ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

เพื่อนรัก!
…..

เพื่อนรัก…

เรารู้จักมักคุ้น อบอุ่นอยู่

ย่อมเหน็บหนาวร้าวแทรก-แปลกฤดู

ผ่านข้อความหดหู่ ไม่รู้ตัว

ในห้องที่มืดมิด อาจปิดกั้น

ดวงตะวันตกหล่น ไม่พ้นหัว

การเหยียบย่ำศรัทธา ดูน่ากลัว

ลึกเข้าไปสุดขั้ว ทั่วหัวใจ
…..

เพื่อนรัก…

เรารู้จักความเหงา ใช่เก่า-ใหม่

กับคำถามตามเชื่อ เต็มเนื้อใน

แล้วแต่ใครจะคิด พิจารณา

อุดมการณ์มากมาย ถูกถ่ายทอด

ไปต่อยอดอดีต อย่างช้าช้า

ดั่งจารึกแน่นหนัก อักขรา

ผ่านคืนวันและเวลา แห่งสามัญ
…..

เพื่อนรัก…

คนเรามักมากมาย หลากหลายฝัน

แต่หากการเยื้อแย่ง ไม่แบ่งปัน

ไม่มีวันยอมรับ สำหรับตน

มันบั่นทอนความงาม ตามความเชื่อ

ปลุกทุกเชื้อหัวใจ ไฟไหม้หม่น

ไร้ขอบเขตเจตนา สามัญชน

คือรูปแบบสากล แห่งหนใด
…..

เพื่อนรัก…

เถิด! จงถักร้อยกรอง ขึ้นกรองใหม่

เราทุกคนมีสิทธิ์ จะคิดไป

เพียงเขียนในรู้สึก สำนึกดี…!!

…..

 
ภาพจาก board.postjung.com

[♥หทัยกาญจน์♥]

ธรรมดาสามัญฉันมนุษย์
ใช่! พิสุทธิ์ สง่า ค่าสดศรี
ย่อมแตกต่างหว่างตนบนทางมี
ในความคิดจิตนี้ที่เปลี่ยนแปลง


เพื่อนรัก
เรารู้จักจิตใครไหนกล้าแกร่ง
ย่อมมีล้าว่าเหนื่อยเมื่อยอ่อนแรง
อาจมิแข่งขันต่อรอสู้กัน

ยุทธจักร
ของเหล่านักรบกล้าผู้หาฝัน
ร้อยทุกข์โศกโลกเศร้าเฝ้าโจษจัน
เรียงสุขสันต์สดใสใส่ร้อยกรอง

หลากหลายเรื่องราว
วนเวียนวาดแวววาวคราวหม่นหมอง
แต่งแต้มต่อเติมติดสะกิดมอง
จนช้ำชองชำนาญกานท์แล้วหรือ?

สนุกจนสุข
ผู้ปลอบผู้ปลุกทุกทุกชื่อ
คือเพื่อนรักทักทายคล้ายฝีมือ
ที่นับถือที่ต่อถ้อยร้อยเรียงกลอน


เพื่อนรัก
คนรู้จักจิตงามท่ามอักษร
แต่งเถิดนะเพื่อนเอยเผยสุนทร
ล้วนงามงอนงามงานกานท์เพื่อนรัก...

หทัยกาญจน์
๑๗ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕