ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

**** หวานรัก ****

ส่งเพลงรัก ถักทอ เพื่อรอผล
ดวงกมล ส่งให้ ถึงใต้หมอน
สถิตไว้ ด้วยใจ มิหน่ายรอน
คำเคยอ้อน วอนซึ้ง ถึงดวงแด

หวานคารม พรมรัก สลักถ้อย
ที่เรียงร้อย คอยคืน ชื่นกระแส
ว่าตระหนัก รักนั้น ไม่ผันแปร
ต่างดูแล มิหวั่นใด เมื่อใจปอง

มีเพลงรัก เคล้าคู่ อยู่เป็นเพื่อน
เหมือนช่วยเตือน ดวงใจ ให้ทั้งสอง
ว่าคงมั่น มิหน่าย ไกลเกินครอง
ร่วมจับจอง ตรองตรึก ผนึกใจ

เมื่อรักหวาน ซ่านซึ้ง ตราตรึงติด
มิควรคิด ถึงวัน ทำหวั่นไหว
อาจบั่นทอน ดวงจิต หากคิดไป
อย่าให้มี สิ่งใด ทำลายมาน

ใจที่เคย ปวดปร่า ถึงคราผ่อน
ตัดอาวรณ์ บรรเลง ด้วยเพลงหวาน
ลืมเรื่องเศร้า เคล้าบ่วง ในห้วงกาล
ชื่นสราญ วันที่ มีสองเรา......

“สุนันยา”

<a href="http://www.youtube.com/v/dBemeTlT-po&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/dBemeTlT-po&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[♥หทัยกาญจน์♥]

คำหวานรัก รักน้อย เศร้าสร้อยจิต
ร้อยใจคิด คิดครวญ ชวนหงอยเหงา
ค่ำคืนหวาน หวานก่อน กลอนเคียงเงา
เรียงเรื่องเล่า เล่าต่อ รอเพียงเธอ

แม้ไม่มา มาดแม้น แล่นไม่พบ
จากจนจบ จิตใจ ใฝ่เสมอ
ฝันฝ่าฝืน เฝ้าฝาก พรากเพื่อเจอ
ลาเลิศเลอ ล่องลอย คอยใครกัน

คงอยากยิ่ง จริงใจ ให้นึกถึง
ในครั้งหนึ่ง นานนิด ลิขิตฝัน
ร่วมชะตา ต้องเขียน เวียนรำพัน
เพื่อเธอนั้น ในกานท์ หวานแห่งรัก

หวานเอยหวาน หวานใจ ใคร่อยากเผย
ของใครเอ่ย อ้างอิง ยิ่งประจักษ์
ว่าสายลม ห่มหอบ มอบทายทัก
หยุดแล้วพัก พัดไกล ใจลอยคว้าง

เคว้งคล้ายว่า อากาศ กลืนรักฉัน
เคี้ยวคืนวัน วาดหวาน วานสรรค์สร้าง
หมดทุกเส้น สายสุข ทุกทุกข์ทาง
สุดอ้างว้าง ว่าเปลี่ยว แสนเดียวดาย


หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์
๒๐ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕

[nisakorn]

หวานละมุน อุ่นใจ ใครกันหนอ

ล้วนลออถ้อยที่ มีความหมาย

ชื่นอุราพี่ยา สาธยาย

สื่อถึงใคร กันหนอขอถามมา

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

หวานละมุน อุ่นใจ ใครกันหนอ
ล้วลออถ้อยที่ มีความหมาย
ชื่นอุราพี่ยา สาธยาย
สื่อถึงใคร กันหนอขอถามมา

~ nisakorn ~

หวานนักหวานหว่านคำพร่ำเพียรบ่อย
หวานเพียงถ้อยร้อยเล่ห์เสน่หา
หวานนักแม่"nisakorn"อ้อนนภา
ชื่นชีวาพาฉ่ำคำฤดี

อัสดง

[nisakorn]

อยากอ้อนคำ ฉ่ำรัก ฝากมาถึง

ว่ายังซึ้ง พึงเห็น เป็นสักขี

ยังอ่อนหัดด้ายกลอนป้อนวจี

โปรดช่วยชี้ แนะนำ ในคำกลอน


 

[ดุลย์ ละมุน]

**** หวานรัก ****

ส่งเพลงรัก ถักทอ เพื่อรอผล
ดวงกมล ส่งให้ ถึงใต้หมอน
สถิตไว้ ด้วยใจ มิหน่ายรอน
คำเคยอ้อน วอนซึ้ง ถึงดวงแด

หวานคารม พรมรัก สลักถ้อย
ที่เรียงร้อย คอยคืน ชื่นกระแส
ว่าตระหนัก รักนั้น ไม่ผันแปร
ต่างดูแล มิหวั่นใด เมื่อใจปอง

มีเพลงรัก เคล้าคู่ อยู่เป็นเพื่อน
เหมือนช่วยเตือน ดวงใจ ให้ทั้งสอง
ว่าคงมั่น มิหน่าย ไกลเกินครอง
ร่วมจับจอง ตรองตรึก ผนึกใจ

เมื่อรักหวาน ซ่านซึ้ง ตราตรึงติด
มิควรคิด ถึงวัน ทำหวั่นไหว
อาจบั่นทอน ดวงจิต หากคิดไป
อย่าให้มี สิ่งใด ทำลายมาน

ใจที่เคย ปวดปร่า ถึงคราผ่อน
ตัดอาวรณ์ บรรเลง ด้วยเพลงหวาน
ลืมเรื่องเศร้า เคล้าบ่วง ในห้วงกาล
ชื่นสราญ วันที่ มีสองเรา......

“สุนันยา”

http://www.youtube.com/watch?v=dBemeTlT-po#noexternalembed&feature=related

แว่วบันเลงเพลงหวานสะท้านแว่ว
พอฟังแล้วแคล้วจิตคิดถึงเขา
เคยร่วมเรียงเคียงร้องคล้องนงเยาว์
วันนี้เงารักจางดั่งครางเพลง

เพราะร้างไกลใจจิตคิดหวาดหวั่น
เคยมีกันพลันห่างให้ว้างเหวง
น้ำตาหล่นปนห้วงท่วงบันเลง
เพราะเศร้าเพลงหรือเป็นเราที่เหงาใจ

อยากร้องร่ำสำเนียงส่งเสียงหา
ฝากนภาดาราจันทราใส
ส่งลำนำคำรักจากคนไกล
ขอมอบให้ฝากใจไปกับเพลง
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

อยากอ้อนคำฉ่ำรักฝากมาถึง
ว่ายังซึ้งพึงเห็นเป็นสักขี
ยังอ่อนหัดด้ายกลอนป้อนวจี
โปรดช่วยชี้แนะนำในคำกลอน

nisakorn
 

โอ้งามแต้งามว่า"นิสา"เอ๋ย
ขอชมเชยด้วยใจมิใคร่สอน
จะร้อยเรียงเคียงพจน์ทุกบทตอน
ต้องมาอ้อนป้อนไว้ให้"อัสดง"

พระอาทิตย์อัสดง
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

น้อยหรือไร ใจแม่ มิแลเหลียว
สู้หมั่นเกี้ยว เจียวไฉน ไม่มาหลง
คิดแล้วท้อ หนอเรา ต้องเฝ้าปลง
แม่โฉมยง คงไร้ ในเมตตา

ขอตั้งจิตต์ อฐิษฐาน สาบานกล่าว
ดลใจสาว ขาวสวย ด้วยเถิดหนา
ช่วยปลดเปลื้อง เรื่องรัก หนักวิญญาณ์
วาสนา ข้าน้อย อย่าคอยนาน.../


 

บูรพาท่าพระจันทร์

[รการตติ]

**** หวานรัก ****

ส่งเพลงรัก ถักทอ เพื่อรอผล
ดวงกมล ส่งให้ ถึงใต้หมอน
สถิตไว้ ด้วยใจ มิหน่ายรอน
คำเคยอ้อน วอนซึ้ง ถึงดวงแด

หวานคารม พรมรัก สลักถ้อย
ที่เรียงร้อย คอยคืน ชื่นกระแส
ว่าตระหนัก รักนั้น ไม่ผันแปร
ต่างดูแล มิหวั่นใด เมื่อใจปอง

มีเพลงรัก เคล้าคู่ อยู่เป็นเพื่อน
เหมือนช่วยเตือน ดวงใจ ให้ทั้งสอง
ว่าคงมั่น มิหน่าย ไกลเกินครอง
ร่วมจับจอง ตรองตรึก ผนึกใจ

เมื่อรักหวาน ซ่านซึ้ง ตราตรึงติด
มิควรคิด ถึงวัน ทำหวั่นไหว
อาจบั่นทอน ดวงจิต หากคิดไป
อย่าให้มี สิ่งใด ทำลายมาน

ใจที่เคย ปวดปร่า ถึงคราผ่อน
ตัดอาวรณ์ บรรเลง ด้วยเพลงหวาน
ลืมเรื่องเศร้า เคล้าบ่วง ในห้วงกาล
ชื่นสราญ วันที่ มีสองเรา......

“สุนันยา”

ฤๅเพลงรักร้อยเรียงเสียงขับขาน
จะรวมกานท์ทั้งปวงยามห้วง เหงา
มาถักร้อยสร้อยสรวงดวงใจเคล้า
เพื่อบรรเทาความห่วงใยในห้วงฟ้า

ถ้าทำได้ในจินต์ปิ่นไสว
จะเก็บไว้ถ้าพอขออาสา
บทเพลงที่เรียงร้อยสร้อยเทวา
เป็นระย้างามสรรพสำหรับเธอ

ตกกลางคืนจะตระกองต้องแดดวง
มาคล้องทรวงใจรู้อยู่เสมอ
ด้วยเพลงเพลินอันสกาวคราวพบเจอ
ให้เลิศเลอกวีวรรณพรรณราย

แม้ตอนนี้ใจห่วงทรวงตระหนัก
ขอพิทักษ์เพลงดวงด้วยสรวงสาย
ต้องมนต์เพลงหวานรักทักทรวงกาย
โดยมิหน่ายโดยมิเหนื่อยอยู่เรื่อยไป

เพื่อเพลงบนห้วงฟ้าทิวากร
สุดสายศรโยงริ้วแสงพลิ้วไหว
ทำนองอันอบอุ่นละมุนละไม
ที่คล้องใจคล้องจองเราสองคน

คือบทเพลงร้อยกรองที่ต้องจิต
นิรมิตชื่นรักประจักษ์ผล
คำเคยอ้อนแสนหวงดวงกมล
รักเปี่ยมล้นแนบกานท์ ช่าง..หวานรัก



รการตติ

[สุนันยา]

คำหวานรัก รักน้อย เศร้าสร้อยจิต
ร้อยใจคิด คิดครวญ ชวนหงอยเหงา
ค่ำคืนหวาน หวานก่อน กลอนเคียงเงา
เรียงเรื่องเล่า เล่าต่อ รอเพียงเธอ

แม้ไม่มา มาดแม้น แล่นไม่พบ
จากจนจบ จิตใจ ใฝ่เสมอ
ฝันฝ่าฝืน เฝ้าฝาก พรากเพื่อเจอ
ลาเลิศเลอ ล่องลอย คอยใครกัน

คงอยากยิ่ง จริงใจ ให้นึกถึง
ในครั้งหนึ่ง นานนิด ลิขิตฝัน
ร่วมชะตา ต้องเขียน เวียนรำพัน
เพื่อเธอนั้น ในกานท์ หวานแห่งรัก

หวานเอยหวาน หวานใจ ใคร่อยากเผย
ของใครเอ่ย อ้างอิง ยิ่งประจักษ์
ว่าสายลม ห่มหอบ มอบทายทัก
หยุดแล้วพัก พัดไกล ใจลอยคว้าง

เคว้งคล้ายว่า อากาศ กลืนรักฉัน
เคี้ยวคืนวัน วาดหวาน วานสรรค์สร้าง
หมดทุกเส้น สายสุข ทุกทุกข์ทาง
สุดอ้างว้าง ว่าเปลี่ยว แสนเดียวดาย


หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์
๒๐ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕

หวานรักยังตราตรึงซึ่งความหวาน
หมายเคียงนานสานรื่นชื่นสมหมาย
ชายหนึ่งเดียวเกี่ยวก่อ ขอเคียงชาย
รักมอบให้จากจินต์ ถวิลรัก

ร้อยคำกลอน อ้อนพร่ำ ลำนำร้อย
ถักทอถ้อยสร้อยสายเส้นลายถัก
ภักดิ์เพียงใจ ให้ถึง ซึ่งใจภักดิ์
คอยคำรัก หวานซึ้ง ซึ่งยังคอย

ฝากทุกถ้อยรำพัน นี้ผ่านถึง
รักตราตรึง ฤดี ไม่มีถอย
คำสัญญา ค่ามี มิเลื่อนลอย
ใจดวงน้อย คำนึง รำพึงครวญ

“สุนันยา”

[สุนันยา]

แว่วบันเลงเพลงหวานสะท้านแว่ว
พอฟังแล้วแคล้วจิตคิดถึงเขา
เคยร่วมเรียงเคียงร้องคล้องนงเยาว์
วันนี้เงารักจางดั่งครางเพลง

เพราะร้างไกลใจจิตคิดหวาดหวั่น
เคยมีกันพลันห่างให้ว้างเหวง
น้ำตาหล่นปนห้วงท่วงบันเลง
เพราะเศร้าเพลงหรือเป็นเราที่เหงาใจ

อยากร้องร่ำสำเนียงส่งเสียงหา
ฝากนภาดาราจันทราใส
ส่งลำนำคำรักจากคนไกล
ขอมอบให้ฝากใจไปกับเพลง
 

ยินลำนำ คำรัก ฝากมาหา
สายลมพา พัดเสียง สำเนียงเปล่ง
วิหคล้อคลอครวญ ชวนบรรเลง
ดุจเสียงเจ้งเพลงกานท์ หวานลออ

บอกว่าอย่า หวั่นไหว ในดวงจิต
โปรดพินิจ พิศทาง ที่วางขอ
คำรักร้อย ถ้อยซึ้ง รำพึงรอ
ว่าอย่าท้อ อย่าหน่าย ในสัมพันธ์

ทุกวันคืน ชื่นรัก ประจักษ์ค่า
กาลเวลา มิทำ ช้ำแปลผัน
นานแค่ไหน คงซึ้ง ถึงชั่วกัลย์
ดุจดั่งจันทร์ คู่เคียง เพียงนภา...
 
"สุนันยา"

[สุนันยา]

อยากอ้อนคำฉ่ำรักฝากมาถึง
ว่ายังซึ้งพึงเห็นเป็นสักขี
ยังอ่อนหัดด้ายกลอนป้อนวจี
โปรดช่วยชี้แนะนำในคำกลอน

nisakorn
 

โอ้งามแต้งามว่า"นิสา"เอ๋ย
ขอชมเชยด้วยใจมิใคร่สอน
จะร้อยเรียงเคียงพจน์ทุกบทตอน
ต้องมาอ้อนป้อนไว้ให้"อัสดง"

พระอาทิตย์อัสดง
 

ชื่นคำหวาน วานวัน ที่ผันผ่าน
ชื่นคำกานท์ ซ่านซึ้ง รำพึงหลง
ชื่นคำรัก ฝากย้ำ อย่าทำงง
ชื่นคำของ "อัสดง"อย่างงงวย....

"สุนันยา"

[กังวาน]

เรื่องความรักหนักแท้แม่ยอดหญิง
พี่รักจริงที่ใจใช่ความสวย
เพราะรักเจ้าเฝ้าหลงจนงงงวย
ฟ้าจงช่วยเป็นพยานขับขานที

หวานละมุนอุ่นละไมใครสรรสร้าง
ทั้งเรือนร่างหัวใจไฉนนี่
เป็นทาสแล้วแก้วตาโปรดปรานี
รักคนดีรักที่สุดมิหยุดเลย

ร้อยคำหวานกานท์กวีมิมีเทียบ
ใครจะเปรียบเธอเล่าเท่าที่เอ่ย
ดอกไม้งามสามภพอย่าปรบเปรย
พี่ขอเชยชมชื่นทุกคืนครอง

[สุนันยา]

 

น้อยหรือไร ใจแม่ มิแลเหลียว
สู้หมั่นเกี้ยว เจียวไฉน ไม่มาหลง
คิดแล้วท้อ หนอเรา ต้องเฝ้าปลง
แม่โฉมยง คงไร้ ในเมตตา

ขอตั้งจิตต์ อฐิษฐาน สาบานกล่าว
ดลใจสาว ขาวสวย ด้วยเถิดหนา
ช่วยปลดเปลื้อง เรื่องรัก หนักวิญญาณ์
วาสนา ข้าน้อย อย่าคอยนาน.../


 

บูรพาท่าพระจันทร์

ถ้อยสราญ ขานไข หทัยมอบ
กำลังใจ ต่างตอบ ปลอบคำขาน
รักร้อยเรียง เคียงหมาย ในห้วงมาน
แตวันวาน กล่าวชี้ ว่ามีกัน

สื่อสายใย ในรัก ภักดีมั่น
ดุจเพลงหวาน สานสร้อย พลอยสุขสันต์
พร่างพรมพลิ้ว หวิวไหว ไร้จาบัลย์
ด้วยรักนั้น ซ่านซึ้ง ติดตรึงใจ...

 
"สุนันยา"

[สุนันยา]

ฤๅเพลงรักร้อยเรียงเสียงขับขาน
จะรวมกานท์ทั้งปวงยามห้วง เหงา
มาถักร้อยสร้อยสรวงดวงใจเคล้า
เพื่อบรรเทาความห่วงใยในห้วงฟ้า

ถ้าทำได้ในจินต์ปิ่นไสว
จะเก็บไว้ถ้าพอขออาสา
บทเพลงที่เรียงร้อยสร้อยเทวา
เป็นระย้างามสรรพสำหรับเธอ

ตกกลางคืนจะตระกองต้องแดดวง
มาคล้องทรวงใจรู้อยู่เสมอ
ด้วยเพลงเพลินอันสกาวคราวพบเจอ
ให้เลิศเลอกวีวรรณพรรณราย

แม้ตอนนี้ใจห่วงทรวงตระหนัก
ขอพิทักษ์เพลงดวงด้วยสรวงสาย
ต้องมนต์เพลงหวานรักทักทรวงกาย
โดยมิหน่ายโดยมิเหนื่อยอยู่เรื่อยไป

เพื่อเพลงบนห้วงฟ้าทิวากร
สุดสายศรโยงริ้วแสงพลิ้วไหว
ทำนองอันอบอุ่นละมุนละไม
ที่คล้องใจคล้องจองเราสองคน

คือบทเพลงร้อยกรองที่ต้องจิต
นิรมิตชื่นรักประจักษ์ผล
คำเคยอ้อนแสนหวงดวงกมล
รักเปี่ยมล้นแนบกานท์ ช่าง..หวานรัก



รการตติ

เป็นเพลงรักจากใจให้ความหวาน
ผสมกานท์กวี ที่ประจักษ์
ร้อยอักษร อ้อนสรวง ไว้ท้วงทัก
ได้ตระหนัก ถึงคู่ ผู้ไกลตา

แต่ยังคงมีไว้ ใจเคียงมั่น
ด้วยรักอันซ่านซึ้ง คะนึงหา
จึ่งร้อยเรียง เพียงพร่ำ จำนรรจา
ฝากดวงดาวพราวฟ้า มาให้เธอ

ห้วงราตรี วับวาว ดาวระยิบ
ฝากกระซิบ จากใจ ใฝ่เสนอ
ด้วยเพลงหวาน วันรัก ว่าอยากเจอ
คิดถึงอยู่เสมอ เฝ้าเพ้อครวญ

โอ้..แสงจันทร์ อร่ามดูงามผ่อง
ประกายส่อง ดารา พาเสสรวล
ร้อยกรองกานท์ สาส์น์รักจากเนื้อนวล
อาบไออวน อุ่นรัก มาทักทาย

แม้นเธออยู่ แห่งไหน ให้ประจักษ์
ว่าใจรัก ที่มี มิเลือนหาย
ระยะทาง ห่างกัน นั้นเพียงกาย
มิอาจคลาย ฤดี ที่มีเรา

จบเพลงหวาน ขานขับ สดับถ้อย
รักมิคล้อย ลารวง ให้ทรวงเหงา
ยังคงวาง อิงแอบ อยู่แนบเนา
ทั้งเย็นเช้า แนบกานท์ ด้วย..หวานรัก…

“สุนันยา”

[สุนันยา]

เรื่องความรักหนักแท้แม่ยอดหญิง
พี่รักจริงที่ใจใช่ความสวย
เพราะรักเจ้าเฝ้าหลงจนงงงวย
ฟ้าจงช่วยเป็นพยานขับขานที

หวานละมุนอุ่นละไมใครสรรสร้าง
ทั้งเรือนร่างหัวใจไฉนนี่
เป็นทาสแล้วแก้วตาโปรดปรานี
รักคนดีรักที่สุดมิหยุดเลย

ร้อยคำหวานกานท์กวีมิมีเทียบ
ใครจะเปรียบเธอเล่าเท่าที่เอ่ย
ดอกไม้งามสามภพอย่าปรบเปรย
พี่ขอเชยชมชื่นทุกคืนครอง

หวาน..คารม พรมพร่าง ดั่องตาลอ้อย
หวาน..รินร้อย รักมา พาสนอง
หวาน..เกินเปรียบ เทียบหวัง ดังจำจอง
หวาน..ทุกห้อง ของใจ พี่ชายเปรย

รัก..เพียงคำ รำพัน มินานจาก
รัก..ลมปาก จากพี่ ที่เอื้อนเผย
รัก..หรือลวง บ่วงล่อ พี่ขอเชย
รัก..ที่เคย เพ้อพร่ำ โปรดย้ำทวน

"หวานรัก"จาก ดวงจินต์ ถวิลไหน
กลัวคำรัก เปลี่ยนไป ต้องไห้หวน
หวานน้ำคำพี่ชาย คล้ายเรรวน
กลัวพี่ทิ้งเนื้อนวล ให้ครวญรอ...

"สุนันยา"