ความรักคือ...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 03:40:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ความรักคือ...  (อ่าน 2621 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
22 มีนาคม 2012, 09:27:PM
ปราชญ์ศรีกวีน้อย ♥
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 23
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 37


sou eu!


เว็บไซต์
« เมื่อ: 22 มีนาคม 2012, 09:27:PM »
ชุมชนชุมชน



ความรัก

เพราะความรัก ก็มีไป ในทุกคน
ไม่สุขล้น ทุกคนไป ไม่ใช่หรอ
แล้วทำไม ยังอยู่นิ่ง ประวิงรอ
แถมอยากขอ มีรักคู่ อยู่ร่ำไป

ไม่เข้าใจ ในการที่ จะมีรัก
แม้ทุกข์หนัก ประจักษ์เห็น เป็นไหนไหน
หนทางสุข คลุกความช้ำ เห็นรำไร
เห้อ~ ทำไม ใจยังอยาก ลากมามี

เพราะความรัก คือหัวใจ ให้ด้วยรัก
เพราะความรัก หนักแค่ไหน ก็ไม่หนี
เพราะความรัก คือให้พลี ทั้งชีวี
เพราะความรัก นั้นเป็นที่ ที่พักตน

เพราะความรัก มันไม่เปลือง เครื่องพิสูจน์
เพราะความรัก ไม่ต้องพูด ขูดเหตุผล
เพราะความรัก ไม่ใช่แน่ แค่หนึ่งคน
เพราะความรัก ไม่เปปน คนอยู่ครอง

เพราะความรัก ต้องเข้าใจ ในทุกอย่าง
เพราะความรัก ไม่มีทาง อย่างขุ่นหมอง
เพราะความรัก ดำเนินตาม งามครรลอง
เพราะความรัก มันไม่ต้อง มาลองใจ

เพราะความรัก ไม่ต้องการ การบังคับ
เพราะความรัก มักต้องปรับ รับนิสัย
เพราะความรัก เรียนรู้กัน ยันหัวใจ
เพราะความรัก มันไม่ใช่ ให้เดาเอา

เพราะความรัก ยังต้องการ การตอบแทน
เพราะความรัก ขอเพียงแม้น แสนสุขเขา
เพราะความรัก ยอมเขาสุข บนทุกข์เรา
เพราะความรัก แม้จะเศร้า เราก็ยอม

เพราะความรัก เอาใจใส่ ใครคนหนึ่ง
เพราะความรัก จะเกิดซึ่ง พึงถนอม
เพราะความรัก พึ่งพอแน่ แค่ดมดอม
เพราะความรัก จึงแน่พร้อม ยอมดูแล

เพราะความรัก จากใจจริง คือสิ่งเที่ยง
เพราะความรัก จักไม่เอียง เพียงไฉแฉ
เพราะความรัก จะไม่เปลี่ยน เวียนผันแปร
เพราะความรัก เป็นของแน่ แค่รู้รอ

เพราะความรัก ไม่ต้องเปรียบ เทียบเท้าช้าง
เพราะความรัก ไม่มีทาง สร้างทาสหนอ
เพราะความรัก ไม่ใช่นำ ให้หนำพอ
เพราะความรัก ไม่ได้ขอ จะรอตาม

เพราะความรัก มอบความกล้า มาให้รัก
เพราะความรัก ไม่ตระหนัก สักคำถาม
เพราะความรัก ไร้คำแจง แถลงความ
เพราะความรัก ไม่นิยาย ยามรักใคร


@ปราชญศรีกวีน้อย

มีนิยามอะไรเล่าสู่กันฟังได้เลยครับ ฉลองกัน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : plang, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, panthong.kh, พี.พูนสุข, blues, sunthornvit, กังวาน, สุนันยา, บัณฑิตเมืองสิงห์, พยัญเสมอ

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

LikeFacebookFanpageของปราชญ์น้อยได้ที่นี่  :)
22 มีนาคม 2012, 10:15:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 22 มีนาคม 2012, 10:15:PM »
ชุมชนชุมชน


ไม่อยากเพาะ ความรัก
เพราะไม่อยากจะสับสน
ไม่อยากเพาะความจน
เพราะสับสน ทนไม่ได้

ไม่อยากเพาะความทุกข์
เพราะกลัวขลุก จุกข้างใน
ไม่อยากเพาะชายใด 
เพราะช้ำใจ ทุกนาที

อยากจะเพาะ ความสุข
เพราะสนุก สุขจริงนี่
อยากจะเพาะ ความดี 
เพราะสุขขี ดีกว่าเอย
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, blues, รพีกาญจน์, sunthornvit, กังวาน, Prapacarn ❀, สุนันยา, บัณฑิตเมืองสิงห์, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 มีนาคม 2012, 11:47:PM
กังวาน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 904
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,505



« ตอบ #2 เมื่อ: 22 มีนาคม 2012, 11:47:PM »
ชุมชนชุมชน

ความรักคืออะไรไร้เหตุผล
มีหลายคนตอบย้ำคำเฉลย
หลากนิยามความรักหนักจริงเอย
ฉันก็เลยตรองดูนิดสะกิดใจ

รักไม่มีสมการหารบวกลบ
รักที่พบอธิบายขยายใหญ่
รักที่เจอเพ้อคลั่งแทบพังไป
รักที่ได้ฉันงุนงงสงสัยจริง

อยากจะอยู่คู่เธอฉันเพ้อพก
อยากซุกอกอยากกอดแม่ยอดหญิง
อยากแนบชิดสนิทกายหมายแอบอิง
อยากทุกสิ่งอยากยิ่งนัก...ฉันรักเธอ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ปราชญ์ศรีกวีน้อย ♥, สุนันยา, บัณฑิตเมืองสิงห์, รัตนาวดี, panthong.kh, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
23 มีนาคม 2012, 01:51:AM
บัณฑิตเมืองสิงห์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 378
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 608



« ตอบ #3 เมื่อ: 23 มีนาคม 2012, 01:51:AM »
ชุมชนชุมชน

นิยามความรัก . . สำนักบัณฑิตฯ


เพราะความรักหนักอึ้งถึงล้านเท่า
มนุษย์เราเขลาเกินจึงเมินเหม่อ
จำต้องยอมพร้อมใจไปบำเรอ
คอยปรนเปรอปรนนิบัติเห็นชัดเจน

มีไหมยามความรักจักร้องหา
ขอเมตตาอาทรอ้อนวิ่งเต้น
มีไหมยามความรักจักเหลือเดน
ถึงขั้นจะประเคนให้เดนคน

เคยเห็นแต่ตัวมนุษย์รุดร้องเรียก
มิสำเหนียกนับวันพลันสับสน
คอยตามหาหนทางสร้างรักตน
อย่างดิ้นรนตนทุกข์จึงสุขใจ




บัณฑิตเมืองสิงห์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, Prapacarn ❀, panthong.kh, รพีกาญจน์, สุนันยา, กังวาน, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s