ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Design with love ᵔᴥᵔ]

“ก้อนน้ำแข็ง
หลงรัก
ดวงอาทิตย์”
*เป็น"อุนนุน"ผลงานของนิ้วกลม เป็นแรงบันดาลใจที่with love อ่านจากหนังสือ ‘สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย’
เป็นบทที่with loveอ่าแล้วรู้สึกชอบ เก็บเอามาคิดเป็นอาทิตย์ๆ>< สุดท้ายจึงสรุปว่าจะเขียนเป็นกลอนที่เป็นเรื่องเป็นราว
อาจจะยาวไปหน่อย พยายามเขียนเป็นตอนๆไปค่ะ^^” ขอบคุณภาพประกอบสวยๆจาก www.kapook.com ขอบคุณทุกคนที่เปิดอ่านค่ะ

ก้อนน้ำแข็ง>>หลงรัก<<ดวงอาทิตย์



- ๑.ชีวิตของก้อนน้ำแข็ง  -

ใต้แผ่นฟ้าผืนเก่ามีเงาหม่น
ฉันหนึ่งคนทนรอต่อความหวัง
ยืนโดดเดี่ยวเดียวดายเพียงลำพัง
หมดกำลังเรี่ยวแรงแข่งใครใคร

อยู่กับฝันเงียบงันอย่างวันนี้
เพราะมิมีคนข้างเคียง เพียงหวั่นไหว
เฉยชากับทุกสิ่งที่เป็นไป
ถอนหายใจเบา เบา ยามเศร้าเยือน

เป็นชีวิตเรียบง่ายมิหลายหลาก
ปราศจากใครสนหรือคนเหมือน
ใช้หมดไปวัน วัน ฝันลางเลือน
คอยย้ำเตือนความทุกข์ที่รุกราน

ฉันคงเป็นก้อนน้ำแข็งแห่งโลกหนาว
ไม่มีสิทธิ์รับเรื่องราวข่าวคราวหวาน
แค่นาทีล่วงเลยเผยวันวาน
ทรมานใจเหลือเมื่อย้อนดู

เพียงน้ำตาเป็นมิตรสนิทแนบ
เพียงเงาแอบเคียงข้างยามหดหู่
เพียงความเหงาแผ่ซ่านผ่านอณู
เพียงความเศร้าเป็นคู่อยู่เคียงกัน

ท่ามกลางความเหว่ว้าน้ำตาไหล
คนที่ทอดถอนใจไยเป็นฉัน
จะต้องรอกี่ปี กี่วี่วัน
หรือคนนั้นจะเป็นฝันเพียงลม ลม

 
 Design with love”

[panthong.kh]

ใต้ท้องฟ้า มีหลายอย่าง สร้างทางฝัน
จงเลือกสรรค์ เอาเถิด เกิดเหมาะสม
ไปหลงรัก อาทิตย์ จิตจึงตรม
ให้ซานซม ขมจินต์ สิ้นทางรัก

ไยไม่รัก ไม่มอง ไม่ปองหมาย
คนที่คล้าย กับเรา เฝ้าจมปลัก
น้ำน้ำแข็ง เข้ากัน ได้ดีนัก
อย่าเสียหลัก เพราะรัก ไม่สมปอง

ดวงอาทิตย์ นั้นไซร้ ไกลสุดเอื้อม
ถึงจะเชื่อม สัมพันธ์ นั้นอย่าหมอง
ความร้อนรุ่ม สุมฤทัย หากใฝ่ครอง
จงอย่ามอง ไกลนัก จักเศร้าซม

ร้องไปเถิด ร้องไป อย่าได้ห่วง
น้ำตาร่วง พร่างพรู รู้ขื่นขม
ให้มันไหล ให้หมด งดระทม
แล้วยืดอก ชกลม สมฤทัย
พันทอง

[Design with love ᵔᴥᵔ]

- ๒.ชีวิตของดวงอาทิตย์ -

ใต้แผ่นฟ้าผืนเก่าที่เราอยู่
ที่นี่ดูวุ่นวายสำหรับผม
เสียงหัวเราะ กลับเยาะใจให้ระทม
มันคอยบ่มเพาะใจให้ไหวครวญ

ท่ามกลางความวุ่นวายที่หลายหลาก
ยังมีฉากกั้นฝันครั้นเคยหวน
ณ ที่นี่กลิ่นความหวังยังอบอวล
คอยเชิญชวนห้วงใจให้รำพึง

ว่านี่หรือคือจริงใจใช่เสแสร้ง
ภาพคอยแย้งทรงจำนำคิดถึง
เพียงหน้ากากใส่เข้าหาพาคะนึง
ผมยังซึ้งคำลวงหลอกใครบอกมา

ความจริงใจพบได้ที่นี่หรือ
หลายคำถามตามตื้อ คือปัญหา
ที่ไม่เคยเปิดใจเลยสักครา
คงเพราะล้ากับคำลวง ที่ถ่วงใจ

จะอย่างไรผมก็เป็นดวงอาทิตย์
มิยึดติดชิดเชยเผยหวั่นไหว
เล่นตามบทละครที่เป็นไป
สาดแสงให้ทุกคนจนเพียงพอ

ไม่เคยสนสิ่งรอบกายที่ร้ายเหลือ
ไม่เคยสนภาพน่าเบื่อเมื่อร้องขอ
ไม่เคยสนเสียงพร่ำบ่นหรือคนยอ
ไม่เคยสนคำตัดพ้อ ไม่ง้อใคร

 
 Design with love”

[Design with love ᵔᴥᵔ]

- ๓.เมื่อโลกโคจรให้มาพบ –

ณ ห้วงโคจรของความห่าง
ความแตกต่างกลับย้ำทรงจำให้
หมุนบางคนที่ส่งผลต่อหัวใจ
มาทำให้หวั่นไหวในคราเดียว

ก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในโลกใบหนาว
กับอาทิตย์ที่ทนร้าวคราวเปล่าเปลี่ยว
ต่างที่มาไร้สัมพันธ์ฝันกลมเกลียว
กลับแลเหลียวข้องเกี่ยวกันและกัน

ในแรกเจอก้อนน้ำแข็งไหวสะท้าน
เหมือนโลกนี้เบ่งบานด้วยความฝัน
รอยยิ้มของดวงอาทิตย์เปลี่ยนคืนวัน
อบอุ่นพลันหวั่นไหวในยิ้มงาม

แข็งของก้อนน้ำแข็งยังอวยอ่อน
เมื่อประทะแสงร้อนร้อนที่ส่งข้าม
เหตุใดหนอดวงอาทิตย์บนฟ้าคราม
จึงเป็นภาพติดตามถามเรื่อยมา

เพียงแรกเจอใจก็เพ้อไร้จังหวะ
เพียงประทะก็วูบไหวในใบหน้า
เพียงหนึ่งคำเอื้อนเอ่ยเผยวาจา
ก้อนน้ำแข็งก็แทบบ้าว้าวุ่นกาย

นี่นะหรือที่เขาบอกว่าความรัก
มันอยากนักจักผลักไสน่าใจหาย
เพียงแรกเจอ เพ้อหากันวุ่นวาย
จะเช้าสายบ่ายเย็นเห็นพียงเธอ


 Design with love”

[Design with love ᵔᴥᵔ]

- ๔.ความพยายามของก้อนน้ำแข็ง –

ในมุมเงียบของค่ำคืนฝืนเหน็บหนาว
สายลมพัดความปวดร้าวมาเสนอ
ก้อนน้ำแข็งไหวอ่อนนอนละเมอ
ยังพร่ำเพ้อถึงแสงอุ่นที่กรุ่นใจ

ว่ากันว่า ดวงอาทิตย์ไกลเกินฝัน
ก้อนน้ำแข็งมิมีวันเชยชิดใกล้
ขอสักครั้ง ไม่ฟัง แล้วเสียงใคร
คนที่ใช่จะเปลี่ยนใจอย่างไรกัน

รู้ดีว่าตัวเองธรรมดา
รู้ดีเธอเลอค่าบนฟ้านั้น
รู้ดีคนข้างเธอมีร้อยพัน
รู้ดีว่าฉันฝันเกินตัว

แค่เพียงอยากเป็นคู่อยู่เคียงข้าง
ยามอ้างว้างกลางคืนค่ำย่ำสลัว
คนของใจจะอย่างไรไม่เคยกลัว
แม้หมอกมัวทั่วฟ้าจักฝ่าเดิน

ขอแค่เธอคอยแบ่งปัน
มอบความอบอุ่นให้กัน อย่าห่างเหิน
ยากเพียงใดมีเธอใกล้ พร้อมเผชิญ
แม้ว่าเกินความฝันฉันจะลอง

จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เธอเห็น
แม้อยากเย็นเพียงใดใจร่ำร้อง
ไม่อยากเป็นแล้วคนทนแอบมอง
เพราะอยากครองที่ว่างข้างในใจ


 Design with love”