ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

ขี้ลืม  เนืองนิตย์  ผิดมนุษย์
ชำรุด  สุดแย่  เกินแก้ไข
หยิบยืม  เงินทอง  ของผู้ใด
มิเคย  ชดใช้  จ่ายกลับคืน

มีเมีย  ตอนไหน  นึกไม่ออก
อยู่นอก  บ้านพลัน  หันเป็นอื่น
ปัญญา  สมาธิ  มิยาวยืน
ขัดขืน  มิได้  ใช่แสร้งทำ

พาเพื่อน  ไปเลี้ยง  เที่ยงวันก่อน
ถึงตอน  จ่ายตังค์  นั่งเกาหำ
ลืมพก  กระเป๋า  หนอเจ้ากรรม
งึมงำ  ปัดให้  เพื่อนจ่ายแทน

ลืมผ่อน  บ้านช่อง  สองปีกว่า
แม่งมา  ยึดไป  เสียดายแสน
เหตุผล  ไม่ฟัง  ยังดูแคลน
คลั่งแค้น  ขุ่นข้อง  จำต้องทน

ลืมเป็น  นิสัย  ไม่อาจเปลี่ยน
ยิ่งเพียร  บังคับ  ยิ่งสับสน
ตอนนี้  ลืมแม้  แต่เพศตน
ฉงน  จริงจริง  หญิงหรือชาย

สุนทรวิทย์               

[--ณัชชา--]

อาการที่เห็นเป็นเอามาก
คิดอยากรักษาเผื่อจะหาย
ปล่อยไว้เนิ่นนานอันตราย
จะสายเกินกว่ารักษาทัน

ขอเก็บค่ายาส่งมาก่อน
เผื่อตอนเสร็จสรรพชักดาบฉัน
สามล้านจ่ายมาอย่าช้าพลัน
ไม่หายช่างมันแต่ฉันรวย

--natcha--

 

[sunthornvit]

ใจบุญ  สุนทาน  ปานแม่พระ
กล่าวซะ  จริงจัง  ดังจะช่วย
สามล้าน  มัดจำ  ค่าอำนวย
คนป่วย  แทบช็อค  โดนน็อคยาว

สามล้าน  ขอเบน  เป็นสินสอด
แลกกอด  เคลียคลอ  คุณหมอสาว
เห็นด้วย  ต่อตรง  ส่งข่าวคราว
ตอนนี้  ลุงหนาว  หง่าวเต็มที

สุนทรวิทย์

[ไพร พนาวัลย์]

สามล้านกีบรีบจ่ายให้ไปโลด
จะได้โดดตัวลอยคอยยาหยี
ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองไม่เปลืองฟรี
จะได้มีเมียเป็นหมอ ผมขอเชียร์

หมอณัชชาสละโสดโปรดอย่าหนี
รวยกันละตานี้ไม่มีเสีย
ทั้งได้ลูก สามีไม่มีเพลีย
เพราะอาเฮีย สุนทรวิทย์ เธอฟิตจริง

"ไพร พนาวัลย์"

 

[sunthornvit]

สามล้านกีบ  ละก็  พอสู้ไหว
จะรีบไป  ขอยอดสร้อย  มิอ้อยอิ่ง
หวังณัชชา  น้องจะ  มิประวิง
ยอมแอบอิง  ภักดี  ตัวพี่ชาย

พี่ซื่อตรง  คงจิต  คิดปลูกฝัง
แม้สมหวัง  ดังที่  ฤดีหมาย
จะรักน้อง  โอบอุ้ม  ทุ่มใจกาย
ให้สบาย  สุขศรี  ทุกวี่วัน

สุนทรวิทย์

[--ณัชชา--]

รับรักษาอย่างเดียวไม่เกี่ยวก้อย
พี่ดันคอยทำป้อขอแต่งฉัน
ไปไกลไกลเลยพี่เดี๋ยวมียัน
คิดเกี่ยวพันบอกไว้ไม่ตกลง

สามล้านบาทหากพร้อมพี่ยอมให้
ขอรับไว้แล้วเลยนะตามประสงค์
ตัวไม่เอาขอแต่ตังดังจำนง
และขอส่งพี่ชายไปบางแค

--natcha--

 

[sunthornvit]

น้ำตาหยด แหมะแหมะ โดนแซะทิ้ง
ถูกแม่หญิง ชกคว่ำ ซ้ำอีกแผล
แถมขู่ส่ง พี่ชาย ไปบางแค
เจ็บดวงแด ด่าวดิ้น กินน้ำตา

เห็นอาชีพ มั่นคง ตรงสเปก
คิดอยากเทก_โอเวอร์ เธอหนักหนา
กลับเจอหมัด ซะน่วม รวมบาทา
เข็ดแล้วจร้า หมอณัช พี่ตัดใจ

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

เมื่อความรัก เข้าตา ป๋าแก่แก่
ต้องตายแน่ แพ้แรงหมอ ล่อเข้าให้
ป๋าแก่แล้ว มีลูกหลาน บานตะไท
จงทำใจ เข้าวัด กำจัดกาม

เรื่องอย่างว่า ป๋าขา อย่าเซ้าซี้
เดี๋ยวหัวใจ วายฟรี น้องนี้ห้าม
เห็นสาวแก่ แม่หม้าย ทำลวนลาม
เดี๋ยวนงราม ตามถึงบ้าน สะท้านทรวง
พันทอง

[sunthornvit]

ป๋าเรียบร้อย หงอยเหงา มิเจ้าชู้
ไร้อีหนู คุกคาม ตามหึงหวง
รักหญิงเดียว จริงใจ ไม่ล่อลวง
คือพุ่มพวง พันทอง ผ่องโสภี

จีบหมอณัช แค่เย้า เค้าเล่นเล่น
ทำทะเล้น บ้างหนา อย่าจู้จี้
รักน้องพัน ด่ำดื่ม ปลื้มฤดี
มิคิดมี ใครสอง ให้หมองใจ

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

ป๋าอย่าพล่าม นงราม นั้นแสนเบื่อ
ไม่อยากเชื่อ เมื่อวาน บ้านตาไก่
นั่งจู๋จี๋ กับยายมี เมียตาไม
พูดถึงใคร จึงได้ หัวเราะดัง

ทำเจ้าชู้ ดู๊ดู จีบหมอณัชฯ
โดนเธอชัด เข้าเป้า เศร้าหมดหวัง
อย่ามาทำ ร้องไห้ ฉันไม่ฟัง
บอกกี่ครั้ง ให้ระวัง ยังไม่วาย
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ลืมอันใด ไหนกัน นั้นไม่ว่า
แต่ไม่ปลื้ม ลืมพี่ยา น่าใจหาย
คงต้องช้ำ ร่ำว่า แทบลาตาย
ถูกหญิงหน่าย ขายหน้า อุราตรม

หากรักพี่ หนีพ่อ ขอลาแม่
คงสุขแท้ แลระรื่น มิขื่นขม
ลืมให้สิ้น จินตนา ทิ้งอารมณ์
ร่วมภิรมย์ สมจิตต์ แนบชิดกัน .../



 


บูรพาท่าพระจันทร์ 

[panthong.kh]

อยากหนีพ่อ หนีแม่ ท่านแก่เฒ่า
จะทำไง ดีเรา เล่าบอกฉัน
รักก็รัก ปักจิต อยู่ทุกวัน
แทบอาศัลย์ คิดถึง จึงเว้าวอน

อยากมาร่วม หอห้อง สองเรานี้
คงสุขขี จริงหนอ แต่รอก่อน
เป็นห่วงท่าน พ่อแม่ อย่าตัดรอน
ท่านสั่งสอน เลี้ยงดู อดสูใจ

ถ้าแม้นรัก กันจริง ไม่กลิ้งกลอก
น้องขอบอก ตรงตรง อย่าสงสัย
รักทั้งพี่ ทั้งพ่อแม่ จงอภัย
รอไม่ไหว หาใหม่ ได้เลยเออ
พันทอง

[sunthornvit]

ป๋าอย่าพล่าม นงราม นั้นแสนเบื่อ
ไม่อยากเชื่อ เมื่อวาน บ้านตาไก่
นั่งจู๋จี๋ กับยายมี เมียตาไม
พูดถึงใคร จึงได้ หัวเราะดัง

ทำเจ้าชู้ ดู๊ดู จีบหมอณัชฯ
โดนเธอชัด เข้าเป้า เศร้าหมดหวัง
อย่ามาทำ ร้องไห้ ฉันไม่ฟัง
บอกกี่ครั้ง ให้ระวัง ยังไม่วาย
พันทอง

ไปคุยกับ  ยายมี  เรื่องพี่สาว
ได้ยินข่าว  เค้ามี  ที่ดินขาย
พี่มีเงิน  เหลือฝาก  อยู่มากมาย
จึงคิดหมาย  ซื้อไว้  ให้น้องพัน

น้องต่อว่า  ราวี  พี่ผิดผิด
นึกน้อยจิต  รวนเร  เปลี่ยนเหหัน
ไม่ซื้อแล้ว  ที่ทาง  ช่างหัวมัน
แจกไม่อั้น  ใครอยากได้  รับไปเลย

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

ลืมอันใด ไหนกัน นั้นไม่ว่า
แต่ไม่ปลื้ม ลืมพี่ยา น่าใจหาย
คงต้องช้ำ ร่ำว่า แทบลาตาย
ถูกหญิงหน่าย ขายหน้า อุราตรม

หากรักพี่ หนีพ่อ ขอลาแม่
คงสุขแท้ แลระรื่น มิขื่นขม
ลืมให้สิ้น จินตนา ทิ้งอารมณ์
ร่วมภิรมย์ สมจิตต์ แนบชิดกัน .../

 

บูรพาท่าพระจันทร์ 

ให้ลืมพ่อ  ละแม่  แถไปหา
บูรพาฯ  มีแผน  เป็นแม่นมั่น
ใช้คารม  คำหวาน  หว่านสัมพันธ์
กลัวมีอัน  จนมุม  ตกหลุมพราง

รักน้องจริง  ไฉน  ไม่สู่ขอ
สินสอดพอ  ต่อรอง  มิหมองหมาง
หนีตามพี่  พลั้งพลาด  อาจอับปาง
เดินขาถ่าง  ย่ำแย่  แม่ตีตาย

สุนทรวิทย์

[..กุสุมา..]

คุณแม่ท่าน ใจดี มิตีดอก
แถมยังบอกให้รักห้ามยักย้าย
คอยดูแลปรนนิบัตพัดพี่ชาย
และห้ามร้ายดุด่าว่าพี่บูฯ

ยามกินให้คอยป้อนนอนขับกล่อม
นั่งอยู่พร้อมเคียงข้างห้ามห่างคู่
เรื่องสินสอดเงินทองไม่ขอดู
ทางรักปูสู่ลูกสาวให้ก้าวเดิน
          ..ซ้อสี่..กุสุมา..

[sunthornvit]

ถ้อยคำซ้อ  สะกิด  ความอิจฉา
พรรณนา  ยืดยาว  กล่าวสรรเสริญ
ให้โอกาส  บูรพา  กว่าประเมิน
ไม่เอาเงิน  สินสอด  ปลอดกังวล

เหมือนตัดสิทธิ์  สุนทรฯ  ให้นอนเปลี่ยว
ต้องแห้งเหี่ยว  หงอยเหงา  เศร้าสับสน
ซ้อไม่รัก  สิ้นหวัง  นั่งอับจน 
เธอเลือกคน  เคียงคู่ ชื่อบูรพาฯ

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

อยากหนีพ่อ หนีแม่ ท่านแก่เฒ่า
จะทำไง ดีเรา เล่าบอกฉัน
รักก็รัก ปักจิต อยู่ทุกวัน
แทบอาศัลย์ คิดถึง จึงเว้าวอน

อยากมาร่วม หอห้อง สองเรานี้
คงสุขขี จริงหนอ แต่รอก่อน
เป็นห่วงท่าน พ่อแม่ อย่าตัดรอน
ท่านสั่งสอน เลี้ยงดู อดสูใจ

ถ้าแม้นรัก กันจริง ไม่กลิ้งกลอก
น้องขอบอก ตรงตรง อย่าสงสัย
รักทั้งพี่ ทั้งพ่อแม่ จงอภัย
รอไม่ไหว หาใหม่ ได้เลยเออ
พันทอง

เป็นลูกสาว  แสนดี  มิมีเพี้ยน 
งั้นพี่เปลี่ยน  ต้นตอ  ข้อเสนอ
เรื่องพาหนี  ตัดไป  ไม่แล้วเธอ
ยอมออเออ  ผูกมัด  มิขัดใจ

แต่น้องต้อง  เลิกหวงตัว  มัวตระหนี่
เชื่อฟังพี่  คล้อยตาม  ห้ามเฉไฉ
ยามพี่มี  จำนง  ประสงค์ใด
ห้ามร่ำไร  ไตร่ตรอง  ต้องฉับพลัน

สุนทรวิทย์

[..กุสุมา..]

เหมือนตัดสิทธิ์  สุนทรฯ  ให้นอนเปลี่ยว
ต้องแห้งเหี่ยว  หงอยเหงา  เศร้าสับสน
ซ้อไม่รัก  สิ้นหวัง  นั่งอับจน 
เธอเลือกคน  เคียงคู่ ชื่อบูรพาฯ
สุนทรวิทย์
**************************

ก็อาเฮียทำซ้อท้อช้ำหนัก
เฮียหาญหักปักใจหญิงใหม่หนา
ทิ้งซ้อให้เจ็บช้ำกรำน้ำตา
สุดระอาแล้วนะอาเฮียวิทย์

ยังยักย้ายยถ่ายเงินเพลินจับจ่าย
เฮียช่างร้ายเหลือทนหม่นหมองจิต
ขอประท้วงเฮียไม่ ..คิดสักนิด
ลืมสนิทซ้อสี่..ที่รักเฮีย..
   ..ซ้อสี่..กุสุมา..

[sunthornvit]

เคยนอกใจ  ปรวนแปร  แต่เมื่อไหร่
มิเคยได้  กรุ้มกริ่ม  กะลิ้มกะเหลี่ย
แสนภักดี  ค่ำเช้า  เฝ้านัวเนีย
พอเบื่อเฮีย  เสกสรร  ปั้นเรื่องราว

ซ้อไปไหน  ใกล้ไกล  เฮียไปด้วย
มิเคยฉวย  โอกาส  ปราดหาสาว
มากริ้วโกรธ  โทษเฮีย  เสียยืดยาว
เพื่อกลบข่าว  อนงค์  หลงรักบูฯ

สุนทรวิทย์

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากหนีพ่อ หนีแม่ ท่านแก่เฒ่า
จะทำไง ดีเรา เล่าบอกฉัน
รักก็รัก ปักจิต อยู่ทุกวัน
แทบอาศัลย์ คิดถึง จึงเว้าวอน

อยากมาร่วม หอห้อง สองเรานี้
คงสุขขี จริงหนอ แต่รอก่อน
เป็นห่วงท่าน พ่อแม่ อย่าตัดรอน
ท่านสั่งสอน เลี้ยงดู อดสูใจ

ถ้าแม้นรัก กันจริง ไม่กลิ้งกลอก
น้องขอบอก ตรงตรง อย่าสงสัย
รักทั้งพี่ ทั้งพ่อแม่ จงอภัย
รอไม่ไหว หาใหม่ ได้เลยเออ
พันทอง

พ่อแมงดา ระอาแท้ อีกแม่เล้า
คอยอยู่เฝ้า เจ้ารู้ อยู่เสมอ
อยากรับแขก แลกอะไร ไหวหรือเธอ
ยอมเจ็บช้ำ บำเรอ เผลอเป็นตาย

มากับพี่ นี้สบาย กว่าขายที่
ด้วยของดี มีท่า น่าเสียหาย
จะสึกหรอ หนอของรัก ชักเสียดาย
ถูกกล้ำกราย ลายพร้อย ดั่งรอยกา.../ 


 


บูรพาท่าพระจันทร์