ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดุลย์ ละมุน]

                             ...แอบมอง น้องอยู่นาน

                        แก้มใสใสยิ้มหวานหวานยิ่งพาลสวย
                          หลงระรวยในเสน่ห์ของน้องหญิง
                        หมายสมัครด้วยใจภักดิ์เพราะรักจริง
                          ไม่กลอกกลิ้งหวังครองคู่พธูงาม

                         แต่ความฝันยังคงเป็นแค่ความฝัน
                          ทุกคืนวันได้เพียงมองมิกล้าถาม
                          ได้แต่เพ้อเฝ้าละเมอทุกโมงยาม
                          อยากส่งคำถามสื่อรักไปทักเธอ

                             เลยมาปักพักใจในบ้านนี้
                            เพื่อคนดีจะเห็นใจใฝ่เสนอ
                        ได้แต่แอบอ่านคำกลอนนอนละเมอ
                        กลอนของเธอวจีหวานสะท้านใจ

                       อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
                        เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงไหล
                          มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
                          ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ

[D]

                 

 

    ...แอบมอง น้องอยู่นาน

ตอบพี่ดุลย์ค่ะ

ชายอ่างทองถามทักบ้านพักนี้
มองหญิงที่วจีหวานผ่านเสนอ
อ้อนคำกลอนหวานล้ำพร่ำละเมอ
ดูเพ้อเจ้อไม่จริงจังดั่งคำวอน
เห็นผ่านมาทักทายตั้งหลายบ้าน
พี่เที่ยวหว่านคารมขรมเสมอ
หากหญิงใดเผลอใจหลงละเมอ
คงยืนเซ่อให้เธอจูงอย่างฝูง....(นกม้าง???)

  (ผิดพลาดขออภัย ไม่ถูกใจ โหสิ โหสิ)

ผู้หญิงดินๆ

[--ณัชชา--]

 

อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงใหล
มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ

ดุลยภาพแห่งลำนำ
 

   

เป็นสาวอยู่บ้านกลอนออนก็บ่อย
เรียงคำร้อยวาจามาเสมอ
มองหาคนจริงใจไม่เคยเจอ
มีแต่เก้อชีช้ำอยู่ร่ำไป

ดุลยภาพแห่งลำนำส่งคำหวาน
ช่างซาบซ่านแสนซึ้งถึงไหนไหน
ทุกคารมหว่านมาน่าเชื่อใจ
แต่ทำไมไม่หลง..งงตัวเอง

--ณัชชา--

 

               

[addy]

อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงใหล
มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ

ดุลยภาพแห่งลำนำ
 

   

เป็นสาวอยู่บ้านกลอนออนก็บ่อย
เรียงคำร้อยวาจามาเสมอ
มองหาคนจริงใจไม่เคยเจอ
มีแต่เก้อชีช้ำอยู่ร่ำไป

ดุลยภาพแห่งลำนำส่งคำหวาน
ช่างซาบซ่านแสนซึ้งถึงไหนไหน
ทุกคารมหว่านมาน่าเชื่อใจ
แต่ทำไมไม่หลง..งงตัวเอง

--ณัชชา--

 

               

ไม่ต้อง..งง..น้องณัชชา..พี่จะบอก
ห่วงโดนหลอก..โดนลวง..โดนข่มเหง
พวกปากหวาน..หว่านล้อม..เหมือนกล่อมเพลง
มาบรรเลง..ให้หลง..ให้งง-งวย

ดีแล้วแหละ..ที่ไม่หลง..ปลงเสียเถอะ
หวานเลอะเทอะ..มันเลี่ยน..นะคนสวย
มองหาคน..จริงใจ..แต่ไม่รวย
แอดดี้ช่วย..น้องได้..มั่นใจเลย................อุ้ย..เขิลจัง
 แอดดี้

[♥หทัยกาญจน์♥]

     ...แอบมอง น้องอยู่นาน

แก้มใสใสยิ้มหวานหวานยิ่งพาลสวย
หลงระรวยในเสน่ห์ของน้องหญิง
หมายสมัครด้วยใจภักดิ์เพราะรักจริง
ไม่กลอกกลิ้งหวังครองคู่พธูงาม

แต่ความฝันยังคงเป็นแค่ความฝัน
ทุกคืนวันได้เพียงมองมิกล้าถาม
ได้แต่เพ้อเฝ้าละเมอทุกโมงยาม
อยากส่งคำถามสื่อรักไปทักเธอ

เลยมาปักพักใจในบ้านนี้
เพื่อคนดีจะเห็นใจใฝ่เสนอ
ได้แต่แอบอ่านคำกลอนนอนละเมอ
กลอนของเธอวจีหวานสะท้านใจ

อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงไหล
มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ

ดุลยภาพแห่งสายน้ำ

แอบมาอ่านกานท์กลอนอักษรรัก
พี่ร่ายปักป่านเปรียบเทียบเสนอ
ดั่งน้ำตาลหวานรสมดพบเจอ
พร้อมลองลิ้มชิมละเมอเลิศเลอคำ

ว่าหวานแล้วแก้วขวัญเจ้าฝันใฝ่
ปล่อยดวงใจจงลอยคอยงามขำ
คงต่อกลอนอ้อนเล่นเช่นระบำ
จนร่ายรำเรียงร้อยถ้อยตราตรึง

เพราะพี่วางสร้างสรรค์กลั้นจากจิต
บทจุบพิตพจนาพานึกถึง
คือใครกันกรองคำย้ำคะนึง
ว่าหวานหนึ่งนางหวานสะท้านทรวง


หทัยกาญจน์
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕

[addy]

[/color][/size][/font][/b][/i][/center]

แอบมาอ่านกานท์กลอนอักษรรัก
พี่ร่ายปักป่านเปรียบเทียบเสนอ
ดั่งน้ำตาลหวานรสมดพบเจอ
พร้อมลองลิ้มชิมละเมอเลิศเลอคำ

ว่าหวานแล้วแก้วขวัญเจ้าฝันใฝ่
ปล่อยดวงใจจงลอยคอยงามขำ
คงต่อกลอนอ้อนเล่นเช่นระบำ
จนร่ายรำเรียงร้อยถ้อยตราตรึง

เพราะพี่วางสร้างสรรค์กลั้นจากจิต
บทจุบพิตพจนาพานึกถึง
คือใครกันกรองคำย้ำคะนึง
ว่าหวานหนึ่งนางหวานสะท้านทรวง


หทัยกาญจน์
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕

[/quote
แอบมองน้อง..หทัยกาญน์..มานานแล้ว
ช่างเพลิดแพร้ว..กลอนหวาน..วิมานสรวง
พี่แอดดี้..หยาบกระด้าง..ไม่หวังควง
สุดาดวง..เด่นระดับ..ประทับใจ

จะออดอ้อน..กลอนหวาน..ก็หวั่นจิต
เพียงพินิจ..จิตปลง..ยังหลงไหล
คนคุ้นเคย..อ่านเจอกัน..ถึงบรรลัย
ขอแฝงกาย..ไปหา.มด...ซดน้ำตาล

ถ้าความหวาน..ได้ที่..ไม่หนีหน้า
จะกลับมา..เรียงถ้อย..ร้อยประสาน
พรรณนา..หวานซึ้ง..ถึงหทัยกาญน์
ป้อนคำหวาน..สักล้านคำ..ให้หนำใจ.........................เขิลจัง..คริคริ
    addy
 

[Prapacarn ❀]

 
น้องรออยู่ที่ท่าคลองหมาหอน
หนุ่มนักกลอนคนดี.ดี ...มีบ้างไหม
ที่ใจซื่อไม่หลอก..เที่ยวหยอกใครใคร
คนหัวใจร้อยห้อง...ไม่ต้องการ
 
แซมค่ะ
 

[♥หทัยกาญจน์♥]

แอบมองน้อง..หทัยกาญน์..มานานแล้ว
ช่างเพลิดแพร้ว..กลอนหวาน..วิมานสรวง
พี่แอดดี้..หยาบกระด้าง..ไม่หวังควง
สุดาดวง..เด่นระดับ..ประทับใจ

จะออดอ้อน..กลอนหวาน..ก็หวั่นจิต
เพียงพินิจ..จิตปลง..ยังหลงไหล
คนคุ้นเคย..อ่านเจอกัน..ถึงบรรลัย
ขอแฝงกาย..ไปหา.มด...ซดน้ำตาล

ถ้าความหวาน..ได้ที่..ไม่หนีหน้า
จะกลับมา..เรียงถ้อย..ร้อยประสาน
พรรณนา..หวานซึ้ง..ถึงหทัยกาญจน์
ป้อนคำหวาน..สักล้านคำ..ให้หนำใจ.........................เขิลจัง..คริคริ
   
addy
 

มา.....เรียงร้อย ถ้อยหวาน น้ำตาลหก
มา.....หยิบยก หยอกคำ ร่ำสวยใส
มา.....แต่งแต้ม แย้มงาม ท่ามทรวงใน
มา.....บอกไว้ ว่าหวาน สะท้านจินต์

มา.....แอบมอง จ้องเรา เฝ้าอักษร
มา.....ร่ายกลอน กรองพจน์ บทถวิล
มา.....เชยชม คมคน ให้ยลยิน
มา.....วาดศิลป์ ศาสตร์เขียน  เวียนขีดเอย

มา.....ทุกวัน ฝันหนึ่ง ถึงมิ่งมิตร
มา.....เติมจิต ใจเต็ม เข้มข้นเผย
มา.....ใส่ตาล หวานล้น จนชิดเชย
มา.....เถิดเพื่อน ผองเปรย เอ่ยชื่นชม


หทัยกาญจน์
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕

[ดุลย์ ละมุน]

                 

 

    ...แอบมอง น้องอยู่นาน

ตอบพี่ดุลย์ค่ะ

ชายอ่างทองถามทักบ้านพักนี้
มองหญิงที่วจีหวานผ่านเสนอ
อ้อนคำกลอนหวานล้ำพร่ำละเมอ
ดูเพ้อเจ้อไม่จริงจังดั่งคำวอน
เห็นผ่านมาทักทายตั้งหลายบ้าน
พี่เที่ยวหว่านคารมขรมเสมอ
หากหญิงใดเผลอใจหลงละเมอ
คงยืนเซ่อให้เธอจูงอย่างฝูง....(นกม้าง???)

  (ผิดพลาดขออภัย ไม่ถูกใจ โหสิ โหสิ)

ผู้หญิงดินๆ

ที่เพ้อเจ้อเพราะพี่เบอมาหลายหน
เจอะแต่คนขโมยใจให้เพ้อหา
พอเจอน้องก็ปองผูกทุกเวลา
โถแก้วตาโปรดเมตตาพี่สักที

ที่รักมั่นมิเชือนแชแค่บ้านน้อง
เพียงหวังปองครองดินงามนามอิตถี
ร่วมพรวนรักปักต้นใจให้โสภี
ขอเพียงนี้พี่คงสุขทุกคืนวัน

[ดุลย์ ละมุน]

อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงใหล
มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ

ดุลยภาพแห่งลำนำ
 

   

เป็นสาวอยู่บ้านกลอนออนก็บ่อย
เรียงคำร้อยวาจามาเสมอ
มองหาคนจริงใจไม่เคยเจอ
มีแต่เก้อชีช้ำอยู่ร่ำไป

ดุลยภาพแห่งลำนำส่งคำหวาน
ช่างซาบซ่านแสนซึ้งถึงไหนไหน
ทุกคารมหว่านมาน่าเชื่อใจ
แต่ทำไมไม่หลง..งงตัวเอง

--ณัชชา--

 

               

น้องไม่หลงคงเพราะน้องไม่ลองรัก
ถ้าลองปักรักกัน natcha เอ๋ย
แล้วจะรู้ว่าเพลงรักเพราะจังเลย
แม่ทรามเชยจะติดอกสะทกใจ

เพราะความสุขจริงแท้ของชายหญิง
ใช่ประวิงเพียงคำหวานกังวาลใส
ต้องแนบอุ่นละมุนซ่านสะท้านใจ
วันนั้นไซร้น้องจะหลง..งงตัวเอง

[ดุลย์ ละมุน]

     ...แอบมอง น้องอยู่นาน

แก้มใสใสยิ้มหวานหวานยิ่งพาลสวย
หลงระรวยในเสน่ห์ของน้องหญิง
หมายสมัครด้วยใจภักดิ์เพราะรักจริง
ไม่กลอกกลิ้งหวังครองคู่พธูงาม

แต่ความฝันยังคงเป็นแค่ความฝัน
ทุกคืนวันได้เพียงมองมิกล้าถาม
ได้แต่เพ้อเฝ้าละเมอทุกโมงยาม
อยากส่งคำถามสื่อรักไปทักเธอ

เลยมาปักพักใจในบ้านนี้
เพื่อคนดีจะเห็นใจใฝ่เสนอ
ได้แต่แอบอ่านคำกลอนนอนละเมอ
กลอนของเธอวจีหวานสะท้านใจ

อยากต่อกลอนอ้อนกระเซ้าเราไม่กล้า
เพราะวาจาไม่คารมชวนหลงไหล
มีเพียงรักปักในห้วงดวงหทัย
ที่ฝันใฝ่หมายสมัครสมรักเธอ

ดุลยภาพแห่งสายน้ำ

แอบมาอ่านกานท์กลอนอักษรรัก
พี่ร่ายปักป่านเปรียบเทียบเสนอ
ดั่งน้ำตาลหวานรสมดพบเจอ
พร้อมลองลิ้มชิมละเมอเลิศเลอคำ

ว่าหวานแล้วแก้วขวัญเจ้าฝันใฝ่
ปล่อยดวงใจจงลอยคอยงามขำ
คงต่อกลอนอ้อนเล่นเช่นระบำ
จนร่ายรำเรียงร้อยถ้อยตราตรึง

เพราะพี่วางสร้างสรรค์กลั้นจากจิต
บทจุบพิตพจนาพานึกถึง
คือใครกันกรองคำย้ำคะนึง
ว่าหวานหนึ่งนางหวานสะท้านทรวง


หทัยกาญจน์
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕

หทัยกาญจน์หทัยหวานปานพรพจน์
มธุรสบดแก้วใจให้ใฝ่หา
พี่อยากร้อยกลอยรักปักขวัญตา
ส่งวาจาเป็นกลอนคล้อยไปร้อยใจ

กลัวน้องกาญจน์อ่านผ่านผ่านไม่จำจด
ไม่หมายรสวจีพี่ที่หลงไหล
หวานในกลอนมิเทียบหวานปานดวงใจ
พี่ฝันใฝ่แม่กาญจน์หวานสะท้านทรวง

[ดุลย์ ละมุน]

 
น้องรออยู่ที่ท่าคลองหมาหอน
หนุ่มนักกลอนคนดี.ดี ...มีบ้างไหม
ที่ใจซื่อไม่หลอก..เที่ยวหยอกใครใคร
คนหัวใจร้อยห้อง...ไม่ต้องการ
 
แซมค่ะ
 

ถึงตัวพี่มีหัวใจหลายร้อยห้อง
ไม่คิดปองหญิงใดใจเฉลย
ทุกร้อยห้องปองแต่เธอนะทรามเชย
รักที่เผยเอ่ยจากปากอยากบอกแซม...