ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[baimai@sailom]

** แนะนำตัวครับ **
โดย baimai@sailom

ผ่านเรื่องราว เวียนว่าย ในทั้งสุข
อีกความทุกข์ ก็เข้าใจ ไม่เศร้าหมอง
ล้วนเป็นเรื่อง ธรรมดา มาครรลอง
ชีวิตมี ด้านอยู่สอง ตรงข้ามกัน

กลอนกวี มีศาสตร์ แสนสเน่ห์
หลายหลากเล่ห์ แยบยล เพียงถ้อยสั้น
ส่งคำคล้อง พ้องเสียง ร้อยเรียงพลัน
สื่อเรื่องราว จากตะวัน ยันธุลี

จึงเก็บเกี่ยว ประสบการณ์ วันวานเก่า
หวังมาเล่า แลกเปลี่ยน แด่มิตรศรี
เรียนรู้เรื่อง เกิดแก่ตัว ทั้งชั่วดี
ผ่านกวี กาพย์กลอน ไว้สอนใจ

แทนคำเรียก ตัวตน ว่าใบไม้
อีกทั้งสาย ลมเศร้า มาเข้าคู่
เกิดเป็นรัก ไร้ตัวตน จนเป็นครู
ให้เรียนรู้ เมื่อมีรัก จักทุกข์ทน

+++++++++++++++

[baimai@sailom]

## ใบไม้กับสายลม ##
โดย baimai@sailom
เมื่อแตกยอด ผลิใบ สายลมเคล้า
เฝ้ามองเจ้า เติบใหญ่ แผ่ใบเขียว
ล้อลีลา เล่นลม คมใบเรียว
ลมลัดเลี้ยว หลงรัก ใบไม้งาม

ไร้รูปร่าง ล่องลอย ในอากาศ
เผลอใจพลาด มิอาจแม้ แค่เอ่ยถาม
ได้เพียงพัด แผ่วพริ้ว ทุกชั่วยาม
ฤดูสาม ผันผ่าน กาลเวลา

ใบไม้เอย เจ้าผ่าน ทั้งร้อนหนาว
ลมล้อมเจ้า ทั้งหนาวร้อน คอยห่วงหา
สีใบเปลี่ยน จนถึงวัน ต้องร้างลา
ลมน้ำตา ประคองร่าง ลงพื้นดิน

ลมยังพัด ใจยังรอ มิเคยสิ้น
สลายร่าง สู่รากดิน ผลิใบใหม่
รอความรัก ไร้ตัวตน ตลอดไป
ความรักของ ใบไม้ กับสายลม


*** อยากบอกเธอว่า... "รัก"...***

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : ก่อนลมหายใจสุดท้าย
ผู้แต่ง : baimai@sailom

ระรวยริน จวนสิ้นลม อุราแผ่ว
จะลาแล้ว สังขารรัก อันหนักเหลือ
แค่ลืมตา ยังฉุดรั้ง ดั่งยกเรือ
ไม่อวยเอื้อ ดังใจหมาย ให้กายตาม

หวนระลึก รอยทาง ทุกย่างก้าว
ประมาทเอา เขลากลวง ล่วงวัยสาม
ครั้งเด็กน้อย จนเติบกล้า ชรายาม
หลงไฟลาม ตามกิเลส สังเวชใจ

ทั้งทุกข์รัก มักโลภะ โมหะหลง
ไม่มั่นคง ย่อมดับดิ้น สิ้นสงสัย
สมบัติล้น ของตนถือ หรือของใคร
จวนสิ้นลม หายใจ จึงใคร่ครวญ

แสนเสียดาย เวลาดี ที่ล่วงผ่าน
กรรมก่อนกาล เกินไกล ไม่อาจหวน
ต้องทุกข์ทน บนความอยาก ล้อมลากตรวน
....สิ้นเสียงครวญ  สิ้นลิขิต ชีวิตคน

ถึงสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ปล่อยวางเถิด
ไม่ดีเลิศ เพลิศพริ้ง นิ่ง..อย่าสน
ชะตาดี ชะตาร้าย ชะตาคน
หนีไม่พ้น ชะตาตาย ....ทั้งร้ายดี

********************

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : รอยระนาด
ผู้แต่ง : baimai@sailom

ระเร่งรัว รูดราง กลางสงัด
ดังพระพาย พิโรธพัด สบัดไหว
ระนาดเปลี่ยว เดี่ยวดัง กังวานไกล
เพลงอารมณ์ คมคล้าย ในโกรธา

ทั้งกายเกร็ง เล็งนิ่ง ดังสิงสู่
มิรับรู้ ดูดั่ง อหิงสา
กระเซ็นซาบ อาบเหงื่อ เจือน้ำตา
ในอุรา ยับแยก เจียนแตกลง

จังหวะเร่ง รุนแรง สำแดงหมาย
จักทำลาย ให้เห็น เป็นผุยผง
เกร็งมือตาย ท้ายสุด สะดุดคง
ปล่อยปลดปลง ไม้คู่ สู่ผืนราง

สักครู่แล้ว แว่วเพียง เสียงสะอื้น
ระนาดคืน เสียงแท้ แพ้รักหมาง
บรรเลงลา อย่ายื้อยุด ให้หลุดวาง
ดับทุกข์ใจ ใสกระจ่าง อย่างยั่งยืน.........

.....รอยอดีต ขีดจาง บนรางเก่า
ไม้นวมเบา เล่าต่อ กรอสุดผืน
มีเสียงซอ คลอสามชั้น คู่วันคืน
บรรเลงลื่น ล้อรับ ขับดนตรี

มือด้อยแรง แกร่งพอ กรอเพลงหวาน
โสตประสาน ซอสาย ไม่หน่ายหนี
ลบรอยเก่า เล่าเรียง เสียงฤดี
ระนาดตี สีซออู้ คู่นิรันดร์

********************

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : ** กล่อมนารี ** ( ต่อ..รอยระนาด )
ผู้แต่ง : baimai@sailom

ทุกเสียงซอ พ้อรัก ประจักษ์จิต
ใช่ความผิด คิดตรอง อย่าหมองศรี
จะรักสุข หรือทุกข์ร้าง จงวางพลี
เจ้าจงสี สายซอ อย่าท้อนาน

จะกรอเพลง บรรเลงคลอ ไว้รอเจ้า
จงรับเอา เพลงกล่อม..นารีหวาน
กระตุ้นเร้า เถาเพลง ให้เบ่งบาน
ทิ้งรอยราน วานเก่า หมองเศร้าใจ

ระนาดนี้ รอโสต สำเนียงหวาน
เสียงประสาน ทั้งเอื้อยซอ  และขิมใส
จงรักษา ศิลป์ศรี ดนตรีไทย
ให้ยั่งยืน สืบไว้ ในแผ่นดิน

ประโลมตอบ ปลอบใจ มิใคร่เก่ง
แต่บรรเลง คราใด ให้ถวิล
ระนาดนี้ ตีราง อย่างโบยบิน
กล่อมนารี นี้ให้สิ้น กลิ่นน้ำตา...

*********************

[...สียะตรา..]

 

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : ครั้ง..หนึ่ง..ที่..หวัง
ผู้แต่ง : baimai@sailom

ครั้งเก่า ครั้งเราสอง ครั้งเคยครอง คู่เคียงใกล้
ครั้งพราก ครั้งจากไป ครั้งร้องไห้ ในรักลา

หนึ่งนาง หนึ่งความหวัง หนึ่งใจยัง ร่ำเรียกหา
หนึ่งคน หนึ่งคำลา หนึ่งน้ำตา มาร่วงพราย

ที่เพ้อ ที่พบรัก ที่รู้จัก มิเลือนหาย
ที่รัก ที่งมงาย ที่เจียนตาย คงคล้ายกัน

หวังรอ หวังแก้ไข หวังดวงใจ ไม่เปลี่ยนผัน
หวังไว้ หวังสักวัน หวังรักมั่น นั้นย้อนคืน

ครั้งหนึ่ง ซึ่งเคยหวัง คงแค่ยัง รั้งและฝืน
ไม่เคย.. ไม่เคยตื่น ไม่เคยคืน ไม่เคยมา

*************************

ว้า..เศร้าไม่ดี  ปรับอารมณ์นิดนึงนะ..

ชื่อบทกลอน : สุดจะทน

พี่ตัดพ้อ :   แค่พี่ชอบ ละเมอตด เป็นบทกลอน(แปด..ปู้ด..ป้าด!)
              น้องก็จาง ร้างจร สะท้อนใจ
น้องตอบ :  ลำพังเพียง เสียงปู้ดดัง ยังพอไหว
              แต่น้องเกิน รับได้ ในกลิ่นแรง...( อื้อหือ..แหว่ะ!! )
 
              อย่าเศร้านาน คนดี พี่หยอกเย้า
              หวังให้เจ้า แย้มยิ้ม พริ้มพรายแสง
              สลัดทุกข์ สนุกคืน ฟื้นเรี่ยวแรง
              ตะวันแจ้ง หมอกจาง สว่างเอย

แด่ทุกดวงใจ...baimai@sailom

[baimai@sailom]

ชื่อบบกลอน : สัปเหร่อ"จิตร"
ผู้แต่ง : baimai@sailom

เพลงปี่พาทย์ วาดบรรเลง วังเวงหา
อร่ามตา สง่าโต อุโบสถ
นามวัดว่า ท่าราบ กราบประณต
มีคลองคด จรดรอบ ขอบสีมา

ดั่งสัญญาณ ขานปลง ช่วยส่งข่าว
ชุดดำขาว ก้าวสู่ ณ คูหา
ศาลาโศก วิโยคญาติ ปาดน้ำตา
แขกเหรื่อมา อาลัยหมาย ผู้วายชนม์

ชายชรา คราชีพยัง รั้งหน้าที่
ดูแลผี มีมาเผา เอาทุกหน
จะไร้ญาติ จะชาติมี กุลีจน
หนีไม่พ้น ท่านขนสู่ ประตูเมร

มิรังเกียจ เดียดชัง สังขารเน่า
มือรวบเอา เข้าสิญจน์ห่ม อาคมเถร
บริกรรม ธรรมบท หมดสิ้นเวร
แล้วจัดเอน เบนบิด ปิดฝาโลง

ดำรงตน บนศีลธรรม คำท่านสอน
ละนิวร เป็นพรกาย มิตายโหง
ใจยึดร่าง มิวางเลิก ตาเบิกโพลง
เพราะยึดโยง โครงกระดูก ที่ผูกพัน

ให้แลตน ทั้งคนรัก ประจักษ์เชื่อ
แค่ก้อนเนื้อ กระดูกรับ ยามดับขันธ์
ถ่านฟืนโถม โหมไฟรุม สุมค่อนวัน
สังขารพลัน มอดมลาย กลายธุลี

มาลาลับ ดับหาย วายชีวิต
นามลุงจิตร ลิขิตวาง ทางวิถี
แม้ปลดปลง ยังคงอยู่ คู่ความดี
ฝากวจี วลีขาน ในทานบุญ

ดอกไม้จันท์ อันช่อฝาก จากระนาด
บรรเลงวาด ประกาศไว้ ให้เกื้อหนุน
แด่ลุงจิตร อุทิศกรรม บำเพ็ญคุณ
ความดีตุน จุนเจือ เอื้ออารี

มากผู้คน ล้นหลาม คามเขตวัด
ผลจรัส ให้กล่าวคู่ ผู้เฒ่าศรี
ขอท่านล่วง สรวงสวรรค์ ชั้นฉิมพลี
ปวงข้านี้ ถึงที่พร้อม น้อมอำลา....

*******************

....."ลุงจิตร" ชายชราผมหงอก นัยตาทั้งคู่ขุ่นขาวดูน่ากลัว มือแขนใบหน้าหนังเหี่ยวย่น เดินหลังโก่งขากางโยกเยกด้วยสังขารอันเฒ่าชรา
มักแต่งกายในชุดสีขาวเทาสุภาพราบเรียบ ท่านเป็นผู้ที่มีเมตตาอารมณ์ดี พูดจาสุภาพอ่อนโยน เป็นที่รักและรู้จักทั่วไป ณ บ้านท่าราบ จังหวัดราชบุรี
.....เมื่อครั้งคุณตาและคุณยายของข้าพเจ้าถึงแก่กรรม ท่านลุงจิตรเป็นผู้จัดการงานศพให้ทั้งสองท่าน ข้าพเจ้ายังจำมีดหมออาคมด้ามเงินของท่าน ที่ใช้สันมีดขีดเขียนบนฝาโลงปรากฏเป็นลายเส้นจารอักขระยันต์สีดำเด่นชัด ดั่งใช้ปากกาเมจิกเขียน ด้ามตอกตะปูเบาๆครั้งเดียว ตะปูตัวใหญ่ก็จมชิดมิดแนบฝาโลง เป็นที่อัศจรรย์ใจข้าพเจ้าตราบถึงทุกวันนี้  ท่านถึงแก่กรรมไปเมื่อปีก่อนทิ้งไว้แต่เรื่องราวคุณงามความดี ให้อนุชนรุ่นหลังได้เล่าขานถึงคุณงามความดี การดำเนินชีวิตถ่องแท้ในปรัชญาของท่าน จนวาระสุดท้าย ข้าพเจ้าขอน้อมระลึกถึงท่านลุงจิตรด้วยกลอนบทนี้ และขอยึดถือเป็นแนวทางไว้ดำเนินชีวิตอย่างเป็นสุขอบรมสั่งสอนลูกหลาน...สืบไป

+++++++++++++++++++++++++++

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : เวลาว่างบนทางฝัน..พระจันทร์ลา

ผู้แต่ง : baimai@sailom


เวลา คราคล้อยเคลื่อน     เวหาเกลื่อน เดือนล้อมดาว
เวตาล สานลมหนาว        มาเคียงเคล้า เล่านิทาน

ลาน้อย เฝ้าคอยฝัน        ลาหลงจันทร์ อันนวลหวาน
ลาพ้อ  รอรักนาน           คร่ำครวญขาน ผ่านราตรี

ว่างเปล่า เจ้าวางเฉย      ว่างไหมเอย ฟังเอ่ยนี้
ว่างผ่าน วานตอบที       ใยเจ้าลี้ ที่แสนไกล

บนนั้น เจ้าจันทร์แรม      บนฟ้าแจ่ม แซมส่องไพร
บนทาง สว่างใส          เหงาบ้างไหม ใจเจ้านวล

ทางถ้อย คำคอยเฝ้า      ทางจันทร์เจ้า เฝ้าคิดทวน
ทางใจ ไร้คู่สรวญ         หลงคำครวญ ตรวนเจ้าลา

ฝันชื่น ทุกคืนใกล้          ฝันฝากใจ ให้รักษา
ฝันหวาน ผ่านนภา        จึงลอยหล้า มาสู่ดิน

ยิ่งใกล้ ยิ่งใหญ่เข้า       ใยจันทร์เก่า เจ้าผันผิน
ลาพรั่น หวั่นชีวิน        จึงโดดดิ้น สิ้นหลงพลัน

เผ่นหาย ลาลายออก     ให้ช้ำชอก ลวงหลอกจันทร์
จึงย้อน นอนห้วงฝัน     ดินแดนนั้น อันแสนไกล

ร้อยเรียง สำเนียงเล่า     ดวงจันทร์เศร้า เหงาบ้างไหม
กอดจันทร์ กลั่นด้วยใจ   จากใบไม้และสายลม   

*******************************

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : ช้ำๆ...ความรัก

ผู้แต่ง : baimai@sailom


เมื่อแรกพบ      เมื่อแรกเจอ     เมื่อแรกรัก
ได้รู้จัก            ได้รู้ใจ           ได้รู้หวาน
ผ่านวันชื่น     ผ่านวันเศร้า     ผ่านวันวาน
เฝ้าคอยสาน    เฝ้าคอยรัก      เฝ้าคอยรอ

ไม่เคยจืด      ไม่เคยจาง       ไม่เคยหวั่น
ในรักมั่น         ในรักฝัน        ในรักหนอ
มีเพียงรัก      มีเพียงเธอ      มีเพียงพอ
อยู่เคียงหอ   อยู่เคียงคลอ   อยู่เคียงกาย

เมื่อวันผ่าน      เมื่อวันพ้น      เมื่อวันจาก
ถ้อยคำรัก        ถ้อยคำฝาก     ถ้อยคำหาย
มากลับใจ        มากลับคำ     มากลับกลาย
ปล่อยให้ตาย   ปล่อยให้รอ    ปล่อยให้ตรม

ยังไม่ลืม        ยังไม่เลือน      ยังไม่ลบ
ครั้งแรกรัก    ครั้งแรกพบ     ครั้งแรกขม
แม้สิ้นทาง      แม้สิ้นร่าง      แม้สิ้นลม
ไม่ขอรัก        ไม่ขอสม      ไม่ขอลืม...

*************************

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : วงดนตรี...ริมหาด
ผู้แต่ง : baimai@sailom

เสียงสะท้อน นอนสะอื้น คืนแห่งเศร้า
พระจันทร์เหงา ดาวก็หงอย พลอยใจเสีย
มองแห่งไหน เห็นแต่ใจ ที่อ่อนเพลีย
อยากให้เคลียร์ อยากจะปลอบ ตอบดวงใจ

ทะเลเฝ้า เข้าฝั่งล้า มานานเนิ่น
เหนื่อยเหลือเกิน พักนิดนะ จะได้ไหม
แต่เพราะนิ่ง เจ้ายิ่งเศร้า เหงาหัวใจ
จะสร้างคลื่น ผืนใหญ่ใหญ่ ให้กังวาน

อยากให้ดัง จังหวะไหน ให้เจ้าบอก
ทุกระลอก จงบอกแจ้ง แรง..ช้า..หวาน
ถ้าหากอวย ช่วยบรรเทา เจ้าเบิกบาน
ทะเลยอม พร้อมขับขาน สานดนตรี

โน่นพระจันทร์ นั่นดวงดาว พราวสว่าง
พร้อมส่องทาง กลางมืดมน พ้นเศร้านี้
อย่ามัวจม ถมทิ้งซะ นะคนดี
วงดนตรี ที่ริมหาด วาดบรรเลง....

**********************

 

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : ที่รัก..อยากขอโทษ

ผู้แต่ง : baimai@sailom

เธอคือดาว คราวฟ้า ราตรีห่ม
คือสายลม พรมชื่น ในคืนเหงา
คืออ้อมแขน แสนอุ่น ให้หนุนเนา
เธอเป็นเงา เฝ้าห่วงถาม ยามอ่อนแอ

เธอรักมั่น ฝันไว้ ฝากใจฉัน
แม้คืนวัน ผันเวียน เปลี่ยนกระแส
ยังคงเดิม คอยเติมใจ ใฝ่ดูแล
คือรักแท้ แม้พบยาก แต่หากมี

ฉันละเลย ไม่เคยแคร์ แม้สักน้อย
รู้เธอคอย ปล่อยเก้อรอ ก็ไม่หนี
ยามสุขครอง มองไม่เจอ เธอสักที
ยามทุกปรี่ ที่ลืมหาย ท้ายคือเธอ

นานแค่ไหน ไกลเร้น ไม่เห็นหน้า
หยดน้ำตา มารินหลั่ง ยามพลั้งเผลอ
สุดทางฝัน ฉันเฝ้ารอ ขอโทษเธอ
ถ้อยละเมอ เอ่อรักล้น จนท่วมใจ

หวังวันนี้ ที่ผิดพลั้ง ยังไม่สาย
ดาวพร่างพราย จงคลายร้อน ย้อนคืนใหม่
สายลมเศร้า เจ้าพัดอ่อน ซ่อนหนใด
เงาหัวใจ ไร้กอดเจ้า เหงาเหลือเกิน...

***********************

[baimai@sailom]

ชื่อบทกลอน : พระเอกลิง

ผู้แต่ง : baimai@sailom

ใต้ร่มโพธิ์ โตใหญ่ ใจกลางวัด
เย็นลมพัด กวัดใบซ่าน ละลานเสียง
โคนล้อมแท่น วงแหวนปูน เป็นศูนย์เวียง
ลำต้นเอียง เรียงก้านแก่ แผ่กิ่งกราย

โรงลิเก เย้โยก ดูโศกเศร้า
เหลือเพียงเสา เก่ากลืน พื้นผุหาย
ให้หวนนึก ระลึกยัง ครั้งเด็กชาย
เป็นที่หมาย สหายคบ มาพบกัน

ดาบไม้ซาง หางไก่ ไล่เสาะหา
สมมุติเล่น เป็นชฎา มาแต่งฝัน
ครั้นแต่งองค์ ลงเพ็ชร สำเร็จพลัน
ก็โรมรัน รบรุก สนุกจริง

ล้อท่ารำ คำเห่ ลิเกมั่ว
บรรเลงรัว หัวเราะร่า พาขำกลิ้ง
รับบทจั่ว ตัวพระ ละครลิง
มีคู่อิง มิ่งศรี ชะนีไพร...

...ให้เผลอยิ้ม อิ่มอุรา ครานึกหวน
ภาพความหลัง ยังอบอวล ชวนสดใส
โพธิ์ยังร่ม ลมยังเย็น เช่นนี้ไป
ประทับใน ใจวิเวก พระเอกลิง...

*********************

[baimai@sailom]

ทดลองลิงค์ เย่!!!  ได้แหล่ววววว


1.  แนะนำตัว
2.  ใบไม้กับสายลม
3.  ก่อนลมหายใจสุดท้าย
4.  รอยระนาด
5.  กล่อมนารี
6.  ครั้ง..หนึ่ง..ที่..หวัง
7.  สัปเหร่อ"จิตร"
8.  เวลาว่างบนทางฝัน..พระจันทร์ลา
9.  ซ้ำๆ..ความรัก
10. วงดนตรีริมหาด
11. ที่รัก..อยากขอโทษ
12. พระเอกลิง 
13. นางรอง..นางนวล
14. ความรัก..เจ็ดสี
15. ป่าปูน
16. เอื้องป่า
17. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๑ ( สู่ดินแดน )
18. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๒ ( ทุ่งแห่งเทียน )
19. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๓ ( มหาพายุ )
20. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๔ ( ความว่างเปล่า )
21. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๕ ( ความรัก )
22. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๖ ( รามนุษย์ )
23. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๗ ( คำถาม )
24. ยี่สิบห้านาฬิกา..ตอนที่ ๘ ( ตอนจบ )
25. มาเล่นกลบทกัน
26. กวีเปลี่ยนยุค
27. คำพูด..ลอยๆ
28. ขลุ่ยคนึง
29. ความรักเอย
30. ปล่อย..รัก
31. เริ่มใหม่
32. ดอกจาน..กาลแล้ง
33. ยิ้ม..สยาม