ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ไม่ฟังอีร้าค้าอีรม

เช้านี้มีปัญหาเข้าถาโถม
ดั่งประโคมกลองเพลให้เผ่นผาง
ทั้งน้อยใหญ่ไหววืดไม่จืดจาง
อารมณ์ค้างหงุดหงิดเป็นพิษภัย

รีบปลุกเพื่อนให้ช่วยด้วยลำบาก
ทำเรื่องมากพูดจาดั่งบ้าใบ้
ทำไม่รู้ไม่ชี้ เอ๊ะ นี่ยังไง?
ไม่ใส่ใจกันมั่ง น่าชัง ชิ๊บ.!!

จึงโมโหหุนหันแดกดันใส่
เรื่องมันใหญ่ไล่งับจะยับยิบ
ว่าแล้วยังทำปากขมุบขมิบ
แถมงุบงิบเงอะงะมันน่า..พลั่ก!!

พูดออกไปเสียงดังไม่ยั้งคิด
เพราะหงุดหงิดงุ่นง่านรำคาญนัก
เพื่อนไม่รู้นิ่งฟังเพิ่งตั้งหลัก
เป็นตาฮัก “ ขอโทษ อย่าโกรธเลย”

นึกขึ้นได้ไยเราเข้าโกรธขึ้ง
ไม่คิดถึงใจเขา ง่าวจริงเหวย
ใส่ปาวปาวไม่ยั้ง ยังเฉยเมย
คนคุ้นเคยเคียดแค้น น่าแพ่นกบาล.!!(ตัวเอง)

โกรธคือโง่ โมโห นั้นคือบ้า
พระท่านว่าอย่าฉุน อย่างุ่นง่าน
ทำไมหนอใจเราจึ่งลนลาน
อันธพาลโกรธง่าย น่าอายจัง

ต่อไปนี้ก่อนโกรธลงโทษเขา
จะมิทำใจเบาให้ง่าวงั่ง
ตั้งสติสักครึ่ง ก่อนปึงปัง
ก่อนที่เขาจะชัง ระวังพาล

เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ที่สอนว่า
อย่าโมโหโกรธาเหมือนผ่าขวาน
คนมักโกรธโขดเขลาเจ้ารำคาญ
ต้องถูกผลาญเผาใจ ไหม้ทั้งปี 

“ไพร พนาวัลย์”

[Prapacarn ❀]

โอ๋นะคะ..ลุงขา...แซมมาโอ๋
อย่าโมโหเดี๋ยวความดันพลันล้นปรี่
สี่เท้ายังรู้พลาด..ปราชญ์รู้ดี
คนต้องมีผิดบ้าง..บางครั้งคราว
♫.. ♥.. ♪. ♪
วันเวลาอาจเหลือน้อยแซมคอยคิด
มองชีวิตแตกต่างทุกย่างก้าว
บางครั้งเธอ..บางครั้งฉัน...ปันเรื่องราว
ใจเป็นบ่าวของอวิชชาคงล้านัก
♪. ♪. ♪.. ♥.. ♫
แซมมาโอ๋นะคะ..แซมมาโอ๋
อย่าโมโหเดี๋ยวหน้าเมื่อยยิ่งเหนื่อยหนัก
หน้าหล่อ..หล่อ มีไว้ให้สาวรัก
ขืนหน้าหักงอง้ำ..สาวช้ำใจ

แซมค่ะ
 

[panthong.kh]

ไม่ฟังอีร้าค้าอีรม

เช้านี้มีปัญหาเข้าถาโถม
ดั่งประโคมกลองเพลให้เผ่นผาง
ทั้งน้อยใหญ่ไหววืดไม่จืดจาง
อารมณ์ค้างหงุดหงิดเป็นพิษภัย

รีบปลุกเพื่อนให้ช่วยด้วยลำบาก
ทำเรื่องมากพูดจาดั่งบ้าใบ้
ทำไม่รู้ไม่ชี้ เอ๊ะ นี่ยังไง?
ไม่ใส่ใจกันมั่ง น่าชังชิ๊บ...

จึงโมโหหุนหันแดกดันใส่
เรื่องมันใหญ่ไล่งับจะยับยิบ
ว่าแล้วยังทำปากขมุบขมิบ
แถมงุบงิบเงอะงะมันน่า..พลั่ก!!

พูดออกไปเสียงดังไม่ยั้งคิด
เพราะหงุดหงิดงุ่นง่านรำคาญนัก
เพื่อนไม่รู้นิ่งฟังเพิ่งตั้งหลัก
เป็นตาฮัก “ ขอโทษ อย่าโกรธเลย”

นึกขึ้นได้ไยเราเข้าโกรธขึ้ง
ไม่คิดถึงใจเขา ง่าวจริงเหวย
ใส่ปาวปาวไม่ยั้ง ยังเฉยเมย
คนคุ้นเคยเคียดแค้น น่าแพ่นกบาล.!!(ตัวเอง)

โกรธคือโง่ โมโห คือบ้า
พระท่านว่าอย่าฉุน อย่างุ่นง่าน
ทำไมหนอใจเราจึ่งลนลาน
อันธพาลโกรธง่าย น่าอายจัง

ต่อไปนี้ก่อนโกรธลงโทษเขา
จะมิทำใจเบาให้ง่าวงั่ง
ตั้งสติสักครึ่ง ก่อนปึงปัง
ก่อนที่เขาจะชัง ระวังพาล

เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ที่สอนว่า
อย่าโมโหโกรธาเหมือนผ่าขวาน
คนมักโกรธโขดเขลาเจ้ารำคาญ
คือตัวมารรานรุก ทุกข์ทั้งปี

“ไพร พนาวัลย์”

สงสัยจัง ลุกมานั่ง ฟังเรื่องเล่า
ป๋าปรางค์เรา เมาขี้ตา ว่าไปนี่
อันความโกรธ จะเผาผลาญ รานชีวี
เหลือเพียง เถ้าธุลี ไม่ดีนา

โกรธคือโง่ โมโห โถเป็นหนัก
ถึงขั้นพลั๊ก ผองเพื่อน เจื่อนต่อหน้า
ขันติป๋า ขันติ งัดออกมา
อันวาจา ไพเราะ เสนาะทรวง

ลมจะไป เลือดจะมา พาหงุดหงิด
โรคสิ้นคิด ริดรอน ต้อนทุกช่วง
บริหาร อารมย์ ข่มแดดวง
ทุกข์ทั้งปวง คงคลาย มลายไป

หรืออาจเป็น วัยทอง จึงหมองจิต
ข่มสักนิด จิตตก อกหมองไหม้
คนข้างหลัง ยังห่วง นะดวงใจ
ถึงห่างไกล ใจมั่น มิสั่นคลอน
พันทอง

[amika29]

นี่แหละหนา...ที่เขาว่าวัยสะรุ่น
อารมณ์มันเลยกรุ่น...กันง่าย ๆ
ขึ้น ๆ ลง ๆ ประเดี๋ยวดี...ประเดี๋ยวก็ร้าย
อุ๊ยต๊าย..ตาย...ไม่ต้องอายหรอกค่ะ ^^

ร้ายยังไง...ใครก็รัก
อาจมีบ้างเ็ป็นบางพัก ... สักอั๊กดีมั้ยล่ะ 
ล้อเล่นขำขำนะลุงปรางค์นะ
อย่าเพ่นกบาลหลานเลยค่ะ...กลัวแล้วหล่ะ...กลัวจริง ๆ

โกรธคือโง่ โมโหไม่หล่อค่ะ
วันหลังถ้าลุงปรางค์จะโมโหให้ท่องว่า เดี๋ยวไม่หล่อ เดี๋ยวไม่หล่อ จะได้ไม่โมโหค่ะ..^^