| 25 มีนาคม 2012, 05:35:AM |
|
panthong.kh
|
 |
« เมื่อ: 25 มีนาคม 2012, 05:35:AM » |
 ชุมชน
|
ตื่นมาออน ตอนตีสี่ มิมีใคร
ให้อ้างว้าง ทรวงใน ใจทอดถอน
บ้านเงียบเหงา เศร้านัก จักอาวรณ์
ให้สะท้อน ฤทัย ไหวหวั่นจริง
เคยสนุก ครื้นเคลง บรรเลงฝัน
ต่อกลอนกัน ทุกวัน สุขสันต์ยิ่ง
มาบัดนี้ ไร้เงา เขาแอบอิง
จึงขอวิง วอนผ่าน ม่านฟ้าเอย
อาจารย์ บ้านริมโขง จงกลับเถิด
ไยเตลิด หนีหน้า ทำชาเฉย
ศิษย์อ้อนวอน กลับมา นะทรามเชย
เวลาก็ ล่วงเลย ผ่านนานแล้ว
โปรดสงสาร คนคอย แสนน้อยจิต
ท่านโปรดคิด ไตร่ตรอง สองตาแป๋ว
อย่าให้รอ ต่อไป ไร้สิ้นแวว
ยินเสียงแว่ว แจวกลับ อย่าลับไป
ฝากสายลม พัดพา อย่าลาร้าง
ฤทัยฉัน อ้างว้าง ห่างไฉน
รู้ว่าท่าน ตามดู อยู่ไม่ไกล
วันเกิดไง ยังมาจ่อ รออวยพร
จึงขอวิงวอนว่า อย่าช้านัก
อย่าร้างรัก ลืมเลือน เหมือนดั่งก่อน
รีบกลับเถิด พี่จ๋า กล้าวิงวอน
กลับมาสอน กันก่อน อย่าจรเลย
พันทอง
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, D, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, sunthornvit, เนิน จำราย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา..., ปู่ริน, สมนึก นพ, baimai@sailom, สุนันยา, แป้งน้ำ, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์, พี.พูนสุข, ลมหนาว, sucklife
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2012, 10:17:AM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 มีนาคม 2012, 10:17:AM » |
ชุมชน
|
ตื่นมาออน ตอนตีสี่ มิมีใคร
ให้อ้างว้าง ทรวงใน ใจทอดถอน
บ้านเงียบเหงา เศร้านัก จักอาวรณ์
ให้สะท้อน เสียหนัก จักระทม
เคยสนุก ครื้นเคลง บรรเลงฝัน
ต่อกลอนกัน ทุกวัน สุขสันต์ยิ่ง
มาบัดนี้ ไร้เงา เขาแอบอิง
จึงขอวิง วอนผ่าน ม่านฟ้าเอย
อาจารย์ บ้านริมโขง จงกลับเถิด
ไยเตลิด หนีหน้า ทำชาเฉย
ศิษย์อ้อนวอน กลับมา นะทรามเชย
เวลาก็ ล่วงเลย ผ่านนานแล้ว
โปรดสงสาร คนคอย แสนน้อยจิต
ท่านโปรดคิด ไตร่ตรอง สองตาแป๋ว
อย่าให้รอ ต่อไป ไร้สิ้นแวว
ยินเสียงแว่ว แจวกลับ อย่าลับไป
ฝากสายลม พัดพา อย่าลาร้าง
ฤทัยฉัน อ้างว้าง ห่างไฉน
รู้ว่าท่าน ตามดู อยู่ไม่ไกล
วันเกิดไง ยังมาจ่อ รออวยพร
จึงขอวิงวอนว่า อย่าช้านัก
อย่าร้างรัก ลืมเลือน เหมือนดั่งก่อน
รีบกลับเถิด พี่จ๋า กล้าวิงวอน
กลับมาสอน กันก่อน อย่าจรเลย
พันทอง
ลอยเรื่อย เอื่อยเลย ร่วมลี้ เสียงวจี โผงผาง เปิดเผย
ย้อนหลัง ลองฟัง ภิเปรย ทราบความ ทรามเชย ทอง..อนงค์
ไม่อวย ให้อับ เมตตา เป่าเพี้ยง ไปหา “ริมโขง”
รู้แล้ว รับคำ ไม่โกง เดี๋ยวมา โฉมยง จงรอ
เนิน จำราย [/font][/size][/color] |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, panthong.kh, ปู่ริน, สมนึก นพ, baimai@sailom, รัตนาวดี, สุนันยา, D, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์, พี.พูนสุข, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2012, 01:31:PM |
|
ปู่ริน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 25 มีนาคม 2012, 01:31:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2012, 05:40:PM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 25 มีนาคม 2012, 05:40:PM » |
ชุมชน
|
แว่วยินเสียงสะอื้นอึก ระทึกหนัก
ลมทะลักหักดอย เป็นรอยเผย
น้ำตาใครไหลล้นปนเหมือนเคย
ปากพร่ำเอ่ยเปรยหมายให้ชายคืน
อ้อนเหมือนเด็กหิวนมระดมร้อง
เสียงดังก้องถึงแถนแสนขมขื่น
เกินจะทนบนฟ้าพาร้องครืน
เกินจะฝืนแข็งใจต้องให้นม
คงเป็นสุขยามใดปากได้คาบ
เสียงจ๊วบจ๊าบซาบชื่นหายขื่นขม
มือก็ยุ่งตุงนังสั่งระดม
ซุกไซ้ปมนมคัดก็ปัดไป
คืออาการปานนี้ที่คิดออก
เกินเดาออกว่าเธอเพ้อแค่ไหน
หรือแอบขำสัมฤทธิ์ ผลผลิตใจ
วางแผนไว้ได้ทุเลา..ที่เต้าคัด
เถอะมาถึง ตะลึงจ้องน้องคนสวย
ตลึงด้วยวจีที่เจนจัด
ช่างสรรหาพาทีที่ผูกมัด
จนเซซัดซวนทรุดต้องมุดทรวง
ได้อุ่นไอใจชื้นขึ้นกะตั๊ก
เกินจะผลักให้พ้นบนแหนหวง
หลงกลิ่นนางอย่างหนักปักแดดวง
กลิ่นพุ่มพวง..ลวงหลอก..อย่าบอกใคร..(เชียว !)
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์, สุนันยา, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, panthong.kh, พี.พูนสุข, ♥หทัยกาญจน์♥, ปู่ริน, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2012, 08:30:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 25 มีนาคม 2012, 08:30:PM » |
ชุมชน
|
แว่วยินเสียงสะอื้นอึก ระทึกหนัก
ลมทะลักหักดอย เป็นรอยเผย
น้ำตาใครไหลล้นปนเหมือนเคย
ปากพร่ำเอ่ยเปรยหมายให้ชายคืน
อ้อนเหมือนเด็กหิวนมระดมร้อง
เสียงดังก้องถึงแถนแสนขมขื่น
เกินจะทนบนฟ้าพาร้องครืน
เกินจะฝืนแข็งใจต้องให้นม
คงเป็นสุขยามใดปากได้คาบ
เสียงจ๊วบจ๊าบซาบชื่นหายขื่นขม
มือก็ยุ่งตุงนังสั่งระดม
ซุกไซ้ปมนมคัดก็ปัดไป
คืออาการปานนี้ที่คิดออก
เกินเดาออกว่าเธอเพ้อแค่ไหน
หรือแอบขำสัมฤทธิ์ ผลผลิตใจ
วางแผนไว้ได้ทุเลา..ที่เต้าคัด
เถอะมาถึง ตะลึงจ้องน้องคนสวย
ตลึงด้วยวจีที่เจนจัด
ช่างสรรหาพาทีที่ผูกมัด
จนเซซัดซวนทรุดต้องมุดทรวง
ได้อุ่นไอใจชื้นขึ้นกะตั๊ก
เกินจะผลักให้พ้นบนแหนหวง
หลงกลิ่นนางอย่างหนักปักแดดวง
กลิ่นพุ่มพวง..ลวงหลอก..อย่าบอกใคร..(เชียว !)
"บ้านริมโขง" 
แสนยินดี ปรีเปรม เกษมสันต์
คำวอนฉัน เป็นผล เข้าจนได้
นึกว่าจะ ใจดำ ทิ้งน้องไป
ใครทำให้ พี่ช้ำ ระกำทรวง
ขอต้อนรับ กลับมา หาอ้อมกอด
คนเคยพรอด พร่ำรัก ชักหวงห่วง
อย่าหลบหน้า หนีไป ไกลพุ่มพวง
สุดาดวง ทนรอ ท้อทุกคืน
เรื่องเมื่อเก่า หนหลัง ช่างมันเถิด
ขอเพียงเปิด ใจรัก จักราบรื่น
มาเริ่มต้น กันใหม่ นะขวัญยืน
ทนกล่ำกลืน รอพี่ นี้ตั้งนาน
พันทอง
ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ คำวิงวอน ได้ผลแฮะ
|
|
|
|
|
|
