ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

เคยสูญเสียอะไรตั้งหลายครั้ง
ฉันก็ยังอยู่ได้ไม่หมองหม่น
เพื่อนแย่งแฟนคู่ใจไปทั้งคน
ฉันก็ทนใจเย็นไม่เป็นไร

เคยพลาดเรื่องตำแหน่งที่แข่งขัน
หวังได้ขั้นได้ซีที่ควรได้
ถูกคนอื่นปาดหน้าคว้าเอาไป
ก็ทนไหวช่างมันฉันไม่แคร์

ทุกครั้งที่ตัวฉันมีปัญหา
ถูกต่อว่ามากมายไม่แยแส
ถูกจับย้ายไม่ถามตามตอแย
ฉันก็แค่ขำขำไม่จำมัน

แต่ที่ทนไม่ได้.ในชีวิต
คำที่มิตรเหยียดหยามพูดห้ำหั่น
ทำผิดศิลข้อสามตามพัวพัน
คำพูดนั้นเกินจะให้อภัย

--ณัชชา--

 

[sunthornvit]

เกิดอะไร  ขึ้นหนอ  ใครต่อว่า
ฟังณัชชา  แล้วงง  นึกสงสัย
ผู้ใดหนอ  เหยียดหยาม  ถึงทรามวัย
มีความนัย  ซ่อนเร้น  เป็นมั่นคง

คำตอแย  ใดใด  ล้วนไร้ค่า
เพียงมองว่า  คำหยัน  นั้นขี้ผง
ตัวน้องณัช  ประเสริฐ  เลิศเยียรยง
อย่าพะวง  เรื่องเล็กน้อย  วอนปล่อยวาง

สุนทรวิทย์

[กังวาน]

โธ่กระไรใครหนอต่อว่าหนู
ช่างลบหลู่เหยียดหยามขอถามไถ่
ศีลข้อสามห้ามปรามน่าขามใจ
เชื่อได้ไงบ้าชัดชัดมันขัดตา

ผมไม่เชื่อเหลือคำที่ย้ำอ้าง
มีใครบ้างที่เล่าอยากเข้าหา
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเปล่าใจไม่นำพา
เธออยู่มามิเคยคิดผิดศีลธรรม

อยู่คนเดียวเดี่ยวโดดเธอโปรดมาก
ผู้ชายยากกรายใกล้ใจงามขำ
มิตรแต่งเติมเสริมล้อต่อถ้อยคำ
ที่เพือนทำควรเลิกคบจบไปเลย

[panthong.kh]

เคยสูญเสียอะไรตั้งหลายครั้ง
ฉันก็ยังอยู่ได้ไม่หมองหม่น
เพื่อนแย่งแฟนคู่ใจไปทั้งคน
ฉันก็ทนใจเย็นไม่เป็นไร

เคยพลาดเรื่องตำแหน่งที่แข่งขัน
หวังได้ขั้นได้ซีที่ควรได้
ถูกคนอื่นปาดหน้าคว้าเอาไป
ก็ทนไหวช่างมันฉันไม่แคร์

ทุกครั้งที่ตัวฉันมีปัญหา
ถูกต่อว่ามากมายไม่แยแส
ถูกจับย้ายไม่ถามตามตอแย
ฉันก็แค่ขำขำไม่จำมัน

แต่ที่ทนไม่ได้.ในชีวิต
คำที่มิตรเหยียดหยามพูดห้ำหั่น
ทำผิดศิลข้อสามตามพัวพัน
คำพูดนั้นเกินจะให้อภัย

--ณัชชา--

 

เกิดอะไร ขึ้นกับน้อง อย่าหมองศรี
โถคนดี มีอะไร ไม่สุขสันต์
พี่ไม่อยู่ ใครรังแก บอกแม่พัน
จะได้ตาม ไปหั่น บั่นให้จม

ชีวิตมี แต่เรื่องอยู่ตลอด
ไม่เคยปลอด สักวัน หวั่นใจขม
ออกเรื่องนี้ มีเรื่องนั้น กลั่นอารมณ์
ไม่เคยสุข เคยสม ตรมน้ำตา

ต้องพาไป ปฏิบัติธรรม ให้หนำจิต
เพื่อชีวิต จะดี ที่สุดหนา
มีแต่เรื่อง เคืองขุ่น วุ่นอุรา
เรื่องขี้หมู ขี้หมา สารพัน
พันทอง

[บ้านริมโขง]

ทำฟัดเฟียดเกลียดคำคนนำกล่าว
เรื่องมันคาวสาวเกลียดเบียดไฉน
คำกล่าวหาเพียงข้อหนอช้ำใจ
อีกเหลือไว้ตั้งสี่...มีที่เรา

เพียงแค่นี้ที่ดูก็รู้แล้ว
ว่าน้องแก้วดีล้ำกว่าคำเขา
ช่างปะไรใครว่า...ข้าฯ ไม่เอา
เดี๋ยวก็เข้าคนกล่าวสาวเรื่องเอง

นี่คือคำปลอบใจให้ได้รู้
ให้น้องหนูรู้ซึ้งถึงข่มเหง
คนอิจฉาหาคำร่ำเลบง
หากอยากเฉ่ง บอกพี่พัน..นั้นออกแรง...

"บ้านริมโขง"

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[สะเลเต]

แต่ที่ทนไม่ได้.ในชีวิต
คำที่มิตรเหยียดหยามพูดห้ำหั่น
ทำผิดศิลข้อสามตามพัวพัน
คำพูดนั้นเกินจะให้อภัย

--ณัชชา--

คำพูดคนเข่นฆ่าแทนอาวุธ
ขาดสติพิสุทธิ์จุดเพลิงใส่
ถ้อยสื่อความหยามหมิ่นเกาะกินใจ
สิ้นการไตร่ตรองถามความเป็นมา

คำว่าเพื่อนเลือนลบคบนานเนิ่น
เมื่อมิตรเมินมองข้ามหยามคุณค่า
ศักดิ์ศรีสร้างสะสมไว้ไยตีตรา
ครหาหยามหยัน..ขาดกลั่นกรอง

เวลาโกรธ..จะทำให้..แก่ก่อนวัย.. 20 เปอร์เซ็นต์...ผลการวิจัยจาก สะเลเตโพล..

---สะเลเต---

[--ณัชชา--]

เกิดอะไร  ขึ้นหนอ  ใครต่อว่า
ฟังณัชชา  แล้วงง  นึกสงสัย
ผู้ใดหนอ  เหยียดหยาม  ถึงทรามวัย
มีความนัย  ซ่อนเร้น  เป็นมั่นคง

คำตอแย  ใดใด  ล้วนไร้ค่า
เพียงมองว่า  คำหยัน  นั้นขี้ผง
ตัวน้องณัช  ประเสริฐ  เลิศเยียรยง
อย่าพะวง  เรื่องเล็กน้อย  วอนปล่อยวาง

สุนทรวิทย์

-ว่าเรื่องอื่นไม่เคืองเท่าเรื่องนี้
เพราะรู้ดีที่เขาเฝ้าถากถาง
เลยโกรธแค้นมากมากอยากล้างบาง
อยากสะสางปัญหาคาราคาซัง

เรื่องปล่อยวางละไว้ยังไม่คิด
เข้าใจผิดยิ่งแย่ต้องแก้มั่ง
ผิดที่เราพูดไปไม่ระวัง
คำทีพลั้งเขาคิดลบเลยจบกัน

--ณัชชา--

 

[--ณัชชา--]

โธ่กระไรใครหนอต่อว่าหนู
ช่างลบหลู่เหยียดหยามขอถามไถ่
ศีลข้อสามห้ามปรามน่าขามใจ
เชื่อได้ไงบ้าชัดชัดมันขัดตา

ผมไม่เชื่อเหลือคำที่ย้ำอ้าง
มีใครบ้างที่เล่าอยากเข้าหา
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเปล่าใจไม่นำพา
เธออยู่มามิเคยคิดผิดศีลธรรม

อยูคนเดียวเดี่ยวโดดเธอโปรดมาก
ผู้ชายยากกรายใกล้ใจงามขำ
มิตรแต่งเติมเสริมล้อต่อถ้อยคำ
ที่เพือนทำควรเลิกคบจบไปเลย

คำว่ามิตรติดเตือนคือเพื่อนรัก
ไม่อยากหักใจใครใคร่เฉลย
เสียดายเคยพันผูกสุขมาเกย
เพราะเราเคยมอบไมตรีดีต่อกัน

แต่เขาเหยียดหยามกันประมาณนี้
ความรู้สึกดีดีมีไหวหวั่น
เคยมอบใจมอบตัวเข้าพัวพัน
เดี๋ยวนี้มันสิ้นเยื่อไม่เหลือใย

--ณัชชา--

 

[--ณัชชา--]

[

เกิดอะไร ขึ้นกับน้อง อย่าหมองศรี
โถคนดี มีอะไร ไม่สุขสันต์
พี่ไม่อยู่ ใครรังแก บอกแม่พัน
จะได้ตาม ไปหั่น บั่นให้จม

ชีวิตมี แต่เรื่องอยู่ตลอด
ไม่เคยปลอด สักวัน หวั่นใจขม
ออกเรื่องนี้ มีเรื่องนั้น กลั่นอารมณ์
ไม่เคยสุข เคยสม ตรมน้ำตา

ต้องพาไป ปฏิบัติธรรม ให้หนำจิต
เพื่อชีวิต จะดี ที่สุดหนา
มีแต่เรื่อง เคืองขุ่น วุ่นอุรา
เรื่องขี้หมู ขี้หมา สารพัน
พันทอง

[/quote]

ใช้ธรรมะข่มใจก็หลายหน
แต่ต้องจนหัวใจไม่ถึงฝัน
เพราะโมหะตามทึ้งถึงทางตัน
กิเลศมันครอบงำยากทำใจ

บาปคงหนาแน่แท้แย่จังนี่
เมื่อฤดีมันโกรธโทษใครได้
เมื่อจิตเราถลำทำอย่างไร
ปลงไม่ไหวเจ็บจำกรรมมันมี

--natcha--

 

[--ณัชชา--]

ทำฟัดเฟียดเกลียดคำคนนำกล่าว
เรื่องมันคาวสาวเกลียดเบียดไฉน
คำกล่าวหาเพียงข้อหนอช้ำใจ
อีกเหลือไว้ตั้งสี่...มีที่เรา

เพียงแค่นี้ที่ดูก็รู้แล้ว
ว่าน้องแก้วดีล้ำกว่าคำเขา
ช่างปะไรใครว่า...ข้าฯ ไม่เอา
เดี๋ยวก็เข้าคนกล่าวสาวเรื่องเอง

นี่คือคำปลอบใจให้ได้รู้
ให้น้องหนูรู้ซึ้งถึงข่มเหง
คนอิจฉาหาคำร่ำเลบง
หากอยากเฉ่ง บอกพี่พัน..นั้นออกแรง...

"บ้านริมโขง"

ทุกถ้อยคำเชือดเฉือนเหมือนดั่งเก่า
มาพูดเย้าเดี๋ยวต้องเจอของแข็ง
บอกว่าโกรธนักหนาโกรธหน้าแดง
ยังมาแกล้งเป็นขำอำเข้าไป

ศิลห้าข้อยึดไว้ในใจฉัน
แต่ถึงวันนี้หนอจะเปลี่ยนใหม่
ละข้อหนึ่งลองดูให้รู้ไป
ฆ่าบางใครซะทีปากดีจัง

--natcha--

 

[yaguza]

จะมาโกรธ อะไร กันนักหนา
เรื่องไม่น่า โมโห พิโธ่ถัง
นึกว่าใคร ตามฆ่า อุตส่าห์ฟัง
แหมมันยัง หยุมหยิม ไม้จิ้มฟัน

อย่าเฉียวฉุน ขุ่นข้อง ใจต้องหนัก
เดี๋ยวสักพัก ก็เบื่อ จงเชื่อฉัน
คิดอะไร ไม่ออก ก็บอกกัน
แต่ถึงขั้น ด่าทอ ฉันขอตัว

 
.....ยากูซ่า......

[สล่าผิน]

ยามคนโกรธโปรดรู้ดูไม่ได้
หน้างอไง เหมือนช้อนงอนไปทั่ว
บ้างเหมือนยักษ์ยามกริ้วริ้วน่ากลัว
มักปวดหัวยามแก่อย่างแท้จริง

หากระงับดับเคืองเป็นเรื่องเหมาะ
เสียงก็เพราะหน้าก็ใสใจก็นิ่ง
จงละวางห่างโกรธโปรดประวิง
จะเป็นหญิงสวยสดหากอดเคือง

สล่าผิน

แต่งหยอกน้องเด้อ

[รพีกาญจน์]

เคยสูญเสียอะไรตั้งหลายครั้ง
ฉันก็ยังอยู่ได้ไม่หมองหม่น
เพื่อนแย่งแฟนคู่ใจไปทั้งคน
ฉันก็ทนใจเย็นไม่เป็นไร

เคยพลาดเรื่องตำแหน่งที่แข่งขัน
หวังได้ขั้นได้ซีที่ควรได้
ถูกคนอื่นปาดหน้าคว้าเอาไป
ก็ทนไหวช่างมันฉันไม่แคร์

ทุกครั้งที่ตัวฉันมีปัญหา
ถูกต่อว่ามากมายไม่แยแส
ถูกจับย้ายไม่ถามตามตอแย
ฉันก็แค่ขำขำไม่จำมัน

แต่ที่ทนไม่ได้.ในชีวิต
คำที่มิตรเหยียดหยามพูดห้ำหั่น
ทำผิดศิลข้อสามตามพัวพัน
คำพูดนั้นเกินจะให้อภัย

--ณัชชา--

 

เขาไหลริน ยินยอม ตอมตามติด
ก็อย่าคิด.คนจริง.ที่ยิ่งใหญ่
หมดคุณค่า สาธารณภัย
อยากหยิบใช้ แค่วัน ง่ายทันที

แหกปากโวย โกยอ้าว สู่คาวเปรอะ
ช่างเขาเถอะ ดีอีก เร็วหลีกหนี
ช้าให้ข้ำ ทำเสีย เพลียฟรีฟรี
ปราศราคี พันธะ นะหัวใจ

ยืดขายาว ก้าวล้ำ ชิงตำแหน่ง
วิ่งเบียดแซง แย่งเพื่อน เลื่อนเป็นใหญ่
ข้ามหัวคน ผลงาน บานตะไท
เอาแต่ได้ อย่างเดียว ไม่เกี่ยวกัน

จะชอกช้ำ กล้ำกลืน ขมขื่นไหม
กำลังใจ หายหด สรดโศกศัลย์
เชื่อโลกนี้ มีสุทธิ์ ยุติธรรม์
มินานวัน ผ่านไป ได้แพรวพราว

อันนินทา กาลี ที่ปนเปื้อน
แค่ลมเถื่อน ลุกลาม ปากสามหาว
พัดต้องหู รู้คัน มันครั้งคราว
พอบัดนาว ละลาย หายกับกาล

เพียรน้อมนำ ธัมมะ ปฏิบัติ
ช่วยขจัด ทุกขัง ที่ยังหาญ
แก้ที่เหตุ สำเร็จผล ดลดวงมาน
สุขสราญ สุดยอด ตลอดไป

ยืม.บัดนาว.ของ P.P.S. ใช้เด้อ

เขียนเบานานเข้าใจ   เขียนแรงไปให้เดือดร้อน
ขอจิตคิดเป็นกลอน   กราบวิงวอนผ่อนอภัย

 

รพีกาญจน์ 59

[ดาว อาชาไนย]

เขามิใช่มิตรดอกบอกให้รู้
คือศัตรูจึงหยามประณามได้
เธอควรจะบอกเล่าเขาคือใคร
แบลกลิสต์ไว้เพื่อคนได้ยลยิน

"อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน
แต่องค์พระปฎิมายังราคิน
คนเดินดินหรือจะพ้นคนนินทา"

สุภาษิตสอนไว้ไม่มีผิด
เมื่อมาคิดมีอะไรยิ่งใหญ่กว่า
มากกว่าที่เราเห็นเป็นธรรมดา
แล้วรู้ค่าปล่อยวางบอกช่างมัน

ดาว อาชาไนย

[--ณัชชา--]

ขอบคุณพี่และเพื่อนเตือนสติ
นึกตำหนิตัวเองเร่งหุนหัน
ปล่อยโมหะครอบงำซ้ำเติมกัน
จิตตกพลันโวยวายไม่อดทน

ต่อไปจะพินิจคิดเยอะเยอะ
เลิกฟะเฟอะวุ่นวายให้สับสน
อภัยให้--chisuka--นะทุกคน
ที่มาบ่นเป็นยายแก่แย่จริงจริง

--ณัชชา--

ขอบคุณพี่สุนทรวิทย์ พี่พัน พี่โขง กานต์ไกร พี่สล่า ยากูซ่า แกง พี่ระพี พี่ดาวคับ