ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

"เมื่อศัตรูมากขึ้น   มิตรก็น้อยลง"


                (จากหนังเรื่อง:"อเล็กซานเดอร์ มหาราช" : รัสเซีย)



ปล.อเล็กซานเดอร์ของรัสเซีย  เป็นคนละคนกับอเล็กซานเดอร์มหาราชของ มาซิโดเนีย กรีก



"ไม่มีล้มเหลว  ถ้าเราไม่ล้มเลิก"

              (ป้ายโฆษณาใกล้ทางลงสะพานพระราม 8 ฝั่งธน? ไม่แน่ใจ)



"เส้นทางสู่เกียรติศักดิ์ โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไป่มี"

                   (ว.วชิรเมธี)





ปล.ใครมีคำคม สุภาษิต คติประจำใจดี ๆ ลงให้เพื่อน ๆ อ่านด้วยจ้ะ


 

[เพรางาย]

"ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ"

อยู่ข้างๆ หม้อข้าวหม้อแกงลิงค่ะ (บ้านคุณงายเรียกต้นข้าวหม้อลิง)

เนื่องมาจากเป็นคนชอบถามค่ะ  เคยมีคนอยากจะเรียกว่าเจ้าหนูจำไมมาแล้ว (รู้สึกจะอยู่ในเรื่องอิ๊คคิวซังค่ะ)
เขาวิจารณ์ว่า  คำถามเธอเนี่ยไม่มี Yes No เลยนะ  มีแต่ Why ตลอดเลย

[ดาว อาชาไนย]

น้ำน้อยน้อยฝอยกระเซ็นอยู่เป็นนิจ
อาจพังอิฐพังหินดินสลาย
มอดน้อยน้อยค่อยค่อยแคะแกะกระจาย
อาจทำลายไม้เคร่าเสาโตโต

เพียรกล่าวคำพร่ำพลอดออดฉะอ้อน
ถึงหญิงงอนเกินงามก็ตามโร่
เพียรประกาศอุกอาจเอ็ดตะโร
ถึงแพงโขขายดีมีคนซื้อ

ไม่ทราบชื่อผู้แต่ง

[สิงขร]

 


ฮั่นแน่ อาจารย์อริญชย์ ไม่เบานะ หลอกถามใครชอบ สุภาษิตคำคมอะไร  สุภาษิตที่ชอบบอกถึงพฤติกรรมคนๆนั้นได้ เช่น เด็กที่ถือสุภาษิตว่าเรียนๆหลบๆจบไปเอง

ปรากฎว่าไม่มีใครได้ดิบได้ดีถึง 97 คนในร้อยคน อีก สามคนรอดตาข่ายไปได้


อ้าว ผมก็ยอมถูกท่านอริญชย์หลอก ชอบบาลีที่ว่า วิริเยน  ทุกข  มัจเจติ.  มาตั้งปีพระเจ้าเหาเป็นไข่แล้วครับ   แจมสนุกนะ อย่ามาด่ากันอีกนะ(กำลังระแวงอยู่)

                                                  สิงขร

[panthong.kh]

คติตนเอง ไม่ได้เกี่ยวและอ้างอิงมาจากที่ใด
ขำขำนะค่ะอย่าคิดมาก

รักคนที่มีเจ้าของ   "คุณจะมีศัตรูแค่คนเดียว"

รักคนที่เป็นโสด   "คุณจะมีศัตรูหลายคน"

พันทอง

[อริญชย์]

"มั่นใจ ห้าล้านคนไม่รู้จักตรู"

            (เวบมาสเตอร์) อิ อิ เล่นเวบมาสเตอร์เลยนะ


ไม่รู้ถูกหรือเปล่านะ แต่เคยเห็นเป็นลายเซ็นของเวบมาสเตอร์ ก่อนหน้านี้
 

[ปู่ริน]

"อย่ายลเยี่ยงถ้วยแตกมิติด"   ในปัจจุบันมักเป็นเช่นนี้  แตกสลายกันง่าย
"จงยลเยี่ยงสัมฤทธิ์แตกมิเสีย"  อยากให้ผู้คนทั้งโลกเหมือนสัมฤทธิ์  สามารถเชื่อมกันสนิทเหมือนเดิม

                      อ้างอิงจากสุภาษิตพระร่วง
                                      ริน ดอนบูรพา
                                           ๑๘ มี.ค. ๕๕

[ratikal]

      

    ชอบบทกลอนสอนใจของศาสตราจารย์ฐะปะนีย์  นาครทรรพบทนี้ค่ะ              
                           พอใจให้สุข..
แม้มิได้เป็นดอกกุหลาบหอม     ...ก็จงยอมเป็นเพียงลดาขาว
 
แม้มิได้เป็นจันทร์อันสกาว        ...จงเป็นดาวดวงแจ่มแอร่มตา
 
แม้มิได้เป็นหงส์ทะนงศักดิ์         ...ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา

แม้มิได้เป็นน้ำแม่คงคา            ...จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น

แม้มิได้เป็นมหาหิมาลัย            ...จงพอใจจอมปลวกที่แลเห็น

แม้มิได้เป็นวันพระจันทร์เพ็ญ      ...ก็จงเป็นวันแรมอันแจ่มจาง

แม้มิได้เป็นสนต้นระหง             ...จงเป็นพงอ้อสะบัดไม่ขัดขวาง
 
แม้มิได้เป็นนุชสุดสะอาง          ...จงเป็นนางที่มิใช้ไร้ความดี

อันจะเป็นอะไรนั้นไม่แปลก        ...ย่อมผิดแผกดีงามตามวิถี

ประกอบกิจบำเพ็ญให้เด่นดี         ...สมกับที่ตนเป็นเช่นนั้นเทอญ
 
                                          ฐะปะนีย์ นาครทรรพ
 

[พี.พูนสุข]

                                                                  รัก
                                                                 เข้าใจ
                                                                 อดทน
                                                                  อภัย
                                                         มีอารมณ์ขันทุกวันนะคะ    

                                           ใช้เป็นคำอวยพรให้คู่บ่าวสาวมามากกว่าสามสิบปี
                             และตัวเองก็ยึดถือปฏิบัติกับบุคคลรอบข้างเสมอมา
                                   แม้เวลาหลับก็ยังละเมอขัน  มีคนบอก...

                                                                  พี.พูนสุข

[D]

อย่าค้นอดีต...อย่าขีดอนาคต...อย่ากำหนดความฝัน
ทำทุกวันให้ดีที่สุด

มีความหมายอยู่ในประโยคนี้หมด
ดิน..
 

[รพีกาญจน์]

วัยประถม    " กินให้อิ่ม นอนได้หลับ ก็สบาย "

วัยมัชฌิมา   " เป็นคนดี มีความรู้ สู้ทุกงาน "
               ( ใช้สอนนักเรียน และสอนลูก )

วัยปัจฉิม     " คนที่ตายแล้ว จะกลัวอะไรอีก "

ภาคผนวกวัยปัจฉิม -  เมื่อข้าพเจ้าอายุ 20 เริ่มรับราชการครู บอกเพื่อนๆ " จะตายอายุ 50 "
                         ให้เหตุผลว่า จะวางแผนการดำเนินชีวิตได้ลงตัว โดยตั้งตนไม่ประมาท
                         พอครบ 50 ไม่ตาย อายุเลยไปกี่วันกี่เดือนกี่ปี ถือว่า เป็นกำไรทั้งหมด
                         ข้าพเจ้าเสมืิอนคนที่ตายแล้ว " คนที่ตายแล้ว จะกลัวอะไรอีก "

                         รพีกาญจน์ 59 ปี 3 เดือน 5 วัน
                        
                                 

[รัตนาวดี]

อดเปรี้ยวไว้กินหวาน

แต่ที่มาตรฐานก็....กำขี้ดีกว่ากำตดจ้า....

รักทุกท่านค่ะ

รัตนาวดี

[blues]

"พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว"

ชอบวลีนี้นะ เหมือนกับจะบอกว่า
เรื่องที่เจอะเจอในวันนี้ ไม่ว่าจะร้ายหรือดี จะหนักหนาสาหัสแค่ไหน
มันกำลังจะกลายเป็นอดีตไป  เหมือนกับชีวิตที่ต้องก้าวไปข้างหน้า
เพราะว่าวันและเวลา  มันไม่เดินถอยหลัง

under

 

[..กุสุมา..]

          
                 มือของผู้ให้   อยู่สูงกว่า   มือของผู้รับ
                 มือผู้ให้   น่าจดจำกว่าชื่อของผู้ขอ
                 เกียรติของผู้ให้   กรุ่นหอมอยู่เหนือกาลสมัย  
                 การให้   จึงเป็นสุขแท้   ทั้งเวลาก่อนให้   ขณะที่ให้   และหลังจากให้ไปแล้ว
                      โดย.. ท่าน ว. วชิรเมธี เจ้าค่ะ

[Thammada]

มืดฟ้าหาดาว ก็เปล่าหา
มืดตาหาทาง ก็อย่างนั้น
แจ้งตาหาทาง เห็นกลางวัน
ทางนั้นไปใหน อาจไม่รู้ 

มีแถมอีก

ฟ้ามืดมองตนค้นหา
ศรัทธาท่ามแท้ใฝ่ถึง
มืดฟ้าใจแจ้งคำนึง
ลึกซึ้งหนึ่งใจ ไม่มี

 

[amika29]

อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"

ใช้เป็นลายเซ็นต์ค่ะไม่ทราบเหมือนกันว่าจำมาจากไหน
แต่รู้สึกว่าชอบเพราะมีความคิดว่า
คนเราควรใช้ชีวิตของเราให้่้มีความสุข
มันอาจจะมีบ้างที่ทุกข์และในวันที่เราทุกข์ ก็จะคิดถึงประโยคนี้ค่ะ

ข้อดีของวันที่เจ็บมากที่สุด คือ พรุ่งนี้จะเจ็บน้อยลง

เอ-มิ-กา

[ไพร พนาวัลย์]

คติประจำใจที่ใช้มาตลอดของลุงก็คือ

ขยัน ประหยัด ซื่อสัตย์ อดทน กตัญญู

สำหรับสอนลูกๆคือ

ความอดทนเป็นสิ่งขมขื่น แต่ผลของมันหวานชื่นเสมอ

ก็คือ ต้องใช้ความอดทนกันทั้งครอบครัว

โดยไม่รู้ว่าผลของมันจะมาถึงเมื่อไหร่? 

ลุงไพร

       

[Prapacarn ❀]

 
"อุปสรรคบ่มี บารมีบ่เกิด"


อันนี้...แซมท่องตอนที่ชีวิตต้องเจออะไรยากๆ..
 

 
อีกอัน..กลอนธรรมะเก่าแก่.... เสมอเหมือนคัมภีร์ของแซม...

....ประตูสวรรค์มิห่างหาย
สถิตย์อยู่ในใจของเรานี่
ไม่ต้องด้นดั้นหาองค์เจดีย์
ใจเรานี่คือที่สิงสถิตย์เอย...


อันนี้ ไว้ท่องตอนงอแงค่ะ.....


แซม
 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

กลอนที่คิดว่าเข้ากับสุภาษิตประจำตัวมากที่สุดคิดว่าหลายคนคงรู้จักเป็นอย่างดี

"แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน
บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน
เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา

แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ
ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี"

โดย บรมครูกลอนสุททรภู่

[ดอกกระเจียว]

ที่สุดหยั่งใจมนุษย์นี้สุดหยั่ง
เมื่อเกลียดชังซ่อนร้ายกว่าพรายผี
คอยเสแสร้งแกล้งว่ารักปรานี
พอได้ทีจึงเผยตัวความชั่วทราม

อันนักปราชญ์ราชครูย่อมรู้หลัก
ขืนไม่รักเชิดชูแล้วหลู่หยาม
ถึงเรียนรู้ศึกษาพยายาม
ก็คงทรามปัญญากระนั้นเอง