ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[blues]

อยากให้ผ่านค่ำคืนนี้ที่หมดหวัง
ใกล้ภินท์พังล้มแยกแตกสลาย
เมื่อได้เห็นคนสนิทชิดข้างกาย
นอนกอดก่ายก้าวข้ามล้วงพังดวงมาน

ให้นึกโกรธจะโทษใครอย่างใดเล่า
คลอเคลียเคล้าภาพที่เห็นเน้นส่งสาร
เธอเลือกเขามองเห็นเราเหล่ายักษ์มาร
ตัวหยาบกร้านไม่ถนอมกล่อมดวงใจ

เมื่อเจอคนที่ดีย่อมหนีห่าง
ความอ้างว้างก่อกำเนิดเกิดจากไหน
ทุกอณูสั่นกร้าวร้าวภายใน
แทบสิ้นไปในคืนนี้ที่ยืนยาว

อยากจะบอกรักเธอมากจากดวงจิต
ไม่เคยคิดใจจะดำจากคล้ำขาว
เคล้าโลกีย์หนีความจริงทิ้งเรื่องราว
ส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งแล้วมุ่งจร

ปล่อยให้พี่สู้ปัญหายามคราค่ำ
ฟ้ามืดดำทีไรให้สังหรณ์
ยามหลับตาเห็นดวงหน้าพาออนซอน
แล้วจะหลับตานอนได้อย่างไร

อีกไม่กี่เพลาเข้าหาเช้า
เรื่องของเราคงจบสิ้นท้องถิ่นใส
คงต้องเดินก้มหน้าจากถิ่นไกล
เพื่อวันใหม่ได้เงยมองยามต้องลม

 

under

[ปู่ริน]

ฟังเสียงนกแสกร้องก้องมาไกล
ถึงวันใหม่หัวใจพี่ขื่นขม
พี่นั่งนึกตรึกตรองต้องตรอมตรม
แทบเป็นลมล้มพับเหมือนกับกลอน

พี่ซบหน้าร่ำไห้ใจปวดร้าว
จากเรื่องราวสิ้นหวังดั่งสังหรณ์
เมื่อนกแสกบินมาเกาะใกล้ห้องนอน
คำบุราณท่านสอนอัปมงคล

คิดซ้ำแล้วซ้ำอีกอยากหลีกหนี
เพราะตัวพี่ต้องอกหักซ้ำอีกหน
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วพี่อดทน
เพราะเป็นคนพ่ายรักต้องจากไกล.......

                        ริน ดอนบูรพา
                                   ๑๙ มี.ค. ๕๕

[Music]

ดุจน้ำใส.ไหลผ่าน...ท้องธารเชี่ยว
เคยท่องเที่ยว.ตื้นลึก.เมื่อนึกไหล
มีแห้งขอด.เล่นระดับ.สลับไป
ผ่านพฤกษ์ไพร.ช่ำชอง.เริ่มมองเป็น

น้ำไหนขัง?.วังวน.ผู้คนห่าง
น้ำไหนบ่าง?.ช่างยุ.ธุระเข็ญ
น้ำไหนร้อน.ย้อนออก.นอกประเด็น
น้ำไหนเย็น?ร่มใจ.เมื่อไปอิง

ผ่านวันพรุ่ง.ซ้ำแล้ว.ก็ซ้ำเล่า
นานวันเข้า.แพะละม้าย.เริ่มคล้ายสิงห์
มิได้ข่ม.ผสมขลาด.แต่พาดพิง
ซ่อนความจริง.ใต้เปลือกตา.ที่อาทร

เหม่อมองข้าม.น้ำใส.เกรงไหลลึก
สะท้อนนึก.รอเรื่อ.เหนือสิงขร
รุ่งอรุณ.จับหล้า.นภาพร
ฝากบทกลอน.ไป่ภิรมย์.สร้างสมดุลย์

........๑๐๙๑๓........

[panthong.kh]

อยากให้ผ่านค่ำคืนนี้ที่หมดหวัง
ใกล้ภินท์พังล้มแยกแตกสลาย
เมื่อได้เห็นคนสนิทชิดข้างกาย
นอนกอดก่ายก้าวข้ามล้วงพังดวงมาน

ให้นึกโกรธจะโทษใครอย่างใดเล่า
คลอเคลียเคล้าภาพที่เห็นเน้นส่งสาร
เธอเลือกเขามองเห็นเราเหล่ายักษ์มาร
ตัวหยาบกร้านไม่ถนอมกล่อมดวงใจ

เมื่อเจอคนที่ดีย่อมหนีห่าง
ความอ้างว้างก่อกำเนิดเกิดจากไหน
ทุกอณูสั่นกร้าวร้าวภายใน
แทบสิ้นไปในคืนนี้ที่ยืนยาว

อยากจะบอกรักเธอมากจากดวงจิต
ไม่เคยคิดใจจะดำจากค้ำขาว
เคล้าโลกีย์หนีความจริงทิ้งเรื่องราว
ส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งแล้วมุ่งจร

ปล่อยให้พี่สู้ปัญหายามคราค่ำ
ฟ้ามืดดำทีไรให้สังหรณ์
ยามหลับตาเห็นดวงหน้าพาออนซอน
แล้วจะหลับตานอนได้อย่างไร

อีกไม่กี่เพลาเข้าหาเช้า
เรื่องของเราคงจบสิ้นท้องถิ่นใส
คงต้องเดินก้มหน้าจากถิ่นไกล
เพื่อวันใหม่ได้เงยมองยามต้องลม

 

under

เมื่อความจริง ที่เห็น เด่นประจักษ์
ภาพคนรัก ก่ายกอด พรอดรักขรม
หัวใจจึง เจ็บปวด รวดร้าวตรม
ให้ขื่นขม อมทุกข์ สุขอย่างไร

เมื่อเขาเลือก ทางเดิน ก็เชิญปล่อย
อย่าได้หงอย สร้อยเศร้า เฝ้าถมไถ
จงรู้จัก หักอก โศกเพียงใด
ให้ข่มไว้ ในทรวง อย่าร่วงพรู

ให้คิดว่า เขานั้น พลันตายจาก
ถึงลำบาก ลำบน ต้องทนสู้
ให้ความรัก ครั้งนี้ เป็นเช่นครู
เตือนตนเอง เร่งหาคู่ อยู่ประคอง
พันทอง

[เฮยอิง]

"พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว"

รู้ไหมใจแผ่วแผ่ว. .ที่ร่ำร้อง

ได้ยินหรือเปล่าแม้ต้องเหงาน้ำตานอง

ก็ต้องประคับประครองหัวใจหมองหมองเพียงลำพัง

"พรุ่งนี้ก็จะเช้า"

ปล่อยหัวใจให้หม่นเศร้าดูสักครั้ง

สุดท้ายใช่ไหม. .ที่จะจมอยู่ในห้วงภวังค์

พรุ่งนี้หัวใจจะเต้นดัง. .ความหวังจะเริ่มมี

"พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว"

เสียงกระซิบแว่วแว่วในคืนนี้

เมื่อท้องฟ้าเริ่มแจ่มใส. .เมื่อนั้นใจคงเริ่มดี

บอกตัวเองอีกซักที. . .ว่า "พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว"

[blues]

เป็นอีกวันสวรรค์สร้างทางกำหนด
ช่างเลี้ยวคตวกวนแต่หนไหน
ให้เกิดก่อร้อนรุมสุมภายใน
จะหมดไปเมื่อไหร่นะคนดี

สองเท้าก้าวย่ำไปในภายหน้า
วันเวลาเหมือนว่าอยู่กับที่
คงค้นหาตัวเองอีกหลายปี
ดวงฤดีจะหาใครมาแทนเธอ

เพียรเฝ้ารอตะวันกลับลับขอบฟ้า
เปลี่ยนวันและเวลามาเสนอ
เพียงในฝันนั้นอาจจะพบเจอ
มันก็เป็นอย่างนั้นมาเสมอที่ผ่านมา

ครั้นตะวันฉายแสงอันแรงร้อน
ก็ต้องลุกจากที่นอนออกค้นหา
เช้าวันใหม่แจ่มใสขึ้นอีกครา
แล้วคงต้องรอจนกว่า..จะฝันเจอ

under

..ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านที่ร่วมระบายฝันด้วยกันครับ..