ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

ฉันรู้อยู่ เต็มอกมิผกเผลอ
เขาเลิศเลอ เธอควร จะหวนใฝ่
แต่ฉันก็ มิหวัง จนคลั่งไคล้
ขอในใจ ฉันมีเธอ อยู่ก็พอ

ไม่ได้หวัง ให้เธอมา เป็นที่รัก
คนทายทัก เธอมีมาก กว่าที่ขอ
ฉันเองแค่ ได้รักเธอ เพ้อก็รอ
ไม่ได้ง้อ เธอมา สบตากัน

ส่องกระจก เห็นคราใด ใจยังนึก
ยังรู้สึก ไม่พอใจ ในภาพฝัน
รู้ตัวเอง ไม่มีค่า น่าผูกพัน
แค่ทุกวัน ฉันมีเธอ ก็พอใจ

มิขอเป็น คนสุดท้าย ของเธอดอก
แต่ขอบอก ออกมั่น ฝันอยากใกล้
ห่วงเธอเป็น ที่หนึ่ง ซึ้งกว่าใคร
ถ้านับไป ใจฉันมี มากมายให้...เธอ

[ดุลย์ ละมุน]

ความในใจนั้นคงคล้ายปริศนา
แม้นยลหน้าหารู้ใจที่ไผลเผลอ
บางครั้งใจขัดสนคนปนเปรอ
เฝ้าละเมอตามหาคนมายลครอง

แกล้งหลายใจฝักใฝ่ใจหลายรัก
แท้อยากปักถักฤดีมีเจ้าของ
เฝ้ารอให้ใครสักคนยลประคอง
มาจับจองเป็นเจ้าของสี่ห้องใจ

น้องดินไซร้มิใช่คนสุดท้ายดอก
แต่ขอบอกเป็นเพียงหนึ่งที่พึงใกล้
เป็นคนเดียวที่เกี่ยวดวงห้วงหทัย
เป็นคนเดียวที่ฝันใฝ่ที่ใจปอง
 

[panthong.kh]

อย่ามาหลี พี่ดุลย์ อกพรุนแล้ว
ไยพี่แก้ว ลาร้าง ห่างสนอง
ความรักเรา จืดไป ไม่แลมอง
น้ำตาน้อง ไหลนอง รดสองปราง

เมื่อวานนี้ ที่รัก ยังปักจิต
ป้อนคำหวาน ปานชีวิต ไม่คิดห่าง
แค่ข้ามคืน พี่จ๋า พาจืดจาง
หรือพี่ชาย เมาค้าง จึงจางจร

ความรักเก่า เราจบ คบเพื่อจาก
จำต้องพราก ฝากฝัน ไม่ผันผ่อน
ต่อแต่นี้ ชี่ช้ำ ร่ำอาวรณ์
ขอลาก่อน อ้อนอย่างไร จะไม่คืน
พันทอง

[yaguza]

น้องดินไซร้มิใช่คนสุดท้ายดอก
แต่ขอบอกเป็นเพียงหนึ่งที่พึงใกล้
เป็นคนเดียวที่เกี่ยวดวงห้วงหทัย
เป็นคนเดียวที่ฝันใฝ่ที่ใจปอง

ดุลย ละมุน..

เป็นหนึ่งเดียว ที่หมาย มอบใจภักดิ์
เสียดายนัก เธอนี้ มีเจ้าของ
มิได้หมาย ให้เห็น เป็นพระรอง
หวังครอบครอง นางเอก เสกคำชม

รอพระเอก ยุพิน นั้นสิ้นท่า
เขาตาย... เมื่อใด คงได้สม
โปรดจงรอ พี่ยา นะตากลม
คงภิรมย์ ฤดี ทุกวี่วัน

 
....ยากูซ่า....

[ดุลย์ ละมุน]

อย่ามาหลี พี่ดุลย์ อกพรุนแล้ว
ไยพี่แก้ว ลาร้าง ห่างสนอง
ความรักเรา จืดไป ไม่แลมอง
น้ำตาน้อง ไหลนอง รดสองปราง

เมื่อวานนี้ ที่รัก ยังปักจิต
ป้อนคำหวาน ปานชีวิต ไม่คิดห่าง
แค่ข้ามคืน พี่จ๋า พาจืดจาง
หรือพี่ชาย เมาค้าง จึงจางจร

ความรักเก่า เราจบ คบเพื่อจาก
จำต้องพราก ฝากฝัน ไม่ผันผ่อน
ต่อแต่นี้ ชี่ช้ำ ร่ำอาวรณ์
ขอลาก่อน อ้อนอย่างไร จะไม่คืน
พันทอง

ส่วนพันทองน้องนั้นรักแรกพบ
แต่รักจบลบใจไม่อาจขืน
ยังแอบหวงห่วงแคร์แม่ขวัญยืน
แอบสะอื้นร่ำไห้อาลัยเธอ

แม้นสองเราต่างฝ่ายมีใครนั้น
อยากบอกพันพี่นั้นปักรักเสมอ
พริกถ้วยเก่าเจ้างามงดรสเลิศเลอ
ถ้าดินเผลอเราแอบเจอกันนะพัน

    

[D]

ความในใจนั้นคงคล้ายปริศนา
แม้นยลหน้าหารู้ใจที่ไผลเผลอ
บางครั้งใจขัดสนคนปนเปรอ
เฝ้าละเมอตามหาคนมายลครอง

แกล้งหลายใจฝักใฝ่ใจหลายรัก
แท้อยากปักถักฤดีมีเจ้าของ
เฝ้ารอให้ใครสักคนยลประคอง
มาจับจองเป็นเจ้าของสี่ห้องใจ

น้องดินไซร้มิใช่คนสุดท้ายดอก
แต่ขอบอกเป็นเพียงหนึ่งที่พึงใกล้
เป็นคนเดียวที่เกี่ยวดวงห้วงหทัย
เป็นคนเดียวที่ฝันใฝ่ที่ใจปอง
 

มีพี่อยู่ ตอนนี้ ซี้ม่องแน่
หลายคนแล หลบเร้น เป็นเจ้าของ
ดินแค่แอบ ดูไกล-ไกล ได้แค่มอง
ขืนครอบครอง โดนฆ้อนเข่น เป็นแน่เชียว

หลายสาวมา หมายปอง ครองพี่อยู่
เยี่ยวเฉี่ยวหู หวังหลูอัน หูตันเหี่ยว
อีกทั้งยัง คุณยับเยิน คุณแดเดียว
คุณลดเลี้ยว คุณเปรี้ยว ปิ๊ดปี๊ไง

สาวอีกมาก ข้างหลัง ยังตาค้าง
มองพี่อย่าง ใจจ่อ เพราะหลงใหล
ตัวดินนั้น ไม่งามเด่น เช่น ใคร-ใคร
ก็ทำได้ เพียงแค่ลุ้น ให้พี่ดุลย์...เจอดี

[panthong.kh]

อย่ามาหลี พี่ดุลย์ อกพรุนแล้ว
ไยพี่แก้ว ลาร้าง ห่างสนอง
ความรักเรา จืดไป ไม่แลมอง
น้ำตาน้อง ไหลนอง รดสองปราง

เมื่อวานนี้ ที่รัก ยังปักจิต
ป้อนคำหวาน ปานชีวิต ไม่คิดห่าง
แค่ข้ามคืน พี่จ๋า พาจืดจาง
หรือพี่ชาย เมาค้าง จึงจางจร

ความรักเก่า เราจบ คบเพื่อจาก
จำต้องพราก ฝากฝัน ไม่ผันผ่อน
ต่อแต่นี้ ชี่ช้ำ ร่ำอาวรณ์
ขอลาก่อน อ้อนอย่างไร จะไม่คืน
พันทอง

ส่วนพันทองน้องนั้นรักแรกพบ
แต่รักจบลบใจไม่อาจขืน
ยังแอบหวงห่วงแคร์แม่ขวัญยืน
แอบสะอื้นร่ำไห้อาลัยเธอ

แม้นสองเราต่างฝ่ายมีใครนั้น
อยากบอกพันพี่นั้นปักรักเสมอ
พริกถ้วยเก่าเจ้างามงดรสเลิศเลอ
ถ้าดินเผลอเราแอบเจอกันนะพัน

    

[/center]

จะบอกดิน ดังดัง ฟังเอาไว้
ชายหลายใจ อย่างนี้ ต้องมีหั่น
เป็ดเลี้ยงไว้ ในเล้า เล่ากว่าพัน
สับสั้นสั้น แล้วปั่น ให้มันกิน

คงเเป็น อาหาร อันเลิศรส
จะได้หมด ปัญหา พาเสียสิ้น
เหลือแต่ต่อ เชิญไปม่อ ท้อชีวิน
จักสูญพันธุ์ แดดิ้น ถวิลครวญ
พันทอง

[ดุลย์ ละมุน]

จะเฉือนหั่นบั่นกันทำไมเล่า
แค่เค้าเหงาเมาใจจนใคร่หวน
สายสวาทตัดไม่ขาดบาดรัญจวน
แต่.....ด้วนต้องครวญคลาดแทบขาดใจ

ไม่สงสารเขาบ้างแม่นางเอ๋ย
ของเขาเคยอยู่เห็นเป็นไหนไหน
ไม่ใช่กลอนที่ย้อนล้อต่อเรื่อยไป
ต่อไม่ได้ใครจะช่วย ฮ่วย! บอกที
 

[ไร้นวล^^]

ใจเย็นเถิด พี่ท่าน อดกลั้นไว้         
จะหาใคร เทียบค่า มารศรี
เมื่อเขารัก มักหวงห้าม ตามราวี       
เพราะพี่นี้ ทำเขารัก จักต้องทน

ส่วนพี่หญิง นิ่งไว้หน่อย ค่อยกล่าวเถิด     
อย่าให้เกิด คดีอาญา หาเหตุผล
แม้เพียงนิด คิดร้อยครั้ง ระวังตน         
ทั้งสองคน อยู่กันมา ชั่วฟ้าดิน

[D]

น้องดินไซร้มิใช่คนสุดท้ายดอก
แต่ขอบอกเป็นเพียงหนึ่งที่พึงใกล้
เป็นคนเดียวที่เกี่ยวดวงห้วงหทัย
เป็นคนเดียวที่ฝันใฝ่ที่ใจปอง

ดุลย ละมุน..

เป็นหนึ่งเดียว ที่หมาย มอบใจภักดิ์
เสียดายนัก เธอนี้ มีเจ้าของ
มิได้หมาย ให้เห็น เป็นพระรอง
หวังครอบครอง นางเอก เสกคำชม

รอพระเอก ยุพิน นั้นสิ้นท่า
เขาตาย... เมื่อใด คงได้สม
โปรดจงรอ พี่ยา นะตากลม
คงภิรมย์ ฤดี ทุกวี่วัน

 
....ยากูซ่า....

จะรอพี่ จนกว่า ชราเหี่ยว
จะซูบเซียว เรียวย่น จะทนฝัน
จะรอพี่ วันอาทิตย์ ติดวันจันทร์
รอกลางวัน ยันกลางคืน จะยืนรอ

รับรองได้ จะไม่หาย ไปไหนดอก
ขอเพียงบอก ว่ารัก จักมาขอ
แต่นี่เพียง แค่บอก หลอกจนท้อ
โอละพ่อ นี่หนังเหี่ยว เดี๋ยวก็ยาน

[panthong.kh]

ใจเย็นเถิด พี่ท่าน อดกลั้นไว้         
จะหาใคร เทียบค่า มารศรี
เมื่อเขารัก มักหวงห้าม ตามราวี       
เพราะพี่นี้ ทำเขารัก จักต้องทน

ส่วนพี่หญิง นิ่งไว้หน่อย ค่อยกล่าวเถิด     
อย่าให้เกิด คดีอาญา หาเหตุผล
แม้เพียงนิด คิดร้อยครั้ง ระวังตน         
ทั้งสองคน อยู่กันมา ชั่วฟ้าดิน

.

ตัดให้ขาด อาถใจ ให้ดังชับ
ขืนขยับ สับต่อ ขอถวิล
ทำเจ็บแสบ แนบแน่น แค้นชีวิน
ไม่ได้กิน ไม่ได้นอน เดือดร้อนกาย

ต้องเลิกรา กันไป ไม่ต้องกลับ
ใจพังยับ ยู่ยี้ มิมีหน่าย
ความรักเรา ถึงขั้น แตกกระจาย
ใจละลาย หมดสิ้น จนภินท์พัง
พันทอง

[D]

จะบอกดิน ดังดัง ฟังเอาไว้
ชายหลายใจ อย่างนี้ ต้องมีหั่น
เป็ดเลี้ยงไว้ ในเล้า เล่ากว่าพัน
สับสั้นสั้น แล้วปั่น ให้มันกิน

คงเเป็น อาหาร อันเลิศรส
จะได้หมด ปัญหา พาเสียสิ้น
เหลือแต่ต่อ เชิญไปม่อ ท้อชีวิน
จักสูญพันธุ์ แดดิ้น ถวิลครวญ
พันทอง

ดินจะช่วย คุณพัน หั่นให้ราบ
ให้เลือดอาบ นอนโอย ร้องโหยหวล
เพราะว่าคน อ่างทอง รักเรรวน
คนแปรปรวน ต้องเจอพิษ ฤทธิ์นารี

หั่นแล้วสับ ราดด้วยเกลือ เจือด้วยพริก
ปลัดขลิก หงิกงอฝ่อหมดนี่
ต่อมิได้ ไม่ต้องห่วง เรื่องสตรี
ชั่วชีวี ชีช้ำ ดินขำตาย

[ดุลย์ ละมุน]

จะบอกดิน ดังดัง ฟังเอาไว้
ชายหลายใจ อย่างนี้ ต้องมีหั่น
เป็ดเลี้ยงไว้ ในเล้า เล่ากว่าพัน
สับสั้นสั้น แล้วปั่น ให้มันกิน

คงเเป็น อาหาร อันเลิศรส
จะได้หมด ปัญหา พาเสียสิ้น
เหลือแต่ต่อ เชิญไปม่อ ท้อชีวิน
จักสูญพันธุ์ แดดิ้น ถวิลครวญ
พันทอง

ดินจะช่วย พี่พัน หั่นให้ราบ
ให้เลือดอาบ นอนโอย ร้องโหยหวล
เพราะว่าคน อ่างทอง รักเรรวน
คนแปรปรวน ต้องเจอพิษ ฤทธิ์นารี

หั่นแล้วสับ ราดด้วยเกลือ เจือด้วยพริก
ปลัดขลิก งอหงิก หมดสิทธิ์ชี้
ต่อไปนี้ ไม่ต้องห่วง เรื่องสตรี
ชั่วชีวี ชีช้ำ ดินขำตาย

เคยฝันพราวอยากให้สาวมารุมรัก
ต้องกะอักรักลั่นฝันสลาย
นี่รุมหั่นบั่นพี่จนลี้ลาย
ฤาชาติชายชาติเสือไม่เหลือตอ

เก็บความช้ำจำจากพร้อมซากเศร้า
แม้นต้องเหงาเปล่าเปลี่ยวไม่เลี้ยวขอ
ฤทธิ์หัตถานารีพี่นี้พอ
ไม่หาหมอขอลาศึกษาธรรม
 

[panthong.kh]

จะบอกดิน ดังดัง ฟังเอาไว้
ชายหลายใจ อย่างนี้ ต้องมีหั่น
เป็ดเลี้ยงไว้ ในเล้า เล่ากว่าพัน
สับสั้นสั้น แล้วปั่น ให้มันกิน

คงเเป็น อาหาร อันเลิศรส
จะได้หมด ปัญหา พาเสียสิ้น
เหลือแต่ต่อ เชิญไปม่อ ท้อชีวิน
จักสูญพันธุ์ แดดิ้น ถวิลครวญ
พันทอง

ดินจะช่วย พี่พัน หั่นให้ราบ
ให้เลือดอาบ นอนโอย ร้องโหยหวล
เพราะว่าคน อ่างทอง รักเรรวน
คนแปรปรวน ต้องเจอพิษ ฤทธิ์นารี

หั่นแล้วสับ ราดด้วยเกลือ เจือด้วยพริก
ปลัดขลิก งอหงิก หมดสิทธิ์ชี้
ต่อไปนี้ ไม่ต้องห่วง เรื่องสตรี
ชั่วชีวี ชีช้ำ ดินขำตาย

เคยฝันพราวอยากให้สาวมารุมรัก
ต้องกะอักรักลั่นฝันสลาย
นี่รุมหั่นบั่นพี่จนลี้ลาย
ฤาชาติชายชาติเสือไม่เหลือตอ

เก็บความช้ำจำจากพร้อมซากเศร้า
แม้นต้องเหงาเปล่าเปลี่ยวไม่เลี้ยวขอ
ฤทธิ์หัตถานารีพี่นี้พอ
ไม่หาหมอขอลาศึกษาธรรม
 

[/center]

เจอนารี โดนยำ จึงย่ำแย่
ช้ำดวงแด แพ้พ่าย กายถลำ
ขืนมาป้อ ไม่เลือกที่ พี่จงจำ
การกระทำ สองนารี นี้แสบทรวง

ต้องจัดหนัก จัดเข้ม จัดเต็มที่
จัดทั้งที ให้อาย ชายสุดหวง
แค่เห็นเป็ด เท่านั้น หวั่นแดดวง
อย่ามาจ้วง มาจับ เดี๋ยวสับเลอะ
พันทอง

[kon]

ได้ข่าวดินสาวเจ้านั้นเศร้าป่วย
เอาใจช่วยส่งให้ไปด้วยเหอะ
ขอคุณพระคุ้มครองน้องดินเถอะ
คนชอบเยอะอ้อนกลอนน่ารักดี

หายไวๆนะครับน้องดิน

[ปู่ริน]

ขอเป็นคน สุดท้าย ในใจน้อง
ถึงแม้ต้อง ผิดหวัง ในครั้งนี้
สุดชอกช้ำ ระกำ ตรอมตรมฤดี
ตัวของพี่ ต้องเศร้าหมอง นองน้ำตา

ช้ำในอก ไม่มีใคร มาแลเหลียว
อยู่คนเดียว เปลี่ยวใจ ใฝ่ฝันหา
เมื่อใดน้อง ต้องลาลับ หรือกลับมา
ขอพี่ยา เป็นคนสุดท้าย ในใจเธอ

                             ริน ดอนบูรพา
                                  ๒๔ มี.ค. ๕๕

[D]

ขอเป็นคน สุดท้าย ในใจน้อง
ถึงแม้ต้อง ผิดหวัง ในครั้งนี้
สุดชอกช้ำ ระกำ ตรอมตรมฤดี
ตัวของพี่ ต้องเศร้าหมอง นองน้ำตา

ช้ำในอก ไม่มีใคร มาแลเหลียว
อยู่คนเดียว เปรี่ยวใจ ใฝ่ฝันหา
เมื่อใดน้อง ต้องลาลับ หรือกลับมา
ขอพี่ยา เป็นคนสุดท้าย ในใจเธอ

                             ริน ดอนบูรพา
                                  ๒๔ มี.ค. ๕๕

น้ำตาหยดมาน ผลาญจนสิ้น
หาพี่ริน กินน้ำตา คราพลั้งเผลอ
อยากถามว่า รับได้ไหม ใจเบลอ-เบลอ
แถมซึมเซ่อ เหม่อลอย หงอยเหงาใจ

เมี่อคราก่อน ย้อนกลับ จับฝังจิต
ดินคนผิด มองผ่าน สะท้านไหว
มิหวลกลับ มองพี่ริน ถิ่นใต้ไง
จึงร่ำไห้ เพราะคนจร ออนมาลวง