ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กามนิต]

ยลแรกยิ้มเยาวมาลย์ก็ซ่านจิต
ราวสนิทนวลนางแต่ปางก่อน
หวิวหวิวเล่ห์สเน่หาใจอาวรณ์
อรชรหยาดฟ้าให้หล้าตะลึง

ทุกวันกรายป้ายรอ ป.อ.รถ
ลออหยดหยาดสวรรค์ให้ฝันถึง
อยากรู้จักเจียนตรึกใจลึกซึ้ง
แต่เอ่ยคำสักครึ่งยังอึ้งคำ

จำก้มหน้าเขี่ยถ่านมุงานนิ่ง
ขายหมูปิ้งขณะในใจระส่ำ
เสียงใสยื่นเมตตามาย้ำย้ำ
ได้แต่กำเงินมาไม่กล้ามอง

แล้วเธอจากไปเช่นเห็นทุกเช้า
ทิ้งใครเศร้าตาละห้อยรอคอยส่อง
เธอมิรู้หรอกหนาผกากรอง
ตานี้จ้องแต่เจียมเสงี่ยมใจ

กามนิต - ๑๗ ก.พ.๕๕
 

[สะเลเต]

ความรู้สึกซ่อนไว้ใจแอบรัก
ยากจะหักห้ามกันฉันเผลอไผล
ความใกล้ชิดผลิดอกออกช่อใบ
ขยายใยเยื่อบางกลางใจนั้น

ยากหยุดยั้งรั้งใจให้เลิกคิด
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งเพิ่มเริ่มหวาดหวั่น
เขาเจ้านาย...บอกใจไม่คู่กัน
กำแพงกั้นสูงหนา.....อย่าคิดปอง..

---สะเลเต---

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ยลแรกยิ้มเยาวมาลย์ก็ซ่านจิต
ราวสนิทนวลนางแต่ปางก่อน
หวิวหวิวเล่ห์สเน่หาใจอาวรณ์
อรชรหยาดฟ้าให้หล้าตะลึง

ทุกวันกรายป้ายรอ ป.อ.รถ
ลออหยดหยาดสวรรค์ให้ฝันถึง
อยากรู้จักเจียนตรึกใจลึกซึ้ง
แต่เอ่ยคำสักครึ่งยังอึ้งคำ

จำก้มหน้าเขี่ยถ่านมุงานนิ่ง
ขายหมูปิ้งขณะในใจระส่ำ
เสียงใสยื่นเมตตามาย้ำย้ำ
ได้แต่กำเงินมาไม่กล้ามอง

แล้วเธอจากไปเช่นเห็นทุกเช้า
ทิ้งใครเศร้าตาละห้อยรอคอยส่อง
เธอมิรู้หรอกหนาผกากรอง
ตานี้จ้องแต่เจียมเสงี่ยมใจ

กามนิต - ๑๗ ก.พ.๕๕
 

ด้วยต่ำต้อย น้อยตาม ซึ่งความรัก
จึงตระหนัก หักพะวง สิ้นสงสัย
ตัดสิ้นหมด ปลดปลง หลงอาลัย
ซุกซ่อนใน หทัยตน สู้ทนจำ

พึงเสงี่ยมเจียมจิตต์ อย่าคิดใฝ่
ศักดิ์กานั้น ชั้นใด  ชวนให้ขำ
คิดรักหงส์ หลงนัก มักระกำ
ให้เจ็บช้ำ ย้ำอก กว่าตกตาล

ควรแอบซึ้ง พึงใจ เพียงในอก
อย่าหยิบยก ปกปิด คิดกล่าวขาน
อยู่แดเดียว เจียวฝัน จะบันดาล
เธอยิ้มหวาน ซ่านทรวง ปลอบดวงใจ .../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[มังตรา]

ความรู้สึกซ่อนไว้ใจแอบรัก
ยากจะหักห้ามกันฉันเผลอไผล
ความใกล้ชิดผลิดอกออกช่อใบ
ขยายใยเยื่อบางกลางใจนั้น

ยากหยุดยั้งรั้งใจให้เลิกคิด
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งเพิ่มเริ่มหวาดหวั่น
เขาเจ้านาย...บอกใจไม่คู่กัน
กำแพงกั้นสูงหนา.....อย่าคิดปอง..

     ---สะเลเต---




ฟังเรื่องไป  ให้เศร้า  ชวนเราคิด                   
จำกัดสิทธิ์   ผิดไหม  ทำใจหมอง
มากลัดกลุ้ม  รุมเหงา  ยามเฝ้ามอง               
ด้วยขีดจอง  กรองกั้น  ขั้นความใน

มีอะไร  ไขสู่  ประตูเถิด                               
อย่าบังเกิด  เตลิดเกรง  บรรเลงไห้
จะดีร้าย  กลายหนัก  สักปานใด                   
ให้มั่นใจ   คุณงาม  แห่งความดี   

                               

[ไร้นวล^^]

ความรู้สึกซ่อนไว้ใจแอบรัก
ยากจะหักห้ามกันฉันเผลอไผล
ความใกล้ชิดผลิดอกออกช่อใบ
ขยายใยเยื่อบางกลางใจนั้น

ยากหยุดยั้งรั้งใจให้เลิกคิด
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งเพิ่มเริ่มหวาดหวั่น
เขาเจ้านาย...บอกใจไม่คู่กัน
กำแพงกั้นสูงหนา.....อย่าคิดปอง..

     ---สะเลเต---




ฟังเรื่องไป  ให้เศร้า  ชวนเราคิด                   
จำกัดสิทธิ์   ผิดไหม  ทำใจหมอง
มากลัดกลุ้ม  รุมเหงา  ยามเฝ้ามอง               
ด้วยขีดจอง  กรองกั้น  ขั้นความใน

มีอะไร  ไขสู่  ประตูเถิด                               
อย่าบังเกิด  เตลิดเกรง  บรรเลงไห้
จะดีร้าย  กลายหนัก  สักปานใด                   
ให้มั่นใจ   คุณงาม  แห่งความดี   



ถ้ารักแท้  อย่าอ่อนแอ  แม้แต่น้อย
คิดต่ำต้อย  ระทดระทวย  ด้วยศักดิ์ศรี
รู้ว่ารัก  ก็พึงรัก  อย่ารอรี
โอกาสมี  อย่าชักช้า  ชะล่าใจ

คืนวันล่วง  ลาลับ  ไม่กลับหลัง
รักรอรั้ง  เพราะลังเล  ร้อยเงื่อนไข
ยามเขาอยู่  มิรู้รัก  แล้วจากไป
ยามอาลัย  ถวิลหา  ช้าเกินกาล

[น.ปฎิพน]

๑๔-

๐ คืนค่ำทิฆัมพรสะท้อน
ศศิธรระรูจี
คืนค่ำนะนำชุติระวี
ดุจะแต้มโพยมบน

๐ แลสูงก็แสงสุภะผกาย
ขจิพรายยะยินยล
แลพื้นก็ฝืนอุระระคน
ทุษะหม่นอุราตรอม

๐ เจ้าเอยเพราะเผยสิริพิลาส
กละวาดอุไรจอม
เจ้าเอยเพราะเผยมนะประนอม
กละเมตตคุณมัย

๐ ในสรวงจะหาอรสุรางค์
ดุจะนางสิหาไป
ธาตรีจะมียุวดิไหน
อรไทเสมอเหมือน

๐ เฝ้าชมภิรมย์ระบุระบัด
ปฏิพัทธแรมเดือน
หวังใจกระไรรมณิเอื้อน
วจิเผยฤดีพร

๐ ผ่านกาละวารอธิกะทิน-
กรผินอำไพจร
จึงจำจะนำฤดิสมร
และสะท้อน ณ กลอนกานท์

๐ หวังเจ้าจะเข้ารติภิรมย์
กวะบ่ม ณ ดวงมาน
หวังชิดสนิท ณ คัคนานต์
นิจะกาลนิรันดร์เทอญ​ ฯ