ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกแก้ว พิกุลทอง]

...เสียงเจื้อยแจ้ว   แว่วหวาน   อยู่ข้างห้อง

ตาเหลือบมอง    นาฬิกา   ที่แขวนไว้

ตีห้า     ฟ้ามืดมัว  สลัวใจ

แล้วทำไม     รีบมา   ฟ้ายังมืด

...ขอนอนต่อ   อีกหน่อย   ไม่ได้หรือ

ตายังปรือ   ง่วงงัวเงีย     สะลึมสะลือ

จิตว่างเปล่า  ล่องหน     ยังมึนตื้อ

ยังอึงอื้อ      มึนงง       คาที่นอน

...ยิ่งขอ  เหมือนยิ่งแกล้ง  มาเป็นฝูง

เหมือนชักจูง  ชวนกันมา  กินตัวหนอน

มาส่งเสียง  แว่วหวาน   ปลุกตื่นนอน

อรชร    นอนไม่ไหว  คลานออกมา

...เปิดประตู  เดินดู  ที่ข้างบ้าน

ดอกไม้งาม   บานสะพรั้ง ในยามเช้า

มองขอบฟ้า แสงเรืองรอง ส่องขึ้นมา

จับขอบฟ้า  แสงสีทอง  ผ่องอำไพ

...ทั้งม่านหมอก ปกคลุม ทุกพื้นที่

อากาศดี  นกมากมาย เสียงหวานใส

ไม้ทุกต้น มีนกเกาะ  ไม่ห่างไกล

บ้างชอนไช  บ้างไซ้ขน  อยู่เป็นคู่

...บ้างบินเดี่ยว ไม่มีคู่ น่าสงสาร

บ้างระราน คู่อื่น แกล้งเป็นชู้

ถูกไล่ตี ไล่จิก  ช่างน่าดู

ใจไม่สู้  รีบบินหนี บินจากไป

...เห็นนกน้อย  อีกคู่  บนต้นรัก

ส่งเสียงทัก หันดูคู่  ไม่ไว้ใจ

บินไปไหน  พาไปด้วย อยู่ใกล้ใกล้

ไม่ห่างไกล จากสายตา เฝ้าขับขาน

...บินหลาบ้าน บินหลาดง เกาะต้นพุด

โก่งคอสุด ส่งเสียงแหลม  ก้องกังวาน

เสียงไพเราะ เจื้อยแจ้ว  แว่วหวานหวาน

ร้องนานนาน เสนาะหู   จับหัวใจ

...อีกคู่  บินมา  ช่างสวยนัก

เพิ่งประจัก  พบเจอ  ชวนหลงไหล

สีเจ้าสวย  งามแปลก  กว่าใครใคร

แต่ทำไม  เจ้าไม่ร้อง  เอาแต่กิน...

.......................................

....... ดอกแก้ว พิกุลทอง .....

เริ่มจะฝึกหัดออกสนามก็วันนี้   หากผิดพลาดอย่างไร
ขอท่านทั้งหลาย  ช่วยชี้แน่ะ น่ะค่ะ.

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

เหมือนขันแข่ง แต่งสรรพ์ ประชันเสียง
แจ้วจำเรียง เคียงเคล้า เหล่าปักษิน
หลายหลายเหล่า เผ่าพันธุ์ พากันบิน
มุ่งหากิน ถิ่นคาม ยามเพรางาย

เสียงไก่แก้ว แน่วแน่ เซ็งแซ่ขัน
ทุกทุกวัน เสนาะหู มิรู้หาย
พร้อมกันปลุก ทุกตรู่ อยู๋ข้างกาย
เห็นมากมาย หลายตัว ถ้วนทั่วกัน

แจ้งเวลา กาไก่ มิไขสือ
ไร้ดึงดื้อ ถือตน ให้คนขัน
ต่างมนุษย์ สุดระอา สารพัน
ช่างจำนรรจ์ สรรเรื่อง เปลืองน้ำลาย.../



 

บูรพาท่าพระจันทร์

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ยามย่ำรุ่งเรืองรองเสียงก้องป่า
สกุณาเจื้อยแจ่วแววขับขาน
ส่งสำเนียงเคียงคู่อยู่เป็นนาน
จึงเรียงร้อยถ้อยกานท์ผ่านกวิน

รับสัมผัสไพเราะเสนาะหู
ชม้ายดูชู้ชื่นคืนผกผิน
ช่างมากมายหลายหลากฝากชีวิน
มิพลัดถิ่นบินพรากจากรังรวง

พระอาทิตย์อัสดง
 

[เนิน จำราย]

...เสียงเจื้อยแจ้ว   แว่วหวาน   อยู่ข้างห้อง

ตาเหลือบมอง    นาฬิกา   ที่แขวนไว้

ตีห้า     ฟ้ามืดมัว  สลัวใจ

แล้วทำไม     รีบมา   ฟ้ายังมืด

...ขอนอนต่อ   อีกหน่อย   ไม่ได้หรือ

ตายังปรือ   ง่วงงัวเงีย     สะลึมสะลือ

จิตว่างเปล่า  ล่องหน     ยังมึนตื้อ

ยังอึงอื้อ      มึนงง       คาที่นอน

...ยิ่งขอ  เหมือนยิ่งแกล้ง  มาเป็นฝูง

เหมือนชักจูง  ชวนกันมา  กินตัวหนอน

มาส่งเสียง  แว่วหวาน   ปลุกตื่นนอน

อรชร    นอนไม่ไหว  คลานออกมา

...เปิดประตู  เดินดู  ที่ข้างบ้าน

ดอกไม้งาม   บานสะพรั้ง ในยามเช้า

มองขอบฟ้า แสงเรืองรอง ส่องขึ้นมา

จับขอบฟ้า  แสงสีทอง  ผ่องอำไพ

...ทั้งม่านหมอก ปกคลุม ทุกพื้นที่

อากาศดี  นกมากมาย เสียงหวานใส

ไม้ทุกต้น มีนกเกาะ  ไม่ห่างไกล

บ้างชอนไช  บ้างไซ้ขน  อยู่เป็นคู่

...บ้างบินเดี่ยว ไม่มีคู่ น่าสงสาร

บ้างระราน คู่อื่น แกล้งเป็นชู้

ถูกไล่ตี ไล่จิก  ช่างน่าดู

ใจไม่สู้  รีบบินหนี บินจากไป

...เห็นนกน้อย  อีกคู่  บนต้นรัก

ส่งเสียงทัก หันดูคู่  ไม่ไว้ใจ

บินไปไหน  พาไปด้วย อยู่ใกล้ใกล้

ไม่ห่างไกล จากสายตา เฝ้าขับขาน

...บินหลาบ้าน บินหลาดง เกาะต้นพุด

โก่งคอสุด ส่งเสียงแหลม  ก้องกังวาน

เสียงไพเราะ เจื้อยแจ้ว  แว่วหวานหวาน

ร้องนานนาน เสนาะหู   จับหัวใจ

...อีกคู่  บินมา  ช่างสวยนัก

เพิ่งประจัก  พบเจอ  ชวนหลงไหล

สีเจ้าสวย  งามแปลก  กว่าใครใคร

แต่ทำไม  เจ้าไม่ร้อง  เอาแต่กิน...

.......................................

....... ดอกแก้ว พิกุลทอง .....

เริ่มจะฝึกหัดออกสนามก็วันนี้   หากผิดพลาดอย่างไร
ขอท่านทั้งหลาย  ช่วยชี้แน่ะ น่ะค่ะ.



 
ยืดตัวงัวเงียผมยุ่ง            ย่ำรุ่งร่ำไรไก่ขัน
นอนต่ออีกหน่อยแล้วกัน     เอ๊ะนั่นเสียงใดใสมา
จิ๊บจี๊ด..จิ๊บจี๊ด..หวีดหวิว     กิ๊วกิ่ว..กู่ก้องร้องหา
โอ..นก..ผกโผนจากฟ้า     ลงมาโลมไล้ไอดิน
เรียงรับจับคู่กินหนอน        ไซร้ซอนปิกขนบนหิน
บ่งบอกเสรีไร้ถิ่น              โบยบินล่องลอยคล้อยไป
ธรรมชาติเป็นธรรมกำหนด   โลกสดสว่างสร่างใส
มนุษย์..นรชาติหรือใคร       ผู้ใด?ทำลายโลกลง