| 10 กุมภาพันธ์ 2012, 05:52:PM |
ไม้หน้าสาม
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 55
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 128
|
 |
« เมื่อ: 10 กุมภาพันธ์ 2012, 05:52:PM » |
 ชุมชน
|
สงสารใจ เสียจริง ถูกทิ้งขว้าง
ลอยเคว้งคว้าง เหมือนกระทง หลงน้ำไหล
กู่ไม่กลับ อับปาง หนทางไป
ดูหรือใคร ไม่ปราณี ย่ำบีฑา
หลงฝันเพียง เมียงมอง จดจ้องอยู่
แต่ไม่สู้ จะเสี่ยง เลี่ยงเหวผา
จึงต้องทน รับกรรม กินน้ำตา
คนอื่นคว้า เธอไป ผลาญใจเรา
หรือหัวใจ ไฟรัก จักสุดพบ
ต้องมาจบ เจ็บอย่าง เส้นทางเศร้า
รักเพียงฝัน วันนี้ มิบรรเทา
ดังไฟเผา เข้าสุม กุมช้ำนาน
พูดถึงรัก ครั้งใด ใจนึกหวั่น
ด้วยรักฉัน เฉื่อยเฉย สิ้นเคยหวาน
แต่บัดนี้ เป็นพิษ คอยริดราน
เข้าพร่าผลาญ ให้ดิ่ง สิ่งโสมม
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ♥หทัยกาญจน์♥, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ระนาดเอก, panthong.kh, Music, sunthornvit, amika29, --ณัชชา--, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, yaguza, ..กุสุมา.., ลมหนาว, สิงขร, สล่าผิน, รการตติ, รัตนาวดี, Thammada, เมฆา..., นางฟ้า ชาลี, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 10 กุมภาพันธ์ 2012, 08:20:PM |
|
--ณัชชา--
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 กุมภาพันธ์ 2012, 08:20:PM » |
ชุมชน
|
เกิดเป็นคนก็แบบนี้คือชีวิต
ถูกหนามพิษปักคาก็สาสม
เมื่อผิดหวังในรักมักตรอมตรม
ต้องขื่นขมโศกาแทบบ้าตาย
หากสมหวังในรักมักเป็นสุข
เจอความทุกข์โรมรันก็พลันหาย
คิดอะไรหลายหลากให้มากมาย
เพราะสุดท้ายก็จบเห่ล้วนเอวัง
--ณัชชา--
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, ช่วงนี้ไม่ว่าง, panthong.kh, Music, สะเลเต, รพีกาญจน์, yaguza, ..กุสุมา.., ลมหนาว, addy, amika29, สิงขร, ♥หทัยกาญจน์♥, ไม้หน้าสาม, สล่าผิน, รการตติ, sunthornvit, รัตนาวดี, Thammada, เมฆา..., นางฟ้า ชาลี
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 11 กุมภาพันธ์ 2012, 01:03:AM |
สิงขร
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 95
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 172
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 11 กุมภาพันธ์ 2012, 01:03:AM » |
ชุมชน
|
เกิดเป็นคนก็แบบนี้คือชีวิต
ถูกหนามพิษปักคาก็สาสม
เมื่อผิดหวังในรักมักตรอมตรม
ต้องขื่นขมโศกาแทบบ้าตาย
หากสมหวังในรักมักเป็นสุข
เจอความทุกข์โรมรันก็พลันหาย
คิดอะไรหลายหลากให้มากมาย
เพราะสุดท้ายก็จบเห่ล้วนเอวัง
--ณัชชา--
คำปลอบใจในณัชชาหาได้ยาก
เพียงเขียนฝากกลอนนี้มีมนต์ขลัง
อ่านแล้วปลดปลงลงอนิจจัง
รวมทุกขัง อนัตตาตามมาแล
สิงขร |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, ไม้หน้าสาม, สล่าผิน, รการตติ, sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Music, รัตนาวดี, Thammada, เมฆา..., นางฟ้า ชาลี, ..กุสุมา.., อริญชย์, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 11 กุมภาพันธ์ 2012, 01:47:PM |
ไม้หน้าสาม
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 55
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 128
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 11 กุมภาพันธ์ 2012, 01:47:PM » |
ชุมชน
|
สงสารใจ เสียจริง ถูกทิ้งขว้าง
ลอยเคว้งคว้าง เหมือนกระทง หลงน้ำไหล
กู่ไม่กลับ อับปาง หนทางไป
ดูหรือใคร ไม่ปราณี ย่ำบีฑา
หลงฝันเพียง เมียงมอง จดจ้องอยู่
แต่ไม่สู้ จะเสี่ยง เลี่ยงเหวผา
จึงต้องทน รับกรรม กินน้ำตา
คนอื่นคว้า เธอไป ผลาญใจเรา
หรือหัวใจ ไฟรัก จักสุดพบ
ต้องมาจบ เจ็บอย่าง เส้นทางเศร้า
รักเพียงฝัน วันนี้ มิบรรเทา
ดังไฟเผา เข้าสุม กุมช้ำนาน
พูดถึงรัก ครั้งใด ใจนึกหวั่น
ด้วยรักฉัน เฉื่อยเฉย สิ้นเคยหวาน
แต่บัดนี้ เป็นพิษ คอยริดราน
เข้าพร่าผลาญ ให้ดิ่ง สิ่งโสมม
๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
สุดเส้นทาง ของใจ ในวันนี้
ที่ไม่มี ความรัก มาทักถม
บนเส้นทาง เปล่าเปลี่ยว เกี่ยวใจจม
ทุกข์ระทม ประดัง เข้าฝังรอย
อยู่อย่าง ซังกะตาย คล้ายเศษซาก
เมื่อการจาก คือจบ พบแล้วถอย
แผลกรีดใจ ไร้ประสาน จากการคอย
คือหยดย้อย กระแสสินธิ์ รินจากตา
ถ้อยรำพัน ฝันเพ้อ เลิกเห่อเหิม
ไม่มีเสริม จากลวง เลิกห่วงหา
จะวันนี้ วันไหน ในวิญญา
ก็คือวัน ที่ไร้ค่า แห่งผูกพัน
๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สล่าผิน, รการตติ, sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Music, รัตนาวดี, Thammada, รพีกาญจน์, เมฆา..., นางฟ้า ชาลี, ..กุสุมา.., อริญชย์, สะเลเต, สิงขร
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 11 กุมภาพันธ์ 2012, 06:21:PM |
|
|
|
| 11 กุมภาพันธ์ 2012, 07:12:PM |
|
|
|
|
