ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

ยิ่ ง ม อ ง คุ ณ ยิ่ ง ห า ย ไ ป
ท้องฟ้ามืดกว่าค่ำคืนไหน..ฉันยิ่งปวดก้อนเนื้อข้างใน..เหน็บหนาว
อบอวลไปด้วยกลิ่นไอ.ของคนหมดกำลังใจ..คละความเจ็บปวดคุ้งคาว
ค่ำคืนไหน..จะเหน็บหนาวกว่าคืนที่ไร้ดาว..ไม่มี

[my smile]

คุ ณ รู้ ใ ช่ ไ ห ม ว่ า ..ต อ น นี้ ฉั  น เ ป็ น อ ย่ า ง ไร
หัวใจอ่อนแออีกแล้ว..ดวงดาวจ๋า
วันไหนที่มาคร่ำควรญกับคุณ..พร้อมน้ำตา
คุณรู้ใช่ไหมว่า..ฉันกำลังเสียใจ ?

ไ ม่ รู้ กี่ ค รั้ ง ..กี่ ที
ที่ดวงดาวต้องอยู่เป็นเพื่อนข้างใจอย่างนี้..เบื่อไหม
ตอนนี้ฉันมีคุณคนเดียวเป็นที่ยึดเหนี่ยว..ลมหายใจ
คุณช่วยรอให้ฉันขาดใจ..แล้วค่อยหายไป..น่ะดาว



ถ้ า คุ ณ เ บื่ อ น้ ำ ต า ข อ ง ฉั น
ถ้าคุณเอือมระอากับมัน..ก็ช่วยทนกัน..จนหมดลมหนาว
ถ้าคุณรำคาญแม้กระทั่งเสียงสะอื้น.ที่มาจาก..ความปวดร้าว
ทนหน่อยน่ะดวงดาว..ฉันไม่รู้จะพึ่งใคร.ที่ไหน..นอกจากคุณ

ข อ โ ท ษ.. ที่ ท ำ ต า ม ค ำ สั ญ ญ า ไ ม่ ได้
ครั้งก่อนที่ดีขึ้นแล้วบอกกับคุณไป..จะไม่กลับมาทำให้..ดาวของใจต้องว้าวุ่น
ขอโทษที่ฉันอ่อนแอเพราะความรัก..ไม่กล้ารับความเสียใจคนเดียว..แล้วต้องเดือดร้อนคุณ
ฉันไม่รู้ว่าทำไมทุกความอบอุ่น..ต้องเข้ามาและจากไป..
สุดท้ายก็กลับมาพึ่งแสงอ่อนอุ่น..ของคุณเช่นเคย

[แป้งน้ำ]

ทิ้งความโศกเศร้าไปพร้อมกับลมหนาวเถอะคนดี
หากความรักทำเธอปวดปร่าอย่างนี้ . .. ก็จงอยู่เฉย ~ เฉย
อย่าเอาโลกทั้งใบไปวางใต้ฝ่าเท้าให้เขาเหยียบย่ำเลย
หยุดเอาหัวใจดีงาม ~ ไปเกี่ยวเสี้ยนหนามแห่งความเฉยเมย
เพราะคนถูกเซ่นสังเวยคือเธอ . . ไม่ใช่ใคร!

. . . . .

ถ้าความรักครั้งนี้สร้างเธอเป็นผู้พ่ายแพ้
ปล่อยมันจมแช่ในความทรงจำ . .. ดีกว่าไหม?
เห็นเธอนั่งเพ้อมองดาว ~ ตั้งแต่ต้นฤดูลมหนาว . . จนอากาศร้อนผ่าวมาทักทาย
ดาวอาจเบื่อขี้หน้า . . แต่คนใต้ฟ้าเหมือนกันย่อมเข้าใจ . . รักแลกช้ำมันเจ็บแค่ไหน - - ฉันรู้ดี

. . . . .

คนที่ผ่านมาในชีวิต ~ อาจเพียงเพื่อสอนให้เธอรู้จักความ "คิดถึง"
เหมือนกับใครคนนั้นที่ฝากฝันไว้ห้วงคำนึง . .. ของใจดวงนี้
เมื่อเราก้าวพ้นจากวังวนของคนรัก . . . ที่เจ็บปวดเพราะความภักดิ์ดี
ต่อให้คืนหนาวและดาวทั้งฟ้าไม่มี . .. รอยยิ้มจะเติมแก้มเธอท่ามราตรี . . ตลอดกาล~*

[panthong.kh]

นั่งมองดาว พราวฟ้า พาหมองไหม้
นั่งมองดาว ทีไร ใจห้าวหาญ
แต่บางครั้ง บางที ราตรีกาล
ช่างยาวนาน ยิ่งยวด ปวดอุรา

นั่งมองดาว คราวก่อน ตอนหน้าหนาว
หัวอกร้าว ยิ่งนัก ชักประหม่า
มันปวดแปลบ แสบแสน ทรมา
พานน้ำตา ไหลร่วม ลงท่วมจินต์

จะถวิล ครวญคร่ำ ให้ย้ำจิต
ด้วยฤทธิ์รัก ปักแน่น แสนถวิล
จากหน้าหนาว มาร้อน วอนดาวดิน
ถ้าได้ยิน ข้าพร่ำ อย่าซ้ำเติม
พันทอง

[my smile]

ตอนนี้ฉันแค่คร่ำครวญ..บรรเทาความเจ็บปวด
เผื่อบาดแผลข้างในที่ร้าวรวดหมดแรง..แล้วหยุดสร้างรอยร้าวเพิ่ม
ร่ำไห้ให้กับความรักที่มีแต่ทุ่มเท..สำหรับความสัมพันธ์คงที่เท่าเดิม
ตอนนี้มีกำลังใจเพิ่มเติม..นอกจากดาวบนฟ้า..ยังมีความรู้สึกดีๆจากคนข้างล่างมาเสริม..ให้ได้อุ่นใจ