07 มีนาคม 2012, 05:06:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #20 เมื่อ: 07 มีนาคม 2012, 05:06:PM » |
ชุมชน
|
คนรักดี นะน้อง ต้องกินถั่ว ถ้ารักชั่ว กินเหล้า เมาแล้วเที่ยว ตีหัวหมา ด่าเเม่เจ็ก ตบเด็กเชียว ขืนข้องเกี่ยว สุดท้าย ไม่ตายดี
หวานเป็นลม ขมเป็นยา สั่งมาสอง ไปนั่งถองไฮเนเก้น เน้นศักดิ์ศรี ถ้าดื่มไวท์ รสหวาน น้ำตาลมี ต้องเบียร์ซี รสขม สมเป็นยา
......ยากูซ่า..... น้องรักดี เพราะอยาก จะกินถั่ว ไม่อยากชั่ว วันนี้ นะพี่จ๋า เพราะว่าเป๊น วันพระ มาฆบูชา ขอละเว้น เถิดหนา อย่าว่ากวน
ตีหัวหมา ด่าแม่เจ็ก ตบเด็กเที่ยว อย่าทำบ่อย นักเชียว เดี๋ยวเจอสวน หวานเป็นลม เดินเป๋ จนเซซวน ขี้แพ้ชวน กินเหล้า มิเอาเลย พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดาว อาชาไนย, Music, สมนึก นพ, รพีกาญจน์, สะเลเต, ยามพระอาทิตย์อัสดง, yaguza, ปู่ริน, สิงขร, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, กังวาน, averahontu, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, Thammada
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
07 มีนาคม 2012, 05:31:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #21 เมื่อ: 07 มีนาคม 2012, 05:31:PM » |
ชุมชน
|
หากจะรอ ผู้หมวด คงหนวดหงอก พี่จะบอก พันไว้ ใช่หาเรื่อง ใช่อิจฉา เนื้ออุ่น อย่าขุ่นเคือง กลัวจะเปลือง เวลา ถ้ารอนาน
พวกรถไฟ เรือเมล์ ยี่เกนี้ ทั้งตำรวจ ตัวดี พี่ทหาร เจ้าชู้หนัก นักเชียว ทั้งเชี่ยวชาญ ปลอดจากการ อกหัก ต้องรักครู
......ยากูซ่า.......
คบคนพาล พาลพา ไปหาผิด คบผู้หมวด บัณฑิต สิทฑิ์ของหนู จะน้ำกลิ้ง บนใบบอน ลองตรองดู ผิดเป็นครู แล้วถูกล่ะ เป็นอะไร?
ชอบรถไฟ แต่ไป นั่งรถเก๋ง ชอบนักเลง แต่กลัว สู้ไม่ได้ หอกข้างแคร่ ขืนอยู่ ไม่รู้ใจ ลื่นยิ่งกว่า ปลาไหล ไล่ไม่ทัน พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดาว อาชาไนย, Music, สมนึก นพ, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, ยามพระอาทิตย์อัสดง, yaguza, สิงขร, สุนันยา, กังวาน, averahontu, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, Thammada
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
07 มีนาคม 2012, 08:18:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #22 เมื่อ: 07 มีนาคม 2012, 08:18:PM » |
ชุมชน
|
หากจะรอ ผู้หมวด คงหนวดหงอก พี่จะบอก พันไว้ ใช่หาเรื่อง ใช่อิจฉา เนื้ออุ่น อย่าขุ่นเคือง กลัวจะเปลือง เวลา ถ้ารอนาน
พวกรถไฟ เรือเมล์ ยี่เกนี้ ทั้งตำรวจ ตัวดี พี่ทหาร เจ้าชู้หนัก นักเชียว ทั้งเชี่ยวชาญ ปลอดจากการ อกหัก ต้องรักครู
......ยากูซ่า.......
จะครูไหน ครูนี้ ดีทั้งนั้น บอกน้องพัน ออกไป พอให้รู้ ครูเมืองหลวง ดวงใจ ใสน่าดู คนที่อยู่ หละปูน นู้นละออ
ไม่เชื่อจง ลงเรือ เพื่อสืบถาม ว่าคนงาม นามรพี ดีไหมหนอ แม่ชื่อป้อ พ่อชื่อตอง น้องจ้างซอ สอนอีก้อ ร้องเต้น เรียกเป็น.ครู
รพีกาญจน์ 59 ครูรพีฯ ดีหนึ่ง ซึ้งจริงจ้า สอนไม่ลด ไม่ละ นะจ๊ะปู่ เพราะว่ารัก อาชีพ การเป็นครู เกียรติประวัติ สวยหรู เชิดชูไว้
ไม่ได้เป็น เช่นดั่ง ดังเรือจ้าง เป็นทุกอย่าง ทุกทาง ที่ทำได้ สอนเบ็ดเสร็จ ทั้งนักการ ทนทานไป สอนจนให้ อีก้อ ขอเป็นเมีย พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, yaguza, รพีกาญจน์, ปู่ริน, สิงขร, สมนึก นพ, สุนันยา, กังวาน, สะเลเต, averahontu, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, Thammada
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
08 มีนาคม 2012, 05:01:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #23 เมื่อ: 08 มีนาคม 2012, 05:01:PM » |
ชุมชน
|
สุภาษิต ผีผี นั้นมีอยู่ จงเรียนรู้ นำมาใช้ นะหลานหนา ดั่ง "ผีแห้ง กับโลงผุ" ระบุมา เรามาว่า ความหมาย ให้เข้าใจ
ดั่ง "ผีแห้ง" ผีตั้งไว้ จนไร้ค่า มิได้มี ใครมาแล สักแค่ไหน ทั้งทอดทิ้ง ปล่อยค้าง นานเกินไป จนร่างไร้ วิญญาณ นานเกินรอ
กับ "โลงผุ" ไม้ดีๆ ปล่อยให้ผุ แผ่นทะลุ หักพังไป ไร้ประโยชน์หนอ มันผุพัง คุณภาพ ไม่ดีพอ เพียงวันรอ ปล่อยทิ้งไป ในสายชล
เปรียบเหมือนเรา สองคน ผู้ไร้ค่า เมื่อเกิดมา ฝึกทำตัว มีเหตุผล ทำความดี หนีความชั่ว ทำตัวตน เฉกเช่นคน อย่าง "ผีแห้ง กับ โลงผุ" เลย... ริน ดอนบูรพา ๗ มี.ค. ๕๕ สุภาษิต ของปู่ ไม่รู้จัก ปู่ที่รัก มิเคยเห็น เช่นอกเอ๋ย อันผีเน่า กะโลงผุ หนูนะเคย แต่ผีแห้ง นี้เหวย ปู่เผยอำ
ถ้าเดินตาม ผู้ใหญ่ หมาไม่กัด เช่นหมาวัด กับดอกฟ้า ดูน่าขำ ถ้าหมาเห็น ประกระป๋อง ยิ่งต้องช้ำ คนใจดำ เหมือนอีกา พาระทม พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, เมฆา..., ปู่ริน, สิงขร, สมนึก นพ, สุนันยา, กังวาน, สะเลเต, averahontu, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., รการตติ, Thammada
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
08 มีนาคม 2012, 09:33:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #24 เมื่อ: 08 มีนาคม 2012, 09:33:PM » |
ชุมชน
|
ตกนรกหมกไหม้ว่าไปนั้น ได้เลื่อนชั้นติดตัวคือหัวหน้า เป็นเจ้านายในนรกปกครองมา ยังดีกว่าขี้ข้าสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
น้ำหน้าแล้งแห้งขอดตลอดฝั่ง สองสามถังตักไปเอื้อมไม่ถึง ฝนตกมาฟ้าร้องอึงคะนึง น้ำขึ้นจึงรีบตักมิชักช้า
น้ำหลากนองทั่วหนองรองรับหมด ท่วมรังมดมากมีหนีถ้วนหน้า ต่างแหวกว่ายนานเหลือเบื่อระอา น้ำหลากมาปลากินมดระทดใจ
ครั้นหน้าแล้งน้ำแห้งกระทันหัน ปลาหนีว่ายผกผันหาทันไม่ พอน้ำลดมดกินปลามิช้าไย ดูขวักไขว่เต็มทุ่งมุ่งทำรัง
อารมณ์คนอ่อนไหวดุจสายน้ำ ที่เย็นฉ่ำชุ่มจิตดังคิดหวัง เกิดผิดพลาดอย่างไรไม่ระวัง มุทะลุปึงปังร้อนดั่งไฟ
เปรียบน้ำเย็นปลาตายเรื่องร้ายห่าง น้ำร้อนบ้างปลาเป็นเด่นชัดไหม ทั้งปลาเป็นปลาตายคล้ายจิตใจ ควบคุมไว้เช่นน้ำคำพังเพย.
นพ 7 มี.ค.55 น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า ต่างอาศัย เคียงคู่ไป อยากรู้ มิอยู่เฉย ชอบแกว่งเท้า หาเสี้ยน เสียจนเคย ผลสุดท้าย ก็เลย ตรมอุรา
อย่าตีวัว กระทบคราด กราดไปทั่ว เจาะจงตัว ดีไหม ไม่เข้าท่า คนอื่นเขา ไม่รู้เรื่อง เคืองขุ่นนา ควานหาเพชร ในตมหนา ว่ามากมี
อย่าระริกระรี้ เหมือนกระดี่ ที่ได้น้ำ แม่งามขำ เงียบสงบ จบที่นี่ เรียบร้อยหมือน ผ้าพับไว้ ได้หมื่นปี เป็นกุลสรี ไทยแท้ แต่โบราณ พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สิงขร, ไม่รู้ใจ, สมนึก นพ, รพีกาญจน์, สุนันยา, กังวาน, สะเลเต, averahontu, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 12:31:AM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #25 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 12:31:AM » |
ชุมชน
|
เกลียดตัวกลับคิดหวังยังกินไข่ เกลียดปลาไหลคล้ายงูดูแสยง ยังพออาศัยลิ้มชิมน้ำแกง ทนแอบแฝงพึ่งพาหน้าไม่มอง
มีความผิดปิดไว้ไม่ใครรู้ แต่หดหู่อาเพศเหตุสยอง เช่นวัวสันหลังหวะคละเลือดนอง อีการ้องสะดุ้งเฮือกกลัวเหลือกลาน
เหมือนกินปูนร้อนท้องต้องหมองหม่น คิดวางกลนิ่งไว้ไม่พลุ่งพล่าน เสงี่ยมตนสงบจิตปิดอาการ ยังเดือดดาลเข้าใจผิดคิดเพื่อนรู้
เจอไม้งามเมื่อยามคมขวานบิ่น สูญเสียสิ้นชาติชายยามไร้คู่ ดังตัวอย่างเตือนจิตผิดเป็นครู วัยคุณปู่เจอสาวงามยามชรา.
นพ 9 มี.ค.55
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, panthong.kh, รพีกาญจน์, สุนันยา, กังวาน, สะเลเต, averahontu, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 05:53:AM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #26 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 05:53:AM » |
ชุมชน
|
วัยคุณปู่ คิดอยาก มีคู่เด็ก ในสเปค เอ๊าะเอ๊าะ พอรู้ว่า อันโคแก่ กินหญ้าออ่น ตามตำรา ข้าวใหม่มา ปลามัน นั้นน่าดู
มาทำเป็น ขึ้นวอ หนอคางคก เดี๋ยวเลือดหัว จะตก หากไร้คู่ จระเข้ ขวางคลอง ไม่น่าดู คนอื่นเขา อดสู เป็นยิ่งนัก
มือไม่พาย ดันเอาเท้า ไปราน้ำ เรือจะคว่ำ ในหนอง ต้องร้องทัก มาปั้นน้ำ เป็นตัว กลัวเสียหนัก ขืนมาชัก ใบเรือ เสียถึงเรา
จงรู้จัก หักห้ามจิต ยามผิดหวัง น้ำตายัง ไม่เช็ด ถึงหัวเข่า อาบน้ำร้อน มาก่อน ขอวอนเว้า น้ำตาเช็ด หัวเข่า เศร้าแน่นอน พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, สมนึก นพ, กังวาน, สะเลเต, averahontu, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 12:29:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 12:29:PM » |
ชุมชน
|
หวังหญ้าอ่อนใส่รางวางให้วัว มีสุนัขหนึ่งตัวเกลือกกลั้วก่อน หมานอนในรางหญ้ามาตัดตอน คือบทสอนหวงไว้ไร้จำเป็น
วัยชราว่ารักคือรักแท้ รักคนแก่รักจริงยิ่งมองเห็น ภรรยามิมัวหมองต้องลำเค็ญ ทุกเช้าเย็นไร้เรื่องเศร้าเฝ้าโศกา
มีรักเดียวใจเดียวมิเกี่ยวข้อง ทำเมียงมองคนใหม่ไม่ซ้ำหน้า หยดหนึ่งไม่ให้หวังหลั่งน้ำตา โดนนินทากินน้ำใต้ศอกใคร
รู้แนวทางวางไว้ไม่อวดเก่ง คิดทำเบ่งเกินตัวจะมั่วใหญ่ เหมือนอึ่งอ่างมองตัวกลัวทำไม พองลมไว้แตกตายหมายเท่าวัว
ผิดกับกบนะนั่นมันไม่รู้ หลบตัวอยู่ใต้กะลามาครอบหัว สุขสบายรู้แน่แต่พอตัว เรื่องดีชั่วทั้งหลายมิหมายปอง
กลายเป็นว่ารู้แน่แค่หางอึ่ง ยังกล่าวถึงกล่าวซ้ำย้ำหม่นหมอง ออกกะลามาได้ใจลำพอง คึกคะนองเกาะขอนท่อนลอยมา
เป็นไม้แข็งลอยเตลิดเกิดเบื่อหน่าย ผิดคาดหมายไม่สมอารมณ์ข้า กบเลือกนายอันใหม่ไม่ชักช้า จึงได้นกกระสามาจับกิน
นพ 9 มี.ค.55
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, กังวาน, panthong.kh, รพีกาญจน์, สะเลเต, averahontu, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 12:51:PM |
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #28 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 12:51:PM » |
ชุมชน
|
อ่านคนเขียนสำนวนชวนสนุก รีบไปปลุกเป็ดมาขันประชันไก่ ถ้าจับได้ไล่ทันว่ากันไป แม้ได้ทีขี่แพะไล่ใช่แล้วเธอ
ไม่อยากเป็นเบี้ยล่างอย่างเขาว่า คนบ้านนอกคอกนามาเสนอ ขืนนอนหลับทับสิทธิ์ผิดนะเออ ไม่อยากเซ่อเป็นศิษย์คิดนอกครู
แซมชอบสร้างวิมานในอากาศ บางคราวพลาด... อุ๊ย! หนักไม่เอาเบาไม่สู้ ลงนอนเขลงด่าวดิ้นสิ้นประตู โปรดตามใจผู้อยู่ถ้าปลูกเรือน
บ้านเคยอยู่อู่เคยนอนจำจรจาก เพราะพวกมากลากไปจนใจเฝื่อน ต้องปวดเศียรเวียนเกล้าเจ้าแชเชือน รักมาเลือนเหมือนขนม...ผสมน้ำยา
♥ แซมค่ะ ♥
แซมขออภัยที่ตกสัมผัสพี่นพนะคะ... ต่อสัมผัสใคร จำไม่ได้แล้วค่ะ .... ♫
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สมนึก นพ, กังวาน, panthong.kh, รพีกาญจน์, สะเลเต, averahontu, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, รการตติ, เนิน จำราย, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 01:44:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #29 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 01:44:PM » |
ชุมชน
|
พี่มดแดงแฝงมะม่วง...ห่วงตัวน้อง เหมือน..กิ่งทองใบหยกยกมาหนา รักพี่นั้นมันดุเดือด...เลือดเข้าตา ใครจะมาเหนือเมฆเล่าพี่เข้าชน
เขา..มะกอกสามตระกร้าปาไม่ถูก รักวัวผูกลูกให้ตี...นี่สับสน เขามิใช่คนดี...ลูกผีลูกคน ส่วนพี่..ต้นอาจร้ายตอนปลายดี
บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น..วุ่นแต่เจ้า มีทองเท่าหนวดกุ้ง..สะดุ้งหนี พี่รักเจ้าแล้วตาบอด..ตลอดปี ไม่มีปี่ไม่มีกลอง...รักน้องแซม
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 03:16:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #30 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 03:16:PM » |
ชุมชน
|
หวังหญ้าอ่อนใส่รางวางให้วัว มีสุนัขหนึ่งตัวเกลือกกลั้วก่อน หมานอนในรางหญ้ามาตัดตอน คือบทสอนหวงไว้ไร้จำเป็น
วัยชราว่ารักคือรักแท้ รักคนแก่รักจริงยิ่งมองเห็น ภรรยามิมัวหมองต้องลำเค็ญ ทุกเช้าเย็นไร้เรื่องเศร้าเฝ้าโศกา
มีรักเดียวใจเดียวมิเกี่ยวข้อง ทำเมียงมองคนใหม่ไม่ซ้ำหน้า หยดหนึ่งไม่ให้หวังหลั่งน้ำตา โดนนินทากินน้ำใต้ศอกใคร
รู้แนวทางวางไว้ไม่อวดเก่ง คิดทำเบ่งเกินตัวจะมั่วใหญ่ เหมือนอึ่งอ่างมองตัวกลัวทำไม พองลมไว้แตกตายหมายเท่าวัว
ผิดกับกบนะนั่นมันไม่รู้ หลบตัวอยู่ใต้กะลามาครอบหัว สุขสบายรู้แน่แต่พอตัว เรื่องดีชั่วทั้งหลายมิหมายปอง
กลายเป็นว่ารู้แน่แค่หางอึ่ง ยังกล่าวถึงกล่าวซ้ำย้ำหม่นหมอง ออกกะลามาได้ใจลำพอง คึกคะนองเกาะขอนท่อนลอยมา
เป็นไม้แข็งลอยเตลิดเกิดเบื่อหน่าย ผิดคาดหมายไม่สมอารมณ์ข้า กบเลือกนายอันใหม่ไม่ชักช้า จึงได้นกกระสามาจับกิน
นพ 9 มี.ค.55
มานั่งรอ กับพ่อ เมื่อตอนสาย เพื่อจะสน ตะพาย ให้ควายสิ้น อย่าให้ใคร มาลวงหลอก ตอกชีวิน แม้นสาวไส้ ให้กากิน จบสิ้นพลัน
จะทำการ งานได้ ให้แน่วแน่ ดินจะพอก หางหูแท้ แพ้สุขสันต์ งานทุกอย่าง สางให้จบ เป็นวันวัน มิฉะนั้น ท่านจะแย่ ท้อแท้กาย
มาหยิบโหย่ง โล่งโจ้ง ดูไม่เหมาะ ทำฉอเราะ ปากหวาน น้ำตาลหน่าย อันหวานลิ้น สิ้นซาก ว่ามากมาย ทนเป็นวัว เป็นควาย ซวยบรรลัย
สุรานารีย์ พาชี กีฬาบัตร จงตั้งสัตย์ ปฏิยาน ผ่านให้ได้ อันกาเม เว้นระยะ อย่ามากไป เดี๋ยวจิตใจ เสื่อมโทรม เพราะโลมเล้า พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, averahontu, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, กังวาน, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, สมนึก นพ, รการตติ, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 03:36:PM |
averahontu
|
|
« ตอบ #31 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 03:36:PM » |
ชุมชน
|
มีเจ๊กวันละนิดจิตแจ่มใส มีกิ๊กใหม่ใหม่ไม่หมองเศร้า มีหญ้าอ่อนวัวแก่ได้บรรเทา มีแต่เขา - กรรม! เมียฉันดันให้มา มีเงินตราภาษาเป็นภาษิต มีชีวิตต้องสู้นะหนูจ๋า มีอะไรไม่สู้ผู้ชรา มีเวลาจุ๊กกรู๊ - ดูตากัน ฯ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ดอกกระเจียว, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, รการตติ, สะเลเต, กังวาน, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
09 มีนาคม 2012, 04:15:PM |
ดอกกระเจียว
|
|
« ตอบ #32 เมื่อ: 09 มีนาคม 2012, 04:15:PM » |
ชุมชน
|
มาสำนวนบ้านนาว่า"ป่าขี้" หมายว่าที่-ถิ่น-แคว้นเคยสุขสันต์ เมื่อถามถึงที่หมายก็ตอบพลัน ว่าที่นั่น"ป่าขี้ของตรูเลย" อีกสำนวน"เหยียบหน้า"เขาว่าให้ การกระทำอันใดเเล้วนิ่งเฉย ให้คนอื่นอับอายไม่ไหวเลย ควรคุ้นเคยจดจำนะ...สำนวน บ้านนอกหน่อยนะครับ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, averahontu, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, สมนึก นพ, รการตติ, สะเลเต, กังวาน, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
10 มีนาคม 2012, 05:47:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #33 เมื่อ: 10 มีนาคม 2012, 05:47:AM » |
ชุมชน
|
ค่า.สิบเบี้ยใกล้มือ.ถือไว้ก่อน งานแน่นอน แม่นมั่น ไม่ผันผวน มีโอกาส อาจพบ คิดทบทวน อย่าเพิ่งด่วน เก่าลา ว่าใหม่ดี
ทำบรรษัท เริ่มเดิน จ้างเงินมาก ต่อไปหาก ค่างานลง หยุดคงที่ เขายกเลิก สัญญา ไร้ปราณี เตะธุลี ย่ำบก เศร้าตกงาน
ทำงานหลวง เงินน้อย แต่ค่อยขึ้น เดือนละหมื่น แสนจะ อวสาน หักวันหยุด ตรุษสารท ราชการ ป่วยลาขาด ญาติวาน..งานนิดเดียว
ชั่วไม่มี ดีปรากฎ กอปรยศลาภ อยู่จนตราบ เกษียณ เจียนแห้งเหี่ยว หกสิบปี ไม่มีงาน บำนาญเพียว รับใช้เที่ยว กินเล่น เย็นสบาย
เริ่มนับหนึ่ง ถึงสิบ นานหยิบแสน อย่าดูแคลน ว่าน้อย ปล่อยเลยสาย จังหวะปั๊บ รับก่อน ผ่อนกันตาย โชคไม่ร้าย ท้ายวัย คงได้รวย
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, panthong.kh, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, รการตติ, สะเลเต, กังวาน, ปู่ริน, Thammada
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
10 มีนาคม 2012, 12:08:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #34 เมื่อ: 10 มีนาคม 2012, 12:08:PM » |
ชุมชน
|
มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท คือโอกาสเก็บตุนโชคหนุนช่วย เป็นแนวทางสดใสหมายร่ำรวย เก็บเต็มอวยกระบุงและถุงทอง
ช้าช้าได้พร้าสองเล่มงาม หากบุ่มบ่ามเร็วไปได้เศร้าหมอง เลขรางวัลเรียงหลายหลอกให้ลอง เหมือนเราจ้องตีงูใหญ่ให้กากิน
ราชการหลายท่านนั้นเจ้านาย ออกอุบายเป่าหูรู้กันสิ้น ผักชีโรยหน้าบนเห็นจนชิน ยังเล่นลิ้นปล่อยไก่ตัวใหญ่มา
น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือเมื่อรับใช้ น้ำท่วมปากแล้วไยไหลเต็มหน้า กลัวเชือดไก่ให้ลิงดูรู้กับตา ชักแม่น้ำทั้งห้ามาเยินยอ
ต้องจับแพะชนแกะทางและเลี่ยง กลัวขึ้นเขียงโดนหั่นด้วยนั้นหนอ จ้อไม่หยุดเจอจุดใต้ตำตอ จึงต้องขอยกธงขาวเฝ้าโบกวี.
นพ 10 มี.ค.55
|
|
|
|
|
|
|
11 มีนาคม 2012, 06:27:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #38 เมื่อ: 11 มีนาคม 2012, 06:27:AM » |
ชุมชน
|
ค่า.สิบเบี้ยใกล้มือ.ถือไว้ก่อน งานแน่นอน แม่นมั่น ไม่ผันผวน มีโอกาส อาจพบ คิดทบทวน อย่าเพิ่งด่วน เก่าลา ว่าใหม่ดี
ทำบรรษัท เริ่มเดิน จ้างเงินมาก ต่อไปหาก ค่างานลง หยุดคงที่ เขายกเลิก สัญญา ไร้ปราณี เตะธุลี ย่ำบก เศร้าตกงาน
ทำงานหลวง เงินน้อย แต่ค่อยขึ้น เดือนละหมื่น แสนจะ อวสาน หักวันหยุด ตรุษสารท ราชการ ป่วยลาขาด ญาติวาน..งานนิดเดียว
ชั่วไม่มี ดีปรากฎ กอปรยศลาภ อยู่จนตราบ เกษียณ เจียนแห้งเหี่ยว หกสิบปี ไม่มีงาน บำนาญเพียว รับใช้เที่ยว กินเล่น เย็นสบาย
เริ่มนับหนึ่ง ถึงสิบ นานหยิบแสน อย่าดูแคลน ว่าน้อย ปล่อยเลยสาย จังหวะปั๊บ รับก่อน ผ่อนกันตาย โชคไม่ร้าย ท้ายวัย คงได้รวย
รพีกาญจน์ 59
สิบจะค้า หาเท่า เจ้านายเลี้ยง บุหรี่.เมี่ยง.ยาดม.ลูกอม.หวย น้ำอ้อยหวาน.ตาลฉ่ำ.น้ำเฉาก็วย ขนมถ้วย.หมี่กรอบ ชอบใช้กิน
ของตื้นตื้น พื้นฐาน การเรียนรู้ นำไปสู่ ผลงาน การแข่งขัน หากสบช่อง คล่องทำ ชำนาญครัน ต่อยอดมัน เพิ่มทุน หมุนกำไร
กำหนดสูตร จุดขาย ตายตัวติด ลองถูกผิด ถ้าดี มีเงินใช้ ถ้าเกินคาด พลาดพลั้ง ลงครั้งใด เรื่มต้นใหม่ ตั้งยาก ลำบากบาน
สิบพ่อค้า หาเท่า เจ้านายเลี้ยง กินไม่เกลี้ยง ถึงทั่ว ชั่วลูกหลาน แก่ก่อนดับ รับเพลิน เงินบำนาญ รับราชการ ดีกว่า ค้าเล็กน้อย
การค้าขายเล็กๆน้อยๆ คงสู้รับราชการไม่ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างมีทั้งข้อดีข้อเสีย ควรหาข้อมูลให้ชัดเจนที่เป็นไปได้และเหมาะสมกับตน ก่อนตัดสินใจ
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
|
|
|