07 กุมภาพันธ์ 2012, 11:29:PM |
กังวาน
|
|
« เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2012, 11:29:PM » |
ชุมชน
|
ทรุดตัวลงตรงมุมห้องนั่งร้องไห้ แหลกแล้วใจเจ็บนักรักขื่นขม มิเคยคิดพิษรักจักระทม ฉันตรอมตรมแพ้พ่ายอายฟ้าดิน
คำสัญญาสาบานศาลศักดิ์สิทธิ์ อิทธิฤทธิ์ใดใดให้พังภินท์ คำพูดจากปากเธอฉันเผลออิน เลยต้องกินน้ำตามาเต็มทรวง
รักคนนั้นนั่นคนนี้นี่คนโน้น จับฉันโยนแกว่งไกวไม่เคยห่วง เธอจะรู้หรือไม่ใจทั้งดวง ที่เธอลวงหยุดแล้วลาแก้วตา
ไซยาไนด์ในห่อขอแค่นี้ โลกไม่มีที่ให้ใจห่วงหา ไม่อยากอยู่คู่ใครในโลกา จดหมายลาฉบับนี้...เธอที่เซ็น
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, Prapacarn ❀, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, panthong.kh, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ดุลย์ ละมุน, Music, Thammada, รการตติ, addy, sunthornvit, สล่าผิน, --ณัชชา--, พิมพ์วาส, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
08 กุมภาพันธ์ 2012, 06:55:AM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 08 กุมภาพันธ์ 2012, 06:55:AM » |
ชุมชน
|
ทรุดตัวลงตรงมุมห้องนั่งร้องไห้ แหลกแล้วใจเจ็บนักรักขื่นขม มิเคยคิดพิษรักจักระทม ฉันตรอมตรมแพ้พ่ายอายฟ้าดิน
คำสัญญาสาบานศาลศักดิ์สิทธิ์ อิทธิฤทธิ์ใดใดให้พังภินท์ คำพูดจากปากเธอฉันเผลออิน เลยต้องกินน้ำตามาเต็มทรวง
รักคนนั้นนั่นคนนี้นี่คนโน้น จับฉันโยนแกว่งไกวไม่เคยห่วง เธอจะรู้หรือไม่ใจทั้งดวง ที่เธอลวงหยุดแล้วลาแก้วตา
ไซยาไนด์ในห่อขอแค่นี้ โลกไม่มีที่ให้ใจห่วงหา ไม่อยากอยู่คู่ใครในโลกา จดหมายลาฉบับนี้...เธอที่เซ็น จักคร่ำครวญ ทำไม ให้เหนื่อยเปล่า เคยบอกเล่า เก้าครั้ง อย่างที่เห็น แฟนเขามี ลี้หลบ พบเป็นเป็น ควงมาเล่น เช่นกัน วันพบเจอ
อุตส่าห์เตือน เพื่อนเอ๋ย ฉันเคยบอก น้ำใต้ศอก กลอกกลิ้ง ยิ่งเสนอ เห็นเธอโง่ โอ๋นัก รักเพียงเธอ คนเซ่อเซ่อ เพ้อหนัก รักมลาย
หักห้ามจิต คิดว่า เขาลาจาก รู้ว่าแสน ลำบาก อย่าพึ่งหน่าย ถึงจะรัก เหนียวแน่น ไม่แคลนคลาย ไยแพ้พ่าย ไซยาไนด์ อย่าไปลอง
แค่ผู้หญิง ไม่รัก หักใจบ้าง มองหนทาง ข้างหน้า ว่าใสส่อง หลังฝนซา ฟ้าใหม่ ให้สมปอง สุขสมสอง ครองคู่ อยู่นิรันดร์ พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, Music, ดุลย์ ละมุน, Thammada, รการตติ, addy, สล่าผิน, sunthornvit, --ณัชชา--, yaguza, พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, กังวาน, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
08 กุมภาพันธ์ 2012, 11:47:AM |
Music
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 08 กุมภาพันธ์ 2012, 11:47:AM » |
ชุมชน
|
อย่า...นะอย่าทิ้งกันในวันเจ็บ เธอต้องเก็บกายไว้เพื่อให้ฉัน ฉันก็เจ็บสาหัสต้องผลัดกัน มอบในสิ่งผูกพัน...ที่บันดาล
ทิ้ง...ประชดบทช้ำด้วยทำโทษ ฉันน่ะโคตรเจ็บกว่า..น่าสงสาร หมายมีเธอเคียงลบประสบการณ์ ได้พบพาน..แล้วพรากฉันอยากตาย
กัน...ท่าไว้เผื่อเธอเผลอคิดสั้น เราดื่มกันร่วมแก้วแล้วสมหมาย รู้ทั้งรู้ว่ายานั้นอันตราย เชื่อบั้นปลายถูกเธอกอด..จะปลอดภัย
นะ...ที่รัก....... ให้ฉันพักฉันพิงอิงอาศัย ขอกระซิบด้วยเพลงก่อนอ้อนอาลัย คือบันไดสู่สวรรค์...ขอฉันครวญ .........๑๐๙๑๓.........
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, รการตติ, Prapacarn ❀, panthong.kh, addy, สล่าผิน, sunthornvit, --ณัชชา--, พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, กังวาน, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
08 กุมภาพันธ์ 2012, 07:11:PM |
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 08 กุมภาพันธ์ 2012, 07:11:PM » |
ชุมชน
|
"ไซยาไนด์"ได้ชิมเพียงลิ้มหยด แผ่ซ่านรสกรดความตายตามคิด หยดแก้วน้ำนำมากินแล้วสิ้นจิต เป็นยาพิษชนิดกินแล้วสิ้นใจ
"วางแก้วน้ำลงตรงโต๊ะ.....มองดูรองข้าง รู้สึกอ้างว้างหยิบ...ขวดไซยาไนด์...ลงมาใส่ หยิบ...ช้อน...คน....ดื่ม......หมดสิ้น...ทันใด รู้ไหมว่ามีใคร? .....ที่ยังห่วงหา......อย่าทำเลย"ป.ล.(ปัจฉิมลิขิต) อย่าได้เล่นกับไซยาไนด์นะคะ เพียงหยดเดียวก็ทำให้ตายได้ลยค่ะพิมพ์วาสเคยลอง เอ๊ยไม่ใช้ พิมพ์วาสชอบดูการ์ตูนนักสืบอย่าการ์ตูน โรงเรียนนักสืบคิว คินตะอิจิ โคนัน แบบนี้หนะคะในหนังการ์ตูนนี่เขาชอบนักเรื่องวางยาโดยใส่สารไซยาไนด์ อย่าทดลองเป็นอันขาดนะคะ สิ้นลมมาไม่รู้ด้วยแหละ
เป็นห่วงค่ะ
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
11 กุมภาพันธ์ 2012, 02:23:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 11 กุมภาพันธ์ 2012, 02:23:AM » |
ชุมชน
|
หลายคนเตือนไม่ฟังยังทำต่อ แต่พี่พอเห็นพิมพ์วาสมิอาจเฉย ทั้งที่เขายังเล็กเด็กอยู่เลย รอทรามเชยดีกว่า...สิบห้าปี
ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ ...งั้นรอพิมพ์วาสก็แล้วกัน
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|