ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

ฉันเกิดแดน  อีสาน  คนบ้านทุ่ง
มาเมืองกรุง  ร่ำเรียน  เพียรศึกษา
เสาะแสวง  วุฒิ  เกียรติวิชา
ปริญญา  สักใบ  ไว้เชยชม

พ่อ,แม่สู้  อุตส่าห์  ทำนา,ไร่
ส่งเสียไม่  ลดละ  แต่ประถม
ฉันรู้ท่าน  เหน็ดเหนื่อย  เมื่อยระบม
ยอมทุกข์ตรม  อาบเหงื่อ  เพื่อดนัย

ด้วยสำนึก  เตือนใจ  ให้มุ่งมั่น
จึงบากบั่น  ยืนหยัด  อัชฌาสัย
มานะสอบ  ฟันฝ่า  เข้ามหา’ลัย
สมฤทัย  พ่อแม่  ผู้แลดู
                        
ได้แต่งชุด  นิสิต  จิตปลาบปลื้ม
นึกด่ำดื่ม  ต่อฝัน  อันเลิศหรู
อนาคต คงกระเดื่อง  รวยเฟื่องฟู
งามไพรู อุดม  สมความคิด

สี่ปีที่  มุ่งมาด  ปรารถนา
จบออกมา  เหมือนฝัน  เป็นบัณฑิต
พอเชิดหน้า  ผงาด  อวดญาติมิตร
เชื่อชีวิต  ฐานะ  จะงามงด
         
หอบปริญญา  หางาน  พล่านไปทั่ว
พึ่งรู้ตัว  ฝันสลาย  ละลายหมด
ขาดเส้นสาย  อาภัพ  อัปยศ
โดนตัดบท  ซ้ำซ้อน  จนอ่อนใจ     

เดินเตะฝุ่น  อดสู  อยู่นานเนิ่น
ขัดสนเงิน  ซื้อหา  สิ่งยาไส้
นึกถึงบ้าน  ทุ่งทอง  ผ่องอำไพ
ขอกลับไป  ไถนา  ดีกว่าเอย
      
สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

จะกลับไป ไถนา ท่าจะแย่
ควายอีตู้ มันแก่ จริงจริงเหวย
ไถไม่ไหว หรอกนา หนาทรามเชย
ตอนนี้ฉัน เสบย จนเคยชิน

เพราะมีรถ ไถนา พากันซื้อ
ทั้งยืมยื้อ ซื้อหา ระอาสิ้น
กู้ ธกส. หยิบยืม จนชาชิน
ดอกเบี้ยกิน ทบต้น ต้องทนทำ

ทั้งน้ำมัน รถไถ ให้ต้องซื้อ
เงินขาดมือ ไม่เหลือ เผื่อลูกหำ
ต้องขายนา ขายควาย ด้วยใจช้ำ
สิ่งที่ทำ กล้ำกลืน ฝืนฤทัย

ปิดบังไว้ มิให้ ลูกได้รู้
เรียนที่หรู กู้บ้าง พลางหวั่นไหว
เห็นลูกกลับ คืนมา แสนดีใจ
ลูกบอกไป ใจอยาก กลับทำนา

อนิจจา ทำฉันใด กันดีเล่า
ที่นาเรา ขายให้เจ้า หมดสิ้นค่า
เห็นพ่อแม่ น้ำตาไหล ให้อ่อนล้า
ต้องเช่านา เขาทำ ช้ำดวงแด
พันทอง

[sunthornvit]

มีรถไถ  คันเก่า  ให้เจ้าใช้
จอดทิ้งไว้  จนคร่ำ  โทรมย่ำแย่
รอเธอมา  ฟื้นฟู  ช่วยดูแล
โป๊วรอยแผล  รอบคัน  ให้ฉันที

ช่วยยกเครื่อง  ให้หน่อย  นะกลอยจิต
แทนช่างฟิต  ฟื้นฟู  กู้ศักดิ์ศรี
คงไถนา  ไปได้  อีกหลายปี
เครื่องยังดี  จอดคา  น่าเสียดาย

สุนทรวิทย์

[D]

เดินเตะฝุ่น  อดสู  อยู่นานเนิ่น
ขัดสนเงิน  ซื้อหา  สิ่งยาไส้
นึกถึงบ้าน  ทุ่งทอง  ผ่องอำไพ
ขอกลับไป  ไถนา  ดีกว่าเอย
      
สุนทรวิทย์

กลับคืนทุ่ง รวงทอง เถิดพี่ทิด
อย่าได้คิด จากถิ่น "ดิน"อยากเผย
กลับมาอยู่ ท้องทุ่ง คุ้งอย่างเคย
อย่าอยู่เลย เมืองกรุง ข้าวราดแกง
 
อีสานเรา บ้านทุ่ง มิยุ่งยาก
จิตใจจาก คนจน มิทนแสร้ง
ต่างกับคน เมืองกรุง มุ่งระแวง
คอยยื้อแย่ง แข่งขัน กันอาจิณ

กลับบ้านนา พาลุย ไอ้ทุยเพื่อน
มันยิ้มเยือน ต้อนรับ พี่กลับถิ่น
กลับเถิดหนา หากพี่ นั้นยลยิน
เก็บกระถิน กินปลาทู อยู่บ้านเรา

ผู้หญิงดินๆ

[sunthornvit]

พ่อแม่ขาย วัวควาย ไม่หลงเหลือ
ส่งจุนเจือ เพื่อพี่ นี้ไต่เต้า
หวังเรียนจบ เมื่อใด ได้แบ่งเบา
เป็นอย่างเจ้า_คนนายคน บนหอคอย

เหตุการณ์กลับ คลาดเคลื่อน มิเหมือนคิด
เส้นชีวิต ติดขัด ตัดทางถอย
หมดทั้งนา ทั้งเงิน เดินหลักลอย
ยืมห้าร้อย ก่อนหนา ค่อยว่ากัน

สุนทรวิทย์

[ดอกแก้ว พิกุลทอง]

กลับมาเถอะ พ่อแม่ ยังคอยอยู่
ท่านทั้งคู่  ตรอมตรม ใจโศกศัลย์
รอลูกชาย คนเดียว  ทุกคืนวัน
ทุกข์จาบัลย์ ระบมทรวง ห่วงดวงใจ

  พี่จากไป ท่านทั้งสอง นั่งซึมเศร้า
ท่านคอยเฝ้า ชะเง้อหา ทั้งไกล ใกล้
ทรัพย์สิน  เงินทอง  ที่นาไร่
เมื่อหมดไป  หาใหม่  ไม่ยากเลย

 .........ดอกแก้ว พิกุลทอง ......

[sunthornvit]

ขอบคุณน้อง  มีจิต  คิดห่วงพี่
แต่ตอนนี้  มีเงินทอง  แล้วน้องเอ๋ย
ได้งานดี  เงินดี  มีชดเชย
คุมกะเทย  ตุ๊ดแต๋ว  แถวพัฒน์พงศ์

เตรียมส่งเงิน  กลับไป  ไถ่ถอนที่
ชำระหนี้  ปลดพันธะ  ตามประสงค์
ก่อนอื่นขอ  ตกแต่ง  แปลงทรวดทรง
เป็นอนงค์  ขำคม  งามสมใจ

สุนทรวิทย์

[yaguza]

เป็นกระเทย หรือนี่ คุณพี่ฉัน
ไม่คาดฝัน เลยหนอ พ่อหน้าใส
เคยต่อกลอน ประจำ ให้ทำไง
เป็นไปได้ เพียงนี้ หนอพี่เรา

จะไม่ยอม สุงสิง จริงจริงด้วย
พ่อสำรวย กลิ้งกลอก มาหลอกเขา
หลงคิดว่า เป็นชาย หมายแบ่งเบา
ช่างน่าเศร้า เหมือนกัน กับฉันเลย

 
.....ยากูซ่า....

[sunthornvit]

แค่เผลอใจ  ไปบ้าง  เป็นบางครั้ง
ภายนอกยัง  สง่า  ดูผ่าเผย
เป็นความลับ  สนิท  ปิดไว้เลย
อย่าได้เอ่ย  บอกใคร  ให้เสียมวย

กลัวพันทอง  หมองใจ  ไม่ยอมคบ
เธออาจสบ  ประมาท  ตัดขาดด้วย
ทำไปเพื่อ  เลี้ยงปาก  อยากร่ำรวย
จำเขินขวย  โก่งตัว  ขายถั่วดำ

สุนทรวิทย์

[เทโพ]

ดวงแดด แผดผลาญ ม่านมุ้งหมอก
ประกาย กระฉอก ออกเป็นสาย
แผ่พลุ่ง พลัง มายังกาย
อุ่นอาย ใต้ฟ้า ทิวาวัน
..
ต้องตื่น คืนกลับ จากหลับไหล
ปลุกปลอบ ดวงใจ ให้หยุดฝัน
นอนสัก กี่คืน จึงตื่นทัน
เห็นเจ้า ในฝัน อีกสักครา
..
ดวงแดด แผดเผา จนเราตื่น
เหยียดยืน ฟื้นกาย ทั้งซ้ายขวา
เมื่อครู่ ยังเห็น เป็นสองตา
พอฟื้น ตื่นมา เจ้าหายไป

..เทโพ..

[sunthornvit]

ยามแดด  แผดกล้า  นภาเปิด
เจริด  เฉิดฉัน  รับวันใหม่
วิหค  ผกผิน  บินท่องไพร
เสียงไก่  บรรเลง  เพลงอรุณ

น้ำค้าง  แห้งเหือด  เดือดระเหย
ลมเชย  ไอดิน  หอมกลิ่นกรุ่น
อุษา  ฟ้าฮาม  งามละมุน
อบอุ่น  หุ้มห่อ  ธรณิน

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

มีรถไถ  คันเก่า  ให้เจ้าใช้
จอดทิ้งไว้  จนคร่ำ  โทรมย่ำแย่
รอเธอมา  ฟื้นฟู  ช่วยดูแล
โป๊วรอยแผล  รอบคัน  ให้ฉันที

ช่วยยกเครื่อง  ให้หน่อย  นะกลอยจิต
แทนช่างฟิต  ฟื้นฟู  กู้ศักดิ์ศรี
คงไถนา  ไปได้  อีกหลายปี
เครื่องยังดี  จอดคา  น่าเสียดาย

สุนทรวิทย์

ไม่อยากใช้ รถไถ ที่มันเก่า
น้องไม่เอา ไม่ใช้ มันน่าหน่าย
ขึ้นสนิม กรังเกรอะ เลอะจะตาย
น้องไม่หมาย ไปใช้ ให้บั่นทอน

จะให้ซื้อคันใหม่ ใสเอี่ยมอ่อง
ต้องมีเพชร เลี่ยมทอง ไม่ต้องผ่อน
อย่าให้ช้า เกินไป ใจอาวรณ์
โฉมบังอร รอไม่ไหว จักขายนา
พันทอง

[sunthornvit]

ตัวถังเก่า  แต่เครื่องยนต์  ทนทายาด
ใช้ไถคราด  แบ่งเบา  แสนเข้าขา
สต้าร์ทง่าย  ขับคล่อง  แค่มองตา
อยากไถนา  ไถไร่  เชิญใช้งาน

แล้วนาของ  นงเยาว์  ผืนเท่าไหน
ยินดีไถ  ให้ฟรี  ถึงที่บ้าน
เชื่อน้องจัก  ลิงโลด  ทั้งโปรดปราน
ยิ้มหน้าบาน  ชื่นชอบ  ร้องขอบคุณ

สุนทรวิทย์