ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

กาล...ครั้งหนึ่งไม่นานนัก
คนอกหักเดินผ่านมาบ้านนี่
แวะเข้ามาพักผ่อนอ่านกลอนมี
กลอนดี-ดีอ่านเพลินจำเริญใจ

ดินเลยตัดมานปลงลงสมัคร
ด้วยใจภักดิ์รักอ่านงานเขียนไข
จะนั่งนอนอ่านกลอนผ่อนฤทัย
แต่เขียนไง งงจะตายให้อนาถ

สัมผัสนอกสัมผัสในก็ไม่คล่อง
ไม่ไวว่องบกพร่องต้องขยาด
เขียนตกหล่นเป็นประจำซ้ำผิดพลาด
ไม่ประมาทแต่ประหม่าอย่าว่ากัน

มาหัดอ่านหัดเขียนเรียนตอนแก่
สายตาแย่หูอื้อมือไม้สั่น
ตื่นเช้ามาอ่านกลอนออนทุกวัน
ตกเย็นพลันว่างงานนึกฝันไป

วานรุ่นพี่มาสดับรับฟังก่อน
ดินขอวอนอย่าระอาพาหวั่นไหว
เมตตาด้วยช่วยหน่อยอย่าปล่อยไกล
ดินขอใฝ่เรียนรู้คู่ปูวิชา

ผู้หญิงดินๆ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อย่ารีบเร่ง เก่งเกิน จนเพลินห้าว
ค่อยค่อยน้าว สาวถึง แล้วดึงหา
ดอกไม้งาม ยามพิศ ยังติดตา
หากรีบคว้า ผกาย้ำ จะช้ำจินต์

อันกลอนกานท์ หวานเพราะ เสนาะโสต
มิกระโดด โลดทะยาน ปานผกผิน
ซึ้งไพเราะ เพราะเพียง เช่นเสียงพิณ
ไล่จากดิน ถิ่นหล้า สู่ฟ้าไกล

หมั่นศึกษา คว้าเรียน พากเพียรเสาะ
บ้านกลอนเหมาะ เจาะหา ได้อาศัย
คนเก่งมาก หลากรส พจน์ละไม
บ้านกลอนไทย ไม่มีหมด พึงจดจำ.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[D]

อย่ารีบเร่ง เก่งเกิน จนเพลินห้าว
ค่อยค่อยน้าว สาวถึง แล้วดึงหา
ดอกไม้งาม ยามพิศ ยังติดตา
หากรีบคว้า ผกาย้ำ จะช้ำจินต์

อันกลอนกานท์ หวานเพราะ เสนาะโสต
มิกระโดด โลดทะยาน ปานผกผิน
ซึ้งไพเราะ เพราะเพียง เช่นเสียงพิณ
ไล่จากดิน ถิ่นหล้า สู่ฟ้าไกล

หมั่นศึกษา คว้าเรียน พากเพียรเสาะ
บ้านกลอนเหมาะ เจาะหา ได้อาศัย
คนเก่งมาก หลากรส พจน์ละไม
บ้านกลอนไทย ไม่มีหมด พึงจดจำ.../
 
บูรพาท่าพระจันทร์

ในบ้านกลอนสอนก่อเติมต่อให้
กำลังใจเพิ่มพูลเกื้อกูลค้ำ
ยามถามบอกอธิบายไม่ใจดำ
ช่วยหนุนนำล้ำค่าเมตตาดิน

ฝากลายลักษณ์อักษรขอวอนต่อ
ดินมอบช่อไม้ให้ ใฝ่ถวิล
ขอขอบคุณที่สร้างสมภิรมย์ริน
ไม่ทิ้งดินเดียวดายสนใจดู

(ดินกราบขอบคุณท่านบูรพาค่ะ)

ผู้หญิงดินๆ

[ดุลย์ ละมุน]

เป็นมือกลอนน้องใหม่คล้ายกับน้อง
ห้วงทำนองท้องสำเนียงเพียงไถถู
อาศัยพี่บ้านกลอนสอนเป็นครู
เพียรเฝ้าดูศึกษาวาจางาม

ได้พานพบประสบน้องปองเป็นเพื่อน
แม่ขวัญเรือนเหมือนน้ำเย็นกระเซ็นหวาม
หยดรดใจให้พี่ชายได้ติดตาม
อ่านทุกยามเมื่องามขวัญนั้นลงกลอน

ฟังภาษาคารมผสมใส
ช่างเพลินใจให้สุโขสโมสร
หยอกกระแซะแหย่กระทู้สู้งามงอน
อ้อนต่อกลอนล้อขำสำราญใจ

[D]

เป็นมือกลอนน้องใหม่คล้ายกับน้อง
ห้วงทำนองท้องสำเนียงเพียงไถถู
อาศัยพี่บ้านกลอนสอนเป็นครู
เพียรเฝ้าดูศึกษาวาจางาม

ได้พานพบประสบน้องปองเป็นเพื่อน
แม่ขวัญเรือนเหมือนน้ำเย็นกระเซ็นหวาม
หยดรดใจให้พี่ชายได้ติดตาม
อ่านทุกยามเมื่องามขวัญนั้นลงกลอน

ฟังภาษาคารมผสมใส
ช่างเพลินใจให้สุโขสโมสร
หยอกกระแซะแหย่กระทู้สู้งามงอน
อ้อนต่อกลอนล้อขำสำราญใจ

(ช่อนี้ดินมอบให้พี่ดุลย์นะ ขอบคุณค่ะ)

เพื่อนนักกลอนคนดีที่น่ารัก
เข้ามาทักหลายกระทู้สู้เขียนไข
อ่านดูแล้วยิ่งซึ้งซึ่งจากใจ
คนนี้ใช่เพื่อนเกลอเจอในกลอน

พบพี่ดุลย์เหมือนเป็นเช่นของคู่
เป็นที่รู้ตะเกียบเทียบดูก่อน
ไม่ใช่แฟนนะเพื่อนมิเลือนรอน
ดินขอวอนนะพี่ดุลย์ลุ้นต่อไป

ภาษาเสียงคนบ้านนอกออกกลอนนี้
อ่านดูทีเข้าท่าเข้าตาไหม
ภาษาคนนครชัยศรีคนนี้ไง
ดินคนไกลนครปฐมองค์เจดีย์

ผู้หญิงดินๆ

[panthong.kh]

การศึกษา เวลาไหน ก็ไม่สาย
ขออย่าหน่าย แค่ตั้งจิต มิผิดหนา
เรียนตอนไหน ได้รู้ คู่วิชา
เรียนเย็บผ้า ได้ผ้า ว่าแน่นอน

เรียนนวดแผน โบราณ สะท้านฟ้า
นำกลับมา หากิน ทั่วถิ่นก่อน
หมอวัดโพธิ์ โอ้เก่ง นะบังอร
จับเส้นเอ็น เผ่นก่อน หล่อนขี้กลัว

เรียนแต่งกลอน ได้รัก สลักจิต
ได้เพื่อนพ้อง ผองมิตร ใช่คิดมั่ว
เช่นตัวฉัน มีเพื่อน ช่วยเหลือชัวร์
เพื่อนกะหลั่ว มัวเมา เราขอลา
พันทอง

[D]

การศึกษา เวลาไหน ก็ไม่สาย
ขออย่าหน่าย แค่ตั้งจิต มิผิดหนา
เรียนตอนไหน ได้รู้ คู่วิชา
เรียนเย็บผ้า ได้ผ้า ว่าแน่นอน

เรียนนวดแผน โบราณ สะท้านฟ้า
นำกลับมา หากิน ทั่วถิ่นก่อน
หมอวัดโพธิ์ โอ้เก่ง นะบังอร
จับเส้นเอ็น เผ่นก่อน หล่อนขี้กลัว

เรียนแต่งกลอน ได้รัก สลักจิต
ได้เพื่อนพ้อง ผองมิตร ใช่คิดมั่ว
เช่นตัวฉัน มีเพื่อน ช่วยเหลือชัวร์
เพื่อนกะหลั่ว มัวเมา เราขอลา
พันทอง

(ช่อนี้มอบให้พี่พันนะคะ ขอบคุณค่ะ)

นี่ละอีกคน-คนหนึ่งซึ่งรู้จัก
คอยถามทักดูแลชะแง้หา
มีเพื่อนฝูงมากมายหลายอัตรา
พี่น้องพายิ้มหัวทั่วบ้านกลอน

เป็นอีกหนึ่งใจดีเป็นที่สุด
ดินน้องนุชคนสุดท้องขอวอนสอน
พี่พันช่วยดูทุกทีไม่มีจร
พี่พันออนเสียเวลาไม่ว่ากัน

ขอบคุณค่ะพี่พันรักมั่นจิต
ดินเป็นมิตรบ้านกลอนหัดสอนขัน
มีพี่-พี่ดูแลเทคแคร์กัน
ให้ทุกวันที่เหว่ว้า...พาจากจร

ผู้หญิงดินๆ

[นางฟ้า ชาลี]

มีมิตรดี เพียงหนึ่ง ถึงจะน้อย
ร่วมเรียงร้อย ถ้อยคำ นำอักษร
ร่วมสร้างสรรค์ สิ่งดี ที่บ้านกลอน
อย่าขาดตอน ต้องตาม ถามกูรู

กำลังใจ มอบให้ ทั้งในนอก
อาจแอบหยอก ยอกย้อน อย่าร้อนหู
เขียนถูกผิด คิดออก บอกเป็นครู
ขอเพียงสู้ รู้ไว้ ใครแอบมอง

พี่ฟ้าจ๊ะ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

คอยติดตามงามงอนช่างอ้อนนัก
เขียนกลอนรักปักอกสะทกไหว
เขียนจนซึ้งตรึงตราพาตรึงใจ
อ่านเมื่อใดใครพบอยากสบนาง

อ่านกลอนตอบชอบใจให้ยิ่งนัก
เพื่อนกลอนทักรักเขียนเจียนรุ่งสาง
ตื่นยามใดให้เจอเพ้อเป็นทาง
อักษรบางวางไว้ให้คนชม

มิตรไมตรีมีไว้ให้เพื่อนกลอน
ไว้ออดอ้อนย้อนคำพร่ำสุขสม
ระเริงคำละเลงเพลงจ่อมจม
สราญรมณ์ห่มมานหวานดวงใจ

พระอาทิตย์อัสดง

อ่านกระทู้นี้แล้ว เห็นถึงความน่ารักของเพื่อนนักกลอนด้วยกัน 

[สิงขร]

มีสิ่งดี  มีสร้างสรร  สวรรค์เปิด
ฟ้าบรรเจิด  เพริดแพร้ว ดั่งแก้วใส
พากันเขียน  เวียนข้อคิด ชีวิตไป
เป็นกำไร  ให้สมอง  ส่องทางเดิน

ร่วมด้วย  ช่วยกัน  ร่วมสรรสร้าง
เพื่อเปิดทาง  บ้านกลอนชน  คนสรรเสริญ
อ่านได้ครบ  พบทุกแนว  แล้วเพริดเพลิน
ความจำเริญ  เดินตาม  งดงามจริง

        สิงขร  ต่อพระอาทิตย์

[D]

มีมิตรดี เพียงหนึ่ง ถึงจะน้อย
ร่วมเรียงร้อย ถ้อยคำ นำอักษร
ร่วมสร้งสรรค์ สิ่งดี ที่บ้านกลอน
อย่าขาดตอน ต้องตาม ถามกูรู
กำลังใจ มอบให้ ทั้งในนอก
อาจแอบหยอก ยอกย้อน อย่าร้อนหู
เขียนถูกผิด คิดออก บอกเป็นครู
ขอเพียงสู้ รู้ไว้ ใครแอบมอง
พี่ฟ้าจ๊ะ

(ดินมอบให้นางฟ้าค่ะ  ขอบคุณค่ะ)

มิตรเป็นร้อยด้อยค่าหาดีไม่
มิตรหนึ่งไซร้ใฝ่รักสมัครคล้อง
มิตรคนนี้คนไกลที่ใจจอง
ขอประคองปรองดองชั่วชีวิน

ดินขอบคุณ-คุณฟ้าที่น่ารัก
ร่วมเรียงรักษ์อักษราค่าควรถิ่น
แห่งบ้านกลอนอักษรสาส์นแหล่งมีศิลป์
คู่ควรจินต์หวลหาคุณค่างาม

ผู้หญิงดินๆ

[panthong.kh]

การศึกษา เวลาไหน ก็ไม่สาย
ขออย่าหน่าย แค่ตั้งจิต มิผิดหนา
เรียนตอนไหน ได้รู้ คู่วิชา
เรียนเย็บผ้า ได้ผ้า ว่าแน่นอน

เรียนนวดแผน โบราณ สะท้านฟ้า
นำกลับมา หากิน ทั่วถิ่นก่อน
หมอวัดโพธิ์ โอ้เก่ง นะบังอร
จับเส้นเอ็น เผ่นก่อน หล่อนขี้กลัว

เรียนแต่งกลอน ได้รัก สลักจิต
ได้เพื่อนพ้อง ผองมิตร ใช่คิดมั่ว
เช่นตัวฉัน มีเพื่อน ช่วยเหลือชัวร์
เพื่อนกะหลั่ว มัวเมา เราขอลา
พันทอง

(ช่อนี้มอบให้พี่พันนะคะ ขอบคุณค่ะ)

นี่ละอีกคน-คนหนึ่งซึ่งรู้จัก
คอยถามทักดูแลชะแง้หา
มีเพื่อนฝูงมากมายหลายอัตรา
พี่น้องพายิ้มหัวทั่วบ้านกลอน

เป็นอีกหนึ่งใจดีเป็นที่สุด
ดินน้องนุชคนสุดท้องขอวอนสอน
พี่พันช่วยดูทุกทีไม่มีจร
พี่พันออนเสียเวลาไม่ว่ากัน

ขอบคุณค่ะพี่พันรักมั่นจิต
ดินเป็นมิตรบ้านกลอนหัดสอนขัน
มีพี่-พี่ดูแลเทคแคร์กัน
ให้ทุกวันที่เหว่ว้า...พาจากจร

ผู้หญิงดินๆ

มีน้ำใจ ต่อเพื่อนมนุษย์ สุดประเสริฐ
จำไว้เถิด เราเกิดมา ครายังอ่อน
ต้องมีคน ช่วยขัดเกลา เราแน่นอน
มีคนสอน คนสั่ง ช่างยินดี

ไม่เคยคิด ว่าใคร เป็นน้องใหม่
มีพวกมาก สอนให้ ไร้สุขขี
ทุกคนล้วน เกิดจากดิน ทั้งนั้นซี
รักน้องดิน คนนี้ ด้วยปรีเปรมดิ์
พันทอง

[กังวาน]

น้องพันทองคนดีพี่ก็ใหม่
มีหัวใจมิเคยรักภักดิ์เกษม
หาคนสอนวอนด้วยช่วยปรีเปรมดิ์
ให้อิ่มเอมความรักประจักษ์ตน

ช่วยชี้แนะแวะเวียนเริ่มเขียนอ่าน
จนสอบผ่านความรักสักหนึ่งหน
ปฏิบัติด้วยช่วยพี่หน่อยคอยกังวล
สอนพี่คนเดียวพันทอง...แค่สองเรา

[D]

คอยติดตามงามงอนช่างอ้อนนัก
เขียนกลอนรักปักอกสะทกไหว
เขียนจนซึ้งตรึงตราพาตรึงใจ
อ่านเมื่อใดใครพบอยากสบนาง
อ่านกลอนตอบชอบใจให้ยิ่งนัก
เพื่อนกลอนทักรักเขียนเจียนรุ่งสาง
ตื่นยามใดให้เจอเพ้อเป็นทาง
อักษรบางวางไว้ให้คนชม
มิตรไมตรีมีไว้ให้เพื่อนกลอน
ไว้ออดอ้อนย้อนคำพร่ำสุขสม
ระเริงคำละเลงเพลงจ่อมจม
สราญรมณ์ห่มมานหวานดวงใจ
พระอาทิตย์อัสดง
อ่านกระทู้นี้แล้ว เห็นถึงความน่ารักของเพื่อนนักกลอนด้วยกัน 

(ช่อนี้มอบให้ ดงนะจ๊ะขอบคุณนะจ๊ะ)

ใครนะเดินตามมาไม่ไกลนัก
มาถามทักให้ใจนึกฝันใฝ่
ขอบคุณนะบทกลอนที่อ้อนไป
เข้าสู่ใจห้วงอารมย์สมดังจินต์

เพื่อนคือเธอในบ้านกลอนที่ทายทัก
เฝ้าฟูมฟักเสกสรรมิสร่างสิ้น
ยามดินเหงาก็เข้ามาเป็นอาจิณ
เพียงยลยินยิ้มเยือนเพื่อนบ้านกลอน

ขอบคุณในน้ำใจไมรตรีจิต
เฝ้าผูกมิตรคล้องใจขานไขสอน
จากวันที่ผ่านมาพาใจวอน
ติดตามตอนต้องแต่งแจงต่อไป

(ดงๆๆบอกไรให้นะภาพสวยๆนี่ดินไม่มีตังซื้อให้นะยืมมาจาก Internet ทั้งนั้นเลยละ)

[D]

มีสิ่งดี  มีสร้างสรร  สวรรค์เปิด
ฟ้าบรรเจิด  เพริดแพร้ว ดั่งแก้วใส
พากันเขียน  เวียนข้อคิด ชีวิตไป
เป็นกำไร  ให้สมอง  ส่องทางเดิน
ร่วมด้วย  ช่วยกัน  ร่วมสรรสร้าง
เพื่อเปิดทาง  บ้านกลอนชน  คนสรรเสริญ
อ่านได้ครบ  พบทุกแนว  แล้วเพริดเพลิน
ความจำเริญ  เดินตาม  งดงามจริง
       สิงขร  ต่อพระอาทิตย์

(อ่ะนี่ค่ะดินมอบให้คุณสิงขรนะคะ)

มีปฏิหารย์ตอนแก่แค่สร้างสม
ภิรมย์ชมกลอนกานท์ผ่านสาส์นสิ่ง
ยามร้างไร้รุงรังใจชังชิง
เข้าพักพิงอิงแอบแนบบ้านกลอน

ฝึกหัวใจให้เข้มแข็งสู่แรงฝัน
ยิ้มทุกวันแม้วันนั้นฉันเหนื่อยอ่อน
ยามโหยหาหัวใจให้อาทร
เข้าบ้านออนทุกครามาเจอกัน

ผู้หญิงดินๆ

[panthong.kh]

น้องพันทองคนดีพี่ก็ใหม่
มีหัวใจมิเคยรักภักดิ์เกษม
หาคนสอนวอนด้วยช่วยปรีเปรมดิ์
ให้อิ่มเอมความรักประจักษ์ตน

ช่วยชี้แนะแวะเวียนเริ่มเขียนอ่าน
จนสอบผ่านความรักสักหนึ่งหน
ปฏิบัติด้วยช่วยพี่หน่อยคอยกังวล
สอนพี่คนเดียวพันทอง...แค่สองเรา

กลัวจะสอน จระเข้ ให้ว่ายน้ำ
กลัวใจช้ำ ซ้ำหนัก หักอกเข้า
กลัวเหลือเกิน หลงเพลิน เดินมัวเมา
ตกหลุมรัก กานต์ไก่เล่า คงเศร้าใจ

ได้ข่าวว่า เมียสี่ นี้จริงหรือ
เป็นข่าวลือ ช่วยแจ้ง แถลงไข
ลูกฝาแฝด อีกแปด คนทนไป
ยังมีหน้า มาจีบใหม่ ฉันไม่มอง
พันทอง