจญ

ให้ปลาทูหมูปิ้งเหมือนทิ้งขว้าง
เบี่ยงตัวห่างจากไปทำไม่สน
พอบ้านเงียบเงี่ยสดับลับตาคน
คุ้ยของบนโครมครามชามกระจาย

อยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงเลี้ยงดูเฝ้า
อยู่กับ"เจ้าโชคดี"มีสหาย
เช้าวิ่งเล่นเย็นย่ำออกกำลังกาย
ช่วงสายบ่ายเข้าสวนหมู่ม่วนงัน

คงเพราะกรรมนำให้ได้พานพบ
และแล้วจบง่ายจังดังหลับฝัน
เจ้าหมอบหลังล้อรถเมื่อไรกัน
พอถอยพลันทับกลางร่างบี้แบน

รพีกาญจน์

วานวาถอยรถทับแมวตาย เสียใจมากไม่อยากแต่งกลอน
 
เจ้าโชคดี - หมาตัวโปรด  ม่วนงัน - สนุก

[ไพร พนาวัลย์]

เขามาเกิดใช้กรรมเคยทำไว้
เราจึงได้เลี้ยงดูเป็นคู่แล่น
มาบัดนี้หมดกรรมเคยทำแทน
ไปสู่แดนฉิมพลี หมดหนี้เวร

ไปทำบุญใส่บาตรรีบหยาดน้ำ
ให้บุญค้ำบุญชูเข้าสู่เส้น
สู่คติที่ชอบ ที่มอบเน้น
ได้วิ่งเล่นบนสวรรค์วันนี้ เทอญฯ

ไพร พนาวัลย์

 

[รพีกาญจน์]

รู้ไหมต้องเตรียมต้นตัดแต่งกิ่ง
เลาะใบทิ้งใบเขียวใบเหี่ยวเฉา
เหลือใบอ่อนใบห่างใบบางเบา
ป้องกันเจ้าโรคราไรรังควาน

ต้นทะลุปรุโปร่งทรงตะกร้อ
แทงผลิช่อชูชันตะวันฉาน
รับน้ำค้างพร่างพรมชโลมดาน
ลมพัดผ่านยอดอ่อนสลอนตาม

ขนปุ๋ยคอกขี้วัวพลั่วช้อนตัก
ตวงน้ำหมักหนึ่งส่วนกวนน้ำสาม
ราดปลายพุ่มลุ่มคันกั้นไหลลาม
พอฟ้าฮ่ามฮอร์โมนพ่นทางใบ

รอใบแก่แลเรียวเลื่อมเขียวคล้ำ
จึงพ่นซ้ำน้ำตาลเติมหวานใส่
สะสมแป้งอาหารสารภายใน
ครบสัปดาห์เมื่อใดใช้โปแตส(เซียม)

สูตรการทำลำไยวิจัยบอก
บังคับออกช่วงที่มีแสงแดด
พ่นทางใบดินลุ่มน้ำชุ่มแวด
ราวเดือนแปดเก็บผลต้นกุมภา

ทุ่มกายใจให้น้ำสามสินครั้ง
ควักสตังค์จ่ายจ้างยางพม่า
ไม้ค้ำยันกันลมผสมยา
เจ็ดเดือนกว่าแทบตายขายลำไย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

บังคับออกกรอกสารบันดาลผล
เปรียบเช่นคนมีลูกยากแต่อยากได้
ตรวจกระตุ้นดินน้ำลำต้นใบ
คนเครื่องใช้ครบครันมื้อวันดี

นึกสบายหลายครั้งมิดังคาด
ด้วยอากาศทั่วไปไม่คงที่
ฟ้าเบื้องบนฝนลงร้อนเย็นมี
โรคราวีปะเหมาะเคราะห์เผดียง

เริ่มผลิดอกออกช่อหงิกงอบ้าง
ต้องว่าจ้างทำใจตัดให้เกลี้ยง
ขืนทำไปไม่คุ้มทุ่มเสบียง
ดีกว่าเสี่ยงว้าวุ่นขาดทุนบาน

ถ้าลำไยในฤดูสู้มิยาก
หนาวเย็นมากแทงดอกออกถ้วนทั่ว
หมดวิตกโรคภัยไม่น่ากลัว
เมฆมืดมัวฝนซัดประหยัดแรง

ผลสุกงอมพร้อมกันสร้างปัญหา
เรื่องโควต้าจำกัดหารจัดแบ่ง
เจอเล่ห์ล้งโกดังชั่งพลิกแพลง
ขายยื้อแย่งซื้อลดกดราคา

เต็มกระบะล้นลำเบอร์จัมโบ้
ลูกเหลืองเหลืองโตโตโลสิบห้า
ยื่นมือรับนับตังค์หลั่งน้ำตา
จะพอค่าจ่ายจ้างบ้างไหมเออ...

 

รพีกาญจน์

[D]

ที่บ้านน้องสี่สิบรีบหยิบจับ
คว้าหมุบหมับมิแพงแย่งกันเย่อ
กลัวของถูกจะหมดอดหม่ำเออ
รู้แล้วเหวอ บ้านอ้ายไหงไม่แพง

สิบห้าบาทต่อโล...โถถูกมาก
คงลำบากกันทั่วหัวระแหง
น่าเห็นอกชาวดินกินข้าวแกง
ทั้งค่าแรงหยูกยาค่าน้ำมัน

เห็นใจอ้ายหนักหนาเหมือนฟ้าแกล้ง
น่าแสลงใจมากอยากช่วยนั่น
ขายก็ถูกเอากำไรที่ไหนกัน
ส่งแบ่งปันให้น้องกินสินน้ำใจ 

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

พาดบันไดไต่ต้นจับบนกิ่ง
ยืนแน่นิ่งมือรั้งเกรงพลั้งเผลอ
ไหล่สะพายสายรัดมัดกระเชอ
ค่อยเผยอหักพวงตวงลำไย

แบกถอกเทลงวางกองกลางเสื่อ
นั่งคัดเพื่อแยกเช็คลูกเล็กใหญ่
รายตะกร้าแจกแจงตกแต่งใน
บรรทุกไปพุ่งตรงส่งโกดัง

พอถึงปั๊บรับบัตรคิวจัดแถว
ต่อเป็นแนวก่อนหน้าช้าอยู่หลัง
เห็นราคาติดกระดานมานแทบพัง
กลับมานั่งหดหู่มิรู้คลาย

ของดีที่เีราแล้วแต่เขาจะซื้อ
ใครหาญหือแข็งข้อก็อดขาย
อยากประท้วงอู้เอิ้นเชิญสบาย
พรุ่งขึ้นป้ายทุกจุดหยุดสามวัน

คนหาเช้ากินค่ำต้องย่ำแย่
ลำไยแก่ฝนตกหัวอกสั่น
ร่วงหล่นเน่าเศร้าเหน็บเก็บไม่ทัน
เงินหมื่นพันหายวับจากลับตา

โอกาสมีปีหนึ่งเพียงหนึ่งครั้ง
ล้งกำไรได้ตังค์ทุกวันวี่
เราเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตลอดปี
โปรดเห็นใจบ้างซีมีเมตตา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

นกกระปูด พูดไป สองไพเบี้ย
ยอมนิ่งเสีย เลียแผล ยิ่งแย่กว่า
เสียงคนจน บ่นค่อย ด้อยราคา
ฤาภูผา หนาแน่น แม่นมลาย

ยากผลไม้ ใสสด อดเน่าเหม็น
จึงจำเป็น สุกงอม ยอมปลิดขาย
รออย่างไร ได้เล่า เดี๋ยวเฉาตาย
ตลาดวาย คาต้น ร่วงหล่นกอง

เกษตร พาณิชย์ อุตฯ มุดไหนหมด
ถูกเขากด ราคา จนหน้าหมอง
คสช. ขอฮึ่มแฮ่ม แกมประคอง
มันลำพอง อวดแน่ ลงแส้ที

มาดจมื่น ปืนไว ไงชักช้า
มัวเงื้อง่า ปืนหด ก็หมดศรี
เพื่อความสุข ทุกหน้า ประชาชี
ต่อชีวี อีกคืบ สืบชื่นบาน

พ่อค้าดู รู้ล่วง ว่าช่วงไหน
จำนวนต้น ลำไย พ่นใส่สาร
มีช่อดอก ออกผล คณประมาณ
ความต้องการ ดิบดี มีต่อวัน

โยคีว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์
น้ำสมุทร สุดลึก หานึกพรั่น
บ่อยสำรวจ ตรวจคำ ทำไมกัน
ตัวเลขยัน ข้อมูล ทูนแก่ใคร?

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

หากเปลือกเขียว เบี้ยวหนา ปล่อยคาต้น
หากเปลือกผล บางเบา เกลี้ยงเกลาใส
อย่ารอมื้อ ถือวัน พาดบันได
ตัดสินใจ หักพวง รูดร่วงเลย

รอสวรรค์ วิมาน อันใดเล่า
ขืนชักช้า ถ้าเจ้า เฝ้าอยู่เฉย
คอยพ่อค้า ท่าชาย แวะก่ายเกย
อู้เอิ้นเอ่ย ถามหรือ จะซื้อแพง

คิดให้น้ำ ซ้ำเพิ่ม หว่านเติมปุ๋ย
คิดชุ่ยชุ่ย ตุตะ จะกินแหนง
เปลือกเริ่มผุด จุดลาย ก้นป้ายแดง
สัญญาณแห่ง เลวเลาะ เคราะห์มาเยือน

หากถูกแดด แผดร้อน แน่นอนแตก
ต้องลมบน ฝนแถก แตกกลาดเกลื่อน
ก็เคยเจอะ เยอะแล้ว แก้วจึงเตือน
บอกให้เพื่อน สำรวจ หมั่นตรวจตรา

น้ำ ปุ๋ย ดิน แดด ลม ผสมเหตุ
ควรสังเกต พวง ผล ต้น ปัญหา
หรือลูกดก รกโคน ฮอร์โมน ยา
หรือโทษว่า ชาติพันธุ์ มันไม่ดี

รูดร่วงพ่าย ขายเข้า เตาอบแห้ง
หักค่าแรง กำไร ให้สมศรี
แตกเน่าเหม็น เห็นกอง เสียของฟรี
แตกอีกปี เลื่อยตัด มัดทำฟืน

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เริ่มหงุดหงิด บิดคร้าน เอ็นยานหย่อน
ยังอาลัย อาวรณ์ ที่นอน ฝืน
เกาะราวเตียง เอียงกาย หมายลุกยืน
เท้าแตะพื้น ลื่นล้ม โครม ลำไย

ก้นกระแทก แปลกดี เจ็บที่หัว
หมอบอกว่า น่ากลัว ชัวร์โรคใหม่
บ้างครั่นเนื้อ ครั่นตัว รวดหัวใจ
บ่นไม่ไหว โบกมือ ถือสากมอง

บ้างยิ่งแย่ แก้ผ้า ด่าโล้งเล้ง
บ้างเตะเข่ง ตะกร้า ด่าขึ้นล่อง
ชี้พ่อค้า ด่าแช่ง แกว่งกระบอง
ด่าฝรั่ง มังฆ้อง ฟ้อง คสช.

ว่าคนจีน อินโด สิงคโปร์งด
ซื้อลำไย แห้งสด สลดหนอ
สูญเงินก้อน ฟ่อนเทา ที่เฝ้ารอ
ไหว้วานขอ พ่อค้า อ้าปากวอน

อ้างเป็นเพื่อน เป็นพี่ ดีกับน้อง
แกมขอร้อง เถิดครับ รับซื้อร่อน
คิดเท่าไร ไม่ว่า เอื้ออาทร
แล้วค่อยย้อน เอาตังค์ หลังสัปดาห์

สภาพช้ำ ลำไย ในวันนี้
ชาวสวนทำ ทั้งปี โถมิน่า
สิ้นแรง ทุน ทุ่มเท และเวลา
แทบเป็นบ้า คร่ำครวญ อยู่สวนปรุง

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ทำสวนไร่ใช้เวลากว่ารู้ผล
แรงงานคนเงินถังสตังค์ถุง
วัสดุอุปกรณ์คอนกระบุง
ขนเข้ายุ้งขายขาดตลาดกลาง

สู้ซื้อขายง่ายดีเดียวไม่ได้
คิดกำไรซื้อมาบวกค่าจ้าง
กดราคาขายตรงส่งปลายทาง
ใครด่าทอก็ช่างนางจะเอา

เหมือนผีถึงป่าช้ามาต้องขาย
เห็นตัวเลขติดป้ายอยากตายเศร้า
ขึ้นไม่มีมีแต่ลงงงหนอเรา
เพราะพวกเขาโทรออกบอกทั่วกัน

ใครโอดโอยโวยวายสีหมายหัว
โยนเภทภัยใส่ตัวขุดชั่วปั่น
จะแสนดีชีวิตผิดพลาดพลัน
ด่าโจษจัณฑ์เน่าเหม็นถุยเป็นโจร

ลำไยมิใช่ข้าวมันยางรมแผ่น
ปลูกทดแทนอะไรใครยอมโค่น
จะตรากรอบขอบเขตเกษตรโซน
ละทโมนก๋ากั่นมันเชื่องาม

แล้วแต่โชคชะตาเทวาชี้
เกิดทั้งทีมีแต่ซวยรวยต้องห้าม
รูปไม่หล่อต้อเต่าเขาประณาม
ขออยู่ตามประสาจนพ้นชาติเอย

 

รพีกาญจน์