ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

เขาว่ายิ่งมืดยิ่งเห็นดาว
แต่ฉันกลับพบความเหน็บหนาวเข้าแทนที่
มองฟ้าทีไรไม่เห็นมี-
แสงดาวสักที ตราบที่ฉันมอง

เงียบเหงา...
เจอเพียงความว่างเปล่า ที่ลอยล่อง
กับจังหวะเพลงราตรี,ทำนอง
เอื้อนประสานเสียงร้องของรัตติกาล

คิดถึง...
เพียงหัวใจรำพึงเอ่ยขาน
ว่าเราต่างห่างกันนานแสนนาน
เมื่อใดจักพบพานกันอย่างเคย

[สุนันยา]

ระยิบพราววาววับประดับฟ้า
ดวงดารา ลอยเด่น เห็นฟ้าเผย
รัตติกาล ผ่านห้วง เดี๋ยวล่วงเลย
ให้เปรียบเปรย มืดสว่างย่อมต่างกัน

ช่วงราตรีมีดาว พราวไสว
รุ่งทิวา ฟ้าใส มิใช่ฝัน
คงมีแสงเรืองรอง ผ่องอำพัน
สุริยัน สาดส่อง ต้องฟ้าคราม....

"สุนันยา"

[สิงขร]

ระยิบพราววาววับประดับฟ้า
ดวงดารา ลอยเด่น เห็นฟ้าเผย
รัตติกาล ผ่านห้วง เดี๋ยวล่วงเลย
ให้เปรียบเปรย มืดสว่างย่อมต่างกัน

ช่วงราตรีมีดาว พราวไสว
รุ่งทิวา ฟ้าใส มิใช่ฝัน
คงมีแสงเรืองรอง ผ่องอำพัน
สุริยัน สาดส่อง ต้องฟ้าคราม....

"สุนันยา"

ความมืด มันขับ ดาวระยับแสง
ส่งเสริมแรง แสงดาว พร่างพราวหวาม
ยืนมอง ส่องนภา บนฟ้างาม
เรืองอร่าม  น้ำใจ ใช่ตัวดำ

         สิงขร

[เพรางาย]

ราตรีเริงแสงสว่างสวรรค์
ดาวหวั่นเดือนหวาดขยาดแขยง
ฟ้าพลอยไฟพลุ่งสะดุ้งแสดง
เมฆขาวเหมือนแข่ง ณ เขตนคร

จึงดับดาวพราวฟ้าสลบสลด
นภรสหดหายสลายสลอน
รอวันคืนถิ่นทับที่หลับที่นอน
ชมดาวว่อนดาวาดสะอาดสะอาง

รอมืดแรแหห้อมฟ้ายามราตรี
สว่างเว้นเห็นแต่ที่เรือนดาวพร่าง
ลืมโคมคำเดือนรำบายคลายมนต์ราง
เด่นแต่ดาววาวเพชรค้างอยู่กลางใจ....