31 มีนาคม 2012, 08:31:AM |
สุนันยา
|
|
« เมื่อ: 31 มีนาคม 2012, 08:31:AM » |
ชุมชน
|
"ทุกค่ำคืนก่อนหลับพร้อมกับตื่น" เสียงสะอื้น ยังอยู่ รู้ใช่ไหม ต้องทำแกล้ง แสร้งฝืน เริงรื่นไป ซ่อนเจ็บไว้ ในห้วง เป็นบ่วงตรม
ร้องไห้อยู่ กับเรื่องเดิม เพิ่มแต่ช้ำ ร่องรอยดำ เกาะติด ด้วยพิษขม คิดถอนราก จากเงา ที่เศร้าซม ยิ่งระทม ย้อนยอก...เหมือนหลอกอำ หมดปัญญา จะแสร้ง แกล้งทำให้ เหมือนจะไม่ หนาวเหน็บ จนเจ็บหนำ ไม่มีเล่ห์ เพทุบาย ในกระทำ ได้แต่ยอม เจ็บจำ ระกำทรวง
มิอาจเหมือน ยอดหญ้าคราลมไหว เพราะไม่ใช่ คนพาล ตามสานบ่วง ให้เขาหยาม -ให้หนำ แค่คำลวง คงเพียงช่วง ที่ต้องฉาบ คราบน้ำตา...
“สุนันยา”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, บัณฑิตเมืองสิงห์, nisakorn, Thammada, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, sucklife, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, แป้งน้ำ, เนิน จำราย, บ้านริมโขง, อริญชย์, Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สมนึก นพ, รัตนาวดี, เมฆา..., ลมหนาว, ปู่ริน, สิงขร
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
31 มีนาคม 2012, 12:40:PM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 31 มีนาคม 2012, 12:40:PM » |
ชุมชน
|
คงยากนัก หักฤทัย มิใหลหลง คงยากปลง จำนงเล่ห์ เสน่หา คงยากปัด ตัดอาลัย ไม่นำพา คงยากรา อาวรณ์ อาทรทวง
ต้องยอมตรม ขมขื่น สะอื้นช้ำ ต้องยอมซ้ำ ทำใจ อย่างใหญ่หลวง ต้องยอมชื่น ฝืนประดัง ทุกข์ทั้งปวง ต้องยอมเจ็บ เหน็บทรวง ถูกบ่วงพัน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, sucklife, Thammada, รพีกาญจน์, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, D, กังวาน, เนิน จำราย, บ้านริมโขง, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, สมนึก นพ, รัตนาวดี, เมฆา..., ลมหนาว, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
01 เมษายน 2012, 07:38:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 01 เมษายน 2012, 07:38:PM » |
ชุมชน
|
คงยากนัก หักฤทัย มิใหลหลง คงยากปลง จำนงเล่ห์ เสน่หา คงยากปัด ตัดอาลัย ไม่นำพา คงยากรา อาวรณ์ อาทรทวง
ต้องยอมตรม ขมขื่น สะอื้นช้ำ ต้องยอมซ้ำ ทำใจ อย่างใหญ่หลวง ต้องยอมชื่น ฝืนประดัง ทุกข์ทั้งปวง ต้องยอมเจ็บ เหน็บทรวง ถูกบ่วงพัน.../
บูรพาท่าพระจันทร์ ได้แต่ตรม ถมทับ เกินรับไหว ได้แต่ตรม ถมใน หทัยฝัน ได้แต่ตรม ถมอยู่ คู่คืนวัน ได้แต่ตรม ถมฉัน ทุกวันคืน
ยากหลุดพ้น ทนอยู่ อย่างผู้แพ้ ยากหลุดพ้น ทนแย่ แม้ต้องฝืน ยากหลุดพ้น ทนรับ กลับเก็บกลืน ยากหลุดพ้น ทนสะอื้น กลืนน้ำตา... "สุนันยา"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, sunthornvit, กังวาน, เนิน จำราย, บ้านริมโขง, อริญชย์, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, สมนึก นพ, รัตนาวดี, เมฆา..., nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
01 เมษายน 2012, 08:52:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 01 เมษายน 2012, 08:52:PM » |
ชุมชน
|
เธอก็เจ็บฉันก็เจ็บหนาวเหน็บนัก สุดที่รักรู้ไหมใครห่วงหา สิ่งเผชิญเกินเก็บเจ็บทุกครา เสียน้ำตาทุกครั้งฟังเธอครวญ
ความจำเป็นเข่นฆ่าแทบอาสัญ ทุกคืนวันตรมเศร้าเราไห้หวน ฉันพลาดพลั้งมิยั้งใจ..ไปเรรวน หลงเล่ห์นวลพิศวาสพิฆาตตน
ยังรู้จำคำกล่าวแต่คราวก่อน เคยอ้อนวอนเธอไว้ให้เหตุผล จะรักแท้มิแปรผันมั่นกมล กลับเป็นคนทำเธอปวดรวดร้าวใจ
ขออภัยในชาตินี้ที่สร้างแผล จะขอแก้ชาติหน้าจะว่าไหม จะขอรักภักดิ์เธอเสมอไป ชาตินี้ใช้กรรมเก่า...อย่าเศร้าเลย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, อริญชย์, amika29, รพีกาญจน์, Prapacarn ❀, สุนันยา, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, สมนึก นพ, รัตนาวดี, เมฆา..., nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
02 เมษายน 2012, 12:52:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 02 เมษายน 2012, 12:52:PM » |
ชุมชน
|
เธอก็เจ็บฉันก็เจ็บหนาวเหน็บนัก สุดที่รักรู้ไหมใครห่วงหา สิ่งเผชิญเกินเก็บเจ็บทุกครา เสียน้ำตาทุกครั้งฟังเธอครวญ
ความจำเป็นเข่นฆ่าแทบอาสัญ ทุกคืนวันตรมเศร้าเราไห้หวน ฉันพลาดพลั้งมิยั้งใจ..ไปเรรวน หลงเล่ห์นวลพิศวาสพิฆาตตน
ยังรู้จำคำกล่าวแต่คราวก่อน เคยอ้อนวอนเธอไว้ให้เหตุผล จะรักแท้มิแปรผันมั่นกมล กลับเป็นคนทำเธอปวดรวดร้าวใจ
ขออภัยในชาตินี้ที่สร้างแผล จะขอแก้ชาติหน้าจะว่าไหม จะขอรักภักดิ์เธอเสมอไป ชาตินี้ใช้กรรมเก่า...อย่าเศร้าเลย
ยินถ้อยย้ำ คำที่ พี่กล่าวขาน สุดจะทานทนได้ โอ้ใจเอ๋ย คำขอโทษ โอดครวญ ล้วนเปรียบเปรย ที่เอื้อนเอ่ย ดั่งคมมีด กรีดเฉือนทรวง
เมื่อหมดรัก อาลัย ให้หันจาก ไม่ต้องฝาก วาจา ว่าเคยหวง เจ็บมากล้น ทนช้ำ กับคำลวง อย่ามาทำ เป็นห่วง ดวงกมล
อย่าย้อนย้ำ คำกล่าว เมื่อคราวรัก เมื่อเธอหัก อาลัยไม่ก่อผล เถอะจากไปเถิดหนา อย่ากังวล ฉันสับสน เต็มที แล้วที่รัก
อย่าเพียรบอก ตอกย้ำ คำว่าผิด เมื่อเธอคิด เปลี่ยนผัน หันเหหัก จะชาติหน้า ชาติไหน ไม่ขอภักดิ์ ยอมเจ็บหนัก จากพี่ นี้ชาติเดียว....
“สุนันยา”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Prapacarn ❀, รการตติ, กังวาน, สมนึก นพ, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, เมฆา..., Thammada, nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
02 เมษายน 2012, 03:34:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 02 เมษายน 2012, 03:34:PM » |
ชุมชน
|
ถูกประณามหยามหมิ่นสิ้นเชิงชาติ ถูกตัดขาดญาติมิตรจิตห่อเหี่ยว.. ถูกขับไล่ไสผลักเพราะรักเดียว... ถูกเพื่อนเทียวเกี่ยวค้ำคำประจาน
เจอแก้วแตกแยกชิ้นและหมิ่นเหม่ ไม่แสร้งเสเทใจรักจักประสาน.... นำเรียงต่อข้อมีที่ร้าวราน.......... เวลาผ่านนานนั้นฉันเยียวยา.....
ผิดด้วยหรือคือปองมือสองนั้น.... ผิดด้วยหรือที่ฉันเฝ้าฝันหา....... ผิดด้วยหรือหมายอยู่คู่ชีวา........ ผิดด้วยหรือที่คว้าเธอมาครอง....
ทนยอมเจ็บเหน็บแนมแกมประชด ทนยอมเจ็บเก็บกดลดหม่นหมอง. ทนยอมเจ็บเหน็บจิตผิดครรลอง.. ทนยอมเจ็บเก็บใจสองครองคู่กัน.
นพ 2 เม.ย.55
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, สุนันยา, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, yaguza, เมฆา..., รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 เมษายน 2012, 12:42:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 03 เมษายน 2012, 12:42:PM » |
ชุมชน
|
แม้นว่าถูกประณามถูกหยามเหยียด แม้นต้องถูกรังเกียจ และเดียจฉัน แม้นต้องถูก กล่าวหา สารพัน เถอะช่างมัน เพราะฉัน มั่นรักเธอ
ยอมให้ใคร ต่อใคร ได้กล่าวหา เพียงแค่ปรารถนาร่วมเสนอ สนองใน ใจสอง ปองพบเจอ ยอมพร่ำเพ้อ บอกผ่านม่านน้ำตา .
ผิดที่ฉัน เฝ้าปอง ครองรักหนึ่ง ผิดที่ฉัน เฝ้าซึ้งพึงห่วงหา ผิดที่ฉัน เฝ้ารัก ปักอุรา ผิดที่ฉัน เฝ้าตีค่า เสนอใจ
ทนยอมเจ็บ เก็บกดทดรันทดท้อ ทนยอมเจ็บ เก็บรอ ทอรักใส ทนยอมเจ็บ เก็บรัก ภักดิ์หทัย ทนยอมเจ็บ เก็บเธอไว้ แนบในทรวง...
“สุนันยา”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, สมนึก นพ, เมฆา..., รพีกาญจน์, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, sunthornvit, nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
04 เมษายน 2012, 08:21:AM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 08:21:AM » |
ชุมชน
|
"ทุกค่ำคืนก่อนหลับพร้อมกับตื่น" เสียงสะอื้น ยังอยู่ รู้ใช่ไหม ต้องทำแกล้ง แสร้งฝืน เริงรื่นไป ซ่อนเจ็บไว้ ในห้วง เป็นบ่วงตรม
ร้องไห้อยู่ กับเรื่องเดิม เพิ่มแต่ช้ำ ร่องรอยดำ เกาะติด ด้วยพิษขม คิดถอนราก จากเงา ที่เศร้าซม ยิ่งระทม ย้อนยอก...เหมือนหลอกอำ หมดปัญญา จะแสร้ง แกล้งทำให้ เหมือนจะไม่ หนาวเหน็บ จนเจ็บหนำ ไม่มีเล่ห์ เพทุบาย ในกระทำ ได้แต่ยอม เจ็บจำ ระกำทรวง
มิอาจเหมือน ยอดหญ้าคราลมไหว เพราะไม่ใช่ คนพาล ตามสานบ่วง ให้เขาหยาม -ให้หนำ แค่คำลวง คงเพียงช่วง ที่ต้องฉาบ คราบน้ำตา...
“สุนันยา”
ฤๅยอมเจ็บเหน็บหนาวรวดร้าวสูญ? ความอาดูรสลายสิ้นจินต์หรรษา หากความหลังฝังถวิลเต็มวิญญาณ์ คงร้างราระอารักยากนักเชียว
ทำได้เพียงเลี้ยงทรวงเจ้าดวงขวัญ น้ำตานั้นเคียงจินต์ยามสิ้นเหลียว ทั้งดาวเดือนเกลื่อนไปกระไรเจียว จะเก็บเกี่ยวเหนี่ยวมาให้คว้าชม
ขอจันทร์เจ้าเคล้าคลอพะนอน้อง เล่นขายของร้องจำเรียงอยู่เคียงสม เป็นเพื่อนเงาเฝ้าถนอมยามตรอมตรม ให้รื่นรมย์ถมทับระงับตรอม
ฟังหรีดหริ่งกริ่งเสียงสำเนียงร้อง ดุจทำนองคร่ำครวญนวลถนอม ระรวยรื่นชื่นฉมให้ดมดอม ฟุ้งพะยอมหอมตรลบชื่นอบอวล
จงนิทราตาหลับแล้วจับฝัน สู่สวรรค์พลันระรื่นชื่นหอมหวน เหล่าคนธรรพ์บรรเลงซึ่งเพลงครวญ กล่อมเนื้อนวลชวนระงับดับกังวล...
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, สุนันยา, Thammada, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, sunthornvit, รการตติ, nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน, สมนึก นพ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
04 เมษายน 2012, 05:48:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 05:48:PM » |
ชุมชน
|
ยอมเจ็บช้ำ ย้ำอยู่ เป็นผู้แพ้ ยอมเก็บแผล รอยเก่า คราวสับสน ยอมเจ็บช้ำ ย้ำเยือน เพื่อเตือนตน ยอมเป็นคน อดสู คู่น้ำตา
ขอขอบคุณ คนดี ที่เป็นห่วง หมายปลอบทรวง ระทม ที่ขมปร่า โอ้พี่เอย เผยห้วง บ่วงอาญา เป็นดั่งกรรม สร้างมา คราบางบรรพ์
น้องเหมือนจันทร์ เดียวดาย ไร้สุขสม อยู่กับความ ระทม ตรมโศกศัลย์ คงไร้ใด เยียวยา ครั้งจาบัลย์ แม้นแต่เพียง ความฝันกับพลันเลือน
ขอขอบคุณ คำพร ที่วอนบอก คนช้ำชอก ซึ้งใจ หาใดเหมือน หยดน้ำตา ไหลอาบ เป็นคราบเตือน ใช่แชเชือน เบือนหนี วจีครวญ..........
"สุนันยา"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน, รการตติ, สมนึก นพ, สิงขร, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
04 เมษายน 2012, 06:53:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 04 เมษายน 2012, 06:53:PM » |
ชุมชน
|
เหมือนซานซม ตรมโศก ด้วยโรครัก อาการหนัก ซ้อนซ้ำ จนกำสรวล กระไรเลย เอ่ยย้ำ เพียรคร่ำครวญ ใช้สำนวน บาดจิต ติดลมบน
ผู้ใดทำ อักเสบ นำเจ็บช้ำ ผู้ใดทำ เร้นลับ ให้สับสน ผู้ใดกัน สิ้นห่วง ดวงกมล นึกฉงน ผู้ใด ช่างใจดำ
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, รัตนาวดี, Thammada, รพีกาญจน์, nisakorn, ลมหนาว, ปู่ริน, บูรพาท่าพระจันทร์, รการตติ, สมนึก นพ, สิงขร, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
05 เมษายน 2012, 05:11:AM |
ปู่ริน
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 05:11:AM » |
ชุมชน
|
เหมือนซานซม ตรมโศก ด้วยโรครัก อาการหนัก ซ้อนซ้ำ จนกำสรวล กระไรเลย เอ่ยย้ำ เพียรคร่ำครวญ ใช้สำนวน บาดจิต ติดลมบน
ผู้ใดทำ อักเสบ นำเจ็บช้ำ ผู้ใดทำ เร้นลับ ให้สับสน ผู้ใดกัน สิ้นห่วง ดวงกมล นึกฉงน ผู้ใด ช่างใจดำ
สุนทรวิทย์ ช้ำแสนช้ำน้ำตาพี่ไหลร่วง เจ็บแสบทรวงอกหักเพราะงามขำ ต้องสู้ทนร่ำร้องเพราะน้องทำ ยอมเจ็บช้ำลำบากจากน้องไป
โอ้เนื้อนวลน้องนางรักจางจาก น้ำตาพรากพรั่งพรูดินรู้ไหม พี่คร่ำครวญละเมอด้วยอาลัย พี่พร่ำเพรียกเรียกหัวใจเสียดายนัก
พี่ยอมเจ็บยอมเจ็บจนเหน็บหนาว น้ำค้างพราวพรั่งพรายวุ่นวายหนัก ได้ยินเสียงหัวใจตามหารัก คงอกหักต้องยอมเจ็บ...เก็บไว้คนเดียว...
ริน ดอนบูรพา ๕ เม.ย. ๕๕
|
|
|
|
05 เมษายน 2012, 06:55:AM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 06:55:AM » |
ชุมชน
|
เหมือนซานซม ตรมโศก ด้วยโรครัก อาการหนัก ซ้อนซ้ำ จนกำสรวล กระไรเลย เอ่ยย้ำ เพียรคร่ำครวญ ใช้สำนวน บาดจิต ติดลมบน
ผู้ใดทำ อักเสบ นำเจ็บช้ำ ผู้ใดทำ เร้นลับ ให้สับสน ผู้ใดกัน สิ้นห่วง ดวงกมล นึกฉงน ผู้ใด ช่างใจดำ
สุนทรวิทย์ ความเจ็บอยู่ที่ใจในห้วงลึก จิตสำนึก ชวนชี้ ที่ถลำ มิอาจบอก ว่าใคร คนไหนทำ แต่คงจำ ฝังใจ อยู่ในจินต์
เจ็บกับการห่างเหินที่เมินหมาง เจ็บที่สร้าง ด่างพล้อย ในรอยศิลป์ เจ็บกับความอ่อนไหว กลายราคิน เป็นเหมือนรอย มนทิล แทบสิ้นใจ..
"สุนันยา"
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
05 เมษายน 2012, 12:51:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 12:51:PM » |
ชุมชน
|
[ ช้ำแสนช้ำน้ำตาพี่ไหลร่วง เจ็บแสบทรวงอกหักเพราะงามขำ ต้องสู้ทนร่ำร้องเพราะน้องทำ ยอมเจ็บช้ำลำบากจากน้องไป
โอ้เนื้อนวลน้องนางรักจางจาก น้ำตาพรากพรั่งพรูดินรู้ไหม พี่คร่ำครวญละเมอด้วยอาลัย พี่พร่ำเพรียกเรียกหัวใจเสียดายนัก
พี่ยอมเจ็บยอมเจ็บจนเหน็บหนาว น้ำค้างพราวพรั่งพรายวุ่นวายหนัก ได้ยินเสียงหัวใจตามหารัก คงอกหักต้องยอมเจ็บ...เก็บไว้คนเดียว...
ริน ดอนบูรพา ๕ เม.ย. ๕๕ ก็คงเจ็บ คล้ายกัน ในวันจาก จำต้องพราก เมื่อชาย ไม่แลเหลียว เก็บความช้ำ เป็นอดีต อันซีดเซียว เหมือนถูกเคียวคมบาด ให้ขาดกัน
พี่เจ็บมากเท่าไหร่ ให้รับรู้ ว่ามีผู้ เจ็บกว่า แทบอาสัญ เยื่อใยรัก ถูกปิด ดั่งมีดฟัน สิ้นรักเคย ผูกพัน ไม่หันมอง....
"สุนันยา"
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
05 เมษายน 2012, 04:50:PM |
ไผ่เดียวดาย
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 04:50:PM » |
ชุมชน
|
ยอมให้ไป เมื่อคนดี ไม่มีสุข ยอมทนทุกข์ อยู่คนเดียว เปล่าเปลี่ยวฝัน ยอมให้เธอ ไปไม่ฝืน เพื่อคืนวัน ที่เธอนั้น เจอคนใช่ ที่ใฝ่ปอง
ยอมรับผิด รักที่พัง ในครั้งนี้ ยอมไม่มี เงื่อนไขรั้ง เราทั้งสอง ยอมทนเจ็บ แม้ต้องช้ำ น้ำตานอง ยอมหม่นหมอง ทุกถ้อยคำ ยอมจำนน
|
ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
|
|
|
05 เมษายน 2012, 07:11:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 05 เมษายน 2012, 07:11:PM » |
ชุมชน
|
เป็นคำอ้าง ที่ดี เพื่อตีจาก เธอคิดฝาก คำลา หาเหตุผล คนที่เจ็บ คือฉัน นั้นจำทน พอฉันพ้น ทางใจ มีใหม่ครอง
ยอมรับกับความเจ็บ ที่เก็บก่อ ยอมรับความ ทุกข์ท้อ ต่อสนอง ยอมรับเจ็บ จากชาย เคยหมายปอง ยอมรับกับ หม่นหมอง ที่จองจำ...
“สุนันยา”
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|