ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

"ฉันตามไม่ทัน ความฝันของเธอ"


เธอนั่งลงเก้าอี้ที่ประจำ
เริ่มเขียนคำร่ายโคลงจรรโลงศิลป์
จรดบทภาษาเป็นอาจิณ
อย่างเคยชินทุกวันกลั่นสำนวน

เธอขยับยืดตัวคอหัวไหล่
วางมือใกล้แป้นพิมพ์พรางยิ้มสรวล
คอยวางท่าถนัดจัดกระบวน
ก่อนประมวลจารึกผนึกกลอน

เธอยิ้มร่าหัวร่อได้ต่อพจน์
เราสลดมองเธอเพ้ออักษร
ส่งข้อความหวามไหวไปทุกตอน
กลับบั่นทอนหัวใจเราไปแทน

ไหล่ขยับยุกยิกระริกไหว
ออกอาการสมใจในแบบแผน
เธอลงงานอวดคนยลทั่วแดน
กับคะแนนพุ่งที่กวีดัง

รอยยิ้มปริ่มแซมหน้าคราเธอฝัน
มีกำนัลมอบให้ได้ความหวัง
อยู่หน้าบอร์ดกอดศัพท์คอยรับฟัง
เสียงนิยมชมคลั่งหลั่งไหลมา

ทุกขณะคะแนนขึ้นแท่นเด่น
เธอเฉกเช่นกวีหรูดูสูงค่า
เป็นรุ่นใหญ่ไต่ฝันชั้นเมฆา
ก็แลกหนึ่งน้ำตาของคนคอย

ขณะเธอไต่ฝันฉันอ่อนล้า
กับทีท่าเหินห่างอย่างท้อถอย
เธอบรรจงแต่งพจน์จรดรอย
ก้าวสู่ดอยสอยดาวเจ้าประพันธ์

ความฝันเธอไปไกลฉันไม่ถึง
มิรู้ซึ้งสิ่งใดเพราะไร้ฝัน
ความคิดเธอช่างไกลตามไม่ทัน
หรือเพราะฉัน..ไร้สามารถ..มิอาจตาม

..ฝันของเธอ..

~มะสะแป~

[Music]

ไม่เอาน่า..คนดี..พี่ให้กอด
หึงตลอด..เหมือนมี..มือที่สาม
คนในจอ..รอใจ..ไม่ได้ความ
กวีงาม..เพราะเจ้า..ช่างเร้าใจ

โลกในเน็ตฯ..เผ็ดร้อน..ซ่อนรู้สึก
พี่แค่ฝึก..กลั่นกวี..วลีไหล
ร่ำรวยริน.มธุรส..หยดละไม
ความไฉไล..มิถึง..ครึ่งนวลจันทร์

เล่นชั้นเชิง..เริงอักษร..ใช้กลอนสื่อ
ตัวหนังสือ..สวยใส..ใช่กระสัน
อย่าจับผิด..คิดหมาย..ขายสัมพันธ์
ไม่มีวัน..ตกบ่วง..อย่าห่วงเกิน

ความอ่อนไหว..ในศิลป์..พี่หินมาก
มิเหลือซาก..สำออย..เพื่อคอยเขิน
อิ่มในรส..บทรัก..ไม่ยักเพลิน
ด้วยบังเอิญ..มีเจ้า..ที่เข้าตา

ชีวิตจริง..ในจอ..พี่พอรู้
ใครควรคู่..อยู่ข้าง..สร้างปัญหา
มิหลงเชื่อ..ใครอ้อน..ป้อนบัญชา
เซ็นต์สัญญา..หน้าคอมพ์..ดอกจอมใจ

 

[ภู กวินท์]

.....
ปล่อยหน้าจออ้างว้างวางว่างเปล่า
อาจความเหงาเฝ้ารอจนพอไหว
ยังคงดูเคว้งคว้างแม้ทางใด
อยู่ข้างในมืดมิดคอยติดตาม
.....
นั่งกลืนความหลอกลวงในช่วงค่ำ
ระบายคำสดสวยซ่อนด้วยหนาม
คะแนนการกลับกลอกขึ้นดอกงาม
แทนทักถามคำร้อยถ้อยอารมณ์
.....
บางผู้คนหันหน้าไร้สาระ
ทุกขณะคอยดู, รู้ทับถม
ล้วนความจริงของโลกอันโศกตรม
หวังเพียงคนนิยมชื่นชมงาน
.....
ภายในห้องหัวเราะเคาะแป้นพิมพ์
และดวงตาอวบอิ่มยิ้มประสาน
อาจสายลมพัดมาข้างอาคาร
ก็เหน็บหนาวร้าวรานกับการรอ
.....
จินตนาการเพ้อพกใจตกหล่น
หลายเล่ห์กลแสนหวานวิมานก่อ
ถูกโต้ตอบกลับมาจนหน้างอ
โดยลูกล่อลูกชน ซุกซนนัก!
.....
ความฝันใครไปต่อหรือห่อเหี่ยว
บนหนทางนิดเดียวเทียวประจักษ์
ด้วยถ้อยคำแห่งกลอนต้อนความรัก
เพื่อสลักเสลา ให้เขาฟัง..!!
.....
 

[masapaer]

ไม่เอาน่า..คนดี..พี่ให้กอด
หึงตลอด..เหมือนมี..มือที่สาม
คนในจอ..รอใจ..ไม่ได้ความ
กวีงาม..เพราะเจ้า..ช่างเร้าใจ

โลกในเน็ตฯ..เผ็ดร้อน..ซ่อนรู้สึก
พี่แค่ฝึก..กลั่นกวี..วลีไหล
ร่ำรวยริน.มธุรส..หยดละไม
ความไฉไล..มิถึง..ครึ่งนวลจันทร์

เล่นชั้นเชิง..เริงอักษร..ใช้กลอนสื่อ
ตัวหนังสือ..สวยใส..ใช่กระสัน
อย่าจับผิด..คิดหมาย..ขายสัมพันธ์
ไม่มีวัน..ตกบ่วง..อย่าห่วงเกิน

ความอ่อนไหว..ในศิลป์..พี่หินมาก
มิเหลือซาก..สำออย..เพื่อคอยเขิน
อิ่มในรส..บทรัก..ไม่ยักเพลิน
ด้วยบังเอิญ..มีเจ้า..ที่เข้าตา

ชีวิตจริง..ในจอ..พี่พอรู้
ใครควรคู่..อยู่ข้าง..สร้างปัญหา
มิหลงเชื่อ..ใครอ้อน..ป้อนบัญชา
เซ็นต์สัญญา..หน้าคอมพ์..ดอกจอมใจ  (พี่มิวค่ะ)

 

ความระแวงห้ามไว้มิได้ดอก
หากน้องเจ็บช้ำชอกบอกใครได้
ประโยคนี้พี่เคยเผยออกไป
กับอีกบอร์ดหนึ่งไว้ไยทำเลือน 

ชี้แจงกลอนต่อใจไว้ทุกบอร์ด
น้องต้องถอดหัวใจคล้ายเสมือน
แววต้องเหี่ยวเดียวดายตายคาเรือน
กับคะแนนเชือดเฉือนเลื่อนบัลลังก์   

มีลับลมคมในให้สะดุด
น้องต้องมุดหัวใจไว้ข้างหลัง
ไม่เผยอ..ดวงมานกลัวพานพัง
พี่ก็ยังอ้อนออดทอดคารม 

ความเร้าใจไม่มากหากพอเหลือ
ก่อนพี่เบื่อเมื่อสายสลายล่ม
คำหวามไหวในบอร์ดยอดนิยม
เอามาพรมโพสต์ให้ไว้บ้างซี 

เล่นชั้นเชิงอักษรอ้อนจนหวิว
น้องน่ะใจปลาซิวแทบปลิวพี่
ตัดไฟก่อนอ่อนใจใช่ราวี
ทำแค่นี้เพราะหวงเปล่าล่วงเกิน  

พลีหัวใจให้จอดเป็นบอร์ดรัก
จิ้มพิมพ์โพสต์ให้หนักรักอย่าเขิน
สื่อถึงน้องคนเดียวเกี่ยวก้อยเดิน
คนอื่นเมินเขาได้ให้หนึ่งจุ๊บ! 





คิดถึงดอก.จึงหยอกเล่น 'มะแปค่ะ

[ไพร พนาวัลย์]

ไม่เอาน่า..คนดี..พี่ให้กอด
หึงตลอด..เหมือนมี..มือที่สาม
คนในจอ..รอใจ..ไม่ได้ความ
กวีงาม..เพราะเจ้า..ช่างเร้าใจ

โลกในเน็ตฯ..เผ็ดร้อน..ซ่อนรู้สึก
พี่แค่ฝึก..กลั่นกวี..วลีไหล
ร่ำรวยริน.มธุรส..หยดละไม
ความไฉไล..มิถึง..ครึ่งนวลจันทร์

เล่นชั้นเชิง..เริงอักษร..ใช้กลอนสื่อ
ตัวหนังสือ..สวยใส..ใช่กระสัน
อย่าจับผิด..คิดหมาย..ขายสัมพันธ์
ไม่มีวัน..ตกบ่วง..อย่าห่วงเกิน

ความอ่อนไหว..ในศิลป์..พี่หินมาก
มิเหลือซาก..สำออย..เพื่อคอยเขิน
อิ่มในรส..บทรัก..ไม่ยักเพลิน
ด้วยบังเอิญ..มีเจ้า..ที่เข้าตา

ชีวิตจริง..ในจอ..พี่พอรู้
ใครควรคู่..อยู่ข้าง..สร้างปัญหา
มิหลงเชื่อ..ใครอ้อน..ป้อนบัญชา
เซ็นต์สัญญา..หน้าคอมพ์..ดอกจอมใจ  (พี่มิวค่ะ)

 

ความระแวงห้ามไว้มิได้ดอก
หากน้องเจ็บช้ำชอกบอกใครได้
ประโยคนี้พี่เคยเผยออกไป
กับอีกบอร์ดหนึ่งไว้ไยทำเลือน 

ชี้แจงกลอนต่อใจไว้ทุกบอร์ด
น้องต้องถอดหัวใจคล้ายเสมือน
แววต้องเหี่ยวเดียวดายตายคาเรือน
กับคะแนนเชือดเฉือนเลื่อนบัลลังก์   

มีลับลมคมในให้สะดุด
น้องต้องมุดหัวใจไว้ข้างหลัง
ไม่เผยอ..ดวงมานกลัวพานพัง
พี่ก็ยังอ้อนออดทอดคารม 

ความเร้าใจไม่มากหากพอเหลือ
ก่อนพี่เบื่อเมื่อสายสลายล่ม
คำหวามไหวในบอร์ดยอดนิยม
เอามาพรมโพสต์ให้ไว้บ้างซี 

เล่นชั้นเชิงอักษรอ้อนจนหวิว
น้องน่ะใจปลาซิวแทบปลิวพี่
ตัดไฟก่อนอ่อนใจใช่ราวี
ทำแค่นี้เพราะหวงเปล่าล่วงเกิน   

พลีหัวใจให้จอดเป็นบอร์ดรัก
จิ้มพิมพ์โพสต์ให้หนักรักอย่าเขิน
สื่อถึงน้องคนเดียวเกี่ยวก้อยเดิน
คนอื่นเมินเขาได้ให้หนึ่งจุ๊บ! 





คิดถึงดอก.จึงหยอกเล่น 'มะแปค่ะ

พี่มาออนรอเจ้าเช้ายันดึก
ด้วยความฮึกเหิมใจจะได้ตะครุบ
รอเสียจนง่วงแล้วกระแด่วกระดุบ
อยากจะทุบจอคอม.มะลอมมะล่อ

แหม นานนานมาทีมีค่อนขอด
ให้เจ้ามิวมากอดกะปอดกะป้อ
ส่วนตัวพี่เอียงอายไม่ก่ายคอ
ได้พียงนั่งหน้างอ จ๋อเจี้ยมเจี้ยม

ที่พี่ได้คะแนนมากเพราะอยากซ่า
หัวเราะร่าเขียนกลอนตอนต้วมเตี้ยม
ทั้งกลอนเศร้า,กลอนรัก,กลอนจั๊กกะเดียม(เอาอย่างใครหว่า) 
แฟนคลับเปี่ยมไมตรี "กวีดัง"

ถ้าแม้นเจ้าเข้ามาซ่าเหมือนพี่
กลอนดี ดีวลีสวยด้วยมนต์ขลัง
คะแนนคงสูงลิ่วนิ้วแทบพัง
ที่แฟนหลั่งกดคะแนนจนแน่นจอ

อันความฝันของพี่เพียงมีเจ้า
มาคลอเคล้าครื้นเครงบรรเลงล่อ
วางกลอนปุ๊บต่อปั๊บขยับรอ
เพื่อเติมต่อความฝันมีฉัน เธอ

ก็เพราะความห่างเหินเจ้าเดินจาก
คะแนนมากไม่ช่วยรวยหรอก เน่อ
แต่หัวใจแสนจนไร้คนเปรอ
ได้แต่เพ้อพร่ำบ่นอยู่คนเดียว 

"ไพร พนาวัลย์"

[masapaer]

พี่มาออนรอเจ้าเช้ายันดึก
ด้วยความฮึกเหิมใจจะได้ตะครุบ
รอเสียจนง่วงแล้วกระแด่วกระดุบ
อยากจะทุบจอคอม.มะลอมมะล่อ

แหม นานนานมาทีมีค่อนขอด
ให้เจ้ามิวมากอดกะปอดกะป้อ
ส่วนตัวพี่เอียงอายไม่ก่ายคอ
ได้พียงนั่งหน้างอ จ๋อเจี้ยมเจี้ยม

ที่พี่ได้คะแนนมากเพราะอยากซ่า
หัวเราะร่าเขียนกลอนตอนต้วมเตี้ยม
ทั้งกลอนเศร้า,กลอนรัก,กลอนจั๊กกะเดียม(เอาอย่างใครหว่า) 
แฟนคลับเปี่ยมไมตรี "กวีดัง"

ถ้าแม้นเจ้าเข้ามาซ่าเหมือนพี่
กลอนดี ดีวลีสวยด้วยมนต์ขลัง
คะแนนคงสูงลิ่วนิ้วแทบพัง
ที่แฟนหลั่งกดคะแนนจนแน่นจอ

อันความฝันของพี่เพียงมีเจ้า
มาคลอเคล้าครื้นเครงบรรเลงล่อ
วางกลอนปุ๊บต่อปั๊บขยับรอ
เพื่อเติมต่อความฝันมีฉัน เธอ

ก็เพราะความห่างเหินเจ้าเดินจาก
คะแนนมากไม่ช่วยรวยหรอก เน่อ
แต่หัวใจแสนจนไร้คนเปรอ
ได้แต่เพ้อพร่ำบ่นอยู่คนเดียว 

"ไพร พนาวัลย์"

คารมคนเขียนกลอนช่างอ่อนหวาน
คล้ายประหารด้วยพจน์บดจมเขี้ยว
แค่ลมปากสะบัดก็มัดเกลียว
แล้วก็เหนี่ยวหัวใจให้ระทวย 

มาเขียนกลอนตอนเช้าเข้ากะดึก
ด้วยใจคึกคอยสาวเจ้าคนสวย
ใช้เสน่ห์ล่อหมูให้อยู่อวย
น้องอยากซวยเป็นหมู...ดู๊!ไม่ทัน

ก็เพราะนานมาทีพี่ไม่ง้อ
เลยหนีทำฉอล่อหนอแฟนฉัน
กลายเป็นอื่นเปลี่ยนไปมีใครกัน
เล่นเอาฝันไปไกลไม่กลับมา

สาวน้อยใหญ่นิยมชมกลอนพี่
ทั้งเพราะหลงพจีสิเนหา
นั่งบัลลังก์ลืมสาวชาวพนา
หากมิช้าผ่อนฝันฉันน้อยใจ



 emo_26เคลียร์กับแฟนคลับเองนะคะลุง.. มะแปค่ะ 

[ไพร พนาวัลย์]

      

โห แฟนคลับของลุงไม่ยุ่งหรอก
เธอดูออกหรอกน่า ว่าเป็นไผ?
มีแต่น้องลูกหลานเจือจารไป
ไม่มีใครเป็นเจ้าเข้าครอบครอง

กลัวแต่เจ้าคนเดียวหมั่นเขี้ยวนัก
กลัวจะมาหลงรักมักก้องด้อง
กลัวเหลือเกินกลัวใจไปเกี่ยวดอง
กลัวจะต้องอกหัก ดังเป๊าะ เป๊าะ เป๊าะ

"ไพร พนาวัลย์"
 

[panthong.kh]

      

โห แฟนคลับของลุงไม่ยุ่งหรอก
เธอดูออกหรอกน่า ว่าเป็นไผ?
มีแต่น้องลูกหลานเจือจารไป
ไม่มีใครเป็นเจ้าเข้าครอบครอง

กลัวแต่เจ้าคนเดียวหมั่นเขี้ยวนัก
กลัวจะมาหลงรักมักก้องด้อง
กลัวเหลือเกินกลัวใจไปเกี่ยวดอง
กลัวจะต้องอกหัก ดังเป๊าะ เป๊าะ เป๊าะ

"ไพร พนาวัลย์"
 

แฟนไม่ขับ หรอกลุง เดี๋ยวยุ่งเหยิง
แฟนไม่ขับ เดี๋ยวกระเจิง เถิดเทิงเลาะ
แฟนไม่ขับ ถ้าไม่ใช่ ทำนองเสนาะ
กลัวไม่เพราะ ขับไป ไม่ได้การ

อยากให้ขับ จับมือ ถือพวงให้ (พวงมาลัยจ้า)
อยากให้ขับ ไวไว ให้หนุกหนาน
ต้องพร้อมใจ กันขับ อย่างเชี่ยวชาญ
ไม่ช้านาน ถึงจุดหมาย ได้แน่นอน
พันทอง