ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

          ในห้อง
             …..
     ในห้องสี่เหลี่ยม

     เต็มเปี่ยมหยากไย่-ข้าวของ

     จากการหมางเมินพะเนินกอง

     ห้องน้ำสกปรก!

     ปลอกหมอนใบเก่า

     สีเทาหน้ากระจก

     ดำด่างขี้นก

     ตกอยู่หลังคา

     เหนื่อย!

     ลมเอื่อยเฉื่อย ปะทะหน้า

     วูบร้อน -วาบหนาว ไร้ข่าวมา

     หนักหนาสาหัส ค่ำคืน!

     บทกวี-หนังสือกลอน

     ซับซ้อน , ซ้อนทับ จนดึกดื่น

     หล่นหายกระจายพื้น

     ใครหนอสะอื้น  เดียวดาย

     ไร้การขีดเขียน

     วนเวียน อเนจอนาถ-หน่าย

     อ่อนล้า ราโรย โดยกาย

     หายใจติดขัด ติดคอ!

             …..

     ในห้องสี่เหลี่ยม!

     เกรียมกรอบหัวใจ-ใครร้องขอ

     การมาแล้วจาก ก็มากพอ

     - -รอ- - จนกว่าจะพบกัน ..วันใด?

              …..

            

     ภาพจาก bloggang.com

[พิมพ์วาส]

เสียงกระซิก..ร่ำไห้..ร้องไปทั่ว
ห้องสลัว..มัวแสง..ส่องแจ้งได้
ความเยือกเย็น..เป็นต้อง..ผยองไป
หมู่หยากไย่..ได้แผ่..ไม่แลรอ

"ฝนโปรยปรายลงมา
น้ำตาก็คลอ
นอนหนุนหมอนเก่าซมซ่อ
ใจก็ท้อกายก็หน่าย
ฝนกระเซ็นเข้ามาในห้อง
ฟ้าร้องฝนก็เทมาเป็นสาย
ตัวฉันนั้นก็คล้าย
คนที่ผ้าย แก่ตัวเอง
ฟังทำนองสายฝน
ที่หล่นคอยกล่อมเหง
ร้องเป็นเพลง
ละเลงหัวใจ"

น้ำตาปราย..พรายร่วง..จากดวงหน้า
อาบแก้มทา..พาใจ..ให้หวิวไหว
จึงต้องหมอง..ต้องเศร้า..เหงาอาลัย
อยู่ที่ใน..ห้องมืด..ชืดทรวงจริง

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ