| 18 กุมภาพันธ์ 2012, 01:18:PM |
|
สุนันยา
|
 |
« เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2012, 01:18:PM » |
 ชุมชน
|
ฉันกลั่นกลอน ฉะอ้อนหวาน ผสานเศร้า
จินตนา คละเคล้า เข้าผสม
ถึงเหตุการณ์ นานเนื่อง เคืองอารมณ์
มีทั้งตรม สุขศานต์ ผ่านกวี
รินร้อยรส อักษรา ภาษาศิลป์
อยากโบยบิน เหมือนเป็น เช่นปักษี
อิสระ อยู่ดง แห่งพงพี
หลบหลีกหนี วุ่นวาย ในสังคม
อยากแหวกว่าย สายธาร ปานมัจฉา
ให้อุรา เริงรื่น พ้นขื่นขม
ล้างคราบรอย คราครั้ง ยังโศกซม
ให้หมดความ ระทม ตรมวิญญาณ์
จินตนา พาไป ให้เหมือนฝัน
ความจริงฉัน ปวดร้าว เศร้าหนักหนา
ในบทบาท ชีวิต ลิขิตมา
กับห้วงกาล เวลา พาวกวน
ความสับสน ปนเป ด้วยเล่ห์ร้าย
มีมากมาย จับจ้อง ท้องถนน
ไม่อาจรู้ เลศนัย ของใจคน
ปิดบังตน ซ่อนไว้ อยู่ในจินต์
กว่าจะรู้ ความจริง ทุกสิ่งสรรพ์
แทบจาบัลย์ ปั่นป่วน ชวนถวิล
ยากจักหา น้ำใจ ที่ไหลริน
คงมีแต่ แง่ศิลป์ จินตนา....
“สุนันยา”
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดุลย์ ละมุน, บูรพาท่าพระจันทร์, พ่อค้าพเนจร, sunthornvit, somkan, ดาว อาชาไนย, กังวาน, กามนิต, พี.พูนสุข, สะเลเต, รพีกาญจน์, ลมหนาว, รัตนาวดี, ..กุสุมา.., Thammada, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 18 กุมภาพันธ์ 2012, 03:03:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2012, 03:03:PM » |
ชุมชน
|
หยาดน้ำใจใสพิสุทธ์ดุจดวงแก้ว
เกรงให้แล้วเหยียดวจีไม่มีค่า
สู้ถนอมออมไว้ไม่โรยรา
จะดีกว่าให้ใครย่ำเหยียบทำลาย
หยาดน้ำใจใสเย็นดังเช่นนี้
ยากนักที่หาแห่งไหนได้ง่ายง่าย
แทนชื่นชูผู้รับก็กลับกลาย
ผลสุดท้ายจินตกวีมีค่าควร
ดาว อาชาไนย
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กังวาน, กามนิต, พ่อค้าพเนจร, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, สุนันยา, สะเลเต, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, รัตนาวดี, ..กุสุมา.., sunthornvit, Thammada, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 18 กุมภาพันธ์ 2012, 03:46:PM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2012, 03:46:PM » |
ชุมชน
|
อยู่บนโลกโศกเศร้าเหงาขมขื่น
ทุกครั้งตื่นผจญภัยใจผันผวน
มิรู้มิตรชิดศัตรูมิคู่ควร
จิตเรรวนรุมเร้าเราทุกวัน
แต่โลกฝันฉันปรารถนาหาทุกสิ่ง
เป็นสุขยิ่งกว่าใครในความฝัน
มีรักแท้แน่ตอบมอบให้กัน
เธอกับฉันเคียงข้างมิร้างลา
เป็นนกโบกโบยบินไม่สิ้นหวัง
สู่ฟากฝั่งสวรรค์ดังสรรหา
ณ ทีนี่ไร้คนบาปคราบน้ำตา
มีประภาคารส่องแสง...เป็นแรงใจ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พ่อค้าพเนจร, กามนิต, บูรพาท่าพระจันทร์, ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, สุนันยา, สะเลเต, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, รัตนาวดี, ..กุสุมา.., sunthornvit, Thammada, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
| 18 กุมภาพันธ์ 2012, 07:02:PM |
ratikal
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 12
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 11
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2012, 07:02:PM » |
ชุมชน
|
 ถึงรันทดถดท้อขอแค่ฝัน อยู่ด้วยกันฉันเธอเพ้อฝันใฝ่ มีเพียงเราเคล้าคลอพะนอใจ ชมดอกไม้หอมชื่นระรื่นทรวง สุดขอบฟ้าแสนไกลในโลกกว้าง สุดอ้างว้างเวิ้งใจไร้ใครห่วง นอนนับดาวได้ถึงหนึ่งล้านดวง ดาวไม่ร่วงโรยหลั่งยังนั่งคอย เธอคงมีที่หวังที่ฝังจิต ขอเพียงคิดถึงฉันสักน้อยหน่อย อย่าเหินห่างร้างไกลใจหลุดลอย โปรดอย่าปล่อยรอยศิลป์จินตนา เพียงแค่เห็นกลอนกานต์ในบ้านนี้ ดวงฤดีมีสุขเป็นนักหนา เพียงได้อ่านกานต์พร่ำจำนรรจา ในอุราเริงรื่นชื่นชีวิน |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, รัตนาวดี, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., กังวาน, สะเลเต, sunthornvit, Thammada, รพีกาญจน์, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 18 กุมภาพันธ์ 2012, 08:25:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2012, 08:25:PM » |
ชุมชน
|
หยาดน้ำใจใสพิสุทธ์ดุจดวงแก้ว
เกรงให้แล้วเหยียดวจีไม่มีค่า
สู้ถนอมออมไว้ไม่โรยรา
จะดีกว่าให้ใครย่ำเหยียบทำลาย
หยาดน้ำใจใสเย็นดังเช่นนี้
ยากนักที่หาแห่งไหนได้ง่ายง่าย
แทนชื่นชูผู้รับก็กลับกลาย
ผลสุดท้ายจินตกวีมีค่าควร
ดาว อาชาไนย
รักมากมาย ขยายความ ตามดวงจิต
ด้วยลิลิต บทกวี มีไห้หวน
หวานเอยหวาน น้ำคำ ฉื่นฉ่ำนวล
หอมเย้ายวน กลิ่นกลอน อ้อนคำคม
รู้ว่าไม่ เป็นจริง ที่อิงอ้าง
แต่ก็สร้าง ทางฝัน อันสุขสม
มีสุขชื่น ยื่นรับ กระชับปม
มิทุกข์ตรม ถมถา ภาษาจินต์...
"สุนันยา"
 |
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 18 กุมภาพันธ์ 2012, 08:40:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2012, 08:40:PM » |
ชุมชน
|
อยู่บนโลกโศกเศร้าเหงาขมขื่น
ทุกครั้งตื่นผจญภัยใจผันผวน
มิรู้มิตรชิดศัตรูมิคู่ควร
จิตเรรวนรุมเร้าเราทุกวัน
แต่โลกฝันฉันปรารถนาหาทุกสิ่ง
เป็นสุขยิ่งกว่าใครในความฝัน
มีรักแท้แน่ตอบมอบให้กัน
เธอกับฉันเคียงข้างมิร้างลา
เป็นนกโบกโบยบินไม่สิ้นหวัง
สู่ฟากฝั่งสวรรค์ดังสรรหา
ณ ทีนี่ไร้คนบาปคราบน้ำตา
มีประภาคารส่องแสง...เป็นแรงใจ
*********
เรารักใคร ได้หมด ในพจน์ศิลป์
เมื่อชีวิน เบิกบาน ด้วยกานท์ไข
สำนวนนำ คำอ้าง เราสร้างไป
อย่าหลงไหล ว่าจริง ทุกสิ่งปอง
เป็นภาพเงา เศร้าเจ็บ เก็บใส่ซ่อน
ได้ออดอ้อน ผ่อนปรน รอยหม่นหมอง
ร้อยวจี มีหวาน ตามครรลอง
รักเราครอง คู่กัน ขวัญกวี
เหมือนแสงไฟ ส่องทาง สร้างความฝัน
ดั่งสวรนค์ วันอ้างว้าง กลางวิถี
สื่อความหมาย คลายตรม ถมฤดี
ใจเรานี้ ที่วาง บนทางกลอน...
"สุนันยา"
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 19 กุมภาพันธ์ 2012, 06:41:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2012, 06:41:AM » |
ชุมชน
|
ถึงรันทดถดท้อขอแค่ฝัน อยู่ด้วยกันฉันเธอเพ้อฝันใฝ่ มีเพียงเราเคล้าคลอพะนอใจ ชมดอกไม้หอมชื่นระรื่นทรวง สุดขอบฟ้าแสนไกลในโลกกว้าง สุดอ้างว้างเวิ้งใจไร้ใครห่วง นอนนับดาวได้ถึงหนึ่งล้านดวง ดาวไม่ร่วงโรยหลั่งยังนั่งคอย เธอคงมีที่หวังที่ฝังจิต ขอเพียงคิดถึงฉันสักน้อยหน่อย อย่าเหินห่างร้างไกลใจหลุดลอย โปรดอย่าปล่อยรอยศิลป์จินตนา เพียงแค่เห็นกลอนกานต์ในบ้านนี้ ดวงฤดีมีสุขเป็นนักหนา เพียงได้อ่านกานต์พร่ำพรรณนา ในอุราเริงรื่นชื่นชีวิน อักษรรัก จักอยู่ เป็นคู่ขวัญ
จวบถึงวัน สุดท้าย ไม่กลายผิน
คงสลัก พักไว้ ในกวิน
ไม่เคยสิ้น ความฝัน ขอสัญญา
มีรักหนึ่ง พึงให้ ได้สัมผัส
ร้อยเรียงคัด จัดมอบ ปลอบหรรษา
พจนารถ วาดไว้ ใสศรัทธา
ทรงคุณด่า ยิ่งนักกว่ารักใด
เคยมีรัก จากชาย มาหมายมอบ
เคยรักตอบ ชอบเขา เฝ้าหวั่นไหว
เคยแอบอิง พิงพัก รักกว่าใคร
ผลรับได้ น้ำตา อุราตรม
จึงสลัด ปัดรัก เลิกฝักใฝ่
รอยแผลใจ เจ็บจิต เป็นพิษขม
จินตนาด้วยฝัน สานระทม
ช่วยปลดปม ร้าวรอน ด้วนกลอนกานท์.....
"สุนันยา" |
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|
