ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เทโพ]

:เทโพพยาดา
:บทโศก

 ปล่อยเปลื้องเนืองนองน้ำตา  จงหลั่งลงมา
ละลายหลั่งรดหยดริน
 ระทมตรมช้ำชีวิน  มองปฏิทิน
เจ้าจากไปนานเท่าใด
 เพียงฝากรอยลึกลงใจ  แล้วเดินจากไป
จะใครไหนเล่าเยียวยา
 จึงฝากเพียงหยาดน้ำตา  จงอาบทาบทา
ท่วมทับใบหน้าข้าที

[พิมพ์วาส]

          "หยาดน้ำตามาโลมเล้าดวงหน้า
          กัลยามาจากพรากรักนี่
          ข้าหวนไห้ใจร้างพรางฤดี
          ต้องหมองศรีน้ำตาพาหลั่งมา"

          อินทรีย์บอบช้ำโรยลา     หยดหยาดน้ำตา
          หลั่งบนดวงหน้าอาลัย

          แก้มประน้ำตาร่ำไห้          บอบบางดวงใจ
          ข้าจวนไห้หวนครวญคราง

          นางจรจากไปใจร้าง      แรมร้างนางข้าง
          อยู่อย่างเศร้าสร้อยหงอยตรม

          นวลจากไปใจขื่นขม       ดวงแดซานซม
          ระทมระทวยม้วยมรณ์

          อุราพาพาช้ำซ้ำซ้อน     นวลนางจากจร
          อาวรณ์อาลัยใจครวญ

[...สียะตรา..]

......."หยาดน้ำตามาโลมเล้าดวงหน้า
          กัลยามาจากพรากรักนี่
          ข้าหวนไห้ใจร้างพรางฤดี
          ต้องหมองศรีน้ำตาพาหลั่งมา"

          อินทรีย์บอบช้ำโรยลา     หยดหยาดน้ำตา
          หลั่งบนดวงหน้าอาลัย

          แก้มประน้ำตาร่ำไห้          บอบบางดวงใจ
          ข้าจวนไห้หวนครวญคราง

          นางจรจากไปใจร้าง      แรมร้างนางข้าง
          อยู่อย่างเศร้าสร้อยหงอยตรม

          นวลจากไปใจขื่นขม       ดวงแดซานซม
          ระทมระทวยม้วยมรณ์

          อุราพาพาช้ำซ้ำซ้อน     นวลนางจากจร
          อาวรณ์อาลัยใจครวญ


...............พิมพ์วาส..............................



 

[Keangjunfhunpirom]

ซับน้ำตา

เห็นท่านนั่ง น้ำตาร่วง  ฉันห่วงท่าน
จึงอยากช่วย ซับดวงมาลย์ ผ่านโศกศัลย์
ยื่นให้ผ้า  ซับน้ำตา  ความจาบัลย์
โศกใดนั้น ฉันปัดเป่า ให้หายไป

   เห็นคุณน้ำตาเอ่อคลอ      ตัวฉันนี้หนอ
จีงช่วยไม่หมายเอาบุญ

   ยื่นผ้ามาให้ใจคุณ          หวังช่วยเจือจุน
เกื้อหนุนเเลซับน้ำตา

   หวังคุณคงคลายเศร้าซา  โศกศัลย์นานา
คงคลายวายจางร้างไป

   ช่วยขอพรเทพดลใจ       ความเศร้าใดใด
อย่าได้กล้ำกรายคุณเลย

[เทโพ]

ลมเอย จงพา ใจข้าหนี
จากความ โศกกี ที่เศร้าศัลย์
ระทม ตรมหนัก สักกี่วัน
ฟ้ากว้าง จงกัน มันออกไป
 ไฟเอย จงผลาญ ความหวานหวาม
เผาเลีย ลุกลาม ความสดใส
เมื่อเจ้า ลืมรัก จักจากไกล
ขอจง เผาใจ ให้ข้าที
..
จึงบรรเลง เพลงสลดด้วยบทโศก
จะกู่ร้อง ก้องโลกไร้แสงสี
เทน้ำตา ทาทาบ บทกวี
ใช้เวลา สักกี่ปี จึงลืมลง

..เทโพ..

[Music]

สองนัยนากรรแสง...จนแดงกร่ำ
แต่หัวค่ำจวนรุ่งจรุงหลง
ปรางเปียกหมอนนอนซมโอ้โฉมยงค์
มิยอมปลงใจหยุด...สดุดี

ร่ำอาวรณ์ตอนใด?...ไร้สาเหตุ
เกินขอบเขตน์ทานทนความป่นปี้
เพราะสูญเสีย.เพราะคิดถึง.ซึ้งวจี
ตีบทโศกกลั่นกวี...ฤดีนาง

เมื่อมิรู้ต้นสาย...จะหมายปลอบ
กลัวคำตอบ..."ยุ่งน่า.แถมตาขวาง"
ถ้าแม้นใจเจ้ารัญจวนอยากครวญคราง
จะขอวางปากกา...ดูท่าที

 

[เทโพ]

ขอท้า ชะตา ฆ่าข้าเสีย
..เทโพ..
 เจ็บชวด ปวดช้ำ ระกำนัก
ร้าวหนัก พักได้ ที่ใดหนอ
ผ่านคืน ฝืนนอน ฝันยังรอ
เพียงพอ ให้ข้า น้ำตาริน
 ข้อท้า ฟ้ากว้าง มากางกั้น
เราพราก จากกัน นิจสิน
ร่ำร้อง เท่าใด ไม่ได้ยิน
บทโศก จนสิ้น คำประพันธ์
 ชะตา เจ้ากล้า แกล้งข้าหรือ
แย้งรัก จากมือ เยาะหยามหยัน
สังหาร ให้ข้า ดับชีวัน
อาสัญ ล้มตาย กลายเป็นดิน