ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดิษฐา]

ประกวดแต่งกลอนประจำเดือน เมษายน ๒๕๕๕ ... "ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง"
(หมดเขตรับกลอนวันที่  ๓๐ เมษายน ๒๕๕๕)

ผลการให้คะแนน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดกลอน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดเก่าๆ
>>> คลิ๊กที่นี่

กติกา 
1.หากยังไม่ได้สมัครสมาชิก ขอให้สมัครสมาชิกก่อนที่ >>>>!!!คลิ๊กที่นี่ !!
2. รูปแบบของกลอนนั้น Free Style ความยาวอย่างน้อย 2 บท (บทกลอนสั้นกว่านี้ขอสงวนสิทธิ์ไม่พิจารณาผลประกวด)
3. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อน
4. ส่งได้ไม่เกิน 2 ผลงานต่อ 1 ท่าน
5. ผู้ที่ได้คะแนนลำดับที่ 1-2 ของผลการประกวดเดือนนี้ ขอให้เป็นกรรมการของเดือนถัดไป มิฉะนั้นขอสงวนสิทธิ์ที่จะขอคะแนนคืนนะจ๊ะ ส่วนกรรมการที่มาจากอาสาสมัครจะยังคงได้รับคะแนนกลอน 5 คะแนนเช่นเดิม
6. ผู้ที่ได้คะแนนลำดับที่ 1-3 ของผลการประกวดเดือนนี้ สามารถส่งผลการประกวดกลอนในเดือนถัดไปได้ตามปกติ แต่หากเดือนถัดไปได้รางวัลลำดับที่ 1-3 ขอสงวนสิทธิ์ที่จะสละคะแนนให้ลำดับถัดไปแทน ส่วนผลการประกวดจะยังประกาศและเรียงลำดับเช่นเดิม

เมื่อหมดเวลารับผลงานที่ส่งเข้าประกวด กรรมการทุกท่านจะได้รับอีเมลล์ ที่มีแบบฟอร์มสำหรับกรอกคะแนนกลอนประจำเดือนนั้น

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

ชื่อบทกลอน : ...................................
ผู้แต่ง : ..............................

รางวัล   
1. รางวัลอันดับ 1 (ชนะเลิศ) ได้รับ 15 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของ www.klonthai.com
2. รางวัลอันดับ 2 ได้รับ 12 คะแนน
3. รางวัลอันดับ 3 ได้รับ 9 คะแนน
4. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน
5. รางวัลขวัญใจเพื่อนๆกลอนไทย ได้รับ 3 คะแนน (มีคนกดยกนิ้วให้มากที่สุด)
6. และสำหรับ Class ธรรมดา (ชื่อคลาสอักษรเหลือง) หากติดอันดับ 1 ใน 6 จะได้ปรับคะแนนเป็น 20 และเป็น SP Class LV1 ทันที   

ผลประกวดกลอนอันดับ 1-3 จะถูกส่งไปให้สมาชิกของ klonthaiclub.com อ่านเป็นการเผยแพร่และประกาศเกียรติคุณ 

เมื่อประกาศผลการประกวดกลอนแล้ว จะบวกคะแนนไปให้ใน profile ทันที (ไม่ได้มีการแจ้งแต่อย่างใด)

ใช้เกณฑ์การตัดสิน (5 ธ.ค.53) จาก >>>> ว่าด้วยการประกวดกลอน

[juan chumpol]

                                                                       ชื่อบทกลอน    ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
                                                                        ชื่อผู้แต่ง      Juan Chumpol C                                                                           
                                                                       หมดเหมันต์หนาวเหน็บเจ็บร้าวกร้าน
                                                                       คิมหันต์หาญกล้าเตือนเพื่อนพ้องเหล่า
                                                                        นำความร้อนผ่อนคลายหายหนาวเร้า
                                                                               เริ่มอบอุ่นเยือนเหย้าเฝ้าฤดี
                                                                                ต้นไม้ผลัดใบใจใคร่รักต้น
                                                                                 ให้ยืนทนฝนมาเขียวขัดสี
                                                                         ทิวทัศน์เฟื่องเหลืองทองมองเพลินดี
                                                                              ขอบฟ้าสีครามทองผ่องอำไพ
                                                                               เหล่าไม้ดอกออกชูคู่อวดโฉม
                                                                             หลากสีหลายกลิ่นโหมโน้มจิตได้
                                                                                  ภมรินบินว่อนร่อนตามใจ
                                                                               ได้ตอมไต่ดูดเกษรป้อนรัง
                                                                            บ้างเกาะเกี่ยวเหนี่ยวกิ่งพิ่งต้นใหญ่
                                                                          เอื้องครั่งแสดกล้วยไม้คล้ายส้มขลัง  ส                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       
                                                                                 สิงโตใบพายร่วงรวงข้าวตัง
                                                                               ต้องตาจังเอื้องตาเหินขาวล้อม
                                                                                       อรพิมไม้เถาเอามือเกาะ เ                                                                                                                                                                                                         
                                                                            พวงประดิษฐ์คิดเหมาะม่วงกลมกล่อม
                                                                                 เนียนดงพืชล้มลุกปลุกจ๊าฮอม
                                                                             ดองดึงค่อมกล่อมพลางนางเสือลาย
                                                                                       กระถินทุ่งหญ้าบัววัชพืช
                                                                            เรียกหญ้าเทียมเตรียมยืดเป็นยาหลาย
                                                                                    เตยทะเลไม้พุ่มปิ้งขาวปลาย
                                                                                   นางแย้มพรายกายพนมสวรรค์
                                                                                       ไม้ยืนต้นกุ่มบกปกเลี่ยน
                                                                                  งิ้วป่าเปลี่ยนปีปทองเป็นของฉัน
                                                                                   ดอกไม้ป่าหน้าแล้งแจงเมามัน
                                                                                   แสบสรรคันคะเยอหมามุ่ยปุย
                               
                                                                                   ชื่อบทกลอน    ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
                                                                                    ชื่อผู้แต่ง  Juan  Chumpol


         

[yaguza]

ชื่อกลอน : ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
ผู้แต่ง : yaguza

เมื่อเหมันต์ ผันผ่าน ตามกาลเปลี่ยน
โลกหมุนเวียน ฤดู สู่คิมหันต์
มวลพฤกษา มากมาย หลากหลายพันธุ์
ต้องถึงวัน ร่วงหล่น อยู่บนลาน

แต่ก่อนนี้ เคยชม ดอกบ่มช่อ
วันนี้หนอ ท้อแท้ เหลือแต่ก้าน
ช่อดอกอ่อน บางเบา คงร้าวราน
ถูกผล่าผลาญ กลีบใบ เหมือนไฟลน

เจ้าคงรู้ รสทุกข์ ยามสุขสิ้น
บนแผ่นดิน ร้อนเหลือ เมื่อขาดฝน
หวังเห็นเจ้า ทรหด สู้อดทน
เพื่อผ่านพ้น วันร้าย ในไม่ช้า

รอวันช่อ ดอกไม้ สยายกลีบ
ฟื้นคืนชีพ กลางดง ทรงคุณค่า
จงเฝ้ารอ ถึงวัน วสันต์มา
ดอกไม้ป่า จะเบ่งบาน เต็มลานใจ

...yaguza...

[blackbear]

ชื่อบทกลอน : ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
ผู้แต่ง : หมีดำ

หอมเจ้าดอกไม้ป่าเมื่อหน้าแล้ง
อาบสีแสงตะวันบรรเจิดจ้า
สีแดงเหลืองเรืองระยับงามจับตา
ขับสีฟ้าทอสีดินทาบถิ่นไทย

ตอนนี้ผืนดินแห้งแล้งอย่างหนัก
จะผ่อนพักกายลงที่ตรงไหน
คราวน้ำมาก็อ่วมอกอุทกภัย
แต่น้ำใจก็ไหลบ่ามาพอกัน

หอมเจ้าดอกไม้ป่ามาเมืองหลวง
ก็แสนห่วงเรื่องการสมานฉันท์
มีสีเหลืองสีแดงแข่งรายวัน
ต่างชนชั้น ต่างที่ไป ไพร่-ขุนนาง

ทุ่งประชาธิปไตยในวันนี้
อำนาจสิทธิ์ เสรี นี่ไกลห่าง
รัฐธรรมนูญกี่ฉบับลับ ลวง พราง
ก็ล้มล้างร่างใหม่ให้พวกตน

หอมเจ้าดอกไม้ป่าเมื่อหน้าแล้ง
ผืนดินแห้งไร่นารอฟ้าฝน
หวังชโลมขวานทองผ่องโสภณ
จะหวังยลได้ไหม...ดอกไม้เอย

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน :  ดอกจาน...กาลแล้ง
ผู้แต่ง : baimai@sailom

เด่นดอกจาน บานสะพรั่ง หลังสิ้นหนาว
แดงสกาว พราวพื้นแผ่น แดนอิสาน
ร้อนลมหมุน ฝุ่นแดงดิน ถิ่นกันดาร
สุรีย์ผลาญ ราญแผลง แสงฤทธา

ใต้ร่มไม้ ใบบาง ข้างริมห้วย
กายระรวย ด้วยทุกข์ทน จนนักหนา
น้ำเหือดสิ้น ดินระแหง แล้งระอา
ทอดกายา ล้าเรี่ยวแรง แฝงใบบัง

บ้านโทรมเก่า เสาทรุด พอมุดร่าง
ผืนนาร้าง ถางดิน จนสิ้นหวัง
แผ่นดินหนอ พ่อเคยอยู่ ปู่เคยยัง
จึงสู้รั้ง ทั้งทุกข์ล้น ทนเรื่อยมา

มองผู้เฒ่า เหงาหงอย คอยลูกหลาน
รอสงกรานต์ นานนับ กลับมาหา
น้ำตาไหล ใจเศร้าโศก โชคชะตา
เจ้าจำลา หาเลี้ยง เสี่ยงเมืองไกล

ขายแรงตน ขนแบก แลกเงินน้อย
เมืองเลิศลอย คอยกั้น ชั้นชนไหน
ต้องเจ็บช้ำ คำถาง ระหว่างไทย
เพียงทนไป ใจคะนึง ถึงคนรอ

นั่งเหม่อมอง ท้องนา ยามหน้าแล้ง
ดอกจานแดง แกร่งต้น อดทนหนอ
เนิ่นนานเนา เฝ้ายืนยง คงเหล่ากอ
แม้ตัดตอ หน่อก็แตก แทรกใหม่แทน

จะขออยู่ คู่ดอกจาน ทานทนล้ำ
พากเพียรทำ นำทุกข์สิ้น ถิ่นหวงแหน
ให้น้ำมี ขจีฟื้น คืนดินแดน
คิดวางแผน แก่นวิถี ที่ยั่งยืน

..เมฆตั้งเค้า เร้าสติ พิรุณหลั่ง
ลมโถมถั่ง รั้งฟ้ารั่ว ทั่วฉ่ำชื่น
ดังคำมั่น นั้นเทวา ปราณีคืน
ให้พลิกฟื้น ผืนแผ่นดิน ถิ่นดอกจาน..

*****************************

[LoveDiidee]

ชื่อบทกลอน    อัญมณีแห่งป่า
ชื่อผู้แต่ง        LoveDiidee


ดอกไม้เอ๋ยเจ้าดอกไม้ป่า
อิสระพาใจพริ้วไหวลู่ลม
เจ้าเฝ้าชื่นชมผืนป่ากว้างใหญ่
อ่อนช้อยร้อยเรียงเคียงฤทัย
ระบำสดใสร่ายมนต์สุขสันต์
แข็งแกร่งอดทนสวยสง่าทุกคืนวัน
ธรรมชาติให้เจ้าบุกบันฟันฝ่าท้าอารมณ์
แม้ขมยังยิ้มหวานตระกรานพสุธา
ช่างแกร่งกล้าผงาดฟ้าไม่อ่อนไหว
น้ำฟ้าสิ้นไม่เหลือหยดยังยืนด้วยใจ
พลังยิ่งใหญ่แผ่กว้างไกลน่าค้นหา
สู้ชีวิตผ่านอุปสรรคไม่ย้อมล้า
อัญมณีแห่งป่างามล้ำค่าบนผืนดิน   

     

[bond15199]

ผู้แต่ง bond15199
เรื่องดอกไม้ร่วง       
 
       คราวถึงช่วงหน้าร้อนบุปผาแห้ง                                           บุปผาหล่นร่วงมาถึงคันนา
แต่บางดอกบานสวยอร่ามตา                                                       เห็นฝูงกาเที่ยวชมบุปผางาม
        ดอกคูนนี้ดอกมากตอนหน้าร้อน                                            เราขอต้อนรับสู่สิ่งสวยงาม
เราต้องงามเหมือนดอกที่สวยงาม                                                  เราต้องตามเก็บดอกที่ดีเลย     
                         

[Design with love ᵔᴥᵔ]

Thanks:   ฝากรูป
ชื่อบทกลอน : ดอกไม้งามกลางใจประชา
ชื่อผู้แต่ง : Design with love

ณ แผ่นดินถิ่นเก่าเล่าเรื่องก่อน
ทุกฉากตอนย้อนทรงจำนำคิดถึง
สันติภาพวาดความสุขมาฉุดดึง
เป็นเพียงหนึ่งฝันลมแล้งคอยแย้งใจ

เมื่อแผ่นดินถิ่นนี้ยังมีทุกข์
สันติสุขจะเกิดก่อต่อไฉน
เมื่อแผ่นดินถิ่นนี้มีผองภัย
จึงมีเพียงเสียงร่ำไห้ในสงคราม 

คละคลุ้งกลิ่นคาวเลือดมิเหือดแห้ง
และยังแล้งธารน้ำใจในเขตห้าม
  เผด็จการรุ่งเรืองเฟื่องฟูตาม
รอยยิ้มงามจึงหดหายจากใจคน

หนึ่งเมล็ดพงพันธุ์ธิปไตย
คอยหยั่งรากมิหวั่นไหวให้ดอกผล
เสรีธรรมนำใจในมืดมน
แด่ผองชนที่ทนทุกข์ให้สุขเนา

หนึ่งหัวใจหญิงเก่งเช่นนักสู้
ประเทศชาติจักกอบกู้ให้หายเศร้า
เพื่อรอยยิ้มพี่น้องเพื่อนพ้องเรา
สันติภาพของวันเก่าเล่าเรื่องเดิม

หนึ่งหัวใจให้ด้วยเสียสละ
ชัยชนะยิ่งใหญ่หาใดเพิ่ม
หนึ่งรอยยิ้มพิมพ์ใจใครต่อเติม
กลับริเริ่มยิ้มหวานไหวให้ประชา

เป็นดอกไม้งดงามในยามแล้ง
กลีบดอกสวยแข็งแรงแลแกร่งกล้า
เป็นดอกไม้ค่าล้ำนำศรัทธา
แต่ทว่ากลับแย้มงามกลางพื้นดิน

ดวงตะวันหลังม่านหมอกความบอบช้ำ
จะหนุนนำย้ำใจให้คืนถิ่น
‘ประชาธิปไตย’หวานไหวใคร่ยลยิน
จะประทินเสรีภาพฉาบความคิด

“ดอกไม้หนึ่งพึงบานกลางประชา
ดอกไม้นั้นเลอค่าน่าเชิดจิต
ดอกไม้หนึ่งล้อมกรอบรอบด้วยพิษ
ดอกไม้นั้นเชิดชีวิตให้ผู้คน”

* ขอบคุณภาพสวย สวยจาก Internet ค่ะ


 Design with love”


[/b][/color]

[BangPlaMa]

ชื่อกลอน : ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
ผู้แต่ง     : BangPlaMa


๐งามตะแบกแตกช่อละออม่วง
บานแล้วร่วงรอดินรับลงทับถม
เหลืองดอกคูนรอเสียงแคนมาคลอชม
ยามต้องลมพรมพลิ้วละลิ่วไกว
๐หางนกยูงสูงสง่าลมพาแกว่ง
ช่อดอกแดงเหลืองแกมแซมไสว
จามจุรีสีชมพูชูดอกใบ
พู่พลิ้วไปตามลมพางามตราตรึง
๐อังสนาหน้าแล้งแทงช่อดอก
ยามบานออกพร้อมพรั่งดูขังขึง
มองนนทรีคลี่ดอกพรูอยู่ริมบึง
หวลคำนึงถึงพฤกษาสถาบัน
๐แดงทองกวาวราวจะแข่งแสงอาทิตย์
เหลืองทองกวาวน้าวจิตคิดสุขสันต์
ดอกไม้ป่าหน้าแล้งบานแบ่งกัน
รู้แบ่งปันเลิกขันแข่งแดงเหลืองเอย

[sitang]

:ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
:สิตางศุ์
บัดนี้สิ้นดินฟ้าป่าระแหง
จนเหือดแห้งเลือดหายจนสายสูญ
หลากใครเขาร่ำไห้อาดูร
พอกพูนเทวษเศร้าสุดจาบัลย์
กลางป่าพนาไพรไกลลิบลับ
แดดพยับแผดผลาญเหี้ยมมหันต์
ธรณินสิ้นแรงแล้งชีวัน
กระนั้นฉันยังอยู่ยั้งยืนยง
แม้มิมีหยาดปรายสายน้ำทิพย์
มาดื่มจิบชุบชีพชีวาส่ง
รังสิมาจะภาแสงให้ปลดปลง
ยังทรนงคุณค่าความดีงาม
เขาใครหยามเหยียบจมย่ำ
หลากคำสาปเลวล้นหลาม
ว่าชั่วโฉดหยาบช้าหทัยทราม
ฤๅจักคร้ามคำใครเขาประดัง
เพราะฉันยืนยงอย่างมีเกียรติ
คำหยามเหยียดอันใดใช่จะขลัง
บัดนี้มีมากมายใครพ่ายพัง
แต่ฉันยังอยู่สู้ได้หยัดยืน
ท่ามกลางเถื่อนดงพงแล้งร้าย
ความหมายมากมายขมขื่น
หวานยังอมก้อนขมยังกลืน
สุดฝืนแกร่งกล้ามาท้าทาย
มิใช่บุหงาดอกฟ้าเมืองสวรรค์
ฉันคือดอกหญ้าไร้ค่าหมาย
คือผกาป่าแล้งแกร่งกาย
ช่อสยายบานเบ่งสุคนธมาลย์
กลีบสีกลิ่นหอมรัญจวนจิต
จักนิรมิตความกล้ามหาศาล
เป็นกำลังใจล้างภัยโพยพาล
ชุบวิญญาณอย่าท้อทรนง

[Musicailove]

ชื่อกลอน    ดอกไม้ป่า ธรรมดาแห่งชีวิต
ผู้แต่ง      Musicailove   
  มือใหม่ค่ะ  แนะนำได้นะคะ อยากแต่งกลอนให้เก่ง ๆ ค่ะ 
 
ดอกไม้ป่า     ไม้ดอกป่า      ป่าไม้ดอก         
ชอุ่มชุ้ม          ชงุ้มงอก       ระรอกไหน
ชะชอกช้ำ      ชะหมองหม่น      ชะหล่นไย         
จะแปรไป       ทางทิศใด      ภัยแล้งมา
ฤดูกาล       ดั่งกาล          กาลเปลี่ยนผัน     
กาลเคลื่อนคลัน   เลื่อนลอยลำ      เกินไขว่คว้า
กาลเหมันต์       กาลฟ้าลั่น    พลันผ่านมา
ถึงคราวให้      ศศิกล้า      ท้าแรงลม
แล้งครานี้      แสงสี      จะอับเฉา
จะระเทา      เศร้าจิต      จะขื่นขม
ฤาจะโชย      กลิ่นผ่าน      ซ่านภิรมย์
สันเสกสร้าง   รวยรื่น      ชื่นชวนชม
ดอกจะผลิ      แผ่ออก      ดอกหน้าแล้ง
แดดร้อนแรง   สาดแสง      ให้ได้สม
ฤาจะหลุด      ร่วงไป      ช้ำระทม
แดดแรงเร้า   ถาถม      จำต้องพลี
นานาพรรณ   นานาพันธุ์      นานาพัน
นานาสรร      นานาแสง      นานาสี
นานาถิ่น      นานากลิ่น      นานาดี
นานามี      ความแตกต่าง   ฤดูวัน
บ้างสวยสด      งามงดพลัน   คิมหันต์อยู่
บ้างจะชู      ช่อได้      ยามวสันต์
บ้างผลิแย้ม   แซมกลีบ      รีบเชยชัน
ตราบเมื่อครา   เหมันต์      หันคืนมี
บ้างก็ร่วง      ตกหล่น      ยามคิมหันต์
บ้างเหือดแห้ง   หมดวัน      วสันต์นี้
บ้างถึงคราว   เหมันต์เคลื่อน   ก็เชือนชี
หมดมณี      ชีวา      แห่งวันคืน
ดอกไม้ป่า      เจ้าเป็นเพียง   ชีวิตหนึ่ง
ถึงกาลซึ่ง      แห้งไป      ไม่อาจฝืน
ถึงกาลเติบ      ก็เติบใหญ่      ร่าเริงรืน
วนเวียนตาย     เกิดฟื้น               ธรรมดา

[ปู่ริน]

<a href="http://www.youtube.com/v/wf68JgiX95g&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/wf68JgiX95g&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ชื่อบทกลอน : ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
ชื่อผู้แต่ง     : ริน ดอนบูรพา

ดอกไม้ป่า ยามหน้าแล้ง ดอกริดร่วง
น่าเป็นห่วง ดินแดน แสนหวั่นไหว
สุดอาวรณ์ ร้อนรุ่ม น่ากลุ้มใจ
ทั่วเมืองไทย ไม่สดชื่น ผืนแผ่นดิน

เมืองเหนือไทย ไฟไหม้ป่า ตอนหน้าร้อน
ไม่ผันผ่อน ร้อนละเหี่ย เสียทรัพย์สิน
เดือนเหมันต์ มีหมอกควัน จนเคยชิน
ทั่วทุกถิ่น ทำลายป่า น่ารำคาญ

อุทกภัย ไหลหลั่งทั่ว ทำลายล้าง
ทั้งภาคกลาง เหนือ ใต้ ถิ่นอีสาน
แผ่นดินไหว เกิดขึ้นใต้ ท้องบาดาล
ทำผู้คน อลหม่าน จนวุ่นวาย

ดอกไม้ป่า เคยช่อชู ดูดอกไสว
เดี๋ยวนี้ไม่ เห็นดอกบาน พาลเสียหาย
ทั้งป่าไม้ สิ่งแวดล้อม ถูกทำลาย
ดุจดั่งคน ใจร้าย ใจแห้งแล้ง

ดอกไม้ป่า มิผลิดอก บานหน้าร้อน
ดอกอ่อนอ่อน เป็นปัญหา มาอับแสง
แผ่นดินไทย มาเดือดร้อน ยามอ่อนแรง
ดอกไม้ป่า ยามหน้าแล้ง แห้งเหี่ยวตาย

                             
 

[m1]

ชื่อบทกลอน   ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
ชื่อผู้แต่ง        m1

ดอกไม้ป่าหน้าแล้งออกแสงสี             บรรดามีให้ได้ชื่นฤทัยหมาย
อินทนิลชมพูม่วงพวง สยาย               แสงสีคล้ายตะแบกแทรกขาวปน

ดอกคูนเหลืองอหร่ามดูงามแท้         งามตัวแม่ดอกจานบานแสดข้น
งามตลอดเรือนร่างช่างน่าสน             ยามร่วงหล่นดูงามทั่วพารา

พวงชมพูงามหรูดูน่าชม                     ยามต้องลมปลิวไสวไปกับฟ้า
ดูอบอุ่นเป็นมิตรกับสายตา                 ช่วยเยียวยาหัวใจให้ชุ่มเย็น

มองดอกไม้ป่ายามหน้าแล้ง               ธัมมะแสดงในใจให้ได้เห็น
ฤดูกาลของชีวิตมีร้อน เย็น                ได้มองเห็นความจริงสิ่งต้องรู้

โลกนี้มีธรรมดาเป็นสามัญ                 ของคู่กันดุจกายซ่อนใจอยู่
หน้าแล้งยังแอบแฝงวสันตฤดู            อดทนสู้กับฤดูที่แตกต่าง

                          (   ขึ้นรถ ลงเรือ ต่อรถไฟฟ้าหาที่ลงไม่เจอเลยครับ   )

                                 
                                   m1 20/4/55

[เมฆา...]

ชื่อบทกลอน:  ดอกไม้ป่า..หน้าแล้ง
ผู้แต่ง       :  เมฆา...


ขอขอบพระคุณ ท่านเจ้าของภาพวาด จากอินเตอร์เน็ตครับ.


                    ดอกไม้ป่า..หน้าแล้ง

      แดดรั้นตะวันร้อน                กลีบอ่อนก็เอนไหว
พุ่มพฤกษ์ในพงไพร                  ก็เฉาใบรับไอเบา
     หน้าแล้งถึงแล้งหน้า             ชะใบป่าชบาเขา
คงจมตามถมเถ้า                        มิยืนทนเหมือนต้นตาล

     ชีวิตมีชีวิต                            ผลผลิตแห่งเพลิงผลาญ
เผาใบเผาดอกบาน                    เป็นทุ่งถ่านแทนทุ่งทอง
    กว่าฝนจะหล่นเม็ด               คงเดือนเจ็ดพรรษาจ้อง
กว่าน้ำจะชุ่มหนอง                   ประทังปล้อง..เพียงน้ำค้าง

    น้ำไหนจะไหลบ่า                เหมือนน้ำตาเจ้าไหลบ้าง
ดอกเอ๋ยชบาบาง                       จงปล่อยวางเตรียมปลดปลง
     แม้ดินจะหิ่นแห้ง                 อาบเปลวแสงอาทิตย์ส่ง
ขอใจเจ้ามั่นคง                         อยู่ยืนยงอย่างหยัดยืน
 
      ยิ้มหยันรอวันแย้ม               ตกแต่งแต้มฝันใฝ่ฝืน
คอยค่ำจนครบคืน                     ฟังเสียงครืนพิรุณครอง
      ดอกเอ๋ยดอกไม้แห้ง            ยามหน้าแล้งจงทนหมอง
กว่าฝนจะหล่นนอง                   เจ้าจงรอง..น้ำตารอ...


                        เมฆา...



ปล.เรียนเชิญพี่น้องนักกลอนทุกๆท่าน ร่วมส่งสำนวนเข้าประกวดกันเยอะๆน่ะครับ
     ช่วยๆกันหางานให้คณะกรรมการเดือนนี้ปวดหัวเล่นกันหน่อยน่ะคร้าบบบ...อิอิ

[ฟ้าหวั่น]

ชื่อบทกลอน:  บุบผา..ลาพฤกษ์
ผู้แต่ง       :  ฟ้าหวั่น

ฉันเป็นเพียงบุบผาเหว่ว้าจิต
มิอาจจะคู่ชิดพิสมัย
จึงอ้างว้างร้างรักท่ามพงไพร
ที่เหือดน้ำสิ้นใยแห่งนภา

ดอกไม้ป่าค่าฉันคงเท่านี้
พิรุณหนีไม่พรหมห่มพฤกษา
ตะวันสาดแสงแล้งแจ้งลงมา
คงถึงคราลาพฤกษ์สุดนึกเจอ

[ดอกแก้ว พิกุลทอง]

ชื่อกลอน  : " ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง "

      ผู้แต่ง :   ดอกแก้ว พิกุลทอง

   ดอกเอ๋ย ดอกไม้ป่า ในหน้าแล้ง
เจ้าแข็งแรง เบ่งบาน สีสดใส
ทั้งชูช่อ ห้อยระย้า กวักแกว่งไกว
ปลิวไสว ไปมา ดูน่าชม
  กลิ่นเจ้าหอม สดชื่น ระรื่นจิต
ยามใกล้ชิด เหล่าบุปผา กลิ่นผสม
มวลดอกไม้ นานาพรรณ ปลิวตามลม
ได้สูดดม กลิ่นหอม เย้ายวนใจ
  ไอยเรศ เอื้องคำ เอื้องมัจฉา
เอื้องลีลา เอื้องช้าง อยู่ใกล้ใกล้
เอื้องกุหลาบ ปิด-เปิด ไม่ห่างไกล
เอื้องไร้ใบ ไม่ไร้ดอก ออกทุกปี .
...........................................

[MayI]

ชื่อบทกลอน : ดอกไม้ป่า ยังงดงาม
ผู้แต่ง : MaY_I

เจ้างดงามล้ำค่าอยู่กลางป่า
เติบโตมาท่ามกลางละอองฝน
แตกต้นใบรากอ่อนสุดรอนรน
กว่าจะโผล่และพ้นผืนดินงาม

พอเติบใหญ่ชูใบช่อกลับดอก
สุดช้ำชอกกับอุปสรรคและขวากหนาม
หมู่แมลงดมดอมตอมต้นงาม
เจ้าหนอนตามรุมกินกิ่งก้านใบ

ถึงหน้าแล้งแห้งเหี่ยวเปลี่ยวขาดน้ำ
เจ้าดอกไม้สุดระกำไม่สดใส
เจ้าผ่านพ้นอุปสรรคมามากมาย
ถึงอย่างไร ดอกไม้ป่าคงงดงาม...

[พิมพ์วาส]

ชื่อบทกลอน : ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
ผู้แต่ง : พิมพ์วาส

หอมกรุ่นไม้ในนาเมื่อหน้าแล้ง
จานสีแดงแกว่งดอกออกสะบัด
ใบส้มเหลืองหล่นพลิ้วปลิวลมพัด
ใบแก่ผัดใบอ่อนตอนหน้าแล้ง

หวานน้ำผึ้งเดือนห้าหน้าแล้งนี้
ดอกจานแดงขับสี ฟ้าทุกแห่ง
กับลมร้อนพัดสะบัดบ้างอ่อน-แรง
ฟ้าทแยง แกว่งไกวดอกไหวลม

เสียงจักจั่นลั่นป่าเมื่อหน้าแล้ง
ฤดูแห่งหาคู่กู่เสียงขรม
ยามเย็นย่ำจักจั่นพลันระงม
เพื่นอจักชมเชยคู่มาอยู่ครอง

"กรุ่นกลิ่นดอกไม้ป่าหน้าแล้งหาย"
คงจะคล้ายกรายสู้ฤดูสอง
รอดอกจานสีแดงคงน่ามอง
กับแดดเผาผิวหมอง..ของฤดู

[GreenMonkey]

ชื่อบทกลอน : ดอกไม้แห่งความหวัง
ผู้แต่ง : GreenMonkey

หญ้าหยัดยืน ตื่นตน บนผืนหญ้า
เหยียดร่างท้า เปลวแดด ที่แผดเผา
ปูพรมหญ้า ป่าระยับ รอรับเงา
หญ้าอยู่เหย้า ยังพื้น เพื่อยืนยง

ไม้ก็ยืน อยู่หยัด รกชัฏป่า
บนพรมหญ้า เหยียดหยั่ง ฝังรากส่ง
ต้นตระหง่าน ก้านใบ ชูให้ตรง
เพื่อดำรง พืชพันธุ์ สวรรค์พนา

สวรรค์เอย เคยขจี ด้วยสีเขียว
กลับซีดเซียว ทั้งต้น จนพรมหญ้า
กิ่งก้านใบ นั้นมี แต่สีชา
ความเป็นป่า ราวหมด กับหยดแล้ง

แต่หยดฝัน อันเลือน เป็นเหมือนฝัน
ดอกไม้สวรรค์ บานแย้ม ใครแต้มแต่ง
ชมพูขาว ม่วงส้ม อมเหลืองแดง
ราวรุ้งแฝง สีชา ป่าร้อนรน

ความหวังเพิ่ม เติมต่อ เกิดก่อหวัง
ป่านั้นยัง รอเมฆ ช่วยเสกฝน
เพียงดอกไม้ ยังอยู่ ยังสู้ทน
ป่าหญ้าย่อม พร้อมผจญ จนแล้งเลือน

 
ลิงเขียวหายไปนาน ปิดเทอมจริงๆ เลยมีโอกาสแวะมาครับ ^^

ปล.พิมพ์ผิดไปคำหนึ่งครับ ขอบคุณคุณเมฆาด้วยครับผม แหะๆ