ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

เพราะ...เธอ ต้องมีเขา
รักสองเรา มันเศร้า เขาห้ามปราม
เมื่อรักฉัน กลายมาเป็น มือที่สาม
อยากขอถาม สักนิด ผิดหรือไร

ตอน...ฉัน กำลังเหงา
เธอก็ก้าว เข้ามา ให้หวั่นไหว
แล้วจิตใจ ของฉัน ก็เป็นไป
มารู้ได้ เกินแก้ไข ใจแทบพัง

รัก...เธอแล้วมากมาย
กว่าคิดได้ หมดหัวใจ หมดความหวัง
รักครานี้ ขอแพ้พ่าย ใจภิณท์พัง
ขอหยุดยั้ง รักฝังจิต ผิดศิลธรรม

ผู้หญิงดินๆ

[panthong.kh]

เมื่อมีรัก ชักนำ ช้ำดวงจิต
จะใช้สิทธิ์ ชิดใกล้ ได้ดั่งหวัง
อยากประกาศ กู่ก้อง ร้องเสียงดัง
ฤทัยพัง ชั่งมัน ฉันไม่แคร์

จะมือหนึ่ง สองสาม ก็ตามเถิด
จะขอเปิด ข้างใน ให้แน่วแน่
ว่ารักฉัน มั่นคง ไม่ผันแปร
คือรักแท้ แน่แล้ว มิแจวจร

แม้เป็นรัก สำรอง ของเผื่อเลือก
หรือเป็นรัก แค่เปลือก เลือกไว้ก่อน
ส่วนเรื่องอื่น หมื่นพัน ฉันขอวอน
อย่าตัดรอน อ้อนว่า แสนจาบัลย์
พันทอง

[สะเลเต]

สิ่งทำอยู่รู้นั้นฉันทำผิด
ต้องขอโทษที่คิดไม่ปิดกั้น
ให้อภัยสักครั้งหวังคำนั้น
ก่อนที่ฉันจะไปไม่หวนมา

ขอโทษนะ...ทำไปเพราะไม่รู้
ตรองคิดดูตัวฉันสร้างปัญหา
รอเพียงคำ..ยกโทษโปรดเมตตา
ให้อภัยสักครา...อย่าโกรธเลย

(และฉันพร้อมจากลา...อย่าโกรธเลย)
 
---สะเลเต---

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เมื่อมีรัก ชักนำ ช้ำดวงจิต
จะใช้สิทธิ์ ชิดใกล้ ได้ดั่งหวัง
อยากประกาศ กู่ก้อง ร้องเสียงดัง
ฤทัยพัง ชั่งมัน ฉันไม่แคร์

จะมือหนึ่ง สองสาม ก็ตามเถิด
จะขอเปิด ข้างใน ให้แน่วแน่
ว่ารักฉัน มั่นคง ไม่ผันแปร
คือรักแท้ แน่แล้ว มิแจวจร

แม้เป็นรัก สำรอง ของเผื่อเลือก
หรือเป็นรัก แค่เปลือก เลือกไว้ก่อน
ส่วนเรื่องอื่น หมื่นพัน ฉันขอวอน
อย่าตัดรอน อ้อนว่า แสนจาบัลย์
พันทอง

มิใช่คู่ สู่สม ภิรมย์รัก
นั้นก็มัก จักโรยรา พาโศกศัลย์
ถึงจะอยู่ คู่สมาน ใช่นานวัน
ให้มีอัน พลันแยก ใจแหลกลาญ

หากเนื้อคู่ อยู่ไหน ถึงไกลห่าง
คงมิต่าง ข้างแอบ แนบประสาน
ดุจมีมนตร์ ดลประสบ ให้พบพาน
ผ่านวิมาน ซ่านซึ้ง ร่วมตรึงจินต์.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[yaguza]

สิ่งทำอยู่รู้นั้นฉันทำผิด
ต้องขอโทษที่คิดไม่ปิดกั้น
ให้อภัยสักครั้งหวังคำนั้น
ก่อนที่ฉันจะไปไม่หวนมา

ขอโทษนะ...ทำไปเพราะไม่รู้
ตรองคิดดูตัวฉันสร้างปัญหา
รอเพียงคำ..ยกโทษโปรดเมตตา
ให้อภัยสักครา...อย่าโกรธเลย

สะเล๋เต๋


 
ไม่เป็นไร เธอจ๋า อย่าคิดมาก
คิดตีจาก เหมือนแกล้ง นะแกงเอ๋ย
อยู่กันมา จนแก่เฒ่า เจ้าทรามเชย
เพิ่งจะเอ่ย เผยคำ ว่าอำลา

หากทิ้งไป ใครจะอยู่ ดูแลพี่
คิดบ้างซี ไม่สงสาร พานหลบหน้า
อย่าไปเลย โฉมยงค์ จงกลับมา
ลูกทั้งห้า ร้องหาเจ้า ทั้งเช้าเย็น

 
.....ยากูซ่า.....

[kon]

เพราะ...เธอ ต้องมีเขา
รักสองเรา มันเศร้า เขาห้ามปราม
เมื่อรักฉัน กลายมาเป็น มือที่สาม
อยากขอถาม สักนิด ผิดหรือไร

ตอน...ฉัน กำลังเหงา
เธอก็ก้าว เข้ามา ให้หวั่นไหว
แล้วจิตใจ ของฉัน ก็เป็นไป
มารู้ได้ เกินแก้ไข ใจแทบพัง

รัก...เธอแล้วมากมาย
กว่าคิดได้ หมดหัวใจ หมดความหวัง
รักครานี้ ขอแพ้พ่าย ใจภิณท์พัง
ขอหยุดยั้ง รักฝังจิต ผิดศิลธรรม

ผู้หญิงดินๆ

เอ้อ..ใครใจดำทำเจ้าเจ็บ
มาขอเก็บความช้ำที่เงื่อนงำ
เอามาล้างชำระขัดถูทำ
จะขอนำเธอห่างจากเศร้าทรวง
ไม่ต้องพูดออกมาแววตารู้
คนหนึ่งผู้ดูแลแคร์และหวง
เอาใจมามองดูสิแม่พุ่มพวง
ยังมีดวงใจหนึ่งยังซึ้งเธอ
ระบายมันออกมาให้มันหมด
จะได้ลดความเหน็บที่เจ็บเก้อ
พลาดไปแล้วที่ผิดมิโทษเธอ
คนเผลอเรอคือเขาเข้ามาเอง

[D]

เมื่อมีรัก ชักนำ ช้ำดวงจิต
จะใช้สิทธิ์ ชิดใกล้ ได้ดั่งหวัง
อยากประกาศ กู่ก้อง ร้องเสียงดัง
ฤทัยพัง ชั่งมัน ฉันไม่แคร์

จะมือหนึ่ง สองสาม ก็ตามเถิด
จะขอเปิด ข้างใน ให้แน่วแน่
ว่ารักฉัน มั่นคง ไม่ผันแปร
คือรักแท้ แน่แล้ว มิแจวจร

แม้เป็นรัก สำรอง ของเผื่อเลือก
หรือเป็นรัก แค่เปลือก เลือกไว้ก่อน
ส่วนเรื่องอื่น หมื่นพัน ฉันขอวอน
อย่าตัดรอน อ้อนว่า แสนจาบัลย์
พันทอง

ทำอย่างนั้น คงไม่ได้ อายเขาแย่
หาทางแก้ ดีแน่ แม้โศกศัลย์
มนุษย์นี้ เกิดมา ค่าอนันต์
ที่มุ่งมั่น หมั่นย้ำ ทำกรรมดี

ครั้งเคยผิด พลั้งพลาด อนาถจิต
ครุ่นครวญคิด ขัดเคือง เรื่องหมองศรี
เคยเลวร้าย กลายลด หมดราคี
ชีวิตนี้ ขอลาก่อน ไม่ย้อนมา

ผู้หญิงดินๆ

[panthong.kh]

เมื่อมีรัก ชักนำ ช้ำดวงจิต
จะใช้สิทธิ์ ชิดใกล้ ได้ดั่งหวัง
อยากประกาศ กู่ก้อง ร้องเสียงดัง
ฤทัยพัง ชั่งมัน ฉันไม่แคร์

จะมือหนึ่ง สองสาม ก็ตามเถิด
จะขอเปิด ข้างใน ให้แน่วแน่
ว่ารักฉัน มั่นคง ไม่ผันแปร
คือรักแท้ แน่แล้ว มิแจวจร

แม้เป็นรัก สำรอง ของเผื่อเลือก
หรือเป็นรัก แค่เปลือก เลือกไว้ก่อน
ส่วนเรื่องอื่น หมื่นพัน ฉันขอวอน
อย่าตัดรอน อ้อนว่า แสนจาบัลย์
พันทอง

มิใช่คู่ สู่สม ภิรมย์รัก
นั้นก็มัก จักโรยรา พาโศกศัลย์
ถึงจะอยู่ คู่สมาน ใช่นานวัน
ให้มีอัน พลันแยก ใจแหลกลาญ

หากเนื้อคู่ อยู่ไหน ถึงไกลห่าง
คงมิต่าง ข้างแอบ แนบประสาน
ดุจมีมนตร์ ดลประสบ ให้พบพาน
ผ่านวิมาน ซ่านซึ้ง ร่วมตรึงจินต์.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

ถ้าจะหา เนื้อคู่ สู่ดวงจิต
คงหมดสิทธ์ คิดไป ให้ถวิล
รูปไม่สวย รวยทรัพย์ จับในจินต์
โฉมยุพิน คงพ่าย หน่ายรักลวง

จักขอทวง ตามติด ชีวิตพี่
บูรพา คนนี้ ดีหายห่วง
มอบรักให้ ไปครอง จองทั้งดวง
แค่เดินควง สิบวัน ฉันขอคืน
พันทอง

[D]

สิ่งทำอยู่รู้นั้นฉันทำผิด
ต้องขอโทษที่คิดไม่ปิดกั้น
ให้อภัยสักครั้งหวังคำนั้น
ก่อนที่ฉันจะไปไม่หวนมา

ขอโทษนะ...ทำไปเพราะไม่รู้
ตรองคิดดูตัวฉันสร้างปัญหา
รอเพียงคำ..ยกโทษโปรดเมตตา
ให้อภัยสักครา...อย่าโกรธเลย

(และฉันพร้อมจากลา...อย่าโกรธเลย)
 
---สะเลเต---

ความรัก...ที่เกิดจากความเหงา
เป็นความเขลาชั่วครู่ดูเอื้อนเอ่ย
หลงไปบ้างพลั้งไปนิดมิผิดเลย
ขอทรามเชยเผยรับไม่กลับทำ

 คนจะดี ดีที่ใจ ใครไม่ว่า
คนจะงาม งามทีท่า ไม่น่าขำ
คนผิดแล้ว กลับทำดี ไม่น่าซ้ำ
คนเหยียบย่ำ คนกลับตัว ไม่ชัวเลย

ผู้หญิงดินๆ

[D]

มิใช่คู่ สู่สม ภิรมย์รัก
นั้นก็มัก จักโรยรา พาโศกศัลย์
ถึงจะอยู่ คู่สมาน ใช่นานวัน
ให้มีอัน พลันแยก ใจแหลกลาญ

หากเนื้อคู่ อยู่ไหน ถึงไกลห่าง
คงมิต่าง ข้างแอบ แนบประสาน
ดุจมีมนตร์ ดลประสบ ให้พบพาน
ผ่านวิมาน ซ่านซึ้ง ร่วมตรึงจินต์.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

   

สุขสมสอง...ครองคู่รัก
แต่ตระหนัก ทุกครา พาถวิล
เหมือนไปแย่ง เขามา น้ำตาริน
มีมลทิน ติดกาย ไม่บ่ายเบน

รักนี้หรือ คือสุขล้น รักปนเศร้า
ของ-ของเขา เขาก็หวง ทวงให้เห็น
ตัดปัญหา ดีกว่า ตามกฏเกณฑ์
ขอใช้เวร ตัดใจ ไปไกลเธอ

ผู้หญิงดินๆ

[ไร้นวล^^]

    ปราชญ์เคยกล่าว  เราเกิดมา   ไม่อาภัพ                      มีคนรับ   เคียงคู่   อยู่เสมอ

เป็นคู่แท้  แต่ละคน  คงค้นเจอ                               อย่าพลั้งเผลอ  พรากคู่เขา  เพราะเย้ายวน

    เขามีคู่  เราก็รู้  เราอยู่ห่าง                                    เพียงปล่อยวาง  สัมพันธ์  อันผันผวน

ตั้งสติ  ตริตรอง  มองทบทวน                                รักเรรวน  รุมเร้า  เรารวนเร

    แม้สักวัน  ใครคนนั้น  สวรรค์ส่ง                             เจตจำนงค์  เป็นคู่แท้  แพ้เสน่ห์

ตามองตา  ถลาไถล  ใจซวนเซ                             ดั่งทะเล  ละลอกลิ้ว  พลิ้วแรงลม

    ถึงยามนั้น  สวรรค์สร้าง  จึงต่างโสด                       รักไร้โทษ  จึงสร้างสอง  ครองรักสม

เดินเคียงคู่  อยู่ตรงไหน  ใครก็ชม                          เพราะพระพรหม  แผ่พรให้  ได้รักกัน

[เศษเหล็ก//]

<a href="http://www.youtube.com/v/5534ZTlwhqY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/5534ZTlwhqY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

๐๐..เธอไม่ผิด..แต่เธอไม่ใช่..๐๐

๐๐..ไว้อดทน ทนอดไว้ ในความรัก
คนอกหัก  หักอกคน  จนหวั่นไหว
หน้าซึ่งๆ ซึ่งๆหน้า  มิว่าอะไร
ยอมกลับใจ ใจกลับยอม พร้อมอำลา

๐๐..ฉันบอกเธอ เธอบอกฉัน นั้นไม่ผิด
เพียงแค่นิด นิดแค่เพียง เสียงโหยหา
มิใช่ฉัน ฉันมิใช่ ในสายตา
ใครที่ว่า ว่าที่ใคร ใช่ของเธอ
 .................เศษเหล็ก.

[D]

สิ่งทำอยู่รู้นั้นฉันทำผิด
ต้องขอโทษที่คิดไม่ปิดกั้น
ให้อภัยสักครั้งหวังคำนั้น
ก่อนที่ฉันจะไปไม่หวนมา

ขอโทษนะ...ทำไปเพราะไม่รู้
ตรองคิดดูตัวฉันสร้างปัญหา
รอเพียงคำ..ยกโทษโปรดเมตตา
ให้อภัยสักครา...อย่าโกรธเลย

สะเล๋เต๋


 
ไม่เป็นไร เธอจ๋า อย่าคิดมาก
คิดตีจาก เหมือนแกล้ง นะแกงเอ๋ย
อยู่กันมา จนแก่เฒ่า เจ้าทรามเชย
เพิ่งจะเอ่ย เผยคำ ว่าอำลา

หากทิ้งไป ใครจะอยู่ ดูแลพี่
คิดบ้างซี ไม่สงสาร พานหลบหน้า
อย่าไปเลย โฉมยงค์ จงกลับมา
ลูกทั้งห้า ร้องหาเจ้า ทั้งเช้าเย็น

 
.....ยากูซ่า.....

ลูกทั้งห้า ของเรา นั้นเหงาหนัก
พี่แค่ทัก แล้วเมิน เดินไม่เห็น
ปล่อยน้องเลี้ยง ลูกยา เลือดตากระเด็น
สุดรำเค็ญ หม่นหมอง คู่ครองเรา

อยู่กันมา จนแก่ แท้เพิ่งรู้
เมียพี่อยู่ ทั้งคน ทนโง่เขลา
หลอกน้องมา ย่ำยี กินฟรีเปล่า
ทั้งลูกเต้า ทั้งห้ามา ประจาน

ผู้หญิงดินๆ

[สะเลเต]

สิ่งทำอยู่รู้นั้นฉันทำผิด
ต้องขอโทษที่คิดไม่ปิดกั้น
ให้อภัยสักครั้งหวังคำนั้น
ก่อนที่ฉันจะไปไม่หวนมา

ขอโทษนะ...ทำไปเพราะไม่รู้
ตรองคิดดูตัวฉันสร้างปัญหา
รอเพียงคำ..ยกโทษโปรดเมตตา
ให้อภัยสักครา...อย่าโกรธเลย

สะเล๋เต๋


 
ไม่เป็นไร เธอจ๋า อย่าคิดมาก
คิดตีจาก เหมือนแกล้ง นะแกงเอ๋ย
อยู่กันมา จนแก่เฒ่า เจ้าทรามเชย
เพิ่งจะเอ่ย เผยคำ ว่าอำลา

หากทิ้งไป ใครจะอยู่ ดูแลพี่
คิดบ้างซี ไม่สงสาร พานหลบหน้า
อย่าไปเลย โฉมยงค์ จงกลับมา
ลูกทั้งห้า ร้องหาเจ้า ทั้งเช้าเย็น

 
.....ยากูซ่า.....

ลูกทั้ง(โขลง)ห้าฝากด้วยโปรดช่วยเลี้ยง
ขายตู้เตียงไม่ห้ามยามทุกข์เข็ญ
ตัดสินใจจากพี่หนีลำเค็ญ
อยากไปเป็นนางฟ้าหนีซาตาน

ศอกเข่าหมัดทุกเช้า..เข้ากกหู
ฝืนทนอยู่กับพี่หลายปีผ่าน
เดินจากลาสิ้นสุดหยุดร้าวราน
สู่วิมานหรรษาหลังคาแดง..

---สะเลเต---

[D]

ลูกทั้ง(โขลง)ห้าฝากด้วยโปรดช่วยเลี้ยง
ขายตู้เตียงไม่ห้ามยามทุกข์เข็ญ
ตัดสินใจจากพี่หนีลำเค็ญ
อยากไปเป็นนางฟ้าหนีซาตาน

ศอกเข่าหมัดทุกเช้า..เข้ากกหู
ฝืนทนอยู่กลับพี่หลายปีผ่าน
เดินจากลาสิ้นสุดหยุดร้าวราน
สู่วิมานหรรษาหลังคาแดง..

---สะเลเต---

(จริงด้วยละ)

ทะเลาะกัน บั่นทอน ใจคลอนคลาย
ดูเหนื่อยหน่าย ร้ายรัก ชักแสลง
ใจรันทด หดหู่ หมดเรี่ยวแรง
ใยพี่แกล้ง กระทำ ช้ำอุรา

ลูกทั้งห้า ของเรา เอายังงี้
คนหัวปี รักมาก ฝากให้น้า
คนที่สอง ปองขวัญ ปันหลวงตา
คนที่สาม นั่นหนา ให้ตายาย

คนที่สี่ หล่อสุด นะพ่อเอ๋ย
อาเขาเลย เอาไปด้วย ช่วยค้าขาย
คนที่ห้า สุดท้อง ให้น้องชาย
หมดสุดท้าย สบายเรา...เป็นสาวอีกที

ผู้หญิงดินๆ

[ปู่ริน]

ทะเลาะกัน บั่นทอน ใจคลอนคลาย
ดูเหนื่อยหน่าย ร้ายรัก ชักแสลง
ใจรันทด หดหู่ หมดเรี่ยวแรง
ใยพี่แกล้ง กระทำ ช้ำอุรา

ลูกทั้งห้า ของเรา เอายังงี้
คนหัวปี รักมาก ฝากหลวงตา
คนที่สอง ปองขวัญ ปันให้น้า
คนที่สาม นั่นหนา ให้ตายาย

คนที่สี่ หล่อสุด นะพ่อเอ๋ย
อาเขาเลย เอาไปด้วย ช่วยค้าขาย
คนที่ห้า สุดท้อง ให้น้องชาย
หมดสุดท้าย สบายเรา...เป็นสาวอีกที

ผู้หญิงดินๆ

เห็นแบ่งสรร ปันส่วน ชวนให้คิด
เรื่องน้อยนิด ต้องขาดกัน ดิน...พลันหนี
แล้วสมบัติ ทุกอย่าง ที่ยังมี
มาแบ่งกัน อีกที่ เสียว่าไง

ทั้งถ้วยชาม รามไห ยกให้น้อง
พร้อมหนี้สิน เงินทอง ให้เอาไหม
ทั้งไร่นา บ้านเรือน ยกเอาไป
พี่จะได้ หมดห่วง บวชหลวงตา

พี่ผิดไหม จะสละโสด อีกสักครั้ง
ขึ้นเขานั่ง บำเพ็ญตน ตามประสา
ไม่รักริน น้องหนีไป รีบไคลครา
สิ้นวาสนา พี่ลาไกล ไปตามกรรม

                     ริน ดอนบูรพา
                         ๒๗ ก.พ. ๕๕

                                                              

[D]

เห็นแบ่งสรร ปันส่วน ชวนให้คิด
เรื่องน้อยนิด ต้องขาดกัน ดิน...พลันหนี
แล้วสมบัติ ทุกอย่าง ที่ยังมี
มาแบ่งกัน อีกที่ เสียว่าไง

ทั้งถ้วยชาม รามไห ยกให้น้อง
พร้อมหนี้สิน เงินทอง ให้เอาไหม
ทั้งไร่นา บ้านเรือน ยกเอาไป
พี่จะได้ หมดห่วง บวชหลวงตา

พี่ผิดไหม จะสละโสด อีกสักครั้ง
ขึ้นเขานั่ง บำเพ็ญตน ตามประสา
ไม่รักริน น้องหนีไป รีบไคลครา
สิ้นวาสนา พี่ลาไกล ไปตามกรรม

                     ริน ดอนบูรพา
                         ๒๗ ก.พ. ๕๕

                                                              

อนุโมทนา..นะ"พี่ริน"
ทรัพย์ก็สิ้น สินก็หมด โทษใครทำ
พี่เมาเหล้า เช้าเย็น เป็นประจำ
แถมมิหนำ กระทืบน้อง นองน้ำตา

"ดิน"ผิดหรือ ที่ขอถือ ใช้สิทธิ์บ้าง
ใช้ข้ออ้าง สิทธิ์สตรี มีอยู่ว่า
ถ้าผัวเมา ให้ขึ้นเข่า ลงบาทา
ถ้าผัวด่า เข้าไปคว้า มีดบังตอ

ผู้หญิงดินๆ

[ดุลย์ ละมุน]

ศศิส่องละอองสายพรายเจิดจ้า
ดินลืมนาสู่ฟ้าไกลใช่ไหมหนอ
ถึงลืมพี่ลี้หายไปไม่รอ
อ้อนวอนขอเธอไม่สนคนใจดำ

หลายปีจากฝากถามตามไปทั่ว
แม่ทูลหัวพี่คอยเฝ้าเงางามขำ
ข่าวคราวว่าแม่แก้วตาตกระกำ
หลงถลำสู่วังวนของคนลวง

พี่ยังหวงห่วงถึงลำพึงหา
รอขวัญตากลับคืนถิ่นแดนดินสรวง
หากไม่ลืมคนเศร้าที่เจ้าลวง
ขอรับช่วงดวงใจไปเยียวยา

ทุกวันเฝ้าทอดถอนอาวรรัก
พี่ยังปักรักมั่นแม่จันทร์(ศศิ)จ๋า
กลับมาเป็นดินผ่องยังท้องนา
ร่วมชีวาครองคู่สู่ชาวดิน


555ไม่ได้แจม กับน้องซะนาน น้อง พระจันทร์ดินดิน 555

[D]

http://www.youtube.com/watch?v=5534ZTlwhqY


๐๐..เธอไม่ผิด..แต่เธอไม่ใช่..๐๐

๐๐..ไว้อดทน ทนอดไว้ ในความรัก
คนอกหัก  หักอกคน  จนหวั่นไหว
หน้าซึ่งๆ ซึ่งๆหน้า  มิว่าอะไร
ยอมกลับใจ ใจกลับยอม พร้อมอำลา

๐๐..ฉันบอกเธอ เธอบอกฉัน นั้นไม่ผิด
เพียงแค่นิด นิดแค่เพียง เสียงโหยหา
มิใช่ฉัน ฉันมิใช่ ในสายตา
ใครที่ว่า ว่าที่ใคร ใช่ของเธอ
 .................เศษเหล็ก.

<a href="http://www.youtube.com/v/W6Myw0z9Amc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/W6Myw0z9Amc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เธอไม่ผิด...แต่ฉันผิด คิดรักเธอ
เธอไม่ผิด...แต่ฉันผิด คิดเพ้อเจ้อ
เธอไม่ผิด...แต่ฉันผิด หลงละเมอ
รู้ว่าเก้อ เมื่อเธอมี เจ้าของใจ
///////////

ปล่อยเถอะนะ ปล่อยฉัน วันที่เศร้า
ทุกวันเหงา เหว่ว้า หรือหวั่นไหว
ช่างเถอะนะ ทิ้งฉัน ปวดร้าวใจ
น้ำตาไหล สกัดกั้น ตันอุรา

ผู้หญิงดินๆ

[D]

ศศิส่องละอองสายพรายเจิดจ้า
ดินลืมนาสู่ฟ้าไกลใช่ไหมหนอ
ถึงลืมพี่ลี้หายไปไม่รอ
อ้อนวอนขอเธอไม่สนคนใจดำ

หลายปีจากฝากถามตามไปทั่ว
แม่ทูลหัวพี่คอยเฝ้าเงางามขำ
ข่าวคราวว่าแม่แก้วตาตกระกำ
หลงถลำสู่วังวนของคนลวง

พี่ยังหวงห่วงถึงลำพึงหา
รอขวัญตากลับคืนถิ่นแดนดินสรวง
หากไม่ลืมคนเศร้าที่เจ้าลวง
ขอรับช่วงดวงใจไปเยียวยา

ทุกวันเฝ้าทอดถอนอาวรรัก
พี่ยังปักรักมั่นแม่จันทร์(ศศิ)จ๋า
กลับมาเป็นดินผ่องยังท้องนา
ร่วมชีวาครองคู่สู่ชาวดิน

555ไม่ได้แจม กับน้องซะนาน น้อง พระจันทร์ดินดิน 555

รับได้ไหม เคยอยู่สูง เป็นยูงหงษ์
เคยอยู่วง พงศ์เผ่า เฝ้าถวิล
บัดนี้ร่วง ลงมาแนบ แทบพื้นดิน
ร้างไร้สิ้น มิควรค่า มิน่ายล

หลายปีก่อน พี่งอนง้อ "ดิน"ขอโทษ
อย่าเพิ่งโกรธ เลยหนอ ขอสักหน
มาครานี้ "ดิน"อาภัพ ต้องอับจน
สุดทานทน เจอคนลวง บ่วงมายา

เขามีแล้ว เจ้าของใจ ไยมาหลอก
ดังหนามยอก ตอกเล็บ เจ็บจริงหนา
คราสะอื้น ร่ำไห้ ได้น้ำตา
คิดถึงแต่ พี่ยา บ้านนาเรา

หากพี่ดุลย์ ใจดี นี้รักมั่น
ขอพี่นั้น เลี้ยงลูกให้ ได้ไหมเล่า
แค่ห้าเอง น้อยนิด คิดแบ่งเบา
ทำกับข้าว ด้วยหนา จะสวาปาม

(จำได้ไหมหนอ..สาวนครชัยศรี)

ผู้หญิงดินๆ