ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

เห็นฉันโง่ ใช่ไหม ถึงได้หลอก
เธอปลิ้นปลอก หลอกฉัน ให้หวั่นไหว
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤทัย
ทุกซอกใจ ช้ำชอก เหมือนหมอกควัน

ขอโทษนะ ที่รัก ชักไม่ไหว
ขอโทษนะ อย่าได้ มาใกล้ฉัน
ขอโทษนะ เราควร เลิกคบกัน
ขอโทษนะ ฤทัยฉันชินชา ระอานัก

ขอสาปส่ง ลงไป อย่าได้พบ
ขอจากจบ เพียงนี้ ที่เสียหลัก
ไม่อยากเจอะ อยากเจอ เธอที่รัก
ไม่อยากทัก รักนั้น สะบั้นลง

ถึงมาง้อ งอนกัน ฉันไม่หวน
ถึงคร่ำครวญ ป่วนจิต คิดไหลหลง
ถึงเธอมา คุกเข่า เฝ้าโอดองค์
ความสัมพันธ์ ไม่หลง เหลือเผื่อใคร
พันทอง

[พยัญเสมอ]

เพราะเธอมีหลายใจตีหลายหน้า
ฉันปวดปร่าเจ็บจนเกินทนไหว
ช่างมาหลอกบอกรักภักดิ์หทัย
แล้วจากไปมีคนอื่นฉันขื่นทรวง
คอยดูนะถ้าจับได้วันไหนหนอ
มีดปังตอเฉาะของรักจากของหวง
จะตัดทิ้งให้เป็ดกินสิ้นทั้งยวง
ฐานหลอกลวงหลายใจให้จดจำ
เจ็บครั้งนี้ที่เห็นเป็นเลิกรัก
ฉันอกหักถูกหามพ่องามขำ
ที่ต้องขมขื่นใจเพราะใครทำ
อย่าตอกย้ำอีกเลยหนอฉันขอที

           

[sunthornvit]

เห็นฉันโง่ ใช่ไหม ถึงได้หลอก
เธอปลิ้นปลอก หลอกฉัน ให้หวั่นไหว
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤทัย
ทุกซอกใจ ช้ำชอก เหมือนหมอกควัน

ขอโทษนะ ที่รัก ชักไม่ไหว
ขอโทษนะ อย่าได้ มาใกล้ฉัน
ขอโทษนะ เราควร เลิกคบกัน
ขอโทษนะ ฤทัยฉันชินชา ระอานัก

ขอสาปส่ง ลงไป อย่าได้พบ
ขอจากจบ เพียงนี้ ที่เสียหลัก
ไม่อยากเจอะ อยากเจอ เธอที่รัก
ไม่อยากทัก รักนั้น สะบั้นลง

ถึงมาง้อ งอนกัน ฉันไม่หวน
ถึงคร่ำครวญ ป่วนจิต คิดไหลหลง
ถึงเธอมา คุกเข่า เฝ้าโอดองค์
ความสัมพันธ์ ไม่หลง เหลือเผื่อใคร
พันทอง

โกรธใครมา  แม่คุณ  แม่ทูนหัว
ด่าระรัว  ขบเขี้ยว  น่าเสียวไส้
ทุกน้ำคำ  เผาผลาญ  ปานฟืนไฟ
โปรดยั้งใจ  ก่อนนะ  ดวงกมล

ใครหักอก  น้องพัน  จนหวั่นไหว
ช่วยบอกให้  พี่คลาย  หายฉงน
หากเป็นพี่  ขวัญตา  อย่ากังวล
เรื่องหลอกคน  ตัวพี่  นี้ไม่เป็น

สุนทรวิทย์

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เห็นฉันโง่ ใช่ไหม ถึงได้หลอก
เธอปลิ้นปลอก หลอกฉัน ให้หวั่นไหว
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤทัย
ทุกซอกใจ ช้ำชอก เหมือนหมอกควัน

ขอโทษนะ ที่รัก ชักไม่ไหว
ขอโทษนะ อย่าได้ มาใกล้ฉัน
ขอโทษนะ เราควร เลิกคบกัน
ขอโทษนะ ฤทัยฉันชินชา ระอานัก

ขอสาปส่ง ลงไป อย่าได้พบ
ขอจากจบ เพียงนี้ ที่เสียหลัก
ไม่อยากเจอะ อยากเจอ เธอที่รัก
ไม่อยากทัก รักนั้น สะบั้นลง

ถึงมาง้อ งอนกัน ฉันไม่หวน
ถึงคร่ำครวญ ป่วนจิต คิดไหลหลง
ถึงเธอมา คุกเข่า เฝ้าโอดองค์
ความสัมพันธ์ ไม่หลง เหลือเผื่อใคร
พันทอง

โถกระไร ไยจึง ถึงตัดพ้อ
จะให้ง้อ รอร่ำ พร่ำถึงไหน
อันตัดอื่น หมื่นแสน มิแม้นใจ
ตัดอย่างไร ใยสวาท ยากขาดกัน

ไม่เสียดาย สายสัมพันธ์ หรือขวัญจิตต์
สู้ร่วมเรียง เคียงชิด ลิขิตฝัน
จากนาที มีเพิ่ม เริ่มเป็นวัน
ต่อจากนั้น พลันเคลื่อน สู่เดือนปี

น้อยหรือไร ใจจิตต์ มาคิดจาก
ฤๅลองลิ้ม อิ่มปาก แล้วอยากหนี
รักคงเฉา เก่าลิ้น ปร่าสิ้นดี
จึงใคร่ลี้ มีใหม่ เศร้าใจจัง

หากวันใด ใจเจ้า เขาผลักทิ้ง
จะรู้จริง ยิ่งหนา อุราฝัง
คนรักมอบ ตอบหญิง กลับชิงชัง
คนใหม่หวัง มอบทรวง กลับลวงเธอ .../


 
บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

เพราะเธอมีหลายใจตีหลายหน้า
ฉันปวดปร่าเจ็บจนเกินทนไหว
ช่างมาหลอกบอกรักภักดิ์หทัย
แล้วจากไปมีคนอื่นฉันขื่นทรวง
คอยดูนะถ้าจับได้วันไหนหนอ
มีดปังตอเฉาะของรักจากของหวง
จะตัดทิ้งให้เป็ดกินสิ้นทั้งยวง
ฐานหลอกลวงหลายใจให้จดจำ
เจ็บครั้งนี้ที่เห็นเป็นเลิกรัก
ฉันอกหักถูกหามพ่องามขำ
ที่ต้องขมขื่นใจเพราะใครทำ
อย่าตอกย้ำอีกเลยหนอฉันขอที

           

โถที่รัก ไยตัดพ้อ มาต่อว่า
ที่พี่ยา รักใคร่ กว่าใครนี่
คือตัวเจ้า พี่รัก เท่าชีวี
พี่ยอมพลี กายใจ ให้แม่นาง

ก็มีบ้าง แวะข้างทาง อ้างว้างเปลี่ยว
พี่เป็นสิงห์ ปืนเดี่ยว เที่ยวแอบอ้าง
สงสารเป็ด มันเถิด เกิดวายวาง
เพราะว่าของ บางอย่าง ค้างติดคอ
พันทอง

[panthong.kh]

เห็นฉันโง่ ใช่ไหม ถึงได้หลอก
เธอปลิ้นปลอก หลอกฉัน ให้หวั่นไหว
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤทัย
ทุกซอกใจ ช้ำชอก เหมือนหมอกควัน

ขอโทษนะ ที่รัก ชักไม่ไหว
ขอโทษนะ อย่าได้ มาใกล้ฉัน
ขอโทษนะ เราควร เลิกคบกัน
ขอโทษนะ ฤทัยฉันชินชา ระอานัก

ขอสาปส่ง ลงไป อย่าได้พบ
ขอจากจบ เพียงนี้ ที่เสียหลัก
ไม่อยากเจอะ อยากเจอ เธอที่รัก
ไม่อยากทัก รักนั้น สะบั้นลง

ถึงมาง้อ งอนกัน ฉันไม่หวน
ถึงคร่ำครวญ ป่วนจิต คิดไหลหลง
ถึงเธอมา คุกเข่า เฝ้าโอดองค์
ความสัมพันธ์ ไม่หลง เหลือเผื่อใคร
พันทอง

โกรธใครมา  แม่คุณ  แม่ทูนหัว
ด่าระรัว  ขบเขี้ยว  น่าเสียวไส้
ทุกน้ำคำ  เผาผลาญ  ปานฟืนไฟ
โปรดยั้งใจ  ก่อนนะ  ดวงกมล

ใครหักอก  น้องพัน  จนหวั่นไหว
ช่วยบอกให้  พี่คลาย  หายฉงน
หากเป็นพี่  ขวัญตา  อย่ากังวล
เรื่องหลอกคน  ตัวพี่  นี้ไม่เป็น

สุนทรวิทย์

พี่หายหน้า จากกัน หลายวันวี่
เหมือนหลีกลี้ หนีกลบ หลบไม่เห็น
ยังมีน่า มาถาม ความลำเค็ญ
ว่าเนื้อเย็น โกรธใคร ไยจึงตรม

ไม่รู้จริง หรือนิ่ง เหมือนลิงหลอก
ไม่รู้จริง หรือแสร้งบอก ซอกใจขม
ไม่รู้จริง หรือแกล้งนิ่ง ชิ่งลอยลม
ไม่รู้จริง หญิงระทม เพราะลมลวง
พันทอง

[baimai@sailom]

ลมเจ้าลวง มาล่วงรัก ชักกระตุก
โดนกระปุก บุกดวงใจ ให้พี่หมอง
น้องจึงส่ง กระทงยักษ์ พักริมคลอง
ให้พี่ล่อง ชมสองฝั่ง หลังกินยา..

ฮี่ๆๆ..

[panthong.kh]

เห็นฉันโง่ ใช่ไหม ถึงได้หลอก
เธอปลิ้นปลอก หลอกฉัน ให้หวั่นไหว
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤทัย
ทุกซอกใจ ช้ำชอก เหมือนหมอกควัน

ขอโทษนะ ที่รัก ชักไม่ไหว
ขอโทษนะ อย่าได้ มาใกล้ฉัน
ขอโทษนะ เราควร เลิกคบกัน
ขอโทษนะ ฤทัยฉันชินชา ระอานัก

ขอสาปส่ง ลงไป อย่าได้พบ
ขอจากจบ เพียงนี้ ที่เสียหลัก
ไม่อยากเจอะ อยากเจอ เธอที่รัก
ไม่อยากทัก รักนั้น สะบั้นลง

ถึงมาง้อ งอนกัน ฉันไม่หวน
ถึงคร่ำครวญ ป่วนจิต คิดไหลหลง
ถึงเธอมา คุกเข่า เฝ้าโอดองค์
ความสัมพันธ์ ไม่หลง เหลือเผื่อใคร
พันทอง

โถกระไร ไยจึง ถึงตัดพ้อ
จะให้ง้อ รอร่ำ พร่ำถึงไหน
อันตัดอื่น หมื่นแสน มิแม้นใจ
ตัดอย่างไร ใยสวาท ยากขาดกัน

ไม่เสียดาย สายสัมพันธ์ หรือขวัญจิตต์
สู้ร่วมเรียง เคียงชิด ลิขิตฝัน
จากนาที มีเพิ่ม เริ่มเป็นวัน
ต่อจากนั้น พลันเคลื่อน สู่เดือนปี

น้อยหรือไร ใจจิตต์ มาคิดจาก
ฤๅลองลิ้ม อิ่มปาก แล้วอยากหนี
รักคงเฉา เก่าลิ้น ปร่าสิ้นดี
จึงใคร่ลี้ มีใหม่ เศร้าใจจัง

หากวันใด ใจเจ้า เขาผลักทิ้ง
จะรู้จริง ยิ่งหนา อุราฝัง
คนรักมอบ ตอบหญิง กลับชิงชัง
คนใหม่หวัง มอบทรวง กลับลวงเธอ .../
 
บูรพาท่าพระจันทร์

ตัดให้ขาด วาดหวัง ดังชั๊บชั๊บ
แล้วรีบกลับ หันหลัง อย่าพลั้งเผลอ
ชายหลายรัก หักอก มิอยากเจอ
อย่ามาเพ้อ เสนอฉัน หวั่นทรวงใน

เธอหลอกฉัน เข้าขั้น ต้องโคม่า
นอนผวา ไหวหวาด อาจเป็นไข้
มันร้อนร้อน หนาวหนาว ทุกคราวไป
ปวดฤทัย ร้าวจินต์ ถวิลครวญ

แม้วันใด ใจพัง อย่าหวังกลับ
ฉันไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับหวน
ยามสายัณห์ เคลื่อนคล้อย คอยรัญจวน
คิดทบทวน ด่วนจาก อยากลาไกล
พันทอง

[สล่าผิน]

เห็นฉันโง่ ใช่ไหม ถึงได้หลอก
เธอปลิ้นปลอก หลอกฉัน ให้หวั่นไหว
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤทัย
ทุกซอกใจ ช้ำชอก เหมือนหมอกควัน

ขอโทษนะ ที่รัก ชักไม่ไหว
ขอโทษนะ อย่าได้ มาใกล้ฉัน
ขอโทษนะ เราควร เลิกคบกัน
ขอโทษนะ ฤทัยฉันชินชา ระอานัก

ขอสาปส่ง ลงไป อย่าได้พบ
ขอจากจบ เพียงนี้ ที่เสียหลัก
ไม่อยากเจอะ อยากเจอ เธอที่รัก
ไม่อยากทัก รักนั้น สะบั้นลง

ถึงมาง้อ งอนกัน ฉันไม่หวน
ถึงคร่ำครวญ ป่วนจิต คิดไหลหลง
ถึงเธอมา คุกเข่า เฝ้าโอดองค์
ความสัมพันธ์ ไม่หลง เหลือเผื่อใคร
พันทอง

มิคิดลวงทรามวัยมิได้หลอก
มิปลิ้นปลอกหลอกพันให้หวั่นไหว
ให้เจ็บปวดรวดร้าวหนาวทรวงใน
ให้หัวใจช้ำชอกเหมือนหอกแทง

ขอโทษนะมิเคยหลอกบอกให้รู้
ขอโทษนะโฉมตรูผู้ยิ้มแฉ่ง
ขอโทษนะคนดีที่ร้อนแรง
ขอโทษนะเพียงแกล้งกินแหนงนัก

อย่าสาปส่งตรงมาอย่าเลิกคบ
อย่าเพิ่งจบรักลงจงแน่นหนัก
ยังอยากเจอะอยากเจอเธอที่รัก
ต้องอกหักหากรักนั้นสะบั้นลง

ตามมาง้องอนกันพันจงหวน
อย่าคร่ำครวญป่วนจิตคิดไล่ส่ง
ขอมาอ้อนวอนพันนั้นจงปลง
หากตัดฉันนั้นคงลงแดงตาย

สล่าผิน

[panthong.kh]

ลมเจ้าลวง มาล่วงรัก ชักกระตุก
โดนกระปุก บุกดวงใจ ให้พี่หมอง
น้องจึงส่ง กระทงยักษ์ พักริมคลอง
ให้พี่ล่อง ชมสองฝั่ง หลังกินยา..

ฮี่ๆๆ..

กระทงยักษ์ ควักใจ ใส่เร็วรี่
แล้วส่งตรง ลงนที มิรอท่า
ช่วยรับไป ด้วยเถิด ฝากพร้อมยา
เก็บรักษา เอาไว้ ใช้นานนาน

สรรพคุณ กำจัด สารพัดเพี้ยน
รับประทาน จนเอียน หมุนเวียนผ่าน
ถ้าไม่หาย ให้รีบกิน กับดินดาน
อย่าฟุ้งซ่าน พานบ่น ทนสิบปี
พันทอง

[panthong.kh]

เห็นฉันโง่ ใช่ไหม ถึงได้หลอก
เธอปลิ้นปลอก หลอกฉัน ให้หวั่นไหว
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว หนาวฤทัย
ทุกซอกใจ ช้ำชอก เหมือนหมอกควัน

ขอโทษนะ ที่รัก ชักไม่ไหว
ขอโทษนะ อย่าได้ มาใกล้ฉัน
ขอโทษนะ เราควร เลิกคบกัน
ขอโทษนะ ฤทัยฉันชินชา ระอานัก

ขอสาปส่ง ลงไป อย่าได้พบ
ขอจากจบ เพียงนี้ ที่เสียหลัก
ไม่อยากเจอะ อยากเจอ เธอที่รัก
ไม่อยากทัก รักนั้น สะบั้นลง

ถึงมาง้อ งอนกัน ฉันไม่หวน
ถึงคร่ำครวญ ป่วนจิต คิดไหลหลง
ถึงเธอมา คุกเข่า เฝ้าโอดองค์
ความสัมพันธ์ ไม่หลง เหลือเผื่อใคร
พันทอง

มิคิดลวงทรามวัยมิได้หลอก
มิปลิ้นปลอกหลอกพันให้หวั่นไหว
ให้เจ็บปวดรวดร้าวหนาวทรวงใน
ให้หัวใจช้ำชอกเหมือนหอกแทง

ขอโทษนะมิเคยหลอกบอกให้รู้
ขอโทษนะโฉมตรูผู้ยิ้มแฉ่ง
ขอโทษนะคนดีที่ร้อนแรง
ขอโทษนะเพียงแกล้งกินแหนงนัก

อย่าสาปส่งตรงมาอย่าเลิกคบ
อย่าเพิ่งจบรักลงจงแน่นหนัก
ยังอยากเจอะอยากเจอเธอที่รัก
ต้องอกหักหากรักนั้นสะบั้นลง

ตามมาง้องอนกันพันจงหวน
อย่าคร่ำครวญป่วนจิตคิดไล่ส่ง
ขอมาอ้อนวอนพันนั้นจงปลง
หากตัดฉันนั้นคงลงแดงตาย

สล่าผิน

เธอทำฉัน ช้ำใจ ไยไม่คิด
ฉันตัดสิทธิ์ เธอแล้ว แววมันสาย
ไม่อยากพบ อยากเห็น คนเช่นนาย
ฉันไม่ใช่ ที่ระบาย อารมณ์ใคร

เธอทำก่อน แล้วจึง ถึงย้อนคิด
เธอทำก่อน ร้อนจิต มิชิดใกล้
เธอทำก่อน ย้อนยอก บอกจากใจ
เธอทำก่อน ฤทัย ให้หมองตรม

อย่ามารัก ฉันเลย ชื่นเชยชิด
อย่ามารัก พลั้งผิด หวิดขื่นขม
อย่ามารัก ฉันเลย เคยมีปม
อย่ามารัก สุดระทม ข่มในทรวง
พันทอง

[-chica-]

....
ยังคงไร้คำตอบสอบคำถาม
ทุกโมงยามยังแกล้งแสร้งทำซื่อ
หรือจะมองกันเป็นเช่นกระบือ
เถอะ ! ทำบื่อคือละครสอนรู้คน

---

 

[blues]

ฉันมันโง่ งมงาย ควายเรียกพี่
ในฤดี มีแต่เธอ เพ้อสงสัย
นึกว่ามี ฉันคนเดียว เทียวร่ำไป
กว่าจะนับ จบลงได้ อีกหลายคน

เพราะรักดอก น้องนาง ช่างงามแต่ง
แต่ถ้าแล้ง น้ำใจ ไปให้พ้น
เจ็บอยู่หนา ถ้ามัวหลอก กรอกใจตน
หน้าด้านทน ให้สวมเขา เข้าหลายปี

 

under

[panthong.kh]

ฉันมันโง่ งมงาย ควายเรียกพี่
ในฤดี มีแต่เธอ เพ้อสงสัย
นึกว่ามี ฉันคนเดี่ยว เทียวรำไป
กว่าจะนับ จบลงได้ อีกหลายคน

เพราะรักดอก น้องนาง ช่างงามแต่ง
แต่ถ้าแล้ง น้ำใจ ไปให้พ้น
เจ็บอยู่หนา ถ้ามัวหลอก กรอกใจตน
หน้าด้านทน ให้สวมเขา เข้าหลายปี

 

under

ความรักนั่น ทำให้ฉัน พลันตาบอด
มืดตลอด แม้นมีแสง แสร้งเหลือที่
ตามาบอด แถมปอดแหก อีกด้วยซี
ช้ำชีวี มีแต่แย่ ขาดแท้ใจ

อยากจะเริ่ม รักใหม่ กลัวหัวอก
จะช้ำฟก หมักหมม ข่มไม่ไหว
กลัวเขามา หลอกลวง ล้วงตับไต
กลัวโดนควัก ฤทัย ให้แหลกราน

จึงต้องอยู่ คนเดียว แสนเดื่ยวโดด
เป็นคนโสด ชิงชิง ยิ่งสงสาร
ขาดคนคอย เคียงคู่ ทรมาน
โปรดประทาน ชายที่รัก มาสักที
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ฉันมันโง่ งมงาย ควายเรียกพี่
ในฤดี มีแต่เธอ เพ้อสงสัย
นึกว่ามี ฉันคนเดี่ยว เทียวรำไป
กว่าจะนับ จบลงได้ อีกหลายคน

เพราะรักดอก น้องนาง ช่างงามแต่ง
แต่ถ้าแล้ง น้ำใจ ไปให้พ้น
เจ็บอยู่หนา ถ้ามัวหลอก กรอกใจตน
หน้าด้านทน ให้สวมเขา เข้าหลายปี

 

under

ตัวฉันนี้ มีเขา แถมเหาด้วย
อยากมอดม้วย อยู่ไป ไร้ศักดิ์ศรี
ถูกเล่ห์กล มนตรา จากนารี
ใช้วจี ผีสาง อำพรางลวง

เที่ยวแจกเขา เจ้าสุข ทุกข์ชายอื่น
เงินหลายหมื่น ขื่นคาย เสียดายหวง
แถมทั้งเขา เหาแจก แลกพุ่มพวง
กลับช้ำทรวง ดวงสมร เจ้าจรลา

เกิดชาติหน้า ฟ้าใหม่ ใคร่แช่งสาป
ให้กรรมบาป ตกเอา เจ้าเถิดหนา
ถูกชายกลุ้ม รุมใส่ ไร้เมตตา
เสร็จสรรพพา คว้าจำหน่าย ขายอาโก .../


 

บูรพาท่าพระจันทร์