ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ในวันที่ฝนอาวรณ์ฟ้า
พสุธาปรีย์เปรม...ด้วยความหวัง
พระอาทิตย์เทพถูกบดบัง
พิรุณหลั่งนองสายธาร

บนพื้นโลก
พวกกบเขียดหอยปูปลาเริงห้วยละหาร
มวลบุปผาก็พากันผลิบาน
คือฤดูวสันตกาลหว่านฝนโปรย

ดับร้อนทุกหย่อมหญ้า
ต้นกล้าฟื้นคืนจากหิวโหย
ชาวนาหน้าดำหยุดพร่ำโวย
ที่โอดโอยโหยหายละลายครัน

เมื่อหน้าฝนมาเยือนพื้นปฐพี
ธรณีแห้งเหือดหายคล้ายสวรรค์
คือธรรมชาติแห่งชีวิตอัศจรรย์
และจะเป็นอยู่ตราบนิรันดร์เสมอไป

[Design with love ᵔᴥᵔ]

ขณะที่น้ำทิพย์หล่นจากฟ้า
ชโลมหมู่ผกาพฤกษาไสว
สรรพสิ่งแย้มรับด้วยสุขใจ
หอมอุ่นไอฝนใหม่ใกล้เข้ามา

โปรยปรายฝนหล่นรินพื้นดินแห้ง
กลางแสงแดดร้อนแรงที่แย้งหา
เป็นสายน้ำคอยเร้าเข้าบีฑา
สกุณากล่อมกลับรับยินดี

เพราพรรณของพงไพรในโลกหล้า
ปรารถนาบรรณาการวานวิถี
หยาดน้ำทิพย์รินหลั่งเลี้ยงชีวี
พื้นดินนี้จึงหมุนไปในโคจร

ณ ที่นี่เมล็ดพันธ์จักหยั่งราก
ณ ที่นี่ปราศจากคืนหลอกหลอน
ณ ที่นี่ลี้ภัยโลกโศกสุนทร
ณ ที่นี่นิรันดร ของความจริง

ณ ที่นี่มหัศจรรย์ยามฝันถึง
ณ ที่นี่ตราตรึงซึ่งทุกสิ่ง
ณ ที่นี่งดงามยามแอบอิง
ณ ที่นี่พักพิง ...ทิ้งเวลา


Design with love"

[Thammada]

ฟ้าสู่ดินดื่มได้.....ลืมล้า.....
ห้วงแห่ง...ปรารถนากับ กล้าใหม่
หยาดพิรุณ หลั่งล้ำ แห่งอำไพ
เพื่อผลักไส สรรพสิ่ง มายิ่งยืน

จึง.....งดงามอยู่ท่ามโลก.....
ความเศ้ราโศก ซ่อนเร้น เพื่อเป็นอื่น
ลมหายใจ จวนลับ จึงกลับคืน
จากหลับไหล ลืมตื่น ก็ฟื้นเติม

แด่.....สรรพชีวิต.....
ต่างอ้างสิทธิ์ เสรี ที่ฮึกเหิม
ความชอบธรรม ย้ำย่าง บนทางเดิม
และ...เพื่อเพิ่มพืชพันธุ์...แห่งสันติ ฯ