ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

คำสัญญา ก่อนเก่า เฝ้าจำจด
เธอลืมหมด หรือไร จึงไม่หวล
เธอไม่คิด คำนึง และทบทวน
มิใคร่ครวญ ถูกผิด คิดดูที

ไหนเธอบอก ว่าไม่ลืม "ไม่ลืม"ฉัน
สัญญามั่น "สัญญาใจ" ไม่หน่ายหนี
มาบัดนี้ เธอจากไกล ไม่ใยดี
แล้วคนที่ ช้ำใจคือใครกัน

ลืมฉันแล้ว ใช่ไหม ไม่ส่งข่าว
ลืมเรื่องราว พร้อมข้อความ ไถ่ถามนั่น
ใยเงียบไป ใจฉัน เศร้างง-งัน
ถ้าลืมกัน บอกมาบ้าง หากร้างลา???

ผู้หญิงดินๆ

[panthong.kh]

ไม่เคยลืม ความหลัง ยังคงรัก
ยังคงปัก ดวงฤทัย ใจห่วงหา
รักครั้งเก่า คราวก่อน จำจรลา
เพราะปัญหา สรพัน ดันรุมเร้า

วาเลนไทน์ ปีนี้ มีพี่แน่
เก็บรักแท้ มอบเพียง อยู่เคียงเจ้า
อย่าอาวร ร้อนรน เลยนงเยาว์
วันนี้เรา พบกันแน่ อย่าแชร์เชือน
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

มิเคยลืม ดื่มด่ำ คำว่ารัก
ซึ้งประจักษ์ ภักดี ยากมีเหมือน
จำจนตาย กายดับ สิ้นลับเลือน
รักคือเพื่อน เตือนตน เธอคนเดียว

หมดหทัย ใครครอง เฝ้าจองอยู่
ควรจักรู้ แก่ใจ ใช่ลดเลี้ยว
รักดำรง คงมั่น กระสันเกลียว
รักจริงเจียว เกี่ยวก้อย มิคล้อยคลาย

อย่าสงสัย ให้มาก ลำบากจิตต์
มิควรคิด ติดตรา พาเสียหาย
หากรักล่ม ขมปร่า น่าเสียดาย
พี่คงตาย วายสิ้น อกภินท์พัง.../


 



บูรพาท่าพระจันทร์

[D]

ไม่เคยลืม ความหลัง ยังคงรัก
ยังคงปัก ดวงฤทัย ใจห่วงหา
รักครั้งเก่า คราวก่อน จำจรลา
เพราะปัญหา สรพัน ดันรุมเร้า

วาเลนไทน์ ปีนี้ มีพี่แน่
เก็บรักแท้ มอบเพียง อยู่เคียงเจ้า
อย่าอาวร ร้อนรน เลยนงเยาว์
วันนี้เรา พบกันแน่ อย่าแชร์เชือน
พันทอง

วาเลนไทน์ปีนี้รอพี่อยู่
จะคอยดูคำพี่ที่กลบเกลื่อน
บอกจะมาทุกปียังแชเชือน
รอคอยเยือนหลายทีไม่มีเลย

มาตอกย้ำซ้ำต่อไม่พอเหรอ
ที่นัดเจอกี่ครั้งยังหายเฉย
จะลองดูอีกทีอย่างที่เคย
หากพี่เอ่ยผิดคำจำใจลา

ผู้หญิงดิน

[D]

มิเคยลืม ดื่มด่ำ คำว่ารัก
ซึ้งประจักษ์ ภักดี ยากมีเหมือน
จำจนตาย กายดับ สิ้นลับเลือน
รักคือเพื่อน เตือนตน เธอคนเดียว

หมดหทัย ใครครอง เฝ้าจองอยู่
ควรจักรู้ แก่ใจ ใช่ลดเลี้ยว
รักดำรง คงมั่น กระสันเกลียว
รักจริงเจียว เกี่ยวก้อย มิคล้อยคลาย

อย่าสงสัย ให้มาก ลำบากจิตต์
มิควรคิด ติดตรา พาเสียหาย
หากรักล่ม ขมปร่า น่าเสียดาย
พี่คงตาย วายสิ้น อกภินท์พัง.../


 



บูรพาท่าพระจันทร์

หากเช่นนั้นใยพี่จึงหนีห่าง
พี่ไม่ว่างหรือว่าใจมีใครหวัง
มีคนปองรักของน้องพ่ายภิณท์พัง
คนมีตังรั้งตัวพี่นี้ครอบครอง

ตัวน้องจนค่นแค้นแสนสาหัส
แต่ซื่อสัตย์กับพี่มิมีสอง
กลัวพี่เลือกหญิงใหม่มีเงินทอง
น้องเป็นรองนั่งเหม่อเจอน้ำตา

ผู้หญิงดินๆ

[ดุลย์ ละมุน]

คำสัญญา ก่อนเก่า เฝ้าจำจด
เธอลืมหมด หรือไร จึงไม่หวล
เธอไม่คิด คำนึง และทบทวน
มิใคร่ครวญ ถูกผิด คิดดูที

ไหนเธอบอก ว่าไม่ลืม "ไม่ลืม"ฉัน
สัญญามั่น "สัญญาใจ" ไม่หน่ายหนี
มาบัดนี้ เธอจากไกล ไม่ใยดี
แล้วคนที่ ช้ำใจคือใครกัน

ลืมฉันแล้ว ใช่ไหม ไม่ส่งข่าว
ลืมเรื่องราว พร้อมข้อความ ไถ่ถามนั่น
ใยเงียบไป ใจฉัน เศร้างง-งัน
ถ้าลืมกัน บอกมาบ้าง หากร้างลา???

ผู้หญิงดินๆ

จดชาติหน้าตราบนภาโลกาสิ้น
แม่นวลดินพี่ไม่สิ้นเสน่หา
รักแต่เจ้าเฝ้าทอดถอนวอนจันทรา
ช่วยเมตตาให้น้องยาได้เข้าใจ

ที่พี่เงียบมิใช่ใจไม่ใฝ่คิด
ตรึงสถิตย์คิดครองรักกับแก้มใส
แต่ภาระพาให้หลงพะวงใจ
ผิดพลั้งไปอภัยพี่ทีคนงาม

ถึงตอนนี้พี่กำลังไปพบเจ้า
ขอนงเยาว์อย่าคิดมากเที่ยวฝากถาม
หอบกุหลาบช่อสวยใหญ่ไปติดตาม
ให้คนงามจากความรักปักล้นทรวง

[D]

จดชาติหน้าตราบนภาโลกาสิ้น
แม่นวลดินพี่ไม่สิ้นเสน่หา
รักแต่เจ้าเฝ้าทอดถอนวอนจันทรา
ช่วยเมตตาให้น้องยาได้เข้าใจ

ที่พี่เงียบมิใช่ใจไม่ใฝ่คิด
ตรึงสถิตย์คิดครองรักกับแก้มใส
แต่ภาระพาให้หลงพะวงใจ
ผิดพลั้งไปอภัยพี่ทีคนงาม

ถึงตอนนี้พี่กำลังไปพบเจ้า
ขอนงเยาว์อย่าคิดมากเที่ยวฝากถาม
หอบกุหลาบช่อสวยใหญ่ไปติดตาม
ให้คนงามจากความรักปักล้นทรวง


 

ไม่ต้องอ้อนจันทรามาพาฝัน
คำพูดนั้นพี่แฝงแกล้งทำห่วง
พี่ห่างไปหลายปีมีคนควง
น้องเศร้าทรวงซึมเหม่อเพ้อลำพัง

พี่ดุลย์หายคล้ายจิตไม่คิดถึง
น้องรำพึงใจหายไร้ความหวัง
เที่ยวถามหาร่อนเร่เซซุนซัง
พี่นั้นยังใจร้ายไม่หวลคืน

บอกจะมากลัวรอเก้อให้เพ้ออีก
สับขาหลีกไปทั่วมั่วคนอืน
มอบคำรักฝากให้ไม่ยั่งยืน
รักเคยชื่นกลับแห้งเฉาเหงาคนเดียว

กุหลาบสวยช่อใหญ่ในตระกร้า
กว่าจะมาถึงน้องคงหมองเหี่ยว
พี่แจกจ่ายหลายรักมากจริงเจียว
ดอกซีดเซียว มาฝากดินสิ้นราคา

ผู้หญิงดินๆ

[ดุลย์ ละมุน]

เฮ้อ...พร่ำรักฝากให้ก็ไม่เชื่อ
เธอคงเบื่อแล้วสิ้นแม่ดินจ้า
หมดสมัครรักใคร่ไม่นำพา
ฟังวาจาเหินห่างช่างหมางใจ

น้องรู้ดีพี่นี้มีเพียงเจ้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าลำพึงถึงแก้มใส
ต้องรันทดหดหู่เพราะอยู่ไกล
อยากกลับไปวอนเว้าเฝ้าง้องอน

[สุนันยา]

คำสัญญา อาลัย เมื่อใจห่าง
กลับกลายร้าง สร้างรอย ให้คอยหลอน
คงไม่เหลือ ใยเยื่อ เอื้ออาทร
ต้องร้าวรอน ซ่อนเจ็บ กักเก็บใจ

แม้นจะทวง ถามถึง ซึ้งคุณค่า
คำตอบคือ น้ำตา พารินไหล
เหมือนตกบ่วง ห้วเหว ของเปลวไฟ
ที่ลุกไหม้ เผาทรวง....จนร่วงลา...

"สุนันยา"

[ดุลย์ ละมุน]

ต้องจำจรทอดถอนอาวรรัก
เพิ่งตะหนักถูกรักลวงให้ห่วงหา
เฝ้าหวนคิดจิตระทมตรมอุรา
คราบน้ำตาอาบแก้มแซมอาลัย

เอ่ยถามเขาเราทำผิดอันใดหรือ
คำตอบคือความผูกพันนั้นสลาย
เคยสัยญาสาบานรักจักมิคลาย
ต้องตรอมตายมลายรักที่ถักทอ

ถึงวันนี้ดวงฤดียังบอบช้ำ
รอยระกำย้ำฝังใจทำไมหนอ
ความเจ็บแปลบที่ปวดแสบคงไม่พอ
คร่ำครวญคลอรอให้ซ้ำย่ำอีกครา

[/b]

[D]

เฮ้อ...พร่ำรักฝากให้ก็ไม่เชื่อ
เธอคงเบื่อแล้วสิ้นแม่ดินจ้า
หมดสมัครรักใคร่ไม่นำพา
ฟังวาจาเหินห่างช่างหมางใจ

น้องรู้ดีพี่นี้มีเพียงเจ้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าลำพึงถึงแก้มใส
ต้องรันทดหดหู่เพราะอยู่ไกล
อยากกลับไปวอนเว้าเฝ้าง้องอน

เห้อ...พี่ดุลย์พูดอะไรก็ไม่รู้
ดินก็อยู่ตรงนี้พี่ฟังก่อน
ใจน้องนี้ไม่เคยเลยจะงอน
ยังอาวรณ์ถึงพี่นี้เช้าเย็น

บอกจะมา มา-มา แล้วลาหาย
วาเลนไทน์ผ่านไปก็ไม่เห็น
หลอกให้รอมากี่ปีแล้วที่เป็น
แสนลำเค็ญ ดินเหงาท้าวคางรอ

ผู้หญิงดินๆ

[D]

ต้องจำจรทอดถอนอาวรรัก
เพิ่งตะหนักถูกรักลวงให้ห่วงหา
เฝ้าหวนคิดจิตระทมตรมอุรา
คราบน้ำตาอาบแก้มแซมอาลัย

เอ่ยถามเขาเราทำผิดอันใดหรือ
คำตอบคือความผูกพันนั้นสลาย
เคยสัยญาสาบานรักจักมิคลาย
ต้องตรอมตายมลายรักที่ถักทอ

ถึงวันนี้ดวงฤดียังบอบช้ำ
รอยระกำย้ำฝังใจทำไมหนอ
ความเจ็บแปลบที่ปวดแสบคงไม่พอ
คร่ำครวญคลอรอให้ซ้ำย่ำอีกครา

[/b]

เก็บน้ำตาอาลัยเอาไปเถอะ
ถ้าต้องเจอะคำหลอนนอนผวา
รักขาดวิ่นสิ้นเยื่อดั่งเบือยา
จะกลับมานึกย้อนทำอ้อนไย

มาตัดพ้อต่อว่า-ว่าไม่รัก
มาทึกทักแน่นหนักรักฝันใฝ่
แต่แท้จริงมาลวงจนกลวงใน
รักที่ไหนมีแต่แดคดงอ

จนกระทั่งบัดนี้ยังหนีหน้า
ไยมิกล้ามาเยือนเรือนแม่พ่อ
ปล่อยเลยผ่านกี่ปีเล่าให้เฝ้ารอ
พอเถิดหนอขอพ่ายรัก..พักใจสักครา

ผู้หญิงดินๆ

[D]

คำสัญญา อาลัย เมื่อใจห่าง
กลับกลายร้าง สร้างรอย ให้คอยหลอน
คงไม่เหลือ ใยเยื่อ เอื้ออาทร
ต้องร้าวรอน ซ่อนเจ็บ กักเก็บใจ

แม้นจะทวง ถามถึง ซึ้งคุณค่า
คำตอบคือ น้ำตา พารินไหล
เหมือนตกบ่วง ห้วเหว ของเปลวไฟ
ที่ลุกไหม้ เผาทรวง....จนร่วงลา...

"สุนันยา"

คำสัญญาทุกคำจำมั่นนัก
คนเคยรักตราตรึงซึ้งหนักหนา
ไม่เคยลืมรักมั่นฉันสัญญา
ทุกวาจากักเก็บเหน็บข้างใน

คำที่เอ่ยเอื้อนออกบอกมานั้น
สุดคร้ามครันพลั่นจิตคิดไฉน
โธ่หนอเจ้าคิดอื่นเป็นฟืนไฟ
โปรดจำไว้ใจฉันนั้นมั่นรักเธอ

ผู้หญิงดินๆ

(ช้าไปหน่อยนะคะ emo_47อย่าว่านะ)

[สะเลเต]

สัญญาใจให้มาคราก่อนนั้น
หนึ่งคำมั่นมอบใจ..ใช่พลั้งเผลอ
มิแปรผันปันใจสิ่งใหม่เจอ
"หยุดที่เธอ"...ฉันเชื่อเมื่อสัญญา

วาดวิมานงดงามบนความหวัง
สามเดือนแรกหลายครั้งยังโทรหา
บอกให้คอยครบวันเธอนั้นมา
คำจ๊ะจ๋า...หวานหูมิรู้คลาย

ผ่านเพียงปีโปรฯหมด..ลดความถี่
บอกสัญญาณ..ไม่ดีคลื่นขาดหาย
ฟังน้ำเสียงจากคุณดูวุ่นวาย
รักกลับกลายก็บอกอย่าหลอกกัน

พร้อมจะฉีกสัญญาถ้าหมดรัก
พร้อมจะหักห้ามใจเลิกใฝ่ฝัน
พร้อมจะเดินจากลาถ้าถึงวัน
เป็นโมฆะ..ตราบนิรันดร์สัญญาลวง

---สะเลเต---

[D]

สัญญาใจให้มาคราก่อนนั้น
หนึ่งคำมั่นมอบใจ..ใช่พลั้งเผลอ
มิแปรผันปันใจสิ่งใหม่เจอ
"หยุดที่เธอ"...ฉันเชื่อเมื่อสัญญา

วาดวิมานงดงามบนความหวัง
สามเดือนแรกหลายครั้งยังโทรหา
บอกให้คอยครบวันเธอนั้นมา
คำจ๊ะจ๋า...หวานหูมิรู้คลาย

ผ่านเพียงปีโปรฯหมด..ลดความถี่
บอกสัญญาณ..ไม่ดีคลื่นขาดหาย
ฟังน้ำเสียงจากคุณดูวุ่นวาย
รักกลับกลายก็บอกอย่าหลอกกัน

พร้อมจะฉีกสัญญาถ้าหมดรัก
พร้อมจะหักห้ามใจเลิกใฝ่ฝัน
พร้อมจะเดินจากลาถ้าถึงวัน
เป็นโมฆะ..ตราบนิรันดร์สัญญาลวง

---สะเลเต---

(ขอบคุณภาพน่ารักๆจากInternetค่ะ)

สัญญาแรกแทรกใจให้มั่นจิต
หยุดความคิดเป็นอื่นยื่นความห่วง
รักครั้งแรกครั้งหลังยังไม่ลวง
ขอทักท้วงยามห่างร้างลาไป

แดเคยหวังเคยวาดมุ่งมาดจิต
ก็ยังคิดยังหวังมิหวั่นไหว
แม้วันห่างลางเลือนเคลื่อนมาไกล
จิตหวามไหววกวนทนซบเซา

แค่เพียงปีเคลื่อนผ่านไม่นานนัก
สัญญารักแน่นหนักรักไม่เก่า
โอ้รักเอยรักแท้แน่สองเรา
ก็ยังเฝ้าดูแลเทคแคร์ใจ

อย่าเพิ่งหน่ายเลยหนอขอให้เชื่อ
อย่าเพิ่งเบื่อท้อถอยคอยได้ไหม
อย่าหวั่นหวาดคอยหวัง ยังห่วงใย
ถึงอย่างไร หัวใจ อยู่ใกล้เธอ

ผู้หญิงดินๆ