ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

มองออกไป ข้างหน้า ตาพราพร่าง
แสงนำทาง คล้อยเคลื่อน เลือนลางหาย
ชลนา อาบนอง สองแก้มพราย
รักกลับกลาย เกลื่อนกลบ จบกันไป

ไม่คิดให้ ใครรู้ ดูอ่อนแอ
ทุกข์ท่วมแท้ ท้อทน จนไม่ไหว
กลืนน้ำตา ที่เอ่ออาบ ฉาบทรวงใน
ท้อฤทัย เพียงตน ทนลำพัง

เมื่อเขาห่าง ออกไป ไกลเกินคว้า
อนิจจา รักพลาด ขาดสิ้นหวัง
แก้วดวงใจ แตกไป ไม่จีรัง
ดั่งดุจดัง ดวงจินต์ ดินแหลกราน

[เมฆสีรุ้ง]

ยามสายฝนหล่นพรายต้องกายข้า
ให้โหยหาอุราร้าวพราวสะท้าน
หนาวเหน็บเจ็บแสนทรมาน
ดุจใจไร้วิญญาณทะยานเอา

มองฟ้ามืดครึ้มด้วยอึมเมฆ
ให้วิเวกเฉกใจที่ไร้เขา
ประคองกอดร่างทื่อด้วยมือเรา
ไม่มีเหลือแม้เงาของคนไกล

สิ้นไร้หนทางให้ผ่านพ้น
สิ้นสัมผัสหนึ่งคนจะทนไหว
สิ้นรักดุจดวงจะสิ้นใจ
สิ้นชีพบรรลัยดีกว่าสิ้นเธอ

[D]

ปุยเมฆหม่น ละคนเหงา ราวฟ้ากว้าง
แสงเลือนลาง ย่างกราย พาใจเพ้อ
คิดถึงเธอ คนไกล ใจละเมอ
ยืนมองเหม่อ เพ้อพร่ำ ช้ำดวงใจ

จากลาแล้ว ลาไกล ดวงใจจ๋า
รู้ไหมว่า หญิงคนนี้ ฤดีไหว
กอดตัวเอง ยามเหงา เศร้าทรวงใน
หนาวฤทัย ใจท้อ ทรมา

รักเธอมาก ตัดขาด นั้นยากนัก
สุดที่รัก ตัดใจ ให้สมสา
ไม่มีเมฆ สีรุ้ง คุ้งปลายนา
แต่ทว่า มีดิน ถิ่นบ้านกลอน

[สมนึก นพ]

มองออกไป ข้างหน้า ตาพราพร่าง
แสงนำทาง คล้อยเคลื่อน เลือนลางหาย
ชลนา อาบนอง สองแก้มพราย
รักกลับกลาย เกลื่อนกลบ จบกันไป

ไม่คิดให้ ใครรู้ ดูอ่อนแอ
ทุกข์ท่วมแท้ ท้อทน จนไม่ไหว
กลืนน้ำตา ที่เอ่ออาบ ฉาบทรวงใน
ท้อฤทัย เพียงตน ทนลำพัง

เมื่อเขาห่าง ออกไป ไกลเกินคว้า
อนิจจา รักพลาด ขาดสิ้นหวัง
แก้วดวงใจ แตกไป ไม่จีรัง
ดั่งดุจดัง ดวงจินต์ ดินแหลกราน

เพียงก้าวแรกย่างเพลินเดินผิดพลาด
อย่าคิดขลาดเหตุมีที่เราผ่าน
เดินสะดุดหกล้มก้มคลุกคลาน
สงบจิตคิดอ่านกาลล่วงมา

ตั้งใจฝืนยืนใหม่ให้แน่วแน่
มั่นคงแท้แลไกลไปข้างหน้า
สูดลมเต็มปอดเพิ่มเสริมปัญญา
คอยก้าวขาทีละย่างอย่างมั่นใจ

ผิดเป็นครู จำจดบทที่หนึ่ง
ข้อควรพึงระวังอย่าพลั้งใหม่
คำพังเพยสอนจิตภาษิตไทย
คงจะใช้ได้ดีบทชี้นำ

มองออกไปข้างหน้าว่ามืดมิด
ก็จงปิดสองตาอย่าถลำ
มโนภาพหลายหลากจากกระทำ
จะลอยย้ำให้เห็นเช่นนั้นจริง

เสียน้ำตาไปบ้างในบางเรื่อง
เหตุขุ่นเคืองมากมายจากหลายสิ่ง
ทบทวนความตามมีที่อ้างอิง
หนึ่งหยดติ๋ง สุดท้ายคือหายกัน

จงลืมตาขึ้นใหม่ในหนนี้
แสงสว่างมีพร่างพรายรอบกายนั่น
ยิ้มรับกับครั้งนี้มีอีกวัน
จะทำมันดีกว่ามาเมื่อวาน.

นพ
25 มี.ค.55

[D]

จงลืมตาขึ้นใหม่ในหนนี้
แสงสว่างมีพร่างพรายรอบกายนั่น
ยิ้มรับกับครั้งนี้มีอีกวัน
จะทำมันดีกว่ามาเมื่อวาน.

นพ
25 มี.ค.55

กับเหตุการณ์ วันก่อน คราย้อนคิด
ชีวิตผิด พลาดพลั้ง เพียงผันผ่าน
เจ็บปวดแปลบ แสบใจ ให้เป็นทาน
กับคำหวาน หว่านคารม ตรอมตรมจินต์

ไหล่ทั้งสอง ของพี่นพ ซบได้ไหม
ทุกข์คราใด ยืมมือป้อง ปองถวิล
น้ำตาร่วง โหยไห้ ใจโรยริน
ขอให้ดิน ยืมอกอุ่น ต้นทุนใจ

[D]

ขอขอบคุณ ทุกคำห่วง มาลวงจิต
เธอประดิษฐ์ ลิขิตคำ ล้ำสวยใส
ยามที่ฉัน อ่อนแอ แคร์ห่วงใย
อบอวลไป ด้วยถ้อย อ่อยจำนรรจ์

มาวันนี้ ซึ้งกมล คนหลงผิด
รักแพร่พิษ ฤทธิ์รัก ปักโศกศัลย์
ไปหลงเชื่อ ฝันใฝ่ ใจคนฑัณท์
เฝ้าโลมรัน เรียบเรียง เพียงคารม

นึกแน่แท้ คนไกล ใจใสซื่อ
ที่ไหนหรือ แค่สนอง ปองใจสม
เบื่อระอา ลาไกล พาใจตรม
เหลือเพียงลม ขื่นขม ซมทรวงใน

[ไผ่เดียวดาย]

ฉันหมดสิ้น ทุกทุกสิ่ง โดนทิ้งขว้าง
ความอ้างว้าง ไหลเข้าสาด ไม่ขาดสาย
คนที่รัก เขากลับคำ มาทำลาย
ใจสลาย สัญญามั่น มาผันแปร

คำพูดเธอ มันสลาย กับกลายธาตุ
เป็นอากาศ ปลิวซ่อนเร้น รักเป็นแผล
ที่ว่ารัก ฉันคนเดียว ไม่เหลียวแล
สิ่งแน่แท้ ที่ท่วมท้น อยู่คนเดียว

[D]

ฉันหมดสิ้น ทุกทุกสิ่ง โดนทิ้งขว้าง
ความอ้างว้าง ไหลเข้าสาด ไม่ขาดสาย
คนที่รัก เขากลับคำ มาทำลาย
ใจสลาย สัญญามั่น มาผันแปร

คำพูดเธอ มันสลาย กับกลายธาตุ
เป็นอากาศ ปลิวซ่อนเร้น รักเป็นแผล
ที่ว่ารัก ฉันคนเดียว ไม่เหลียวแล
สิ่งแน่แท้ ที่ท่วมท้น อยู่คนเดียว

ความรักนั้น เลื่อนลอย คอยตอนจบ
ไม่เคยสบ สุขสันต์ ฝันสักเสี้ยว
เหมือนแรมรอน เลือนลาง อย่างดายเดียว
ทางสายเปลี่ยว ขาดแสง แรงแห่งใจ

ความอบอุ่น ส่งผ่าน สะท้านจิต
เฝ้าแต่คิด แต่ฝัน วันสดใส
ไม่นึกเลย ว่าเธอ จะเป็นไป
ที่ฝันไว้ พลันจบ ลบเลือนลง

[เมฆา...]

 

๐ หวัง เฉา..๐

๐ อนิจจาความหวังเมื่อพังพาบ
ไร้แม้คราบฉาบฝันอันสูงส่ง
เหลือเพียงเสี้ยวฤดีที่ปลิดปลง
เพราะยังคงงงงวยแทบป่วยใจ
๐ โค้งคำนับกับเงาเสาไฟฟ้า
ยอมรับความโศกาน้ำตาไหล
หวังน้อยน้อยพลอยเฉาเมื่อเขาไกล
จากเราไปไม่แลแม้คำลา
๐ ยึดเสาอิงพิงร่าง ณ ทางเท้า
ปล่อยอารมณ์ผมเผ้าเคล้าหมอกหนา
กลางราตรีสีฝุ่นขุ่นนัยน์ตา
หมายหยุดพักสักคราก่อนบ้าบอ
๐ ท่องบทเพลงเศร้าเศร้าบรรเทาจิต
กล่อมชีวิตโศกโศกบนโลกหนอ
ร้องไม่ได้..เพราะว่าน้ำตาคลอ
เอาแค่พอปริ่มปริ่มทิ่มอารมณ์
๐ เป็นพระเอกมิวสิคในหนังสั้น
ก็แล้วกันวันนี้ที่ขื่นขม
ปล่อยนางเอกหลายใจไปตามลม
แล้วปล่อยหวังพังล่ม..ไปตามเลน





 

[navee]

ความอบอุ่น ส่งผ่าน สะท้านจิต
เฝ้าแต่คิด แต่ฝัน วันสดใส
ไม่นึกเลย ว่าเธอ จะเป็นไป
ที่ฝันไว้ พลันจบ ลบเลือนลง

oน้องดินo

ฝนจะล้างความทุกข์มีสุขใหม่
เพราะว่าใจยังปลื้มไม่ลืมหลง
พี่ยังฝากหัวใจให้อนงค์
ขอน้องจงเชื่อคำที่พร่ำมา

เพราะชีวิตคนดียังมีหวัง
พี่จะยังเคียงใกล้ไม่หนีหน้า
ความระทมถมทับกับอุรา
พี่พร้อมฝ่าเคียงกายไปด้วยกัน

navee

 

[ดุลย์ ละมุน]

ฉันหมดสิ้น ทุกทุกสิ่ง โดนทิ้งขว้าง
ความอ้างว้าง ไหลเข้าสาด ไม่ขาดสาย
คนที่รัก เขากลับคำ มาทำลาย
ใจสลาย สัญญามั่น มาผันแปร

คำพูดเธอ มันสลาย กับกลายธาตุ
เป็นอากาศ ปลิวซ่อนเร้น รักเป็นแผล
ที่ว่ารัก ฉันคนเดียว ไม่เหลียวแล
สิ่งแน่แท้ ที่ท่วมท้น อยู่คนเดียว

ความรักนั้น เลื่อนลอย คอยตอนจบ
ไม่เคยสบ สุขสันต์ ฝันสักเสี้ยว
เหมือนแรมรอน เลือนลาง อย่างดายเดียว
ทางสายเปลี่ยว ขาดแสง แรงแห่งใจ

ความอบอุ่น ส่งผ่าน สะท้านจิต
เฝ้าแต่คิด แต่ฝัน วันสดใส
ไม่นึกเลย ว่าเธอ จะเป็นไป
ที่ฝันไว้ พลันจบ ลบเลือนลง

ยามรักสมต้มน้ำผักก็มักหวาน
ยามร้าวรานหวานน้ำตาลพาลขมหลง
เพราะอัตตานำพารักมิจักปลง
พิศวงหลงเขลาเบาปัญญา

ยามมีรักจักษุว่าดูบอด
ไม่รู้รอดจอดงงหลงตัณหา
อันรูปรสกลิ่นเสียงเพียงมายา
คนนั่นหนารู้หน้าหารู้ใจ

ดังว่ารักจักอยู่ไหนไม่พ้นทุกข์
หลงสนุกทุกข์ถมจมความใคร่
เสพรสชั่วมัวเมาเขลาจัญไร
มนุษย์ไซร้ใฝ่อเวจีสีชมพู

[panthong.kh]

ฉันหมดสิ้น ทุกทุกสิ่ง โดนทิ้งขว้าง
ความอ้างว้าง ไหลเข้าสาด ไม่ขาดสาย
คนที่รัก เขากลับคำ มาทำลาย
ใจสลาย สัญญามั่น มาผันแปร

คำพูดเธอ มันสลาย กับกลายธาตุ
เป็นอากาศ ปลิวซ่อนเร้น รักเป็นแผล
ที่ว่ารัก ฉันคนเดียว ไม่เหลียวแล
สิ่งแน่แท้ ที่ท่วมท้น อยู่คนเดียว

ความรักนั้น เลื่อนลอย คอยตอนจบ
ไม่เคยสบ สุขสันต์ ฝันสักเสี้ยว
เหมือนแรมรอน เลือนลาง อย่างดายเดียว
ทางสายเปลี่ยว ขาดแสง แรงแห่งใจ

ความอบอุ่น ส่งผ่าน สะท้านจิต
เฝ้าแต่คิด แต่ฝัน วันสดใส
ไม่นึกเลย ว่าเธอ จะเป็นไป
ที่ฝันไว้ พลันจบ ลบเลือนลง

ยามรักสมต้มน้ำผักก็มักหวาน
ยามร้าวรานหวานน้ำตาลพาลขมหลง
เพราะอัตตานำพารักมิจักปลง
พิศวงหลงเขลาเบาปัญญา

ยามมีรักจักษุว่าดูบอด
ไม่รู้รอดจอดงงหลงตัณหา
อันรูปรสกลิ่นเสียงเพียงมายา
คนนั่นหนารู้หน้าหารู้ใจ

ดังว่ารักจักอยู่ไหนไม่พ้นทุกข์
หลงสนุกทุกข์ถมจมความใคร่
เสพรสชั่วมัวเมาเขลาจัญไร
มนุษย์ไซร้ใฝ่อเวจีสีชมพู

[/center]

ถ้ารู้รัก รู้ชอบ จักขอบจิต
รักไม่เคย เป็นพิษ พินิจอยู่
รักคือการ ให้นะ โฉมตรู
งามเลิศหรู ควรคู่ สู่ฤทัย

ฉันคำนึง ซึ้งดี เคยมีรัก
สุขยิ่งนัก รักเสมอ ยามเธอใกล้
รักเท่าฟ้า ตราตรึง พึงพอใจ
ไม่มีใคร มาเทียมเทียบ เปรียบเธอเลย
พันทอง

[D]

๐ หวัง เฉา..๐
๐ เป็นพระเอกมิวสิคในหนังสั้น
ก็แล้วกันวันนี้ที่ขื่นขม
ปล่อยนางเอกหลายใจไปตามลม
แล้วปล่อยหวังพังล่ม..ไปตามเลน


 

ยืนพิงเสา ในความเหงา สีเทาหม่น
ไร้ผู้คน บนทาง ห่างคนเห็น
ฉันคงเป็น แค่คนหนึ่ง ซึ่งเหลือเดน
ไม่จัดเจน เรื่องรัก มักแพ้ใจ

มองหมอกหม่น ละคนหนาว ใต้ราวฟ้า
ตาพรางพร่า กายหนาว สาวหวั่นไหว
เจ็บเอ๋ยเจ็บ-จัง ฝังลึก ผนึกใน
น้ำตาไหล รินอาบ ฉาบแก้มนวล

น้ำตาคลอ เต็มตื้น สะอื้นอก
เจ็บช้ำฟก หมกไหม้ ไห้โหยหวล
พี่เมฆา ยืนเคียงข้าง ยามครางครวญ
นี่ก็จวน ดึกแล้ว แจวไปนอน..  ..(อิอิ)

[D]

ยามรักสมต้มน้ำผักก็มักหวาน
ยามร้าวรานหวานน้ำตาลพาลขมหลง
เพราะอัตตานำพารักมิจักปลง
พิศวงหลงเขลาเบาปัญญา

ยามมีรักจักษุว่าดูบอด
ไม่รู้รอดจอดงงหลงตัณหา
อันรูปรสกลิ่นเสียงเพียงมายา
คนนั่นหนารู้หน้าหารู้ใจ

ดังว่ารักจักอยู่ไหนไม่พ้นทุกข์
หลงสนุกทุกข์ถมจมความใคร่
เสพรสชั่วมัวเมาเขลาจัญไร
มนุษย์ไซร้ใฝ่อเวจีสีชมพู

ใยพี่ดุลย์ ดุจัง นะวันนี้
บอกหน่อยซี ดินถามไถ่ ใคร่อยากรู้
เพียงดินผิด ไปครั้ง พลั้งเป็นครู
มีพี่อยู่ เคียงดิน ผินดูแล

จะได้ไหม ขอใจ ให้เป็นห่วง
ทั่วทุกช่วง ห้วงใจ ให้ไขแข
ตอบเถอะนะ พร้อมมอบใจ ให้เทคแคร์
อย่าปรวนแปร ให้รักดิน จนสิ้นลม

[D]

ความอบอุ่น ส่งผ่าน สะท้านจิต
เฝ้าแต่คิด แต่ฝัน วันสดใส
ไม่นึกเลย ว่าเธอ จะเป็นไป
ที่ฝันไว้ พลันจบ ลบเลือนลง

oน้องดินo

ฝนจะล้างความทุกข์มีสุขใหม่
เพราะว่าใจยังปลื้มไม่ลืมหลง
พี่ยังฝากหัวใจให้อนงค์
ขอน้องจงเชื่อคำที่พร่ำมา

เพราะชีวิตคนดียังมีหวัง
พี่จะยังเคียงใกล้ไม่หนีหน้า
ความระทมถมทับกับอุรา
พี่พร้อมฝ่าเคียงกายไปด้วยกัน

navee

 

ยื่นมือพี่ มาหน่อย คอยไออุ่น
รักครุกรุ่น ภายใน ยังใฝ่ฝัน
ดีใจยิ่ง หาใดเปรียบ เทียบเทียมทัน
ขอสุขนั้น อย่ามลาย กลายเป็นลม

ขอไหล่ซบ แทนหมอน ตอนร้องไห้
มือลูบไล้ เช็ดน้ำตา เวลาขม
ขอพี่วี มอบหัวใจ ไว้ให้ชม
ดินขอก้ม กราบที่ตัก หากรักจริง 

[D]

ถ้ารู้รัก รู้ชอบ จักขอบจิต
รักไม่เคย เป็นพิษ พินิจอยู่
รักคือการ ให้นะ โฉมตรู
งามเลิศหรู ควรคู่ สู่ฤทัย

ฉันคำนึง ซึ้งดี เคยมีรัก
สุขยิ่งนัก รักเสมอ ยามเธอใกล้
รักเท่าฟ้า ตราตรึง พึงพอใจ
ไม่มีใคร มาเทียมเทียบ เปรียบเธอเลย
พันทอง

รักบางคราว พราวระยับ จับใจจิต
บางครั้งคิด ติดตรา มิกล้าเผย
บางครั้งปล่อย เลยผ่าน ทำเฉยเมย
บางครั้งเคย เสียน้ำตา รักลาไกล

แต่ตัวฉัน อนาถ ขาดคนรัก
รักไม่ปัก แน่นอน สั่นคลอนไหว
เมื่อพบแล้ว ก็มาพราก จากลาไป
เหลือทิ้งไว้ คือน้ำตา พาอาดูร

[navee]

ขอไหล่ซบ แทนหมอน ตอนร้องไห้
มือลูบไล้ เช็ดน้ำตา เวลาขม
ขอพี่วี มอบหัวใจ ไว้ให้ชม
ดินขอก้ม กราบที่ตัก หากรักจริง 

o น้องดิน o

ไหล่พี่ว่างเสมอให้เธอพัก
หมายสมัครปกป้องตัวน้องหญิง
อกพี่ว่างมอบที่รักให้พักพิง
ทุกทุกสิ่งที่บอกไม่หลกลวง

พร้อมจะเช็ดน้ำตาเวลาเศร้า
ยามน้องเหงาจะไม่ไกลเพราะใจห่วง
ใจพี่ชายมอบให้ไปทั้งดวง
ขอพุ่มพวงเชื่อคำที่รำพัน

navee

 

[yaguza]

ฟังน้ำคำ ฉ่ำหวาน ปานจะหยด
ระวังมด นะทูนหัว อย่ามัวฝัน
เชื่อไม่ได้ ดอกคำ ที่จำนรรจ์
ฉันรู้ทัน เหลี่ยมคม คารมชาย

มะระต้ม ขมลิ้น กินลำบาก
แต่ลมปาก หวานนัก มักเสียหาย
เชื่อนาวี มดเท็จ เสร็จทุกราย
แก่คราวยาย ยังตามหึง ถึงตบตี

 
......ยากูซ่า.....

[D]

ขอไหล่ซบ แทนหมอน ตอนร้องไห้
มือลูบไล้ เช็ดน้ำตา เวลาขม
ขอพี่วี มอบหัวใจ ไว้ให้ชม
ดินขอก้ม กราบที่ตัก หากรักจริง 

o น้องดิน o

ไหล่พี่ว่างเสมอให้เธอพัก
หมายสมัครปกป้องตัวน้องหญิง
อกพี่ว่างมอบที่รักให้พักพิง
ทุกทุกสิ่งที่บอกไม่หลกลวง

พร้อมจะเช็ดน้ำตาเวลาเศร้า
ยามน้องเหงาจะไม่ไกลเพราะใจห่วง
ใจพี่ชายมอบให้ไปทั้งดวง
ขอพุ่มพวงเชื่อคำที่รำพัน

navee

 

ดินรักพี่ ที่สุด สุดที่รัก
แน่นตระหนัก รักแท้ มิแปรผัน
ขอใจพี่ อย่าปรวนแปร แคร์ใครกัน
รักนิรันดิ์ คือพี่ นี้แน่นอน

ใต้เงาจันทร์ วันนี้ ฤดีสุข
มีพี่ปลุก คอยปลอบ โอบออดอ้อน
ยามหลับตา คราใด ใจรอน-รอน
ขอดินนอน สะอื้นหลับ กับตักชาย

[D]

ฟังน้ำคำ ฉ่ำหวาน ปานจะหยด
ระวังมด นะทูนหัว อย่ามัวฝัน
เชื่อไม่ได้ ดอกคำ ที่จำนรรจ์
ฉันรู้ทัน เหลี่ยมคม คารมชาย

มะระต้ม ขมลิ้น กินลำบาก
แต่ลมปาก หวานนัก มักเสียหาย
เชื่อนาวี มดเท็จ เสร็จทุกราย
แก่คราวยาย ยังตามหึง ถึงตบตี

 
......ยากูซ่า.....

555...ขอหัวเราะก่อนตอบนะ.

ไม่เคยเชื่อ คารมชาย คนไหนดอก
ดินขอบอก ตรง-ตรง หลงใหลพี่
เก็บอยู่หว่าง กลางทรวง ห้วงฤดี
คนซาดิส แบบนี้ ดินถูกใจ

จะเชื่อฟัง คำตักเตือน ไม่เบือนบิด
วานพี่คิด แนะนำด้วย ช่วยแก้ไข
แต่เมื่อเช้า เห็นพี่ออด อ้อนสาวไง
นั่นคงไม่ เป็นไร ใช่ไหมเธอ