ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาว อาชาไนย]

เมื่อเธอตัดสินใจได้ถูกต้อง
ตามแบบของโบราณท่านชานไข
ว่าตัดบัวยังเหลือซึ่งเยื่อใย
เว้นการตัดน้ำใจมีไมตรี

เธอตัดไฟปลายลมข่มใจยาก
ไฟไหม้มากเพียงไรไม่คิดหนี
ปล่อยเผาหมดเชื้อเก่าเถ้าธุลี
เหลือรักที่ร่วมใจไร้ร่วมกาย

ก็ไม่ควรด่วนลองเป็นของเล่น
รักโลดเต้นแล้วเฉยระเหยหาย
น้ำค้างไม่ยั่งยืนบนผืนทราย
แม้เสียดายยังพร้อมยอมตัดไฟ

ล้อกับความมืดมิดชีวิตมืด
แล้วแกล้งยืดคอย้ำชำนะใส
เก็บเอาความร้าวรอนซ่อนภายใน
ฟังความมืดร้องไห้อย่างใจเย็น

เมื่อฟ้าสูงแสนไกลเอื้อมไม่ถึง
ทุกวันจึงเพียงแต่แค่แลเห็น
ประกาศิตห้ามไว้แค่ให้เป็น
ถูกเคี่ยวเข็ญจำกัดมัดมือชก

ให้แล้วเรียกคืนไปก็ได้นะ
ใครเล่าจะรู้ซึ้งถึงหัวอก
เอาเถอะให้ตัดไฟไม่สะทก
เพราะกลัวตกที่นั่งฟังตัดตาย

ดาว อาชาไนย

[พยัญเสมอ]

เธอไม่จ่ายค่าไฟถึงได้ตัด
แบบรวบรัดหลายเดือนนั้นท่านไม่จาย
ใช่ของฟรีพี่จ๋าใช่น่าสบาย
มีหลายรายบิลก็เพียบสุดเปรียบเปรย
ตัดชั่วคราวเท่านั้นอย่าหวั่นไหว
ก็รีบไปจ่ายซะซีพี่อย่าเฉย
เงินไม่มีหรือไรหรือไม่เคย
รีบรีบเลยเขารออยู่อู้ไปไย
การไฟฟ้าฝ่ายผลิตเขาคิดถูก
พ่อบุญปลูกมาคิดเบี้ยวเซี้ยวไปได้
อย่าให้ชื่อลือฉาว"ดาวอาชาไนย"
รีบเร็วไวไปจ่ายเถิดเกิดผลดี

 

[ไพร พนาวัลย์]

      

เธอทอดทิ้งพี่ไปเหมือนไฟตัด
รักจึงขัดข้องคาน้ำตาปรี่
รักเธอดั่งไฟฟ้าค่ามากมี
แต่ละทีที่ตัดอึดอัดจัง

ในตู้เย็นเหม็นเน่าต้องเอาทิ้ง
ร้อนเสียจริงแอร์ดับกับร้อยชั่ง
น้ำไม่ไหลมอเตอร์ เฮ้อ ไม่ดัง
ทุกสิ่งพังเพราะไฟเธอไม่มา

ถ้าไฟฟ้าถูกตัดไม่ขัดข้อง
จะสำรองจ่ายต่อไม่รอท่า
แต่เธอตัดน้ำใจไม่พูดจา
พี่หมดค่าเสียแล้วหรือแก้วใจ?

พี่ขอร้องน้องจ๋าอย่าเพิ่งตัด
อย่าเพิ่งปัดหนี้รักคิดผลักไส
ขอเวลาให้พี่มีค่าไฟ
จะรีบไปจ่ายบิลด้วยยินดี

“ไพร พนาวัลย์”

[ดาว อาชาไนย]

พี่ถังแตกติดลบต้องหลบหน้า
ขอ(มือขวา)ช่วยได้ไหมไปใช้หนี้
ทดรองจ่ายให้ก่อนในตอนนี้
อีกสามปีใช้ให้อย่าใจร้อน

การไฟฟ้าช่างกระไรตัดไฟได้
สามเดือนไม่จ่ายกันน่าผันผ่อน
แค่สองหมื่นกว่ากว่าอย่าอาวรณ์
Orionจรไปจ่ายให้วันนี้

ดาว อาชาไนย

[..กุสุมา..]

 
                 
               
                น้อยใจจังนั่งกลุ้มกุมศีรษะ
                ใครก็ผละละทิ้งซิ่งหลบหนี
                ไฟในตัวหมดเชื้อเชื่อพี่ซี
                 ร้าวฤดีแปลบปลาบทราบได้ไง

              ไฟบ้านน้องส่องหลากจากบนฟ้า
               แสงจันทราเริงรื่นชื่นไฉน
               มีดาวเคียงคลอคู่อยู่ในใจ
               แต่ว่าไฟดาวดับหลับทั้งคืน
                     ..กุสุมา..

[panthong.kh]

      

เธอทอดทิ้งพี่ไปเหมือนไฟตัด
รักจึงขัดข้องคาน้ำตาปรี่
รักเธอดั่งไฟฟ้าค่ามากมี
แต่ละทีที่ตัดอึดอัดจัง

ในตู้เย็นเหม็นเน่าต้องเอาทิ้ง
ร้อนเสียจริงแอร์ดับกับร้อยชั่ง
น้ำไม่ไหลมอเตอร์ เฮ้อ ไม่ดัง
ทุกสิ่งพังเพราะไฟเธอไม่มา

ถ้าไฟฟ้าถูกตัดไม่ขัดข้อง
จะสำรองจ่ายต่อไม่รอท่า
แต่เธอตัดน้ำใจไม่พูดจา
พี่หมดค่าเสียแล้วหรือแก้วใจ?

พี่ขอร้องน้องจ๋าอย่าเพิ่งตัด
อย่าเพิ่งปัดหนี้รักคิดผลักไส
ขอเวลาให้พี่มีค่าไฟ
จะรีบไปจ่ายบิลด้วยยินดี

“ไพร พนาวัลย์”

จะอึดอัด ทำไม แค่ไฟตัด
ดีประหยัด มากมาย ก่ายกองนี่
อยู่มืดมืด น้องชอบ มอบไมตรี
อยากจะตัด ตัดไปซี มิว่าไร

แต่ให้ตัด สัมพันธ์ นั้นคงยาก
เพราะรักมาก จากมา พาหวั่นไหว
ตัดสวาท ตัดไม่ขาด อนาถใจ
แต่ตัดไฟ นั้นขาด อนาถนัก

ต้องขอบคุณ การไฟฟ้าฯ ที่มาตัด
เปิดหน้าต่าง ลมพัด ถนัดหนัก
นั่งชมจันทร์ คืนนี้ ชี้ชวนชัก
ซึ้งยิ่งนัก ความรัก ปักฤทัย
พันทอง

[ไผ่เดียวดาย]

... ก่อนจะมี แค่เพียงหนึ่ง ซึ่งรู้แน่
จะต้องแย่ และถูกทิ้ง ยิงเป็นแผล
เมื่อคนนั้น คนที่เพ้อ ที่เธอแคร์
เข้าดูแล แทนคนนี้ ที่สำรอง ...

... จบยังไง ตัวฉันรู้ อยู่เต็มอก
ใจแอบพก แต่เริ่มครั้ง นั่งเบอร์สอง
ก็รู้ดี เธอคนนี้ มีคู่จอง
แต่ผยอง คิดเทียบขั้น ชั้นแฟนเธอ ...

... ถึงตอนนี้ เมื่อทุกอย่าง ต่างจากฝัน
สิ่งเหล่านั้น คงต้องปล่อย ไม่คอยเก้อ
ขอตัดใฟ ก่อนลุกลาม ตามไม่เจอ
ก่อนจะเผลอ จนลำบาก ยากถอนใจ ...