ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

                     

      แอบหลงรัก  อรไท  วิไลนัก
         สามิภักดิ์  นงพะงา  ยิ่งกว่าแม่
         ปองยุพิน  หนึ่งเดียว  เกี่ยวดวงแด
         หมายแน่วแน่  โปรดปราน  แต่กานดา

            นุชนาฏ  นวลระหง  จงเชื่อเถิด
         พี่ทูนเทิด  พุ่มพวง  ดวงยิหวา
         มั่นคงต่อ  ลำเพา  เยาวพา
         วรางคณา  ประเสริฐ  เลิศบวร

            มอบกายา  เลือดเนื้อ  เพื่อจอมขวัญ
         อภินันท์  ยุวดี  ศรีสมร
         รักสุดจิต  สุดใจ  ในบังอร
         โฉมงามงอน  เธอหนึ่ง  ตรึงฤดี

            เยาวมาลย์  เหนือใคร  ในพิภพ
         พี่สยบ  แก้วตา  มารศรี
         เฝ้าเชิดชู  บูชา  วิลาสินี
         อมรสตรี  คู่สม  พรหมลิขิต

            ห่างนงราม  สามวา  น้ำตาตก
         ตื่นตระหนก  ละเหี่ย  เสียจริต
         หนึ่งวันมิ  พานพบ  สบ-กนิษฐ์
         วิปริต  วางวาย  เบื่อหายใจ

            สุนทรวิทย์

[บูรพาท่าพระจันทร์]

โอ้อกเรา เศร้าจัง รักทั้งโคตร
ทุกคนโปรด ยินดีรับ มิขับไส
ถึงชั่วดี มีจน ปะปนไป
แต่หทัย ไม่เครียด รังเกียจเลย

คงเป็นกรรม ทำมา แต่คราก่อน
จึงคืนย้อน ซ้อนเอา นะเจ้าเอ๋ย
ด้วยมากรัก นักเรา ครั้งเก่าเคย
ยากเปรียบเปรย เผยคำ จำนรรจา .../
 

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[สุนันยา]

ทนอ่านกานท์ หวานเลี่ยน จนเวียนหัว
อ่านทุกตัว อักษร กลอนใครหนา
อ้อคำกลอน สุนทรวิทญ์ คิดจัดมา
รักอะไร นักหนา รักบ้าบอ

ดูก็รู้ หมูที่ไหน ใครจะเชื่อ
คิดล่อเหยื่อ ด้วยรัก จนหนักข้อ
เกินความจริง สิ่งกล่าว เท้าความพอ
ใครกันหนอ โค..ต..ร..รัก คงหนักใจ...

"สุนันยา"

[panthong.kh]

                     

      แอบหลงรัก  อรไท  วิไลนัก
         สามิภักดิ์  นงพะงา  ยิ่งกว่าแม่
         ปองยุพิน  หนึ่งเดียว  เกี่ยวดวงแด
         หมายแน่วแน่  โปรดปราน  แต่กานดา

            นุชนาฏ  นวลระหง  จงเชื่อเถิด
         พี่ทูนเทิด  พุ่มพวง  ดวงยิหวา
         มั่นคงต่อ  ลำเพา  เยาวพา
         วรางคณา  ประเสริฐ  เลิศบวร

            มอบกายา  เลือดเนื้อ  เพื่อจอมขวัญ
         อภินันท์  ยุวดี  ศรีสมร
         รักสุดจิต  สุดใจ  ในบังอร
         โฉมงามงอน  เธอหนึ่ง  ตรึงฤดี

            เยาวมาลย์  เหนือใคร  ในพิภพ
         พี่สยบ  แก้วตา  มารศรี
         เฝ้าเชิดชู  บูชา  วิลาสินี
         อมรสตรี  คู่สม  พรหมลิขิต

            ห่างนงราม  สามวา  น้ำตาตก
         ตื่นตระหนก  ละเหี่ย  เสียจริต
         หนึ่งวันมิ  พานพบ  สบ-กนิษฐ์
         วิปริต  วางวาย  เบื่อหายใจ

            สุนทรวิทย์

แอบทำไม ให้เมื่อย เหนื่อยเปล่าเปล่า
ครวญพร่ำ ทุกค่ำเช้า เศร้าสร้อยใหญ่
แม้นรักนุช สุดสวาท แทบขาดใจ
อนงค์นาฏ มิอาจให้ หทัยครอง

ด้วยว่าน้อง มีคู่ ตุนาหงัน
สายสัมพันธ์ แม้นรู้ สู่สมสอง
สายนที ไหลกราด มิอาจปอง
ช้ำดั่งคลอง ขาดน้ำ ยามฝนลา
พันทอง

[panthong.kh]

โอ้อกเรา เศร้าจัง รักทั้งโคตร
ทุกคนโปรด ยินดีรับ มิขับไส
ถึงชั่วดี มีจน ปะปนไป
แต่หทัย ไม่เครียด รังเกียจเลย

คงเป็นกรรม ทำมา แต่คราก่อน
จึงคืนย้อน ซ้อนเอา นะเจ้าเอ๋ย
ด้วยมากรัก นักเรา ครั้งเก่าเคย
ยากเปรียบเปรย เผยคำ จำนรรจา .../
 
 

บูรพาท่าพระจันทร์

รักอย่างนี้ เห็นที จะไม่เหมาะ
จำต้องใส่ เสื้อเกาะ คงเหมาะกว่า
ปืนระเบิด โปรดเถิด อย่าเอามา
ถึงหนังเหนียว แต่ว่า ข้ากลัวตาย

บูรพา ท่าพระจันทร์ หวั่นที่ไหน
ชูสองนิ้ว เมื่อไร ให้ใจหาย
เล่นทั้งโคตร เบาหน่อย นะพี่ชาย
เดี๋ยวหลังเดี้ยง เอียงซ้าย อายเขานา
พันทอง

[กังวาน]

จะโคตรรักรักทั้งโคตรอย่าโกรธผม
ดีกว่าตรมเพราะไร้ใครเฝ้าหา
เกิดทั้งทีมีไว้ไม่เสียเวลา
หากเกิดมามิมีรักน่าหนักใจ

สุนันยา...พันทอง..น้องเอมี่
ตัวผมนี้รักหมดอดไม่ไหว
นางฟ้าชาลีก็ซึ้งตรึงฤทัย
น้องแซมไงก็รักหนักด้วยซี

สะเลเต...ณัชชาอย่าว่านะ
เรื่องรักน่ะห้ามไม่ได้มิใช่ผี
สวดนะโมสามจบหลบทันที
ทำไงดียิ่งคนโสด...ผมโคตรรัก

ขออภัยที่เอ่ยนามครับ ถ้าไม่สุภาพต้องโทษคนตั้งกระทู้...พี่สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

โอ้อกเรา เศร้าจัง รักทั้งโคตร
ทุกคนโปรด ยินดีรับ มิขับไส
ถึงชั่วดี มีจน ปะปนไป
แต่หทัย ไม่เครียด รังเกียจเลย

คงเป็นกรรม ทำมา แต่คราก่อน
จึงคืนย้อน ซ้อนเอา นะเจ้าเอ๋ย
ด้วยมากรัก นักเรา ครั้งเก่าเคย
ยากเปรียบเปรย เผยคำ จำนรรจา .../
 
 

บูรพาท่าพระจันทร์

แอบรักสาว  ข้างเดียว  ทนเหี่ยวแห้ง
เธอระแวง  ตัดรอน  ย้อนกล่าวหา
เรารักจริง  นงคราญ  บอกมารยา
เลยเสียท่า  อกหัก  รักถูกเมิน

โชคชะตา  อาภัพ  นับหลายหน
แสนอับจน  น้องนาง  เธอห่างเหิน
มิเหลียวแล  แถมเหน็บ  เจ็บเหลือเกิน
ตัดใจเดิน  หาใหม่  ในฉับพลัน

สุนทรวิทย์

[..กุสุมา..]

 

ห่างนงราม  สามวา  น้ำตาตก
         ตื่นตระหนก  ละเหี่ย  เสียจริต
         หนึ่งวันมิ  พานพบ  สบ-กนิษฐ์
         วิปริต  วางวาย  เบื่อหายใจ

            สุนทรวิทย์
*****************************************
แม้นถ้อยคำ ร่ำเผย เชยแสนเลี่อน
ยังพร้อมเคลื่อน ดวงจิต คิดมอบให้
นี่คือจริง สิ่งบอก ออกจากใจ
ซ้อรับไว้ ในทรวง อย่าห่วงเลย

จะจดจำ ย้ำนัก รักโค.ต.ร.โค.ต.ร
เป็นคนโปรด เพียงซ้อ ขอเฉลย
ขาดรสหวาน ซ้อเติม เพิ่มรักเปรย
ทุกวันเอ่ย หยอกเย้า เฝ้าอยู่เคียง
     ..ซ้อสี่..กุสุมา..
 

[sunthornvit]

ทนอ่านกานท์ หวานเลี่ยน จนเวียนหัว
อ่านทุกตัว อักษร กลอนใครหนา
อ้อคำกลอน สุนทรวิทญ์ คิดจัดมา
รักอะไร นักหนา รักบ้าบอ

ดูก็รู้ หมูที่ไหน ใครจะเชื่อ
คิดล่อเหยื่อ ด้วยรัก จนหนักข้อ
เกินความจริง สิ่งกล่าว เท้าความพอ
ใครกันหนอ โค..ต..ร..รัก คงหนักใจ...

"สุนันยา"

คนรักจริง  วนิดา  ว่าเหลือเชื่อ
พร่ำจนเหงื่อ  ไคลเอ่อ  เธอว่าไก๋
ฟังแล้วแสน  ท้อถอย  แอบน้อยใจ
ช่างกระไร  นงคราญ  พานพาโล

พี่จริงใจ  เนื้อเย็น  มองเป็นหลอก
กล่าวย้อนยอก  เล่นตัว  ยั่วโทโส
เดี๋ยวมีใหม่  เป็นพวง  ควงมาโชว์
จะรีบโอ๋  ไม่ทัน  นะขวัญตา

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

แอบทำไม ให้เมื่อย เหนื่อยเปล่าเปล่า
ครวญพร่ำ ทุกค่ำเช้า เศร้าสร้อยใหญ่
แม้นรักนุช สุดสวาท แทบขาดใจ
อนงค์นาฏ มิอาจให้ หทัยครอง

ด้วยว่าน้อง มีคู่ ตุนาหงัน
สายสัมพันธ์ แม้นรู้ สู่สมสอง
สายนที ไหลกราด มิอาจปอง
ช้ำดั่งคลอง ขาดน้ำ ยามฝนลา
พันทอง

[/quote]

ถึงมีคู่  อยู่แล้ว  แก้วตาเอ๋ย
อย่าห่วงเลย  เรื่องนั้น  ไร้ปัญหา
แอบพบหน้า  กันบ้าง  บางเวลา
ตื่นเต้นกว่า  เชื่อพี่  ดีแน่นอน

หาความสุข  เล็กน้อย  คอยเก็บเกี่ยว
ชั่วประเดี๋ยว  สุโข  มโนหร
มิต้องมี  พันธะ  นะบังอร
เหมือนพักผ่อน  ชั่วครั้ง  ก็ยังดี

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

จะโคตรรักรักทั้งโคตรอย่าโกรธผม
ดีกว่าตรมเพราะไร้ใครเฝ้าหา
เกิดทั้งทีมีไว้ไม่เสียเวลา
หากเกิดมามิมีรักน่าหนักใจ

สุนันยา...พันทอง..น้องเอมี่
ตัวผมนี้รักหมดอดไม่ไหว
นางฟ้าชาลีก็ซึ้งตรึงฤทัย
น้องแซมไงก็รักหนักด้วยซี

สะเลเต...ณัชชาอย่าว่านะ
เรื่องรักน่ะห้ามไม่ได้มิใช่ผี
สวดนะโมสามจบหลบทันที
ทำไงดียิ่งคนโสด...ผมโคตรรัก

ขออภัยที่เอ่ยนามครับ ถ้าไม่สุภาพต้องโทษคนตั้งกระทู้...พี่สุนทรวิทย์

นึกว่าเจ๋ง หรือไง พี่ไก่กานต์
เดี๋ยวก็คลาน เป็นหมู สู้งานหนัก
พันคนเดียว พี่จ๋า พาสำลัก
แค่ทายทัก ตัวสั่น ดูงันงก

โคตรจะรัก ทั้งหก อกตะแตก
แผ่นดินแยก ฟ้าถล่ม จมในอก
ยากยิ่งกว่า เข็ญภูเขา เข้าใส่ครก
ก้นกระดก หกคะเมน ตู๊ดเอนเอียง

แค่พันทอง น้องเล็ก สเปคผ่าน
อย่าฟุ้งซ่าน วิตก อกจะเดี้ยง
ฟิตกล้ามเนื้อ หน้าท้อง จนไหม้เกรียม
แต่ว่าเรียม ไม่สน กลัวหม่นใจ
พันทอง

[สิงขร]

คำพรรณา

ครับท่านสุน 

  รักใครสักคนเป็นเรื่องใหญ่มาก
                  รับผิดชอบไหวไหม เปิดใจกว้างขนาดไหน
                  ให้เกียรติกันมากเท่าไร อภัยให้กันไหม
                  เอาใจใส่สม่ำเสมอหรือเปล่า หลังมีบุตรธิดา
                         มากมายครับน้องๆ ท่านสุนผ่านมาหมดแล้ว
                  จึงมาเตือนคนรุ่นหลัง ท่านดีมาก
หรือเธอเดินฟากโน้นนะ  ฉันเดินฟากนี้
บ้า ผมก็ไม่หวี  หิ้วคนเดียวซิของ
โอ้ย ซื้อมาทำไมสิ้นเปลืองเปล่าๆ

ประโยคสุดท้าย  ไปไกลๆวะ  ร้อน

        สิงขร
ปรัชญาชีวิตจริง

[sunthornvit]

จะโคตรรักรักทั้งโคตรอย่าโกรธผม
ดีกว่าตรมเพราะไร้ใครเฝ้าหา
เกิดทั้งทีมีไว้ไม่เสียเวลา
หากเกิดมามิมีรักน่าหนักใจ

สุนันยา...พันทอง..น้องเอมี่
ตัวผมนี้รักหมดอดไม่ไหว
นางฟ้าชาลีก็ซึ้งตรึงฤทัย
น้องแซมไงก็รักหนักด้วยซี

สะเลเต...ณัชชาอย่าว่านะ
เรื่องรักน่ะห้ามไม่ได้มิใช่ผี
สวดนะโมสามจบหลบทันที
ทำไงดียิ่งคนโสด...ผมโคตรรัก

ขออภัยที่เอ่ยนามครับ ถ้าไม่สุภาพต้องโทษคนตั้งกระทู้...พี่สุนทรวิทย์

เหมาทั้งโขลง  โยงทั้งบ้าน  สำราญยิ่ง
แล้วทอดทิ้ง  สุนทรฯ  นอนอกหัก
กระไรหนอ  Karnkai  ใจดำนัก
โปรดแบ่งสัก  หนึ่งนาง  อย่าหมางเมิน

สุนันยา  พันทอง  น้องเอมี่
ต่างโสภี  แบ่งมา  อย่าแกล้งเขิน
ทั้งน้องแซม  น้างฟ้าฯ  น่าหยอกเอิน
คิดเผชิญ  งานหนัก  จักอับจน

สะเลเต  ณัชชา  ต่างน่ารัก
เลิกยึกยัก  งึมงำ  ทำสับสน
เก็บไว้หมด  อาจจะ  วายกมล
แบ่งลุงคน  ขอร้อง  อย่าตรองนาน

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

คำพรรณา

ครับท่านสุน 

  รักใครสักคนเป็นเรื่องใหญ่มาก
                  รับผิดชอบไหวไหม เปิดใจกว้างขนาดไหน
                  ให้เกียรติกันมากเท่าไร อภัยให้กันไหม
                  เอาใจใส่สม่ำเสมอหรือเปล่า หลังมีบุตรธิดา
                         มากมายครับน้องๆ ท่านสุนผ่านมาหมดแล้ว
                  จึงมาเตือนคนรุ่นหลัง ท่านดีมาก
หรือเธอเดินฟากโน้นนะ  ฉันเดินฟากนี้
บ้า ผมก็ไม่หวี  หิ้วคนเดียวซิของ
โอ้ย ซื้อมาทำไมสิ้นเปลืองเปล่าๆ

ประโยคสุดท้าย  ไปไกลๆวะ  ร้อน

        สิงขร
ปรัชญาชีวิตจริง

พรรณนา  สอนใจ  ให้ข้อคิด
ชี้ถูกผิด  แยกเห็น  เป็นคติ
เรื่องหลายรัก  มากใจ  อย่าได้ริ
ใช้สัมมา-ทิฐิ  มิละเลย

สุนทรวิทย์

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ภาพประกอบมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหา 

เด็กสาวสาวคราวลูกผูกสัมพันธ์
ท่านสุนทรอ้อนนั้นใช่คนไหน
"โคตรรัก"เมียลงกลอนป้อนเข้าไป
กลัวเมียไม่รู้ค่าราคาตน

ถึงทำเอาตาค้างเลยน้องสาว
ไม่ถึงคราวคลาดแคล้วแก้วอย่าสน
เขียนถึงเมียที่รักปักกมล
ท่านเป็นคนรักเมียเชียร์ขาดใจ

พระอาทิตย์อัสดง   

อโหสิกรรมให้อัสดงด้วยนะเจ้าค่ะ ท่านสุนทรวิทย์ ล้อเล่ง...ง่ะ

[sunthornvit]

ห่างนงราม  สามวา  น้ำตาตก
         ตื่นตระหนก  ละเหี่ย  เสียจริต
         หนึ่งวันมิ  พานพบ  สบ-กนิษฐ์
         วิปริต  วางวาย  เบื่อหายใจ

            สุนทรวิทย์
*****************************************
แม้นถ้อยคำ ร่ำเผย เชยแสนเลี่อน
ยังพร้อมเคลื่อน ดวงจิต คิดมอบให้
นี่คือจริง สิ่งบอก ออกจากใจ
ซ้อรับไว้ ในทรวง อย่าห่วงเลย

จะจดจำ ย้ำนัก รักโค.ต.ร.โค.ต.ร
เป็นคนโปรด เพียงซ้อ ขอเฉลย
ขาดรสหวาน ซ้อเติม เพิ่มรักเปรย
ทุกวันเอ่ย หยอกเย้า เฝ้าอยู่เคียง
     ..ซ้อสี่..กุสุมา..
 

คำประโลม  หวานอ่อน  อ้อนมาหา
สุขอุรา  ชื่นฉ่ำ  รสน้ำเสียง
ซ้อมีใจ  ประนอม  ยอมคู่เคียง
จิตพร้อมเพรียง  เป็นหนึ่ง  ร่วมพึ่งพิง

เป็นไมตรี  จรูง  อันสูงค่า
เก็บตรึงตรา  ใส่ทรวง  มิลวงหญิง
ตอบรักซ้อ  กลับไป  ด้วยใจจริง
เลิกกรุ้งกริ่ง  เจ้าชู้  ประตูดิน

สุนทรวิทย์

[amika29]

สุนันยา...พันทอง..น้องเอมี่
ตัวผมนี้รักหมดอดไม่ไหว

...บ๊ะแหล่ว...ทำเป็นมาอ่อยเหยื่อ (ชิชิ)
เราละเบื่อเชื่อถือได้ซะที่ไหน
บอกกี่หนว่าเค้าเป็นแมว...เป็นแมวไม่รู้หรือไง
ยังมาทำปากหวานใ่ส่...เอ๊ะยังไงกันหว่า

เซฟตัวเองสักหน่อย...เลยบอกค่อย ๆ ว่าแฟนหวง
ไม่ได้หลอกไม่ได้ลวง...เค้าหวงจริงแหละน่า
แต่แฟนคนนั้น...บอกเลยละกัน...ไม่ใช่ของเอมิกา
อุ๊ยตาย...แฟนท่าน Karnkai มา...ตัวใครตัวมันดีกว่า...หลบเร็ว

เอ-มิ-กา

หาเรื่องแบบนี้ตายหยังเขียดแน่พี่กานต์เอ๊ย

[sunthornvit]

ภาพประกอบมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหา 

เด็กสาวสาวคราวลูกผูกสัมพันธ์
ท่านสุนทรอ้อนนั้นใช่คนไหน
"โคตรรัก"เมียลงกลอนป้อนเข้าไป
กลัวเมียไม่รู้ค่าราคาตน

ถึงทำเอาตาค้างเลยน้องสาว
ไม่ถึงคราวคลาดแคล้วแก้วอย่าสน
เขียนถึงเมียที่รักปักกมล
ท่านเป็นคนรักเมียเชียร์ขาดใจ

พระอาทิตย์อัสดง   

อโหสิกรรมให้อัสดงด้วยนะเจ้าค่ะ ท่านสุนทรวิทย์ ล้อเล่ง...ง่ะ

ความลับถูก  ดงเผย  เอ่ยซะเกลี้ยง
คราวนี้เดี้ยง  หมดปัญญา  คิดหาใหม่
แผนแตกแล้ว  ชีช้ำ  ทำยังไง
จะเหลือใคร  หลงคำ  เชื่อน้ำมนตร์

อัสดง  หนูจ๋า  อย่าไถล
จงชดใช้  ลุงมา  อย่าฉงน
หาสาวงาม  ปลอบใจ  ให้ลุงคน
ลุงกระวน-กระวาย  แทบตายแล้ว

สุนทรวิทย์

[Prapacarn ❀]

 
แซมเมียงเมียง..มองมอง..จ้องหารัก
หยุดชะงักบ้านนี้..มีพลายแก้ว
เจอคำหวานอ้อนออด..จอดไม่แจว
หลงซะแล้วพี่สุนทรฯ กลอนเสกมนต์

แซมอยู่ไกลใจหวั่นสัมพันธ์เลื่อน
เกรงว่าใจพี่คล้อยเคลื่อนจนสับสน
รีบส่งตั๋วเครื่องบินไปให้หน้ามล
โคตรรักพี่ซะจน..ทนไม่ไหวแล้ว....

แซมนะคะ

[panthong.kh]

แอบทำไม ให้เมื่อย เหนื่อยเปล่าเปล่า
ครวญพร่ำ ทุกค่ำเช้า เศร้าสร้อยใหญ่
แม้นรักนุช สุดสวาท แทบขาดใจ
อนงค์นาฏ มิอาจให้ หทัยครอง

ด้วยว่าน้อง มีคู่ ตุนาหงัน
สายสัมพันธ์ แม้นรู้ สู่สมสอง
สายนที ไหลกราด มิอาจปอง
ช้ำดั่งคลอง ขาดน้ำ ยามฝนลา
พันทอง

ถึงมีคู่  อยู่แล้ว  แก้วตาเอ๋ย
อย่าห่วงเลย  เรื่องนั้น  ไร้ปัญหา
แอบพบหน้า  กันบ้าง  บางเวลา
ตื่นเต้นกว่า  เชื่อพี่  ดีแน่นอน

หาความสุข  เล็กน้อย  คอยเก็บเกี่ยว
ชั่วประเดี๋ยว  สุโข  มโนหร
มิต้องมี  พันธะ  นะบังอร
เหมือนพักผ่อน  ชั่วครั้ง  ก็ยังดี

สุนทรวิทย์

[/quote]

ไหวเหรอป๋า พูดมา น่าหัวเราะ
เห็นเอาะเอาะ อย่างพัน หันเลยนี่
ดูสังขาร บ้างนะ ป๋าคนดี
มีลูกสี่ เมียหก ตกกะใจ

อย่ามาพูด เอาแต่ได้ ให้พร่ำเพรื่อ
เมียมากเหลือ ไม่เชื่อ ว่าเลี้ยงได้
สงสัยเลี้ยง แบบบุฟเฟ่ต์ หากินไป
ใครอยู่ได้ ก็อยู่ เมียรู้ดี

ตกกลางคืน กลืนกล้ำ ช้ำในอก
น้ำตาตก เปียกหมอน สุนทรพี่
นอนเป็นตาย หน่ายเหลือ เพลียชีวี
ช้ำฤดี หนาวหนัก จักบ้าตาย
พันทอง