ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

พฤกษาผลิ  ใบใหม่  ไม่หยุดนิ่ง
ใบแก่ทิ้ง  ลงดิน  คล้ายสิ้นค่า
เช่นทุกเผ่า  พันธุ์เกิด  กำเนิดมา
ถึงเวลา  ย่อมแตกดับ  ล่วงลับไป

พิเคราะห์ดู  ยอดไม้  ใบอ่อนอ่อน
เปรียบเด็กตอน  ไร้เดียงสา  คราสดใส
รอก้าวสู่  คืนวัน  อันยาวไกล
ผจญใน  อนาคต  หวังงดงาม

โลกมิใช่  โสภี  อย่างที่คิด
ทางชีวิต  อุปสรรค  มักล้นหลาม
สารพัน  ปัญหา  บ่าคุกคาม
หลงบุ่มบ่าม  อาจพลั้ง  ทั้งชีวี

กว่าจะโต  เติบใหญ่  ใช่ราบรื่น
บ้างขมขื่น  ม้วยมรณ์  ก่อนสุขศรี
คนอยู่ก็  ยุ่งยิ่ง  แข่งชิงดี
ตามวิถี  มนุษย์  สุดวุ่นวาย

จวบชรา  ใกล้ฝั่ง  สังขารแย่
ดุจไม้แก่  แห้งเหี่ยว  เรี่ยวแรงหาย
ใครโชคดี  ไร้ทุกข์  สุขสบาย
ที่โชคร้าย  ก็ลำบาก  ยากลำเค็ญ

มองย้อนหลัง  สักหน่อย  ค่อยพินิจ
เรื่องถูก,ผิด  บาดหมาง  ต่างเคยเห็น
พวกแก่งแย่ง  ดีเดือด  เลือดกระเซ็น
การตกเป็น  ข้าทาส  อำนาจทรัพย์

ซากพืชเน่า  ทับถม  จมเกิดปุ๋ย
ดินร่วนซุย  รับคุณ  อุดหนุนกลับ
นรชาติ  ผลาญพร่า  โลกายับ
เมื่อตายดับ  คืนอะไร  ให้แผ่นดิน?
                  
สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

อันความดี เร่งทำ น้อมนำจิต
มีชีวิต ทำกรรมดี มิสูญสิ้น
แม้ทำยาก แต่จงทำ เพื่อนำจินต์
ให้พ้นจาก ราคิน ตอนสิ้นลม

ขอจงหมั่น เติมพลัง สร้างความคิด
ถูกหรือผิด จิตสั่ง ดังเหมาะสม
ถ้าแม้นผิด จิตนั้น จะซานซม
ทั้งจ่อมจม ซมเซา เหงาอุรา

จะคิดมาก หลากเรื่อง เปลีองสมอง
น้ำตานอง ร้อนรุ่ม ไฟสุมป่า
นอนไม่หลับ จับจด รันทดนา
สุดท้ายมา เหว่ว้า น่าเศร้าจัง

แต่ถ้าทำ ความดี นั้นมีสุข
จะนั่งลุก ปลุกจิต คิดดั่งหวัง
ทำความดี มิต้อง จ่ายสตังค์
เชิญร้อยชั่ง ทำความดี นี้เถิดนา
พันทอง

[sunthornvit]

อันความดี เร่งทำ น้อมนำจิต
มีชีวิต ทำกรรมดี มิสูญสิ้น
แม้ทำยาก แต่จงทำ เพื่อนำจินต์
ให้พ้นจาก ราคิน ตอนสิ้นลม

ขอจงหมั่น เติมพลัง สร้างความคิด
ถูกหรือผิด จิตสั่ง ดังเหมาะสม
ถ้าแม้นผิด จิตนั้น จะซานซม
ทั้งจ่อมจม ซมเซา เหงาอุรา

จะคิดมาก หลากเรื่อง เปลีองสมอง
น้ำตานอง ร้อนรุ่ม ไฟสุมป่า
นอนไม่หลับ จับจด รันทดนา
สุดท้ายมา เหว่ว้า น่าเศร้าจัง

แต่ถ้าทำ ความดี นั้นมีสุข
จะนั่งลุก ปลุกจิต คิดดั่งหวัง
ทำความดี มิต้อง จ่ายสตังค์
เชิญร้อยชั่ง ทำความดี นี้เถิดนา
พันทอง

ทำความดี  ดีตอบ  มอบสนอง
ตามครรลอง  อรหัง  วิมังสา
ผู้ดื่มด่ำ  ธรรมะ  สัมปทา
ย่อมพิพัฒ  วัฒนา  สถาวร

คนละโมบ  โลภหลง  ปลงไม่ตก
จักร้อนอก  ร้อนใจ  ไม่หยุดหย่อน
เหมือนมีเชื้อ  โมหันธ์  คอยบั่นทอน
ตามกัดกร่อน  ชีวิน  ให้ดิ้นรน

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

ทุกวันนี้ตัวเราก็เท่านี้
สุขอาจมีเจือจานผ่านมาหา
ทุกข์อาจมีถ้วนทั่วถ้าตัวพา
จะผ่านมาเสริมนาทีของชีวิต

ไม่มีใครในโลกนี้มีแต่สุข
เศร้าและทุกข์คลุกเคล้าถ้าเราคิด
อาจล้มหงายบางครั้งถ้าพลั้งผิด
แต่มีสิทธิ์ลุกขึ้นได้มิใช่หรือ

เรามิได้อยู่เดียวดายในโลกกว้าง
คงมีบ้างบางครั้งที่ยังดื้อ
กิเลสย่อมมีให้ได้แย่งยื้อ
แต่ควรถือความพองามอย่าตามใจ

ยังต้องสู้ต้องผจญอดทนหนัก
อุปสรรค์เลือนลาก็หาไม่
มีแต่ผู้อ่อนแอต้องแพ้ไป
ควรดีใจที่ได้อยู่สู้ชีวิต

ทุกความดีจะยังอยู่คู่กับโลก
สุขและโศกฉลาดเขลาเราลิขิต
เดินต่อไปอย่าถอยเพียงน้อยนิด
เราเป็นจิตใจที่มีร่างกาย



รการตติ

ชั่วกับดี  แยกได้  ใช่สับสน
อยู่ที่ตน  กลั้วเกลือก  เลือกจุดหมาย
อยากดึงดัน  หันสู่  ลู่อบาย
หรือขวนขวาย  ทำดี อยู่ที่ตัว

คนเป็นทาส  วัตถุ  จุไม่สิ้น
เพื่อทรัพย์สิน  พลีกาย  ถวายหัว
คือความเขลา  ถลำ  ต่ำมัวซัว
หลงกรรมชั่ว  ติดตน  จนวางวาย

สุนทรวิทย์

[Lida]

เมื่อถึงกาล ใบไม้ ก็ร่วงหล่น
แต่น่าสน หล่นนี้ มีความหมาย
ไม่ใช่หล่น ครั้งนี้ จะมลาย
แค่ผ่อนคลาย กายเกิด เปิดอีกครา

ก็แค่ผลัด เปลี่ยนไป อย่างใจว่าง
เมื่อปล่อยวาง สิ่งดีดี กลับมาหา
ใบเก่าทิ้ง  ยิ่งได้ ใบใหม่มา
ต่อชีวา ต่อจิต ลิขิตเอง

[sunthornvit]

การหมุนเวียน  เปลี่ยนแปลง  แห่งวัฏฏะ
คือสัจ-ธรรมชีวิต  ควรพิศเพ่ง
ความเกิดแก่  เจ็บตาย  อย่าได้เกรง
เป็นไปเอง  ตามกรรม  กระทำมา

มองพฤกษา  ผลัดใบ  ให้ข้อคิด 
อย่ายึดติด  กามฉันท์  และตัณหา
ปวงลาภยศ  โภไคย  ในโลกา
ล้วนมายา  จำลอง  ใช่ของจริง

สุนทรวิทย์

[สะเลเต]

~ต้น...ยังรอใบ~

ต้นอาลัยใบมาขอลาจาก
จำต้องพรากเพราะฤดูใช่อยู่นิ่ง
ยามแดดส่องมีใบให้พักพิง
สัญญาณเตือนท้วงติง..ทิ้งกันไกล

อายุขัยสิ้นไปใบเก่าหล่น
กาลเลยพ้นผลัดเปลี่ยนเวียนมาใหม่
เหลือเพียงต้นทนเหงาเฝ้ารอใบ
ต้องอาศัยเวลาพาย้อนวน

แต่ละวันนั้นเคลื่อน..เลื่อนแสนช้า
ต้นตั้งตารอใบใจหมองหม่น
นาทีต่อนาที..ที่ร้อนรน
เฝ้าคอยใบเคียงต้น...บนลานดิน

---สะเลเต---

[sunthornvit]

เฉกมนุษย์  เอวัง  สู่สังขาร์
ผองชีวา  สุดท้าย  ล้วนวายสิ้น
กลายเป็นฝุ่น  เรณู  คืนสู่ดิน
หยุดถวิล  ดิ้นรน  ทนราวี

ยามใบไม้  ร่วงหล่น  ใช่หม่นไหม้
เดี๋ยวใบใหม่  ก็ปริ  ผลิแทนที่
คือสามัญ  วัฏฏะ  อุรพี
ตามวิถี  เดโช  แห่งโลกัย

สุนทรวิทย์

[yaguza]

อันชีวิต ไม่เที่ยง อย่าเถียงพระ
เราต้องละ เมื่อบรรลุ อายุขัย
ที่เคยงาม ก็หย่อนงาม ไปตามวัย
มีอะไร เป็นของเรา เมื่อเข้าโลง

ทุกชีวิต กำเนิด มีเกิดดับ
จริงนะครับ ถ้าไม่ใช่ ให้ตายโหง
หลวงพ่อเทศน์ ทุกเย็น เป็นชั่วโมง
เปิดลำโพง เสียงดัง ฟังบรรยาย

 
......ยากูซ่า.......

[panthong.kh]

ยากูซ่า ฟังพระ ละกิเลส
แถมฟังเทศน์ ตามลำโพง ฉันงงหลาย
คงบรรลุ ซึ้งรสธรรม ท่านบรรยาย
จนอยากตาย เป็นผี หนีลงโลง

ใดใด ในโลก ล้วนไม่เที่ยง
จงหลบเลี่ยง กรรมชั่ว มั่วตายโหง
คนคิดชั่ว ทำชั่ว มัวคตโกง
ตายลงปุ๊บ เปิดโปง ถึงความเลว
พันทอง

[sunthornvit]

น้องพันปาดหน้าคนแก่บาปนะ ฮิๆๆๆ
(ต่อคุณยากูซ่าครับ)

ไม่เถียงพระ  หรอกนะ  กลัวพระต่อย
มีแต่คอย  ตักบาตร  ปราดถวาย
เชื่อบุญกรรม  มิกล้า  คิดท้าทาย
เรื่องเกิดแก่  เจ็บตาย  หนีไม่พ้น

รู้แต่ต้อง  ทำดี  ถึงที่สุด
มิยอมทุจ-ริต  คิดฉ้อฉล
ให้ตรากตรำ  ลำบาก  แสนยากจน
ไม่อับจน  ย่อท้อ  ต่อกรรมดี

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

ยากูซ่า ฟังพระ ละกิเลส
แถมฟังเทศน์ ตามลำโพง ฉันงงหลาย
คงบรรลุ ซึ้งรสธรรม ท่านบรรยาย
จนอยากตาย เป็นผี หนีลงโลง

ใดใด ในโลก ล้วนไม่เที่ยง
จงหลบเลี่ยง กรรมชั่ว มั่วตายโหง
คนคิดชั่ว ทำชั่ว มัวคตโกง
ตายลงปุ๊บ เปิดโปง ถึงความเลว
พันทอง

ฟังน้องพัน  เทศนา  ศรัทธานัก
หยุดชะงัก  ตระหนก  ก่อนตกเหว
เธอแยกแยะ  แนะชี้  ดีกับเลว
เท้าสะเอว  ฉอดฉอด  หยอดวาจา

เชื่อแล้วจร้า  แม่คุณ  แม่ทูนหัว
จะเตือนตัว  ปลดปละ  ละตัณหา
มิแตะต้อง  สตรี  หนีเหล้ายา
แล้วพันอย่า  ชวนเที่ยว  อีกเชียวนะ

สุนทรวิทย์

[บอม ซอง ดุ๊ก]

Oo..เพลงไพรสัณฑ์..oO

-----------
Oo..เพลงไพรสัณฑ์..oO


ทำนองไพรใบพัดสะบัดพุ่ม
ดูเย็นนุ่มลุ่มลึกเหล่าพฤกษา
ท่วงลวดลายอ่อนช้อยร้อยลีลา
ไหวทายท้าพายุลมด้วยกลมกลืน

เริงระบำรำร่ายโยกย้ายท่วง
ช่อ,กิ่ง,พวง,หน่อ,ก้าน,สราญรื่น
แสนอิ่มเอมเกษมสุขทุกวันคืน
สายฝนชื่นพร่างพรมภิรมณ์พรรณ

อนิจจา!...ฤดู...รู้ผันผลัด
ม่านหมอกพัดคืนถิ่นสิ้นวสันต์
เมฆลอยเคลื่อนเลือนฟ้าลาตะวัน
เพลงไพรสัณฑ์...ผลิวแผ่ว แล้วคนดี

!!!..จบ"ระบำ"นุ่มลึก เหล่าพฤกษา !!!
มิหาญกล้ารั้นแพร่งตะแบงสี
กรอบเหี่ยวแห้งแรงล้าทุกนาที
จำหลีกลี้สายลมระทมกาย

...แล้วที่สุดก้านเกาะก็เปราะแห้ง
ไร้เรี่ยวแรงร่วงสู่ดินสิ้นความหมาย
ใบกรอบกร่อนร่วงผล็อยคอยวันตาย
บทสุดท้ายพ่ายแพ้....แก่เวลา....

..อีกไม่นานระบำผืนจะคืนต้น
เมื่อหยาดฝนรินพร่างกลางผืนป่า
ภาพวันวานผ่านพ้นจะวนมา
วัฏจักรพฤกษา..ชั่วนิรันดร์





บอม ซอง ดุ๊ก

[sunthornvit]

ร้อยกรองกานท์  ไพเราะ  เสนาะจิต
เนรมิต  อดิเรก  ช่างเสกสรร
ชี้ประเด็น  เจนจบ  เห็นครบครัน
"เพลงไพรสัณฑ์"  กลั่นมา  น่าชื่นชม

พบแล้วจอม  กวี  ศรีสยาม
จักจดนาม  ตามติด  สนิทสนม
ด้วยสนเท่ห์  รู้สึก  นึกนิยม
"รอยอารมณ์"  ผมค้อม  น้อมเคารพ

สุนทรวิทย์

[รพีกาญจน์]

..............................
เพลงไพรสัณฑ์ กลั่นมา น่านิยม

สุนทรวิทย์


เหลืองเหี่ยวแห้ง แกว่งไกว ใบร่วงหล่น
เกลื่อนกลาดโคน ดินกลบ ซ้อนทับถม
บ้างละลิ่ว ปลิวหาย พร้อมสายลม
บ้างจ่อมจม แดนดอย ลอยน้ำไกล

พอรับฝน ปนหนาว พราวสะพรั่ง
ผลิใบบัง ชูช่อ กอไสว
เริ่มแตกดอก ออกผล คนปลิดไป
กลางพงไพร นกกา มาจิกกิน

พืชสัตว์คน วนเวียน เปลี่ยนเช่นนี้
นานนับปี เรื่อยไป ไม่รู้สิ้น
พอทรุดโทรม ล้มตาย กลายเป็นดิน
เหลือแต่จินต์ เวิ้งว้าง ร่างไร้เงา

รพีกาญจน์ 59

[sunthornvit]

ชาติหนึ่งเพียง  พริบตา  ก็ลาลับ
เกิดแก่ดับ  เห็นอยู่  ทุกหมู่เหล่า
เมื่อชีพยัง  ควรจัก  ผ่อนหนักเบา
เอาใจเขา  ใส่ใจเรา  ขัดเกลาตน

ไม้สลัด  ผลัดใบ  ไม่สุดสิ้น
เหมือนชีวิน  หมุนเวียน  เปลี่ยนสับสน
ใครจะอยู่  ค้ำฟ้า  ธราดล
ต่างไม่พ้น  สุดท้าย  ล้วนวายวาง

สุนทรวิทย์

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ไม้ผลัดใบ ใช่วิหค นกผลัดขน
ต่างหน้ามน ผลัดฤดี เช่นผีสาง
ชอบปลิ้นปลอก หลอกฉล จนซีดจาง
แล้วทิ้งร้าง ห่างเหิน รีบเมินจร

ผลัดเช่นนี้ ทีท่า ผลัดพล่าผลาญ
จนแหลกลาญ พานจาก พรากสมร
หากพบหญิง มิจริงใจ ให้สังวร
ผลัดคู่นอน เร็วจัด ผลัดเสื้อใน.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[..กุสุมา..]

สุดคับแค้นข้องใจขานไขหน่อย
เรื่องนับร้อยพอรู้แค่ถูไถ
ต้นขับขี่..ใบขับขี่..นี้เยี่ยงไร
ที่เด่นชัย..ตำรวจค้นตรวจตรา

หวนกลับไร่ผ่านด่านเมื่อวานนี้
ตำรวจตั้งคดีข้อกล่าวหา
ขับรถเร็วเกินกฎหมายกำหนดมา
ไม่พกพาใบขับขี่..นี่แสนงง

ขับรถเร็วเกี่ยวอะไรใบขับขี่
ต้นไม่มีขอใบใจพิศวง
ต้นขับขี่ใบขับขี่..แดนดอยคง
ทั้งไพรพงไม่มีที่กล่าวมา

ครั้งผ่านมาลุงไพร-พนาวัลย์
ไม่เคลียฉันใบต้นไม้..ไม่มีหนา
ครั้งนี้ใบ-ต้นไม่มี..ปวดอุรา
ที่กล่าวมาอยากเห็นเป็นเช่นใด
..กุสุมา..

[ไม่รู้ใจ]

เหลืองเหี่ยวแห้ง แกว่งไกว ใบร่วงหล่น
เกลื่อนกลาดโคน ดินกลบ ซ้อนทับถม
บ้างละลิ่ว ปลิวหาย พร้อมสายลม
บ้างจ่อมจม แดนดอย ลอยน้ำไกล

พอรับฝน ปนหนาว พราวสะพรั่ง
ผลิใบบัง ชูช่อ กอไสว
เริ่มแตกดอก ออกผล คนปลิดไป
กลางพงไพร นกกา มาจิกกิน

พืชสัตว์คน วนเวียน เปลี่ยนเช่นนี้
นานนับปี เรื่อยไป ไม่รู้สิ้น
พอทรุดโทรม ล้มตาย กลายเป็นดิน
เหลือแต่จินต์ เวิ้งว้าง ร่างไร้เงา

รพีกาญจน์ 59

ละลิ่วลอยล่วงหล่นบนผืนหล้า
ภาพอำลากิ่งไกวเมื่อใบเฉา
แผ่วสายลมปลิดลงตรงรอยเพรา
สู่ว่างเปล่าเก่าก่อนย้อนวังวน

ธรรมชาติวาดวางสรรพสิ่ง
ให้พึ่งพิงพบพรากวิบากผล
หาจีรังยั่งยืนฝืนทานทน
เพียงปะปนบนสายปลายทางกรรม

ไม่รู้ใจ

[ไพร พนาวัลย์]

สุดคับแค้นข้องใจขานไขหน่อย
เรื่องนับร้อยพอรู้แค่ถูไถ
ต้นขับขี่..ใบขับขี่..นี้เยี่ยงไร
ที่เด่นชัย..ตำรวจค้นตรวจตรา

หวนกลับไร่ผ่านด่านเมื่อวานนี้
ตำรวจตั้งคดีข้อกล่าวหา
ขับรถเร็วเกินกฎหมายกำหนดมา
ไม่พกพาใบขับขี่..นี่แสนงง

ขับรถเร็วเกี่ยวอะไรใบขับขี่
ต้นไม่มีขอใบใจพิศวง
ต้นขับขี่ใบขับขี่..แดนดอยคง
ทั้งไพรพงไม่มีที่กล่าวมา

ครั้งผ่านมาลุงไพร-พนาวัลย์
ไม่เคลียฉันใบต้นไม้..ไม่มีหนา
ครั้งนี้ใบ-ต้นไม่มี..ปวดอุรา
ที่กล่าวมาอยากเห็นเป็นเช่นใด
..กุสุมา..

      

ตะละแม่กุสุมา ถามหาต้น
ใบไม่เคยร่วงหล่นจากต้นไหน
มันขึ้นอยู่ทะเลทรายอันแสนไกล
ไม่มีใบมีแต่ต้น "ตะบองเพชร"

มีแต่ใบไม่มีต้น คนละหน่าย
ตำรวจจ่ายยิ่งนัก ไม่ยักเข็ด
ขับรถเร็ว ผ่าไฟแดง แข่งทะเล็ด
เรื่องไม่เสร็จ ถ้าไม่จ่าย ไปโรงพัก

กุสุมาอยากจะนับ ต้นขับขี่
ต้องไปที่ ใบสั่ง ที่ตั้งหลัก
ขับให้เร็วกว่าเก่า ให้เขาทัก
จะได้ควัก ใบขับขี่ ตะบี้ตะบัน

เจ้าผิดกฏจราจร อ้อนตำรวจ
ทั้งผู้หมวด,พี่จ่า เข้ามากั้น
รีบจ่ายซะดี ดี นี่เป็นพัน
มิฉะนั้นจะยึดใบ ไม่ให้ขับ

แล้วจะรู้ ต้นขับขี่ อยู่ที่ไหน?
โรงพักไง ไปเคลียร์ เสียค่าปรับ
ควักกระเป๋า เป็นมัน วันไปรับ
"หนูจะขับช้าช้า ไม่มาแล้ว..!!"

ทีนี้ล่ะ ตาสว่าง กระจ่างแจ้ง
ทั้งฝนแล้ง น้ำท่วม ไม่ร่วมแอ่ว
ขับผิดกฏจราจร บ่ห่อนแจว
"หนูเห็นแล้ว ต้นขับขี่ อยู่นี่เอง..!!"

"ไพร พนาวัลย์"