ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

รำพันร้อย ถ้อยรัก ฝากข้ามฟ้า
คือสัญญาณ ค้นหา พาเสนอ
หนึ่งดวงใจ บอกฝาก รักเพียงเธอ
มั่นเสมอ สุดฝืน กล้ำกลืนรอ

แม้นอยู่ไกล อีกฟาก ฝั่งฟ้าฝัน
ส่งจำนรรจ์คำรัก นี้ฝากขอ
อย่าลืมนะ คราเรา เคยเคล้าคลอ
อย่าเพิ่งท้อ แม้ไกล ใจผูกพัน

บอกฝากลม พรมผ่าน จากม่านฟ้า
มิอาจพราก รักลา พาโศกศัลย์
สาส์นอักษร วอนว่า อย่าลืมกัน
จะหมื่นแสน ล้านวัน มิผันใจ

โปรดรับรู้ ใยรัก นี้จากห้วง
มิเคยลวง หรอกหนา อย่าหวั่นไหว
แม้นไกลทาง ยังสนิท ชิดทรวงใน
ตรึงติดดวงหทัย ไปนิรันดร์...

"สุนันยา"

[sunthornvit]

แม้ตัวไกล  ใจอยู่  มิรู้ห่าง
มิจืดจาง  ร้างพราก  จากจอมขวัญ
รักเพิ่มพูน  ทวี  ทุกวี่วัน
มิเหหัน  ผันเปลี่ยน  เพียรจดจำ

อยู่ไกลสุด  ขอบฟ้า  นภากั้น
ใช่สะเทือน  สัมพันธ์  อันดื่มด่ำ
ยามพระพาย  โหยหวน  ครวญพึมพำ
คือเสียงร่ำ  คำพี่  ที่ฝากมา

สุนทรวิทย์

[พ่อค้าพเนจร]

รำพันร้อย ถ้อยรัก ฝากข้ามฟ้า
คือสัญญาณ ค้นหา พาเสนอ
หนึ่งดวงใจ บอกฝาก รักเพียงเธอ
มั่นเสมอ สุดฝืน กล้ำกลืนรอ

แม้นอยู่ไกล อีกฟาก ฝั่งฟ้าฝัน
ส่งจำนรรจ์คำรัก นี้ฝากขอ
อย่าลืมนะ คราเรา เคยเคล้าคลอ
อย่าเพิ่งท้อ แม้ไกล ใจผูกพัน

บอกฝากลม พรมผ่าน จากม่านฟ้า
มิอาจพราก รักลา พาโศกศัลย์
สาส์นอักษร วอนว่า อย่าลืมกัน
จะหมื่นแสน ล้านวัน มิผันใจ

โปรดรับรู้ ใยรัก นี้จากห้วง
มิเคยลวง หรอกหนา อย่าหวั่นไหว
แม้นไกลทาง ยังสนิท ชิดทรวงใน
ตรึงติดดวงหทัย ไปนิรันดร์...

"สุนันยา"

พลิ้วหวิวไหว ไกวกวัด สะบัดพลิ้ว
ระร่ายริ่ว คนงาม นิยามฝัน
ขอหอบดาว พราวฟ้า มากำนัล
แลเอื้อมจันทร์ มากอด ยอดฤาดี

สุดฟากฟ้า นภา มหาสมุทร
งามพิสุทธิ์ หวานคำ ล้ำจริงนี่
ดูซินั่น ดอกไม้ ในวารี
ยังหลีกลี้ ความงาม ของทรามวัย

ระยะทาง ห่างใกล้ ใช่เหตุผล
ขอหน้ามล คอยพี่ นี้ได้ไหม
แสนคิดถึง สุดซึ้ง หนึ่งดวงใจ
รักผลิใบ ออกดอก ระลอกรวง

✿ ◕พ่อค้าพเนจร ◕ ✿     

[addy]

ขอฝากสาส์นถึงน้องสุมีธุระ
นานนานจะมาชิดใกล้ด้วยใจหวง
มีแต่คนเขียนกลอนอ้อนเจ้าดวง
จึงส่งสาส์นมาทวงคำสัญญา

กลอนของเจ้าหวานเหลือมีเหยื่อแย่ง
เหมือนจะแกล้งให้พี่ขี้อิจฉา
พี่ไว้ใจทุกอย่างเมื่อห่างตา
เคยบอกมาว่าคนอื่นตัวสำรอง
 Addy
 

[บ้านริมโขง]

เขียนกลอนหวานหว่านโปรยโรยความหมาย
ฝากกระจายตามลมโหมสนั่น
แล้วแต่แรงพัดผ่านสารสัมพันธ์
กี่คืนวันฝันใฝ่ในคนปอง

ไม่จำกัดสิทธิใครให้สงวน
เพียงใครด่วนถึงก่อนอ้อนสนอง
ใครที่ช้าเลโลโถยาดอง
ไม่สมปอง..ไม่ว่ากัน ฉะนั้นนัย..

พี่คงช้าตามัว..กลัวข่มขึง
ฝากรำพึงถึงต่อพอขานไข
ลุงแก่แล้ว ขอลุงก่อน ฝากอ้อนไป
ถึงอย่างไรใจตอบ..ว่าขอบคุณ

ไปไม่ถึงซึ่งหมายปลายฟ้ากว้าง
มากเอ่ยอ้างทางท้อหนอโลกหมุน
ไม่เคยนิ่งเวียนวนบนบาปบุญ
หากมีทุน..ไม่ท้อ..รอบุพเพ..

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

คงเป็นบุพเพ เซรัด ซัดพินาศ
น่าอนาถ ฤทัย ให้หักเห
รักคุณพี่ มานาน ปานลมเล
ไม่ถ่ายเท เล่ห์ลวง แสนห่วงจินต์

ขออ้อนออด พรอดพร่ำ ฉ่ำด้วยรัก
อย่าหาญหัก กมล ดลถวิล
หวานหยอดย้อย อ้อยตาล ปานชีวิน
แม้อยากกิน ชิมรส สดนะคุณ

ขออ้อมแขน นอนหนุน อย่าขุ่นหมอง
กอดประคอง อิงหนอ ขออกอุ่น
รักร่วมสร้าง ครั้งเก่า เข้าเจือจุน
ถือเป็นบุญ หนักหนา ได้มาเจอ
พันทอง

[สุนันยา]

แม้ตัวไกล  ใจอยู่  มิรู้ห่าง
มิจืดจาง  ร้างพราก  จากจอมขวัญ
รักเพิ่มพูน  ทวี  ทุกวี่วัน
มิเหหัน  ผันเปลี่ยน  เพียรจดจำ

อยู่ไกลสุด  ขอบฟ้า  นภากั้น
ใช่สะเทือน  สัมพันธ์  อันดื่มด่ำ
ยามพระพาย  โหยหวน  ครวญพึมพำ
คือเสียงร่ำ  คำพี่  ที่ฝากมา

สุนทรวิทย์

ชื่นสัมพันธ์ นานเนา ทั้งเช้าค่ำ
วลีย้ำพร่ำพลอด ออดห่วงหา
จากนาที ถึงโมงโยงผ่านมา
ได้รู้ค่าความหมาย ที่ใฝ่ปอง

คำว่าห่วงหวงเสมอ อย่าเผลอเปลี่ยน
หมั่นแวะเวียน เขียนคำ นำสนอง
จึงจะเชื่อ ว่ารัก ตระหนักครอง
มิใช่มอง เมียงเฉย ละเลยไป....

"สุนันยา"

[สุนันยา]

พลิ้วหวิวไหว ไกวกวัด สะบัดพลิ้ว
ระร่ายริ่ว คนงาม นิยามฝัน
ขอหอบดาว พราวฟ้า มากำนัล
แลเอื้อมจันทร์ มากอด ยอดฤาดี

สุดฟากฟ้า นภา มหาสมุทร
งามพิสุทธิ์ หวานคำ ล้ำจริงนี่
ดูซินั่น ดอกไม้ ในวารี
ยังหลีกลี้ ความงาม ของทรามวัย

ระยะทาง ห่างใกล้ ใช่เหตุผล
ขอหน้ามล คอยพี่ นี้ได้ไหม
แสนคิดถึง สุดซึ้ง หนึ่งดวงใจ
รักผลิใบ ออกดอก ระลอกรวง

✿ ◕พ่อค้าพเนจร ◕ ✿     

หวานละมุน อุ่นคำ พร่ำเสนอ
รักเสมอ ดุจปัน สาส์นจากสรวง
หวานหว่านวางแนบไว้ อยู่ในทรวง
ชื่นแท้ดวงกมลของคนคอย

หวังเพียงใจ ไม่ลวง ให้ทรวงช้ำ
วจีย้ำ จากพี่ อย่าหนีถอย
รินคำรัก ฝากถึง ซึ้งเลิศลอย
ใจดวงน้อย พลอยชื่น ทุกคืนวัน

อย่าลืมคำ สัญญา เมื่อคราจาก
อย่าคิดพราก เพียงเส้นทาง อย่าร้างฝัน
ไกลห่างกาย แต่ใจ อย่าห่างกัน
รักทุกวัน นะจ๊ะ อย่าละเลย....

"สุนันยา"

[สุนันยา]

ขอฝากสาส์นถึงน้องสุมีธุระ
นานนานจะมาชิดใกล้ด้วยใจหวง
มีแต่คนเขียนกลอนอ้อนเจ้าดวง
จึงส่งสาส์นมาทวงคำสัญญา

กลอนของเจ้าหวานเหลือมีเหยื่อแย่ง
เหมือนจะแกล้งให้พี่ขี้อิจฉา
พี่ไว้ใจทุกอย่างเมื่อห่างตา
เคยบอกมาว่าคนอื่นตัวสำรอง
 Addy
 

คำที่เคย เอ่ยพร่ำ ย้ำว่ารัก
ยังตระหนัก ยืนยง คงสนอง
ยึดมั่นใน ศรัทธา ทุกคราปอง
ไม่มีสอง เพียงหนึ่ง ติดตรึงทรวง

แม้นจะนานแค่ไหนไม่เปลี่ยนผัน
แม้นไกลกัน มั่นนัก สุดรักหวง
แม้นห่างเหินใช่เมินหน้าไม่มาควง
ฝากสาส์นดวง ใจรัก ไปพักอิง
 
"สุนันยา"

[สุนันยา]

เขียนกลอนหวานหว่านโปรยโรยความหมาย
ฝากกระจายตามลมโหมสนั่น
แล้วแต่แรงพัดผ่านสารสัมพันธ์
กี่คืนวันฝันใฝ่ในคนปอง

ไม่จำกัดสิทธิใครให้สงวน
เพียงใครด่วนถึงก่อนอ้อนสนอง
ใครที่ช้าเลโลโถยาดอง
ไม่สมปอง..ไม่ว่ากัน ฉะนั้นนัย..

พี่คงช้าตามัว..กลัวข่มขึง
ฝากรำพึงถึงต่อพอขานไข
ลุงแก่แล้ว ขอลุงก่อน ฝากอ้อนไป
ถึงอย่างไรใจตอบ..ว่าขอบคุณ

ไปไม่ถึงซึ่งหมายปลายฟ้ากว้าง
มากเอ่ยอ้างทางท้อหนอโลกหมุน
ไม่เคยนิ่งเวียนวนบนบาปบุญ
หากมีทุน..ไม่ท้อ..รอบุพเพ..

"บ้านริมโขง"

หว่านคำหวาน ผ่านลม พรมพลิ้วไหว
สื่อความหมาย จากใจไม่หักเห
นานแค่ไหน ไม่คิด จิตโลเล
รักถ่ายเท ถึงเธอ เสมอมา

ด้วยว่าฉัน มั่นนัก รักเพียงหนึ่ง
สาส์นรำพึง รำพัน หวั่นผวา
กลัวหญิงอื่น ใช้เสน่ห์ เล่มารยา
ทำให้เธอ ร้างลา คราห่างกัน

เสมอมั่น เพื่อฝัน ที่เคยใฝ่
จำฝังใจ ใครหนอ ก่อความฝัน
กลัวไม่ถึง ปลายทาง วางสัมพันธ์
หากเธไม่ ยึดมั่น สัญญาใจ

หากมีทุน หนุนนำ ตามวิถี
หวังคนดี มิผัน จนหวั่นไหว
สาส์น์ถึงเธอ อย่าเผลอปล่อยลอยหล่นไป
เพราะข้างใน สลักรัก จากดวงจินต์...

"สุนันยา"

[มานพ]

แว่วรำพันเรียงร้อยถ้อยคำฝาก
ซึ้งใจมากหวั่นไหวใจถวิล
หนึ่งดวงนี้คือใจไร้มลทิน
ไหลหลั่งรินดุจน้ำฉ่ำชุ่มเย็น

แม้นอยู่ไกลใจฝากจากดวงจิต
ใจยังคิดฝันใฝ่ไม่ว่างเว้น
ยังคอยมองผืนฟ้าคราเดือนเพ็ญ
รักซ่อนเร้นซ่อนอยู่รู้ไหมเธอ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

รำพันร้อย ถ้อยรัก ฝากข้ามฟ้า
คือสัญญาณ ค้นหา พาเสนอ
หนึ่งดวงใจ บอกฝาก รักเพียงเธอ
มั่นเสมอ สุดฝืน กล้ำกลืนรอ

แม้นอยู่ไกล อีกฟาก ฝั่งฟ้าฝัน
ส่งจำนรรจ์คำรัก นี้ฝากขอ
อย่าลืมนะ คราเรา เคยเคล้าคลอ
อย่าเพิ่งท้อ แม้ไกล ใจผูกพัน

บอกฝากลม พรมผ่าน จากม่านฟ้า
มิอาจพราก รักลา พาโศกศัลย์
สาส์นอักษร วอนว่า อย่าลืมกัน
จะหมื่นแสน ล้านวัน มิผันใจ

โปรดรับรู้ ใยรัก นี้จากห้วง
มิเคยลวง หรอกหนา อย่าหวั่นไหว
แม้นไกลทาง ยังสนิท ชิดทรวงใน
ตรึงติดดวงหทัย ไปนิรันดร์...

"สุนันยา"

ส่งสาส์นกลอนศรกานท์เพื่อจารแจ้ง
เหนี่ยวโน้มแรงแฝงรักสลักฝัน
แล้วยิงตรงส่งฤทัยไปพร้อมกัน
เสียบลงพลันทันใดซึ่งใจเธอ

น้ำใจรักภักดีพี่เค้นใส่
พร้อมหทัยใหลหลงซื่อตรงเสมอ
ปนศรสาส์นซึ้งแทรกถ้าแรกเจอ
ส่งเสนอเพ้อพร่ำรำพันความ

ช่วยประทับรับรักพี่สักหน่อย
แม้เพียงก้อยน้อยนิดจิตต์ไหวหวาม
จะละเมอเพ้อรำพึงถึงทุกยาม
พร้อมติดตามทรามวัยแนบใจเคียง...


 

บูรพาท่าพระจันทร์

[สุนันยา]

[/color]

แว่วรำพันเรียงร้อยถ้อยคำฝาก
ซึ้งใจมากหวั่นไหวใจถวิล
หนึ่งดวงนี้คือใจไร้มลทิน
ไหลหลั่งรินดุจน้ำฉ่ำชุ่มเย็น

แม้นอยู่ไกลใจฝากจากดวงจิต
ใจยังคิดฝันใฝ่ไม่ว่างเว้น
ยังคอยมองผืนฟ้าคราเดือนเพ็ญ
รักซ่อนเร้นซ่อนอยู่รู้ไหมเธอ

เพราะความห่าง จึงหมาย ได้ส่งสาส์น
คิดถึงครั้งวันวาน นั้นเสมอ
ถ้อยรำพัน ผ่านพรม ลมพาเจอ
ฝากถึงเธอ ด้วยจิต คิดคำนึง

เมื่ออยู่ไกล ใจเอย อย่าเลยล่วง
มีคนห่วง ทุกคราว เฝ้าคิดถึง
คำสัญญา คราร้าง ยังตราตรึง
ส่งใจหนึ่ง แทนรัก ฝากสายลม
 
"สุนันยา"

[สุนันยา]

ส่งสาส์นกลอนศรกานท์เพื่อจารแจ้ง
เหนี่ยวโน้มแรงแฝงรักสลักฝัน
แล้วยิงตรงส่งฤทัยไปพร้อมกัน
เสียบลงพลันทันใดซึ่งใจเธอ

น้ำใจรักภักดีพี่เค้นใส่
พร้อมหทัยใหลหลงซื่อตรงเสมอ
ปนศรสาส์นซึ้งแทรกถ้าแรกเจอ
ส่งเสนอเพ้อพร่ำรำพันความ

ช่วยประทับรับรักพี่สักหน่อย
แม้เพียงก้อยน้อยนิดจิตต์ไหวหวาม
จะละเมอเพ้อรำพึงถึงทุกยาม
พร้อมติดตามทรามวัยแนบใจเคียง...


 

บูรพาท่าพระจันทร์

สาส์นอักษร กลอนกานท์หวานสนิท
ร้อยลิลิต จิตชัด แม้นขาดเสียง
ส่งสัญญาณ คันศร ซ่อนสำเนียง
รินคำรัก เรียบเรียง แทนเสียงเธอ

ยื่นสายใย ในรักสลักส่ง
ว่ามันคง ยิ่งนัก จักมิเผลอ
ษรศิลป์ร่าย ปลายศร อยากอ้อนเจอ
เพียรเสนอเพ้อถ้อย พลอยรำพึง

รับสาส์รัก จากเธอ เสนอให้
อบอุ่นใน ถ้อยคำ พร่ำคิดถึง
ลมรักเอยพัดทวน หวนคำนึง
ยังติดตรึง ซึ้งนัก คำรักเธอ.....

“สุนันยา”