ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ทุกวันนี้ไม่ว่างบนทางฝัน
เพราะต้องหมั่นลุยดะซ่อมกระต๊อบ
แสนเหน็ดเหนื่อยเมื่อล้าอยากมาช็อบ
จึงต้องอ๊อฟไลน์เลื่อนห่างเพื่อนกลอน

น้ำท่วมบ้านปู่รินได้ยินทั่ว
หลังคารั่วรีบอุดจงหยุดอ้อน
จะมาช่วยคลายกลุ้มที่ชุมพร
คุณรพีมาวอนไปฟ้อนรำ

หน้าเวทีชุมนุมของกลุ่มม็อบ
ทิ้งกระต๊อบรีบมายืนหน้าคว่ำ
เสียงปรี๊ด..ปรี๊ด..ปรี้..ปริ๊ด..นกหวีดนำ
จนหน้าดำคร่ำเครียดนั่งเบียดฟัง

ทุกวันนี้ต้องไปมิได้หยุด
จัดเป็นชุดรำไทยไปตามสั่ง
เลยไม่ได้เขียนกลอนวอนอย่าชัง
ขอไปนั่งเป่านกหวีดเดินกรีดกราย

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

จักวันไหน ใจฉัน มิผันเปลี่ยน
ยังวนเวียน เพียรห่วง ทุกช่วงสาย
ยังพะวง หลงรัก ภักดิ์มิคลาย
ถึงเป็นชาย เหี่ยวห่อ บ่เป็นไร

สุขที่ได้ รู้จัก สมัครมั่น
สุขที่ปัน แบ่งตอบ มอบรักใคร่
สุขที่หัว ใจสอง คล้องทรวงใน
สุขที่ไม่ เรื่องเยอะ เจอะแต่ดี

รักร่ามเรียง เคียงหมอน นอนแนบข้าง
รักร่วมสร้าง ทางตัน ไม่หันหนี
รักจึงรุ่ง เรืองรอง ผ่องอินทรี
รักไม่มี ปัญหา มากวนใจ

จักวันไหน ใดเล่า เท่ารักแจ่ม
จักข้างแรม เดือนดับ กลับสดใส
จักเจิดจ้า ท้าหนาว มิร้าวใด
จักรักใคร่ ผูกพัน มั่นทุกยาม
พันทอง
๒๓/๑๒/๕๖

[พี.พูนสุข]

๐๐ แม่ค้ามือใหม่ ๐๐

ตัวข้าน้อย..พูนสุข..สนุกสนาน
กินอาหาร แซ่บนะ สหสหาย
ตักให้นิด หน้าตูม กระฟูมกระฟาย
ร้องวี้ดว้าย..แสนงอน กะบอนกะบึง   

ตัดสินใจ ปลูกผัก ขะมักเขม้น
รดเช้าเย็น ยกถัง ทะลั่งทะลึ่ง
หนักแสนหนัก ทุกวัน มิพรั่นมิพรึง
ผักเขียวซึ้ง หัวเราะร่า คะน้าคะนอง   

ไปเรียนกุ๊ก ศุกร์เสาร์ สะเกาสะกิด
รู้ถูกผิด ต้มแกง กะแย่งกะย่อง
ครบสามเดือน ยกระดับ ประคับประคอง
ขายข้าวกล่อง เชื่องช้า ละล้าละลัง   

โภชนา อาหาร สะอ้านสะอาด
จัดเต็มถาด วางปึ๊บ สะพรึบสะพรั่ง
เงินข้าวแกง หอมฟุ้ง สตุ้งสตังค์
สุขใจจัง อร่อยโพด สะโอดสะอง ฯ 


"จึงเป็นดังที่เห็นแล..."
 

..พี.พูนสุข..
๒๑  ธันวาคม  ๒๕๕๖

add complete
by Klonthaiclub fb

[รพีกาญจน์]

ชื่อประตูดูกว้างทางเข้าออก
ร่องซอยซอกตรอกแคบกว่าถนน
ล่างน้ำดินหินหินผาฟ้าเบื้องบน
ถ้าเป็นคนตั้งชื่อสื่อต้องการ

ชื่อแก้วแหวนเงินทองกองเกินนับ
ชื่อสินทรัพย์สมบัติพัสถาน
ชื่อนงลักษณ์พักตร์พริ้งยิ่งสคราญ
ชื่ออ้อยตาลมานมนสวยดลใจ

แต่ฝรั่งบ๊ายบายชายชื่่อแก้ว
เล่ห์พราวแพรวลิงหลอกแถมวอกใส่
เว้นสว่างชื่อจันทร์มักบรรลัย
เจอที่ใดกินเหล้าเมาเฮฮา

บ้างผอมแห้งแรงน้อยบ่อยเป็นไข้
ชื่อวิไลไม่ดีเปลี่ยนขี้หมา
ถูกโฉลกโรคกลายหายพริบตา
กินข้าวปลาห้ามื้อถึงกลางคืน

นี่แหละคือชื่อนั้นสำคัญไฉน
ถ้าตั้งดีดีไปให้หวานชื่น
ถ้าตั้งผิดติดคำให้กล้ำกลืน
สร้างขมขื่นแก่ตัวคนทั่วคาม

เปลี่ยนชื่อเพื่อนดีไหมว่า อ้ายปั๋น
อีกคนนั้น อ้ายปอ เนอขอถาม
เปลี่ยนความคิดนิสสัยเป็นไปตาม
เมืองสยามสงบจบเสียที!

ปั๋น-ให้ รู้ให้   ปอ-พอ รู้พอ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ข้าคือยางบนดอยลงลอยห้วย
สวมเตี่ยวย้วยเสื้อแดงแล่งคอผ่า
ผ้าโพกหัวพ่นพรูสูบบูยา(บุหรี่)
ย่ำคันนาตัวลีบคีบเกิบบาง

ตำพริกหนุ่มใส่ฮ้าปิ้งปลาจี่(ฮ้า-ปลาร้า)
กับชั้นดีข้าวหุงมื้อรุ่งสาง
สะพายย่ามข้ามเนินออกเดินทาง
สู่ตูบห้างกลางไพรไร่เลื่อนลอย

เผาป่าปลูกข้าวดอรอเมฆฝน
ฟ้าเบื้องบนมืดดำน้ำร่วงผล็อย
คุ้ยเขี่ยหาเห็ดถอบลานรอบดอย
บิดไม้สอยผักหวานบานขจี

รู้รักษาจารีตอดีตเก่า
ไหว้ป้อเจ้าเข้าทรงเผ่าพงศ์ผี
รู้น้อมนำจำนงดำรงดี
มอบไมตรีมือเอื้อมเชื่อมสัมพันธ์

เรารักบ้านสานสื่อสุขสงบ
รู้เคารพกฏกรอบขอบเขตขัณฑ์
เรารักชาติศาสนาองค์ราชัน
ถึงตะวันจันทร์ดับมิกลับกลาย

เกิดประท้วงทั่วไปในกรุงเทพฯ
มีบาดเจ็บถูกยิงล้มกลิ้งหงาย
มือที่สามชุดดำทำคนตาย
ถูกใส่ร้ายว่ารูพรุน...กระสุนยาง

รพีกาญจน์

กลุ่มชาติพันธุ์ “กะเหรี่ยง” คนล้านนาและคนทางภาคตะวันตกมักเรียกกะเหรี่ยงว่า “ยาง”

[รพีกาญจน์]

เช้าอาทิตย์ปิดบ้านเข้าร้านหา
ซื้อเลือกปลากระป๋องของสดแห้ง
บะหมี่ถ้วยก๋วยเตี๋ยวเต้าเจี้ยวแดง
ไข่จุแผงเบอร์ศูนย์ฟองพูนกลม

ผงชูรสรสดีซีอิ๊วหวาน
เกลือน้ำตาลน้ำปลากาแฟขม
ก้อนซุปไก่ไอติมครีมเนยนม
ยาสระผมสบู่แปรงถูฟัน

หยิบมาม่าหมูสับเส้นน้ำใส
โปรทีนไข่เข้มข้นปนเนื้อสัน
กะปิปรุงกุ้งฝอยหอยน้ำมัน
น้ำส้มคั้นสายชูทิชชู่มวน

ผงซักฟอกป๊อกกี้ฉีดผ้ารีดเรียบ
ส้อมตะเกียบช้อนชากาต้มด่วน
เก้าอี้พับหลับเวียนเปลี่ยนเปลญวน
ผลเคี่ยวกวนของกรอบชอบขบจัง

กำยานธูปเทียนไขจุดไหว้จ้าว
ดอกบัวขาวบูชะอะระหัง
สก๊อตไก่ไมโลโป้วพลัง
จ่ายสตังค์เสร็จปั๊บกลับทันที

เย็นอาทิตย์ปิดประตูอยู่ในบ้าน
จะดื่มทานเบาเรียบหยุดเงียบฉี่
หมอทำนายทายทักว่าพักนี้
ขมูผียักษ์ดงลงกินคน บรื๋อ...

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

วาดเหมือนจริงหญิงชายบนป้ายติด
ดังชีวิตโลดแล่นในแผ่นหนัง
พระเอกหล่อนางเอกสาวดาวร้ายดัง
คนรุ่นหลังร้องทักรู้จักดี

ฝีมือพุ่งรุ่งโรจน์"เปี๊ยกโปสเตอร์"
งานเลิศเลอประณีตขีดเส้นสี
แลระบายกลายเข้มเต็มอินทรีย์
ตามท่วงทีเอกลักษณ์พักตร์บุคคล

จัดรูปกรอบกึ่งกลางห่างไกลใกล้
น้ำหนักได้ขวาซ้ายเท่าปลายต้น
เข้าสู่ศูนย์สะดุดจุดแยบยล
เรียกความสนใจเยี่ยมเปี่ยมชื่นชม

จึงเสาะซื้อรื้อเก่าปะเสาฝา
ภาพดาราหนังไทยขวัญใจผม
มิตร สมบัติ เพชรา พาภิรมย์
หัวเราะจม ล้อต๊อก และดอกดิน

เมื่อกำกับจับหนังเพียงครั้งแรก
ตลกแทรกเพลงกลอนสะท้อนถิ่น
หนังเรื่อง"โทน"สังข์ทอง ก้องธานิน
ฟื้นชีวินเฟื่องฟุ้งลูกทุ่งไทย

เพราะคำนึงถึงค่าคุณภาพ
ผู้คนทราบสมจริงงานยิ่งใหญ่
คอยติดตามถามชอบมอบมาลัย
ประทับใจ วันนี้ มิมีลืม

 

รพีกาญจน์

[D]

[panthong.kh]

เขาเป็นใคร กันนั่น พันรีบนึก
ให้รู้สึก คลับคล้าย ชายที่ปลื้ม
ชื่อรพีฯ ไงเล่า เราไม่ลืม
ยังดูดดื่ม ทุกวัน สวรรค์ปอง

ทั้งรูปร่าง หน้าตา นั่งท่าเต๊ะ
ดูแล้วเอ๊ะ ถูกใจ ไปทั้งผอง
อีกสูงยาว เข่าดี เชิดปี่กลอง
ชวนสยอง ชายขยับ งามจับจินต์

กางเกงยีน เสื้อยืด ช่างยอดยิ่ง
อยากแอบอิง ซบไหล่ ไปเสียสิ้น
หนังตาห้อย รอยกา มาโบยบิน
อยากถวิล อาจแย่ แพ้เชิงชาย
พันทอง
๔/๑/๕๗

[รพีกาญจน์]

นอนหลับไหลไม่วายยันกายตื่น
เช้าสดชื่นข้างนอกม่านหมอกหนา
ข้าวนึ่งสุกจัดแจงตกแต่งดา
ห่อปูปลาเร่งด่วนไปสวนพลัน

สมฮอร์โมนพ่นยาฆ่าเชื้อโรค
ลมกรรโชกครั้งคราวกายหนาวสั่น
สิบเอ็ดโมงผ่านไปไร้ตะวัน
กะเสร็จทันแน่นอนก่อนยามแลง

เครื่องขลุกขลักน่ากลัวหัวเทียนบอด
สายยางขอดเกี่ยวเหล็กซึมหลายแห่ง
อีกสายพานยานหยุดหลุดตะแคง
กินข้าวแห้งแกงจืดกลืนฝืดคอ

คงเพราะเราลืมจุดบอกเจ้าที่
กล่าวลูกนี้ขอโทษได้โปรดขอ
ข้ามพ้นอุปสรรคหนักเบารอ
เริ่มงานต่อลื่นไหลใจสบาย

ด้วยอารมณ์ครื้นเครงป๊ะเท่งป๊ะ
จับชีพระตาเถรเณรเร่ขาย
แลงค่ำลงเหล้ารินกินลาบควาย
มึนตาลายเห็นน้องเมียนึกว่าเมีย

ดื่มน้ำหมักตักวุ้นตุ๋นตับเป็ด
จิ้มพริกเผ็ดยำเตาซดเจ่าเพลี้ย
เร่งวอลุ่มทุ่มตรงส่งเสียงเชียร์
ยินเฮี่ยเฮี่ยหูโล่งโก่งก้นนอน

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เมื่อวานวันพระ อยากกินไก่ทอดอ่ะ
แต่กินไม่ได้ กำ พานคิดถึงไก่บ้าน

...ไก่บ้าน...

ทุกวันศีลกินมื้อถือสัจจะ
ท่องธัมมะขัดเกลาเช้าจนสาย
เป็นวันเดียวอยู่บ้านแบบสบาย
ไม่ถ่อกายทำสวนพรวนดินดาน

บ่ายทีไรใจเต้นมิเป็นส่ำ
จวนจะค่ำแสงลับไก่กลับบ้าน
ขึ้นบันไดใต้ถุนผลุนถึงจาน
ก้าวเดินผ่านโชยหอมน่าดอมดม

ยีนส์สีเทาเป้าต่ำจำมั่นเหมาะ
เสื้อสายเดี่ยวเกี่ยวเกาะเลาะปลายผม
มิหนาวเนื้อเสื้อบางจางเห็นณม
ถอดเกิบก้มแทบทรุดหยุดหายใจ

พอรู้ตัวอีกทีเธอจ๊ะจ๋า
ทักพี่ขาตาจ้องน้องสงสัย
อ๋อวันพระจะปลงเจาะจงใด
หรือป่วยไข้น้ำลายยืดไหลเลอ

เม็ดมะกอกมาทำประคำสาย
กันตาลายศีลขาดนับพลาดเผลอ
เกิดชาตินี้ภพไหนให้เจอะเจอ
มีน้องเธอทะเล้นเป็นน้องเมีย กำ

สีลา ชื่อเล่นเธอไก่ น้องเมียผมเองคร้าบ

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เคยตามดูคู่นี้มีหรือทิ้ง
สองเพื่อนจริงยากผลักล้มตักษัย
เคยกู้หน้าพาหนีครามีภัย
ซุกอาศัยต่างด้าวส่งข้าวแกง

เคยร่วมหุ้นทุนน้อยคอยผสม
รับเอี่ยวลมผูกขาดเคียงผาดแผลง
เห็นพิกลคนละขั้วจั่วสำแดง
เล่นพลิกแพลงแอ็คชันมันเข้าตา

ไวน์ขวดแสนแล่นเรือเจือลมหนาว
ชมเมฆขาวภูล้อมดอมพฤกษา
สิ้นปีทำกำไรไฮเฮฮา
หัวร่อร่าตบเข่าเขย่ามือ

ถูกเย้ยหยันเป็นบันไดเพื่อนไต่ข้าม
ก่นประณามชี้ด่าว่าไม่ถือ
ขุดโคตรเหง้าเผ่าพงศ์ตะพืดตะพือ
ยิ้มหน้าซื่อดังทองต้องแสงพราย

เมื่อเพื่อนถูกทิ่มแทงตำแหน่งสั่น
เกินสิบวันบ่ลุยมัวฉุยฉาย
หากบ้ายุลุบาตรอาจวอดวาย
เอาใจนายแผนลับปรับเป็นเบา

ศุกร์สิบสี่กุมภามาฆฤกษ์
เอิกเกริกพร้อมพรักคึกคักเช้า
ฉากรุกรับกลับถอยค่อยพิเนา
ชาวบ้านเรายลละครออนกลางกรุง

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ใช้ชีวิต ติดดาน บ้านหลังเก่า
ปลูกแปดเสา ยกพื้น พ้นชื้นแฉะ
ขื่อแปกิ่ว กั้นแวง แมงมอดแทะ
ฝาขัดแตะ ไม้บาง รับทางลม

ร้อนพวยพุ่ง มุงหลัง สังกะสี
ฝนตกที หูอื้อ อึงดังขรม
ยะเยือกเนื้อ เมื่อหนาว หมอกพราวพรม
ฝารูกลม ชมดาว เดือนพิไล

ครัวข้างห้อง สองเตา เอาอิฐก่อ
สีดำหม้อ ยกต้ม ตั้งนึ่งไห
กะละมัง ถังเขียง ครกเพียงใบ
จุดฟืนไฟ ใช้ฟาง ต่างน้ำมัน

จะเม็ดแข็ง แดงขาว รียาวหัก
ช้อนจ้วงตัก ปากเคี้ยว ข้าวเหนียวปั้น
จะเก่าก่อน อ่อนใหม่ ใช่สำคัญ
ขอมีกิน ชีวัน สืบวันคืน

หากโชคดี มีใคร ให้รับจ้าง
พอยืนร่าง ยิ้มแย้ม หน้าแช่มชื่น
มีไก่เกลือ เนื้อเค็ม เล็มกัดกลืน
แทนเหม็นหืน ถั่วเน่า เคล้าพริกแดง

นี่ก็น้ำ ในหนอง คูคลองขอด
ผักบุ้งยอด บัวลอย พลอยเหี่ยวแห้ง
ไร้จอกแหน แพผำ คั่วยำแกง
คงหมดแรง ตายแน่ แท้หนอเรา

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เกิดในดินถิ่นกว้างทางราบเรียบ
อุดมเพียบนานายอดอาหาร
เอ็นพีเคครบพ้องพืชต้องการ
มีสายธารไหลหลากจากบนดอย

ดินร่วนซุยปุ๋ยน้ำธรรมชาติ
มวลแร่ธาตุจุลินทร์อินทรีย์ฝอย
สมน้ำหมักฮอร์โมนพ่นทยอย
ควบคุมคอยเข่นฆ่าราแมลง

รับน้ำค้างพร่างพรมลมสะบัด
เช้าเย็นจัดละอองส่องไอแสง
ผลิตาตุ่มปุ่มเปลือกแหลมเสือกแทง
ก้านทแยงบานช่อล่อภมร

แสนดีใจได้ยินบินหึ่งหึ่ง
แมงภู่ผึ้งดมดอมตอมเกสร
พอจางกลิ่นกลีบเหี่ยวเลี้ยวจากจร
แลสลอนเป็นผลยลขจี

กะจิ๊ดริดเล็กเขื่องเขียวห่มห่าม
เหลืองอร่ามสุกงอมหอมเต็มที่
ทอตะวันจันทร์ดาวพราวฤดี
ช่วยชูชี้สคราญแห่งบ้านนา

เลิกวาดหวังนั่งจ๋อรอส้มหล่น
กาวกันหม่นควั่นเหนียวเจียวคาถา
หรือร้อนใจไม้ฟาดขว้างอาชญา
ฤาจะฝ่าด่านโหดหมื่นมดแดง

รพีกาญจน์

add complete
by Klonthaiclub fb

[รพีกาญจน์]

เกร็งสองมือถือจับกระชับมั่น
ยกจอบฟันลงล่างง้างดินกอบ
กองขึ้นคันห่างโคนวนโดยรอบ
แกะกระสอบโรยดินปุ๋ยอินทรีย์

เดินสายยางวางท่อจ่อใกล้ต้น
ติดเครื่องยนต์สายพานสะท้านถี่
สูบจากหนองน้ำขุ่นคลั่กสิ้นดี
ยังพอมีอีกมื้อยื้ออีกครา

ฝ่าเปลวแดดแผดเผาเช้าเลยเที่ยง
สวมหมวกเบี่ยงเหงื่อไหลไคลเต็มหน้า
เอิบอาบคิ้วลิ่วเข้าสองเบ้าตา
ยกชายผ้าซับแสบปวดแปลบร้อน

พอค่อนเย็นเข็นถังใส่หลังล้อ
ผสมฮอร์โมนยาฆ่าเพลี้ยหนอน
กำจัดมดแมลงแทงซอกซอน
เสริมก้านอ่อนเล็กเรียวเหนียวคงทน

ตัดไม้ซางหว่างวาผ่าง่ามค้ำ
สวมถุงดำเพียงพอห่อหุ้มผล
ซ่อมแซมรั้วลวดหนามป้องปรามคน
วอนลมฝนอย่าโกรกกรรโชกแรง

โอมะม่วงพวงใหญ่ใกล้แก่แล้ว
ร้องเจื้อยแจ้วเพลงเพลินเดินยิ้มแฉ่ง
เตรียมตะกร้อตะกร้าคว้าตะแกรง(คว้าผิด)
รีบจัดแจงสอยคละคัดขายล้ง

ปลาบปลื้มใจใสงามความสำเร็จ
ซื้อขายเสร็จภิรมย์สมประสงค์
เหน็ดเหนื่อยยากตรากงานนานสิ้นลง
เงินเหลือคงจับจ่ายได้หลายเดือน

รพีกาญจน์

เงินเหลือคงไม่ได้จับอยู่กับเมีย..แหะ แหะ

[รพีกาญจน์]

ไหนว่าเป็นชาวพุทธผุดผ่องศรี
ว่าเรามีวัฒนธรรมล้ำสมัย
ชื่อสยามเมืองยิ้มพิมพ์หทัย
มีวินัยร่วมด้วยช่วยเหลือกัน

เป็นพุทธมามะกะแสนประเสริฐ
ปฏิบัติเป็นเลิศงามเฉิดฉัน
เช้าตักบาตรกรวดน้ำประจำวัน
วันสำคัญฟังธรรมพร่ำเวียนเทียน

รู้เคารพนบน้อมค้อมผู้ใหญ่
กล่าวโอภาปราศรัยไม่แปรเปลี่ยน
ใช้ถ้อยคำสุภาพเชิญกราบเรียน
ต้อนรับผู้มาเยียนด้วยยินดี

เมื่อผิดพลาดน้อยมากไม่ถือสา
ขอขมาไร้โทษโกรธน้องพี่
มิแค้นเคืองเรื่องใดผูกไมตรี
รู้ถ้อยทีพินอบตอบวาจา

ยามเกิดเหตุเภทภัยไฟลุกโหม
คลื่นจู่โจมลมพัดซัดน้ำป่า
แผ่นดินไหวฝนแล้งแห้งธารา
หนาวเสื้อผ้ามอบให้ของใช้กิน

ไหนว่าเป็นชาวพุทธพิสุทธิ์ใส
รู้สาเหตุเป็นไปใช้ตัดสิน
ตามกฏกรอบชอบธรรมนำชีวิน
แล้วทุกถิ่นไยชนอลเวง

 

รพีกาญจน์

add complete
by Klonthaiclub fb

[รพีกาญจน์]

หาวติดๆบิดคร้านเอ็นยานหย่อน
ดิ้นโครมๆจมที่นอนก่อนลุกตื่น
เท้ากระทุ้งท้องเตียงเสียงครืนๆ
หกล้มลื่นตำตั่งดังตึงๆ

น้ำล้างหน้าซ่าๆยืนหน้าแว่น
บีบแค่นๆยาค้างแค่นิดหนึ่ง
แปรงบนล่างฟันงามกรามกรึงๆ
เดินปึงๆออกห้องน้ำเข้าห้องใน

หยิบเสื้อลายบางๆกางก่อนสวม
ชอบหลวมๆปล่อยชายสบายใส่
เอ้าวุ้ยๆเกือบลืมลิงแล้วไง
เตี่ยวตัวใหม่ต่ามๆย้อมครามจาง

ทาครีมเหลวใสๆลูบไล้ผม
น้ำประสมแป้งแปะแตะห่างๆ
เป็นจุดๆแต่งแต้มแก้มคิ้วคาง
เยื้องเหยาะย่างลงลุ่มดุ่มๆเดิน

ฝ่าลมพัดซู่ๆไม่รู้ร้อน
ผ่านดงดอนโดดๆข้ามโขดเขิน
ไต่สะพานเก่าๆเข้านาเนิน
ป้องปากเอิ้นหล้าๆอ้ายมาแล้ว

เสร็จหรือยังช้าๆท่าจะสาย
กินข้าวงายไวๆเราไปแอ่ว
รำเซิบๆทรงเจ้าที่เหล่าแมว
เฮแจ๋วๆมื้อเที่ยงเลี้ยงหนมจีน

ชวนน้องไปดูงานร่างองค์ทรงเจ้าอ่ะๆครับ

 

รพีกาญจน์

[D]

ไปอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวจะสาย
นัดกับชายบ้านใกล้ไปถือศีล
จะแต่งชุดไหนหนอเสื้อคอปีน
กางเกงยีนส์มิเอาไม่เข้ากัน

โจงกระเบนสีทองผ้าคล้องไหล่
ด้วยสไบสีขาวกระเช้าสั้น
ต้องรีบเร่งแต่งตัวกลัวไม่ทัน
ตระกร้าหมากไม้เท้าอันคอยยันกาย

อ่ะมาแหล่ว มาแหล่ว นะมาแล้ว
ยินเจื่อยแจ้วแว่วขานอย่างมั่นหมาย
ยิ้มพริ้มเพรากระตือฯมือโบกบาย
อ้าย.อ้าย.อ้าย ตะลึงไผ ไฮ้...ยู้...ฮู....?

"ดิน"

[ดาว อาชาไนย]

เดินดีดีหน่อยนะระวังล้ม
ห่วงวงกลมใหญ่ใหญ่ใส่ต่างหู
โจงกระเบนทำไมไม่น่าดู
ใส่สั้นจู๋ไม่เก้งก้างนุ่งกางเกง

ผ้าแถบก็ไม่เอาไม่เข้าท่า
เสื้อแหวะหน้าแหวะหลังยังงี้เจ๋ง
ควงเดินศูนย์การค้าอย่ากลัวเกรง
คนกันเองมิใช่ใครอื่นเลย

ดาว อาชาไนย
แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน

[panthong.kh]

วันนี้ รถโล่งมาก ไม่อยากพูด
ช่างโซกู๊ด กระไร ในใจเอ่ย
ถนนเงียบ เรียบราบ ทราบไหมเอย
วิ่งฉิวเฉย เปรยออก บอกให้ฟัง
พันทอง