ฟ้าไม่มีสีสันแล้ววันนี้
เสียงดนตรีมิไพเราะเสนาะหวาน
เสียงระฆังดังครั้งใดไม่กังวาล
หัวใจราญแหลกลงตรงกลางใจ
ทั้งดอกไม้ใบหญ้าที่ปรากฎ
ล้วนสลดเศร้าสร้อยคอยสั่นไหว
น้ำตาฝนหล่นลงมาเหมือนอาลัย
น้ำตาใครมากกว่าฝนหล่นเหมือนกัน
ความผิดพลาดขลาดเขลาเพราะเรารัก
เมื่อประจักษ์เธอหนีตีจากฉัน
รู้ทั้งรู้อยู่ว่ารักยังทักทัน
ขอเธอหันมามองตรองอีกที
อาจไม่เด่นเป็นคนกล้าหรือสามารถ
ความฉลาดน้อยนิดคิดนั่นนี่
แต่มากมายความรักความภักดี
พร้อมจะพลีชีพเสมอ...เธอคนเดียว
โปรดหันกลับขับไล่ความไม่ห่วง
แล้วมอบดวงใจพี่ที่เปล่าเปลี่ยว
โลกทั้งใบให้เธอแน่แท้จริงเทียว
เรามาเกี่ยวก้อยกัน...นิรันดร
