ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[yaguza]

ใส่ชุดบ้าอะไรใช่ออกรบ
ไม่เคยพบต้องเผ่นเห็นแล้วเหนื่อย
พกปืนด้วยขอลี้พวกชีเปลือย
ลงสระเอือยต่อยาก...อยากจะชก

หากหยิบมีดมาด้วยพี่ซวยแน่
สับสิบแผลที่ทำให้ใจตระหนก
คนอะไรกรนดังยังลามก
โบกให้ตกตึกแถว..เห็นแล้วยัวะ
 
---สะเลเต---

 
ไม่ได้แอ้ม ซะหรอก ขอบอกไว้
เข้ามาใกล้ สักหน่อย เราต่อยผลัว
ถ้าตาเขียว ขึ้นมา อย่าว่าอั๊วะ
ก็ขาวจั๊วะ จริงหนอ จะขอจุ๊ฟ

มิได้คิด อุจาด อากาศร้อน
เลยแก้ผ้า แก้ผ่อน นอนกระดุบ
ไม่รู้โผล่ มาตอนไหน ไล่ตะครุ๊บ
ไม่ทันทุบ ถูกถอง ไปสองจึ๊ก

 
......ยากูซ่า.......

[sunthornvit]

เอาคืนมาเดี๋ยวนี้..นะพี่วิทย์
ตัวนิดนิดนั่นน่ะจะไปขาย
หนุ่มญี่ปุ่นสั่งมา..ห้าหกราย
ทำรายได้เหลือเฟือ ไม่เชื่อลอง

ผ้าลูกไม้ซีทรูดูแสนหวาน
หอมซาบซ่านซึ้งใจไม่มีสอง
จะปล้าร้า..ปล่าเจ่า เขาก็จอง
ส่งคืนน้อง โดยด่วน..เดี๋ยวชวนตี

แซมค่ะ

ทั้งหมวก ทั้งถุงมือ คืนมาให้หมดนะคะ...

ดมจนติด  อนาถ  ขาดมิได้
มันฝังใจ  แล้วหนา  ยอดยาหยี
เรื่องส่งคืน  ลืมได้  เลิกไยดี
ก็กลิ่นนี้  พี่หา  มานานนม

อีกสักโหล  มีไหม  ใคร่ขอซื้อ
ที่ดำปื๋อ  คลุ้งคลั่ก  กลิ่นหมักหมม
พี่ว่ามัน  เข้าท่า  กว่ายาดม
ยิ่งโสมม  ยิ่งดี  พี่สะใจ

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

ยามเจ้าอยู่เคียงข้างไม่ว่างนัก
เจ้าทายทักไม่สนดั่งคนใบ้
ปล่อยให้เจ้าเหงาหงอยอย่างน้อยใจ
กับคนไกลคุยกันทั้งวันคืน

มาบัดนี้เจ้าห่างไปต่างถิ่น
โถ ยุพินคงเหงาเฝ้าขมขื่น
นึกเกลียดชังตัวเองที่ลางลืน
ต้องทนฝืนยืนเหงาไร้เงานาง

นึกเสียดายวารวันที่ผันผ่าน
มันเนิ่นนานเหลือเกินดั่งเมินหมาง
เฝ้ารอคอยจอมขวัญหวั่นเลือนลาง
จะจืดจางร้างลา รู้ค่านวล

กลับมาเถิดคนดีพี่คิดถึง
พี่ซาบซึ้งในจิตจงคิดหวน
โปรดอภัยให้พี่ที่เรรวน
จะชื่นชวนชิดใกล้ไม่ห่างเลย

“ไพร พนาวัลย์”

กว่านึกได้ ก็สาย ไปเสียแล้ว
ต้องนอนแกร่ว เจ็บหนัก นักอกเอ๋ย
รักเสียหลัก ภักดี มิคุ้นเคย
ยังละเลย ทิ้งให้ เราได้ตรม

จะไม่หวล ชวนกลับ ให้สับสน
ช้ำสุดทน หม่นหมอง ครองขมขื่น
นอนเดียวดาย หน่ายนัก รักกล่ำกลืน
ไม่มีชื่น มีสุข ซุกข้างใน

มางอนง้อ อย่างไร ใจยิ่งร้าว
คงถึงคราว จากจบ หลบไม่ไหว
ระทมท้อ หนอทรวง กลวงฤทัย
รักที่ฉัน ฝากไว้ ขอไถ่คืน
พันทอง