ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สิงขร]

 

น่าดีใจ ในปีนี้ มีน้ำดี
นายตาสี พี่ตาสา ทำนาเขียว
โอ้ทุ่งทอง มองไป ใจชื้นเชียว
ฝนคมเคียว เกี่ยวข้าว ร้าวอุรา

เจ้านายทุน นั่งรอ ขอหักก่อน
พึงอ้อนวอน งอนไป ไม่ประสา
มันหักต้น ชนดอก นอกตำรา
หยดน้ำตา พากล้ำกลืน สุดฝืนทน

อกเอ๋ย ชาวนาไทย ใครจะรู้
ต้องทนสู้ อยู่เดียวดาย คล้ายสับสน
ธรรมชาติ นายทุน ลุ้นให้จน
แล้วเสกมนต์ ใดใด ให้มีเงิน

ถ้าไม่มี ชาวนา พวกข้าตาย
คงต้องอาย ฝรั่ง นั่งหน้าเขิน
ซื้อข้าว ชาวต่างชาติ ขาดจนเพลิน(ผูกขาด)
พากันเดิน หลังอาน บานเลยตู

        สิงขร
         

[--ณัชชา--]

หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินจนชินแล้ว
ยังไม่แคล้วรันทดน่าอดสู
จนซ้ำซากลำบากลำบนเกินทนดู
ชีวิตอยู่หรือตายก็คล้ายกัน

พอน้ำหลากน่าล่มจมใต้น้ำ
ช่างระกำท้อทุกข์ไม่สุขสันต์
ถึงหน้าแล้งเหมือนว่าฟ้าลงทัณฑ์
คงถึงวันสุดท้ายขายนากิน

--ณัชชา--

 

[กังวาน]

อนาคตลดเลี้ยวแค่เสี้ยวเศษ
เหล่าฝูงเปรตสูบกินสิ้นความฝัน
ขายท้องนาท้องไร่ไปตามกัน
ถูกลงทัณฑ์คือคนไทยไร้ข้าวกิน

ต่างชาติครองสองมือเขาถือแซ่
ชาวนาแย่กลัวอดตายขายทรัพย์สิน
แผ่นดินทองของไทย...ไหนแผ่นดิน
น้ำตารินนั่งมองควาย...ละอายใจ

[D]

 

(ขอเป็นควายอีกทีนะ)

ควายตกงาน อีกปี ละทีนี้
นาไม่มี ให้ย่ำ ทำไฉน
เคยลุยทุ่ง ทุกเช้าเย็น เห็นคันไถ
จากนี้ไป นายขายถิ่น สิ้นทุกทาง

ข้าวในนา เคยมอง กลางท้องทุ่ง
เคยออกมุ่งไถผาด คลาดถากถาง
เช้ายันค่ำ เหนื่อยล้ำ ย่ำทุกทาง
ไม่เคยห่าง ว่างเว้น เช่นทุกวัน

ผู้หญิงดินๆ

[panthong.kh]

น่าดีใจ ในปีนี้ มีน้ำดี
นายตาสี พี่ตาสา ทำนาเขียว
โอ้ทุ่งทอง มองไป ใจชื้นเชียว
ฝนคมเคียว เกี่ยวข้าว ร้าวอุรา

เจ้านายทุน นั่งรอ ขอหักก่อน
พึงอ้อนวอน งอนไป ไม่ประสา
มันหักต้น ชนดอก นอกตำรา
หยดน้ำตา พากล้ำกลืน สุดฝืนทน

อกเอ๋ย ชาวนาไทย ใครจะรู้
ต้องทนสู้ อยู่เดียวดาย คล้ายสับสน
ธรรมชาติ นายทุน ลุ้นให้จน
แล้วเสกมนต์ ใดใด ให้มีเงิน

ถ้าไม่มี ชาวนา พวกข้าตาย
คงต้องอาย ฝรั่ง นั่งหน้าเขิน
ซื้อข้าว ชาวต่างชาติ ขาดจนเพลิน(ผูกขาด)
พากันเดิน หลังอาน บานเลยตู

        สิงขร
         

แสนสงสาร ชาวนา คราเดือดร้อน
หักดอกก่อน วอนว่า น่าอดสู
ต้องอาบเหงื่อ ต่างน้ำ ทนน่าดู
ชีวิตหมู่ ชาวนา มารำเค็ญ

หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน กินลำบาก
แสนทุกข์ยาก มากหมู่ ดูยากเข็ญ
ไม่รู้ว่า เป็นกรรม หรือเป็นเวร
จ้องมัวเล่น แต่งาน บ้านชาวนา

เป็นกระดูก สันหลัง ฟังไพเราะ
ช่างเสนาะ เหลือหลาย คล้ายดั่งว่า
คนสำคัญ ที่สุด ในพารา
หากแต่ว่า จนมาก พูดจากใจ
พันทอง