| 23 กุมภาพันธ์ 2012, 09:33:PM |
ส.เชื้อจันทร์
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 121
รักความจริง ความงาม ความสุนทรีย์ รักกวีรสบทกลอน
|
 |
« เมื่อ: 23 กุมภาพันธ์ 2012, 09:33:PM » |
 ชุมชน
|
...กำลังใจแด่ เธอ ผู้ยังทุกข์... หากวันนี้เธอขื่นขมตรมในจิต
ยิ้มสักนิดเรียกสติผิว์นึกได้
ลองทบทวนเรื่องราวเผื่อเข้าใจ
ว่าทำไม บอบช้ำจนคร่ำครวญ
ก่อนนี้อยู่อย่างไร จึงไม่ทุกข์
สายลมสุข ไปไหน ไม่พัดหวน
หรือหลงเดินทางผิด--คิดทบทวน
อาจประมวล สาเหตุ เทวษช้ำ
เพราะหลงเชื่อ ลืมเผื่อใจ เอาไว้เจ็บ
หรือเพราะเก็บ วจี ที่กลืนกล้ำ
หรือยึดมั่นถือมั่นในถ้อยคำ
จึงระกำ หนักหนา น้ำตานอง
วันนี้ฟ้ามองเห็นเป็นสีฟ้า
รีบเงยหน้า เร็วเข้า อย่าเศร้าหมอง
ชีวิตคน มีค่า ยิ่งกว่าทอง
จะมัวร้อง ร่ำไห้ ทำไมกัน
เคยยินไหม "สายน้ำ เปลี่ยนใจปลา-
คนเราหนา ก็เปลี่ยน มิคงมั่น"
ผู้มิเคยเป็นอื่น โปรดยืนยัน
แล้วตัวฉัน ยินดี พลีหัวใจ
ชีวิตมีหลายอย่าง ช่วยสร้างสุข
การแบกทุกข์ สบายเหรอ เธอว่าไหม
ดังนั้นจงรีบวาง ถอยห่างไป
ทิ้งมันไว้ อย่าหันกลับ ไปรับรู้
ตะวันตก ยังโผล่ ขึ้นมาใหม่
ทุกข์เมื่อไร อย่าท้อ ให้ต่อสู้
ความผิดพลาดเก็บไว้ใช้เป็นครู
การเป็นอยู่ ด้วยปัญญา ปราชญ์ว่า..ดี....
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕ |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เพรางาย, Prapacarn ❀, plang, ..กุสุมา.., รการตติ, รัตนาวดี, บ้านกลอนไทย, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ไพร พนาวัลย์, ลมหนาว, กลีบเมฆ, amika29, ปู่ริน, panthong.kh, รพีกาญจน์, กาแฟดำ, บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., อริญชย์, พี.พูนสุข, sucklife
ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
...สร้างความคุ้นเคยให้จิตใจ ด้วยเรื่องราว บทกวี และข้อคิดดีๆ...
|
|
|
| 23 กุมภาพันธ์ 2012, 10:35:PM |
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,312
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 23 กุมภาพันธ์ 2012, 10:35:PM » |
ชุมชน
|
ไม่ได้อยากแบกหรอกบอกให้รู้
ทุกข์มาสู่อย่างไรไวเหลือที่
พ่นพิษพล่านซ่านซึมทั่วอินทรีย์
พอรู้ตัวตรงนี้เต็มน้ำตา
พูดไม่ได้ไล่ไม่หนีลี้ไม่พ้น
ทุกแห่งหนมืดดำขย้ำฆ่า
เหมือนมีดเถือเกลือฉาบซาบ แสบ ชา
ตายคงรอดแต่ว่า...ยังหายใจ
เหลือแต่ซากรองเศร้าเข้าเต็มตื้อ
อยากจะสื่อทุกข์ท้นดังคนใบ้
ถูกเย็บปากควักลิ้นสินมือไม้
จะรอดเห็นเช้าได้...หรือไม่แล้ว
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : plang, ดาว อาชาไนย, รการตติ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตนาวดี, บ้านกลอนไทย, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ไพร พนาวัลย์, ลมหนาว, กลีบเมฆ, amika29, ปู่ริน, panthong.kh, รพีกาญจน์, กาแฟดำ, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, ..กุสุมา.., เมฆา..., อริญชย์, sunthornvit, ส.เชื้อจันทร์, พี.พูนสุข, sucklife, พิมพ์วาส
ข้อความนี้ มี 25 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
|
|
|
| 24 กุมภาพันธ์ 2012, 12:18:AM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2012, 12:18:AM » |
ชุมชน
|
ถ้าปล่อยวางทุกข์ได้คงดีแน่
แต่ว่ามันต้องแก้ท้าแพ้ แห้ว
มนุษย์นี้หลายลิ้นปลิ้นหลายแนว
มันคล่องแคล่ววกวน จนไม่ทัน
ทุกข์เหมือนพญามารคอยรานล่า
จึงต้องหาทางแก้แม้ไหวหวั่น
ดับเครื่องชนดีกว่าถ้าเจอกัน
เอาให้มันรู้ดีไม่หนีแล้ว
พยายามทำวันนี้ดีที่สุด
แต่สะดุดจนได้จนใจแป้ว
ดั่งนักมวยแลกหมัดซัดทุกแนว
ถูกตบแก้วหูพัง ทำยังไง?
อยากปล่อยวางความทุกข์ที่จุกอก
อยากหมดยกเสียที หนีไม่ได้
อยากอยู่อย่างสงบ มิรบใคร
หรือต้องใช้เวรกรรมที่ทำมา?
"ไพร พนาวัลย์" |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : plang, amika29, ลมหนาว, ปู่ริน, กลีบเมฆ, panthong.kh, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, กาแฟดำ, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, ..กุสุมา.., เมฆา..., อริญชย์, sunthornvit, ส.เชื้อจันทร์, เพรางาย, พี.พูนสุข, sucklife
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 24 กุมภาพันธ์ 2012, 06:46:AM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2012, 06:46:AM » |
ชุมชน
|
ถึงมากทุกข์ สุขได้ แทบคลายสิ้น
หากหลากจินต์ ถวิลเท สิเนหา
อีกยินยอม พร้อมสรรพ์ ปันเมตตา
ซับธารา คราหลั่ง ด้วยกังวล
ต่างปันรัก มรรคผล บันดลเกิด
โลกบรรเจิด เพริศพริ่ง ยิ่งกุศล
จักเย็นรื่น ชื่นใจ ในมงคล
สุขมานมน ล้นล้ำ ด้วยน้ำใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, amika29, ลมหนาว, สะเลเต, ..กุสุมา.., panthong.kh, เมฆา..., ดาว อาชาไนย, อริญชย์, sunthornvit, ไพร พนาวัลย์, ส.เชื้อจันทร์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, sucklife
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 24 กุมภาพันธ์ 2012, 06:53:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2012, 06:53:AM » |
ชุมชน
|
ถ้าปล่อยวางทุกข์ได้คงดีแน่
แต่ว่ามันต้องแก้ท้าแพ้ แห้ว
มนุษย์นี้หลายลิ้นปลิ้นหลายแนว
มันคล่องแคล่ววกวน จนไม่ทัน
ทุกข์เหมือนพญามารคอยรานล่า
จึงต้องหาทางแก้แม้ไหวหวั่น
ดับเครื่องชนดีกว่าถ้าเจอกัน
เอาให้มันรู้ดีไม่หนีแล้ว
พยายามทำวันนี้ดีที่สุด
แต่สะดุดจนได้จนใจแป้ว
ดั่งนักมวยแลกหมัดซัดทุกแนว
ถูกตบแก้วหูพัง ทำยังไง?
อยากปล่อยวางความทุกข์ที่จุกอก
อยากหมดยกเสียที หนีไม่ได้
อยากอยู่อย่างสงบ มิรบใคร
หรือต้องใช้เวรกรรมที่ทำมา?
"ไพร พนาวัลย์" 
ปล่อยมันไป ตามกรรม ที่ทำเถิด
บางครั้งเกิด โมโห โง่พับผ่า
มีน้อยเนื้อ ต่ำใจ ในบางครา
กิเลสหนา กัดกร่อน ไม่ผ่อนปรน
ปล่อยทุกที เป็นหลุด ฉุดไม่อยู่
ปล่อยฤทัย จมสู่ ดูสับสน
ปล่อยต่อไป ไม่ได้ ให้เวียนวน
มันชอบกล วุ่นวาย อยู่ภายใน
แม้ใครมี วิธีปล่อย บอกหน่อยเถิด
กุศลเลิศ เกิดแก่คน จนสดใส
ช่วยชี้แนะ แนวทาง ทำอย่างไร
ถึงจะปล่อย วางได้ ใครช่วยที
พันทอง
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, ..กุสุมา.., เมฆา..., ดาว อาชาไนย, อริญชย์, sunthornvit, ไพร พนาวัลย์, ส.เชื้อจันทร์, amika29, รพีกาญจน์, เพรางาย, พี.พูนสุข, sucklife
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 24 กุมภาพันธ์ 2012, 10:28:AM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2012, 10:28:AM » |
ชุมชน
|
หลายสิ่งอย่างขวางรอจ่อตรงหน้า
ทุกปัญหาสารพันฉันอยากหนี
พบทางแยกควรไปทางไหนดี
หยุดเดินไหม?..ใจนี้ที่ถามตน
แสนมืดมัวหัวใจไร้แสงสว่าง
บนเส้นทางที่ก้าวเราสับสน
วอนจราจรช่วยฉุดหมายหลุดพ้น
บนถนน...น้ำตาล้าเต็มกลืน
---สะเลเต--- |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, panthong.kh, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, ไพร พนาวัลย์, ส.เชื้อจันทร์, amika29, รพีกาญจน์, ลมหนาว, เพรางาย, พี.พูนสุข, sucklife
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 24 กุมภาพันธ์ 2012, 09:33:PM |
ส.เชื้อจันทร์
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 121
รักความจริง ความงาม ความสุนทรีย์ รักกวีรสบทกลอน
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2012, 09:33:PM » |
ชุมชน
|
เหลือแต่ซากรองเศร้าเข้าเต็มตื้อ
อยากจะสื่อทุกข์ท้นดังคนใบ้
ถูกเย็บปากควักลิ้นสินมือไม้
จะรอดเห็นเช้าได้...หรือไม่แล้ว
ขอเพียงลมหายใจยังไม่สิ้น
เชื่อชีวินต้องอยู่คู่ขวัญแก้ว
บุญเคยสร้างในสงฆ์คงไม่แจว
ต้องตะแงวหวนคืนยื่นผลดี
ต่อให้เหลือเวลาเพียงน้อยนิด
โปรดจงคิดถึงธรรมนำสุขี
อยู่กับขณะปัจจุบันทันท่วงที
สติมี ปัญญามา จิตร่าเริง
หากต้องจบชีวิต ณ จิตนั้น
ทุกข์อาจพลันหมดไป หายยุ่งเหยิง
เศร้าอาจถูกตะเพิดหนีเปิดเปิง
"ธรรม"เถลิงสุขนั่งแท่น แทนชีพตรม.
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๔ ก.พ. ๕๕
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, Prapacarn ❀, sunthornvit, รพีกาญจน์, panthong.kh, ลมหนาว, สิงขร, ไพร พนาวัลย์, เพรางาย, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, พี.พูนสุข, sucklife
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...สร้างความคุ้นเคยให้จิตใจ ด้วยเรื่องราว บทกวี และข้อคิดดีๆ...
|
|
|
| 24 กุมภาพันธ์ 2012, 09:51:PM |
ส.เชื้อจันทร์
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 121
รักความจริง ความงาม ความสุนทรีย์ รักกวีรสบทกลอน
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2012, 09:51:PM » |
ชุมชน
|
หลายสิ่งอย่างขวางรอจ่อตรงหน้า
ทุกปัญหาสารพันฉันอยากหนี
พบทางแยกควรไปทางไหนดี
หยุดเดินไหม?..ใจนี้ที่ถามตน
แสนมืดมัวหัวใจไร้แสงสว่าง
บนเส้นทางที่ก้าวเราสับสน
วอนจราจรช่วยฉุดหมายหลุดพ้น
บนถนน...น้ำตาล้าเต็มกลืน
---สะเลเต--- ที่เข้าใจว่าใจนั้นไร้แสง
เพราะถูกแรงบีบอัดเกินขัดขืน
แท้จริงมีแสงสว่างถึงกลางคืน
หากแต่ยืนหันหลังให้จึงไม่เห็น
แสงที่ว่าคือการยอมรับความจริง
ทุกทุกสิ่งทั้งลำบากและยากเข็ญ
รับรู้ในทุกอย่างอย่างมันเป็น
ใจจะเย็น เห็นทางออก จากมืดมัว.
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๔ ก.พ. ๕๕
|
...สร้างความคุ้นเคยให้จิตใจ ด้วยเรื่องราว บทกวี และข้อคิดดีๆ...
|
|
|
|
