ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

คืนนี้....เธอคงเหงาใช่ไหม?
ยังมีใครอีกคน...ร้อนรนหา
อยากจะทุกข์เป็นเพื่อน...เหมือนผ่านมา
มอบเวลาให้โอกาส...ที่ขาดแคลน

จากกันมา....ใช่ว่าฉันไม่รัก
อุปสรรคจำพราก...ยิ่งยากแสน
ต่อให้หนีไปห่าง...ถึงต่างแดน
ไม่ทดแทนห้วงลึก...ที่นึก...รัก

หากเวิ้งว้างหวิวหวั่น...ฉันยังอยู่
ไกลสุดกู่...จะเคียงใกล้ให้ประจักษ์
มิได้หมายทำแทน...ว่าแสนภักดิ์
แต่ยากนัก...ยืนยัน..ไม่ปันใจ

คืนนี้....เธอคงเหงาแลเศร้าจิต
เชิญใช้สิทธิ์...เรียกมาถ้าไม่ไหว
ความเป็นเพื่อนให้เพื่อน...ไม่เหมือนใคร?
มีหัวใจให้เสมอ...ถ้าเธอ..ครวญ

อุปสรรค..ขวากหนามยามรักหล่น
ฉันหมองหม่นข้ามผ่านด่านชนวน
เหมือนจะเป็นจะตายหลายขบวน
ตั้งแต่เขามาชวน...เธอรักกัน

ถึงวันนี้เธอประกาศ...ว่าพลาดท่า
จึงหาญกล้าดูแล...ความแปรผัน
มีไหล่หลบซบหน้าให้จาบัลย์
เพราะเธอคือคนสำคัญ...ที่ฉันรอ
.......๑๐๙๑๓.......

<a href="http://www.youtube.com/v/tFYAetLm1Qo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/tFYAetLm1Qo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไพร พนาวัลย์]

คืนนี้พี่หงอยเหงาแสนเศร้านัก
เมื่อความรักหนักทรวงถูกลวงล่อ
หลงรักเขาข้างเดียวจนเกลียวงอ
มันสุดท้อเหลือทนรักคนไกล

รักแท้แพ้ใกล้ชิดสนิทเนื้อ
จึงไม่เหลือเผื่อเราเขาคนใกล้
หมดสิ้นแล้วความฝันเคยมั่นใจ
เขาจากไปไม่หวนไยด่วนลา

ไหนบอกว่ารักพี่นี้สุดท้าย
แล้วทำลายใจกันมิหันหน้า
เธอคงชอบคนที่มีหน้าตา
เชิญเถิดหนาไม่ว่ากัน เพราะฉันจน

ขอขอบใจเธอจังที่นั่งจ้อง
อยากประคองดวงใจมิให้หม่น
ฉันเข็ดแล้วจนลานกลัวมารชน
จะขอทนแพ้พ่าย ตายผู้เดียว

 
"ไพร พนาวัลย์"

[Music]

เมื่อลิขิตจัดฉาก...ให้จากจบ
สามารถหลบหลุมพรางได้บางเสี้ยว
ฉันมิได้กระหายจะคลายเกลียว
ยากแท้เทียวจะสำราญด้วยการทน

วันที่เราไม่ได้รอ...ก็มาถึง
ฟ้าขมึงหม่นมัวเหมือนกลัวฝน
ไม่ตกต้องตามฤดูของผู้คน
เพราะตกบนหัวใจ...ดับไฟฟอน

เหมือนสงบ...พอสงัดก็จัดจ้าน
เดี๋ยวแข็งกร้านเดี๋ยวขี้แงแปรอักษร
ยิ่งควบคุมยิ่งขัดขืนสะอื้นกลอน
ไม่อยากนอน...ให้หมอนอาบคราบน้ำตา

แค่ยอมรับกับลิขิต...ว่าจิตตก
เจ็บในอกข้างซ้ายย้ายมาขวา
เปล่าประโยชน์ที่จะย้ำพร่ำพรรณนา
รู้...เวลาจะบรรเทาใจเราทำ

เมื่อลิขิตจัดฉาก...ให้จากจบ
มิต้องหลบโทษที่หมายคลายถลำ
สรรพสิ่งวิ่งวนหนทางกรรม
ขอแค่จำ..ว่ารู้จัก...คนหลักลอย
.........๑๐๙๑๓........
 

[panthong.kh]

คืนนี้พี่หงอยเหงาแสนเศร้านัก
เมื่อความรักหนักทรวงถูกลวงล่อ
หลงรักเขาข้างเดียวจนเกลียวงอ
มันสุดท้อเหลือทนรักคนไกล

รักแท้แพ้ใกล้ชิดสนิทเนื้อ
จึงไม่เหลือเผื่อเราเขาคนใกล้
หมดสิ้นแล้วความฝันเคยมั่นใจ
เขาจากไปไม่หวนไยด่วนลา

ไหนบอกว่ารักพี่นี้สุดท้าย
แล้วทำลายใจกันมิหันหน้า
เธอคงชอบคนที่มีหน้าตา
เชิญเถิดหนาไม่ว่ากัน เพราะฉันจน

ขอขอบใจเธอจังที่นั่งจ้อง
อยากประคองดวงใจมิให้หม่น
ฉันเข็ดแล้วจนลานกลัวมารชน
จะขอทนแพ้พ่าย ตายผู้เดียว

 
"ไพร พนาวัลย์"

ไปหลงรัก ใครเขา เข้าหละพี่
ยังแรงดี สู้ได้ ใจเด็ดเดี่ยว
หรือแค่ออด แค่อ้อน นอนคนเดียว
เลยอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เหี่ยวฤทัย

คนที่เพ้อ คลั่งใคร้ ใครกันหนอ
นวลละออ คงรวย สวยสดใส
เขาคนนั้น มีชื่อเรียง ว่าเสียงไร
บอกได้ไหม อยากรู้ สู้ติดตาม

จะขอดาม อกให้ ไม่ต้องหวั่น
ประครองใจ ดวงนั้น ไม่ครั่นคร้าม
จะถนอม พร้อมสรรพ รับทุกยาม
เพราะคนงาม อยากเอี่ยว เกี่ยวฤทัย
พันทอง